To ypogeio.gr

Stop Me If You Think You've

Read This One Before (3):

Ένα συνηθισμένο μεσημέρι του 1980 ο Tom Waits συνάντησε την γυναίκα που θα στεκόταν στο πλάι του

Τι άλλο είναι η ανθρώπινη ιστορία από ιστορίες ανθρώπων; Οι δικές τους προσωπικές ιστορίες και οι ιστορίες της αρμονικής ή μη συναναστροφής κι αλληλεπίδρασής τους. Ιστορίες άλλοτε αληθινές κι άλλοτε φανταστικές. Οι μοναχές κι από κοινού τους ονειροπολήσεις. Οι σκέψεις τους, τα λόγια και οι πράξεις τους...

 

 

Ένα καθ’ όλα συνηθισμένο μεσημέρι του 1980 ο Tom Waits συνάντησε την γυναίκα που θα στεκόταν στο πλάι του για το υπόλοιπο της ζωής του.

O Tom έφτασε, ως συνήθως, αργοπoρημένος στο πλατό. Δεν ήταν πως είχε κανέναν μεγάλο ρόλο κιόλας στην ταινία, αλλά με την αφορμή της σύνθεσης του soundtrack, που θα την πλαισίωνε, του άρεσε να βολτάρει στo studio της American Zoentrope, όταν δεν μπορούσε να εφεύρει κάποιον καλύτερο τρόπο να ξοδέψει λίγο από τον ελεύθερο του χρόνο. Το αλκόολ, άλλωστε έρεε άφθονο, και οι γυναίκες εκεί τριγύρω ήταν αρκετές για να απασχοληθούν όλοι τους. 

Ο ίδιος ο Francis, μάλιστα, του είχε προτείνει να επισκέπτεται πιο συχνά το studio. Πίστευε ακράδαντα πως η παρουσία του εκεί συνέβαλε με κάποιον ιδιαίτερο τρόπο στην καλύτερη ερμηνεία των ηθοποιών. Δεν ήταν μυστικό, άλλωστε πως ο Francis τον είχε ήδη στο μυαλό του για μερικές από τις μελλοντικές του δουλειές. Αν μη τι άλλο, ταίριαζε γάντι σε κάποιους από τους χαρακτήρες, που επρόκειτο να δημιουργήσει μέσα στα επόμενα χρόνια.

Είχε πιεί έναν καφέ στο πόδι, όπως συνήθιζε, ίσα ίσα για να τον αναζωογωνήσει λίγο και να σταθεί στα πόδια του. Μπαίνοντας στην αίθουσα κινήθηκε ήρεμα προς το μπαρ, σχεδόν πατώντας στις μύτες των ποδιών του. Δεν είχε όρεξη για πολλές κουβέντες, προτού κατεβάσει ένα-δύο ποτηράκια πρώτα. Ο Francis τον έπαιρνε πάντοτε χαμπάρι, ωστόσο, ακόμη κι αν έμπαινε από την πίσω πόρτα. Τελείωσε την σκηνή, τους έστειλε όλους για το μεσημεριανό τους κολατσιό και κατευθύνθηκε προς τον Tom, με ένα μικρό γελάκι να σχηματίζεται στο πρόσωπό του.

«Απολαμβάνω απίστευτα την μουτσούνα σου να με στραβοκοιτάζει, όταν έρχομαι απρόσκλητος προς το μέρος σου, προτού το θελήσεις.», είπε ο Francis με τον χαρακτηριστικό σταθερό τόνο στην φωνή του και τον χτύπησε ελαφρά στην πλάτη.

«Εγώ πάλι καθόλου.», αποκρίθηκε ο Tom, κατεβάζοντας μονοκοπανιά το ουίσκι του και κάνοντας νεύμα μπρος τον μπάρμαν να του ετοιμάσει το δεύτερο.

«Όλα είναι υπέροχα εδώ. Καλύψαμε τις όποιες καθυστερήσεις, ο Frederic και η Teri ανταποκρίνονται άψογα πλέον στους ρόλους τους και είμαστε πολύ κοντά στην ακριβή ατμόσφαιρα που θέλω να πετύχω.»

«Francis, γνωρίζεις πολύ καλά ότι δεν με ενδιαφέρουν καθόλου όλα αυτά τα διαδικαστικά.»

«Περίμενε μονάχα μέχρι να δεις τα σκοτεινά πλάνα και τα σκηνικά με τα νέον φώτα. Είμαι σίγουρος πως θα τα λατρέψεις.»

«Με έχουν κουράσει τα νέον φώτα, Francis. Θέλω μόνο σκοτεινά πλάνα. Αλλά, τί λόγος μου πέφτει εμένα; Εγώ είμαι απλά ο πιανίστας.»

«Μην ψαρεύεις κομπλιμέντα, Tom. Έλα μαζί μου να δεις μερικές σκηνές. Θα σε εμπνεύσουν. Περνάει ξεκάθαρα το μήνυμά μου πλέον, πως δεν είναι δυνατόν να υπάρξει πραγματικά αντίο για πάντα.»

«Μην είσαι ανόητος, Francis. Φυσικά και μπορεί. Είπα δυο φορές αντίο για πάντα χτες βράδυ.»

«Ο κυνισμός έχει αρχίσει να σε κυριεύει φίλε μου. Μάλλον πρέπει να ερωτευθείς σύντομα.»

«Λάθος κάνεις ξανά, φιλαράκο μου. Χτες βράδυ ερωτεύθηκα πάλι δύο φορές. Και τις δύο φόρες ερωτεύτηκα, προτού τους πω αντίο για πάντα μερικές ώρες αργότερα.»

«Χρειάζεσαι μια γυναίκα, που θα την σέβεσαι τότε, αντί απλά να την ερωτεύεσαι.»

«Όλες τις γυναίκες τις σέβομαι, Francis. Δεν μπορείς να μου καταλογήσεις το αντίθετο. Σέβομαι την γαμημένη σου πρωταγωνίστρια και πριν κάτι εβδομάδες σεβάστηκα και την συμπρωταγωνίστριά της, την Nastassja.»

«Όπως νομίζεις.», σταμάτησε την συζήτηση ο Francis. «Όσο δεν μου δημιουργείς θέμα στη δουλειά, κάνε ό,τι γουστάρεις. Πάω να συνεχίσουμε τώρα. Όποτε θέλεις έλα από εκεί. Υπάρχει πάντα μια καρέκλα για εσένα.»

«Francis! Περίμενε. Ποια είναι αυτή; Έφερες καινούρια ηθοποιό και δεν μου είπες τίποτα μωρή νυφίτσα;», φώναξε σχεδόν με την βραχνή του φωνή ο Tom, γουρλώνοντας ελαφρώς τα μάτια.

«Όχι, ούτε καν. Η Kathleen είναι αναλυτής σεναρίου. Από τις καλύτερές στην δουλειά της. Δουλεύει καιρό για το studio. Θες να σας γνωρίσω;»

«Ναι, αν δεν σου είναι κόπος. Κάτι μου λέει πως δεν είναι σαν τις υπόλοιπες καριόλες αυτή. Νιώθω πραγματικά σαν να φύλαγα όλη μου την αγάπη για πάρτη της.»

«Το ένιωσες ξανά κι αυτό χτες βράδυ;»

«Τώρα γίνεσαι ρηχός, Francis. Μην μπερδεύεις την αγάπη,  με τον έρωτα και το γαμήσι.»

«Εντάξει, λοιπόν. Kathleen γλυκιά μου έλα εδώ που θέλω να σου γνωρίσω κάποιον. Αυτός είναι ο Tom. Γράφει την μουσική για την ταινία μας. Σας αφήνω τώρα να πάω να συνεχίσω. Κάποιοι από εμάς πρέπει να δουλέψουμε», είπε ρίχνοντας ένα σαρκαστικό βλέμμα στον Tom κι αποχώρησε.

«Γειά σου Kathleen. Ξέρεις, έχεις κάτι το αιθέριο επάνω σου, που μου τράβηξε την προσοχή αμεσως.» 

«Έχω ακούσει για εσένα κύριε Waits. Και από όσα έχω ακούσει δεν νομίζω πως είμαι η πρώτη εδώ μέσα που την γεμίζεις γλυκόλογα.»

«Αρκετά φαίνεσαι να ξέρεις Kathleen. Για κάποια τουλάχιστον, που ουσιαστικά δουλεύει εκτός πλατό.»

«Όσοι βρίσκονται πίσω από τις κάμερες ξέρουν τα πάντα για όσους βρίσκονται μπροστά από αυτές. Μην το ξεχνάς ποτέ αυτό.»

«Δεν θα ήθελες, λοιπόν, να με γνωρίσεις καλύτερα; Να δεις αν είμαι μια εκκεντρική ιδιοφυία ή αν απλά φοράω ένα αστείο καπέλο. Από τι είμαι φτιαγμένος; Τι απομένει μόλις στραγγίξεις την πισίνα;»

«Δεν φοβάσαι μήπως ανακαλύψω πως δεν υπάρχει τίποτε πραγματικά αξιόλογο κάτω από αυτό το καπέλο;»

«Γιατί να φοβάμαι γλυκιά μου; Εγώ είμαι ο πρώτος που το ανακάλυψα αυτό. Χρόνια πριν.»

«Μου αρέσουν οι άντρες που έχουν έντονο το στοιχείο του αυτοσαρκασμού.»

«Εγώ πάλι προτιμώ τις γυναίκες.»

«Είμαι σίγουρη για αυτό. Όπως και να ‘χει, αν σε ενδιαφέρει η γνώμη μου, εγώ πιστεύω πως θα έπρεπε να παίξεις σε κάποια ταινία. Ίσως και σε κάποια που ετοιμάζει ο Francis.»

«Έλα τώρα! Μην μου πεις πως είσαι συστημένη από αυτή τη νυφίτσα για να με πείσεις για κάποιον ρόλο.»

«Μπορείς να νομίζεις ό,τι θέλεις. Η γνώμη μου είναι πως μπορώ να σε φανταστώ να ενσαρκώνεις κάμποσους ρόλους με επιτυχία.»

«Ναι, ίσως. Αλλά σε καμία περίπτωση ρόλους πρωταγωνιστικούς.»

«Tom, ακόμη και να ήθελες, δεν είσαι γεννημένος για πρωταγωνιστής, που ζητάει όλα τα φώτα επάνω του. Φαίνεσαι αρκετά καλύτερος από αυτό.»

«Μου αρέσει πολύ, όπως το θέτεις.»

«Μην το παίρνεις πάνω σου.»

«Αυτό είναι αδύνατον. Είναι βασικό στοιχείο του χαρακτήρα μου να ενθουσιάζομαι εύκολα και σε μεγάλο βαθμό με τον εαυτό μου. Το ίδιο και να απογοητεύομαι, βέβαια. Τώρα, όμως, που επικρατεί ο ενθουσιασμός, επιβάλλεται να σε κεράσω ένα ποτήρι για τα καλά σου λόγια.»

«Αν πρόκειται να μάθω κι άλλα πράγματα για τον άνθρωπο πίσω από τη μουσική μας, τα οποία δεν ξέρουν αυτές που βρίσκονται μπροστά από τις κάμερες, τότε ευχαρίστως θα κάτσω λίγο μαζί σου. Είναι πολύ νωρίς για εμένα, όμως, για ποτό. Μια μπύρα θα πάρω.»

«Εντάξει, λοιπόν. Θα σε συνοδεύσω σαν σωστός τζέντλεμαν.»

«Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι που δεν θέλεις. Δεν είναι του στύλ σου νομίζω, άλλωστε.»

 «Δύο μπύρες. Και δύο σφηνάκια μπέρμπον μαζί.», παρήγγειλε αμέσως στον μπάρμαν και γυρνώντας με ένα απαστράπτον βλέμμα προς την Kathleen πρόσθεσε: «Αυτό είναι του στύλ μου.»

«Έχω την εντύπωση πως μου αρέσει πολύ το στυλ σου, λοιπόν, κύριε Waits. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί είσαι πάντα τόσο απομονωμένος κι απόμακρος όταν έρχεσαι στο πλατό.»

«Μην ξεγελιέσαι γλυκιά μου. Είμαι ξένος εδώ μέσα. Και κανείς δεν συμπαθεί έναν ξένο εδώ.»

«Θα διαφωνήσω κύριε Waits. Έχω μερικές ηθοποιούς που θα υποστηρίξουν το αντίθετο και τον ίδιο μας τον σκηνοθέτη ακόμα.»

«Ναι εντάξει ο Francis αποτελεί εξαίρεση σε οποιαδήποτε αναφορά μου για τον κόσμο εδώ μέσα. Όσο για τις ηθοποιούς, δεν είναι καλές παρά για μερικές ώρες. Ακόμη κι αν με συμπάθησαν για λίγο, πλέον είμαι σίγουρος πως θα σου πουν το αντίθετο. Και για όνομα, σταμάτα αυτό το “κύριε Waits”! Μόνο στις τράπεζες και τα λογιστήρια μου απευθύνονται έτσι. Και πίστεψέ με δεν θες να ανήκεις στην ίδια κατηγορία με τους μαλάκες τους τραπεζίτες.»

«Εντάξει Tom. Όπως επιθυμείς. Μήπως κι εγώ που έχω αρχίσει να σε συμπαθώ θα έχω να πω μονάχα το αντίθετο σε μερικές ώρες, λοιπόν;»

«Αυτό είναι αδύνατο. Εσύ είσαι το είδος γυναίκας, που θα πιω τον καφέ μου μαζί της το επόμενο πρωί, όχι μονάχα τα ποτά μου το προηγούμενο βράδυ.»

«Πολύ σίγουρος φαίνεσαι Tom. Τι σε κάνει να πιστεύεις πως δεν θα πέσεις έξω;»

«Η σιγουριά μου πηγάζει από το γεγονός πως με κοιτάς μέσα στα μάτια όλη αυτήν την ώρα, κι όχι στα χέρια. Αλλά και πάλι αν πέσω έξω, αξίζει να την πατήσω για κάποια σαν κι εσένα στο κάτω κάτω της γραφής. Αξίζει να την πατήσω για κάποια που με κοιτάει με τέτοια αφοσίωση μέσα στα μάτια, από την πρώτη στιγμή που με γνώρισε.»

«Είσαι καλός στα λόγια, δεν μπορώ να πω. Κοίτα, όμως, τώρα με κάνεις να κοκκινίζω. Και πίστεψέ με αυτό δεν είναι καθόλου του στύλ μου.»

«Ίσως όχι, αλλά αυτό είναι ένα ακόμα καλό σημάδι πως δεν πρόκειται τελικά να πέσω έξω.»

«Ξέρεις μου αρέσει πολύ ο τρόπος που θέτεις τα πράγματα και διεκδικείς ό,τι θέλεις. Κι ακόμη περισσότερο η φωνή, με την οποία τα κάνεις όλα αυτά. Φοβάμαι, όμως, πως προς το παρόν πρέπει να επιστρέψω στην δουλειά. Όπως είπε κι ο Francis, κάποιοι από εμάς πρέπει να δουλέψουμε εδώ μέσα.»

«Μην φεύγεις ακόμη. Σε χρειάζομαι στην ζωή μου. Χρειάζομαι μια γυναίκα, που θα με παρατήσει στα κρύα του λουτρού για να πάει να συνεχίσει την δουλειά της.»

«Μην ανησυχείς Tom. Θα με έχεις στην ζωή σου αν παίξεις όλα σου τα χαρτιά σωστά. Δεν πρόκειται να με ξεφορτωθείς τόσο εύκολα όσο τις υπόλοιπες. Άλλωστε θα με βγάλεις για φαγητό, μόλις σχολάσω. Φρόντισε να μην έχεις γίνει στουπί έως τότε.»

«Θα φυλάξω τα καλύτερα μπουκάλια να τα πιούμε μαζί Kathleen. Αν δεν το αξίζεις εσύ αυτό, τότε δεν ξέρω ποια το αξίζει.»

«Φρόντισε να είσαι στην ώρα σου εδώ, γιατί δεν μου αρέσει να περιμένω.»

«Ούτε εμένα μου αρέσει να περιμένω γλύκα, αλλά νιώθω σαν να περίμενα όλη μου τη ζωή για σένα.»

«Μην είσαι ανόητος, Tom. Φύλαξε τα γλυκόλογά σου. Θα σου χρειαστούν αργότερα.», τον σταμάτησε η Kathleen χαιδευοντάς τον απαλά στο πόδι κι αμέσως του γύρισε την πλάτη χωρίς να του δώσει περιθώρια να συνεχίσει.



Δεν χρειαζόταν τίποτε παραπάνω. Ο Tom ήταν ολοκληρωτικά δικός της. Σχεδόν έτρεμε σαν αγοράκι και μόνο στην ιδέα της συνυπαρξής του με την γυναίκα αυτή. Έτρεξε προς το πλατό, έσκυψε δίπλα στον Francis και του ψιθύρισε στο αυτί:

«Πες μου πως δεν ονειρεύομαι φίλε. Πες μου πως αυτή η γυναίκα είναι αληθινή!»

«Ναι, Tom. Είναι υπάλληλός μου σου είπα. Άφησέ με τώρα να τελειώσω την σκηνή.»

«Γάμα τη σκηνή. Francis νιώθω πως αυτό είναι ένα σημάδι απ’ τον Θεό. Ή από κάποιον τελοσπάντων που με είδε να ξοδεύομαι και να βγαίνω μεθυσμένος κι άφραγκος χτες το βράδυ από εκείνο το μεξικάνικο μπουρδέλο και μου έστειλε έναν φύλακα άγγελο δικέ μου.»

«Tom το παρατραβάς. Ηρέμησε. Είναι ακόμη μια γυναίκα, που θα βάλεις τελικά στην λίστα σου και μπορεί να μην θυμάσαι καν μέσα στα επόμενα πέντε-δέκα χρόνια.»

«Δεν καταλαβαίνεις Francis. Αυτή τη γυναίκα θα την παντρευτώ προτού προλάβεις να τελειώσεις την ταινία σου καλά καλά. Και θα με κάνει να σου γράψω το καλύτερο soundtrack, που θα μπορούσες να φανταστείς.»

«Αν είναι έτσι τότε μάλιστα.», αποκρίθηκε ο Francis μην δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στα λεγόμενά του. «Πήγαινε τώρα να τελειώσω εδώ και θα έρθω εγώ να σε βρω στο μπαρ.»

«Δεν θα σε περιμένω φίλε μου. Φεύγω. Πάω σπίτι να σενιαριστώ.»

«Φίλε μου φαίνονται πράγματι σοβαρά τα πράγματα, λοιπόν.»

«Όταν στα λέω εγώ εσύ νομίζεις πως σε κοροιδεύω. Λοιπόν, την έκανα. Ο λογαριασμός είναι σε σένα, όπως πάντα. Ξέρεις.», ολοκλήρωσε ο Tom και σηκώθηκε στα πόδια του, αφού χτύπησε δυο φορές τον Francis στην πλάτη.

«Σωστά. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ.», αποκρίθηκε ο Francis με ένα μικρό χαμόγελο και έμεινε για μερικά δευτερόλεπτα να κρυφοκοιτάζει έναν διαφορετικό Tom, από αυτόν που αντίκρησε μερικές ώρες νωρίτερα, να φεύγει με γοργά βήματα προς την εξώπορτα. «Συνεχίζουμε», φώναξε, κι όλοι πήραν αμέσως τις θέσεις τους στο πλατό.

 

*If you like this, check also this:
Stop Me If You Think You've Read This One Before (1): Στην αυγή του ‘77 ο Thin White Duke πήρε τον Iggy Pop από το παρόν και μαζί τραβήξαν για το μέλλον

Stop Me If You Think You've Read This One Before (2): Μια νύχτα του ’65 οι Velvets κοίταξαν με τον Drella προς τα αστέρια

Σχετικα Αρθρα
ypogeio.gr
Σκέψεις και Εντυπώσεις
από το 'ZARI'
της Μαρίνας Σάττι
(11/03/2024)
ypogeio.gr
Ladies In Waiting -
Ένα σημείωμα με αφορμή
το ντοκιμαντέρ της Ιωάννας Τσουκαλά
(29/02/2024)
ypogeio.gr
Χτυπάει Τηλέφωνο
Κείμενο του Ηρακλή Δαΐτση
για το Νίκο Παπάζογλου
(17/04/2019)
ypogeio.gr
OP3 - Lumina EP
A Track by Track Analysis
Από το Δημήτρη Μητρόπαπα
(30/03/2018)
Χρησιμοποιούμε cookies μόνο για στατιστικούς λόγους (google analytics). Δεν συλλέγουμε κανένα προσωπικό δεδομένο.
ΕΝΤΑΞΕΙ