20 Tunes From Hell
Ο Satre λέει ότι η κόλαση είναι οι άλλοι. Ο Δάντης στη Θεία Κωμωδία γράφει ότι όποιος εισέρχεται σε αυτήν, υποχρεούται να χάσει κάθε ελπίδα. Κάποιος άλλος πιστεύει ότι ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Υπαρκτό μέρος ή μόνο πνευματική κατάσταση; Δυστυχώς, το μαθαίνεις αφού σε καλέσουν (και πας γιατί δεν σε παίρνει να πεις όχι σε κάτι τέτοια). Πολύ κακό σίγουρα, αλλά κάτι θα έχεις κάνει κι εσύ εξίσου κακό, ώστε να βρεθείς εκεί (το σύμπαν διέπεται από μία παράξενη, δυσνόητη, αλλά εν τέλει απόλυτη δικαιοσύνη). Όχι ότι είναι και εξαιρετικά δύσκολο να κλέισεις πρώτο τραπέζι κόλαση. Πάντως εγώ νομίζω πως διαβόλους δεν θα έχει, ούτε καζάνια, αλλά ούτε και σεξ φίλοι μου. Μάλλον θα είναι ένα μικρό, παλιό μπαρ που θα σε αναγκάζουν να πίνεις από ένα άδειο ποτήρι και ένας γρατζουνισμένος δίσκος θα παίζει ασταμάτητα και θα κολλάει στο ίδιο σημείο. Δεν θα ξημερώνει ποτέ. Και η πόρτα θα ανοίγει, αλλά όποιος μπαίνει δεν θα σου μιλάει ή θα τον αντιπαθείς (γι' αυτό κατέληξες εδώ, αν ήσουν καλούλης που τους αγαπάει όλους θα ήσουν στο αλλό μαγαζί). Ιδού μια ωραία ιδέα, αν θελήσουν κάποια στιγμή να αλλάξουν αυτό το γρατζουνισμένο δίσκo, δίνουμε ένα soundtrack για κολασμένους και μη.
1. Νick Cave & The Bad Seeds - Jumped Up The Devil (1988)
Ναι, αυτό ήταν δύσκολο. Ο δίσκος που λέγαμε πριν θα μπορόυσε σίγουρα να ήταν Nick Cave & The Bad Seeds, το ξέρετε αυτό. Όλα τα κομμάτια είναι στο θέμα μας (εκτός από αυτά του Boatman's Call μάλλον). Εδώ τα πραγματά είναι ωραία, ο Νικόλας και οι φίλοι του μπαίνουν στο μπαρ αγκαζέ με το διάβολο και του δίνουν και καταλαβαίνει. Εσύ μόνο κοιτάς γιατί είσαι τιμωρία. Για πάντα.
2. Εagles - Hotel California (1976)
Δίπλα σου μυστήριος τύπος (καλά τώρα όλοι εκεί μέσα μυστήριοι θα είστε) με ντύσιμο από το 70 σαν να το έσκασε από τους Deep Purple (μπορεί και να το έσκασε). Σου λέει κάτι περίεργα για μαχαίρια, αίματα και κρασιά. Κάπου άκουσες κάτι για τον Μanson και αναρωτιέσαι που να ναι αυτή η ψυχή και πώς και δεν τον έχεις δει ακόμα. Φυσικά, ο τύπος με το πολύχρωμο πουκάμισο δίπλα σου δεν εννοεί τον Μarylin της καρδιάς μας, αλλά τον Charles Manson που απ' ό,τι φαίνεται ήταν παρέα του. Οι Eagles σας καλωσορίζουν στο Hotel California που ακούγεται χειρότερο και από το Hotel Cortez στο Αmerican Horror Story. Παρόλα αυτά, θα σε έψηνε μία βόλτα προς τα εκεί και μετά συνειδητοποιείς ότι δικαίως είσαι εδώ που είσαι. Ας πρόσεχες...
3. Pulp - The Μark Οf Τhe Devil (1987)
Aν ο διάβολος ήταν Ιρλανδός (μήπως είναι;), αυτό θα ήταν το τραγούδι του. Ο Jarvis δεν θα είναι μαζί σας γιατί είναι αγγελούδι, αλλά το κομμάτι αυτό δεν την γλίτωσε. Πας να αναλογιστείς τη ζωή (κάνεις και τίποτα άλλο εκεί μέσα τόσο καιρό;), αλλά εκεί που αρχίζει αυτό το δαιμονισμένο βιολί αρχίζεις να χτυπιέσαι και συ. Πλησιάζουν τύποι, σε καθίζουν κάτω. Είσαι τιμωρία μην το ξεχνάς, κάνε υπομονή και μπορεί σε καμιά πενηνταριά χρόνια να ρίξεις καμιά στροφή.
4. Τiger Lillies - Crack of Doom (1999)
Oι Τiger Lillies δεν θα μπορούσαν να λείπουν από την παρέα. Το ακορντεόν, αυτό που παλιά σου άρεσε, τώρα νιώθεις ότι σου τρυπάει τα αυτιά, αλλά μάλλον είναι μέρος της τιμωρίας. Στα λένε όπως είναι πάντως και νιώθεις για πρώτη φορά την συμπαντική δικαιοσύνη, γιατί ναι μεν είσαι εδώ, αλλά σίγουρα και οι άλλοι κάπου παρόμοια θα είναι. Ίσως το ότι δεν είναι μαζί σου δείχνει ότι δεν σου άξιζε τόση τιμωρία, οπότε μπορεί και να έχεις πέσει στα ελαφριά:
Your life has failed
You've made the progress of a snail
Don't worry you'll get your revenge
For we're all equal in the end.
Όλα αλλάζουν βέβαια κάθε φορά που βλέπεις αυτή την πόρτα να ανοίγει.
5. Morrisey - Satan Rejected My Soul (1997)
Για εσένα που ούτε ο Σατανάς δεν σε θέλει. Φαντάσου ποιός είσαι! Καλά, μην φοβάσαι, σου κάνει τον δύσκολο, αλλά εντέλει θα την πάρεις την θεσούλα σου. Γιατί πού αλλού μπορείς να πας δηλαδή; Aπό παράδεισο ούτε απ΄έξω δεν περνάς, άρα εδώ θα καταλήξεις. Αλλά αν δεν κάνεις και λίγο πλάκα, δεν περνάει η ώρα (πόσο μάλλον η αιωνιότητα).
6. The Βlack Αngels - Yound Μen Dead (2006)
The gates are open. Το κομμάτι εισόδου σου στην κόλαση. Μπαίνεις και δεν ξαναβγαίνεις, αλλά τώρα που το σκέφτεσαι δεν σου φαίνεται και τόσο άσχημα. Φυσικά και είναι άσχημα, απλά σε έχουν παρασύρει οι Black Angels. Kακώς δεν φοβάσαι, θα έπρεπε. Μολίς τελειώσει το κομμάτι όλα θα γίνουν όπως πριν. Και το ποτήρι σου θα είναι ακόμα άδειο.
7. Τhe Rolling Stones - Sympathy For The Devil (1968)
Μετά την είσοδο σειρά έχουν οι συστάσεις. Γνωρίζεις τον μπαρμαν λοιπόν, τον "κουμανταδόρο" της κατάστασης. Ωραίος τύπος λες και σου θυμίζει επικίνδυνα τον Mick Jagger (όχι τον Keith Richards; Περίεργο, αλλά εσύ κάνεις παιχνίδι εδώ είναι η αλήθεια, όπως θες τα βλέπεις). Στα λέει ωραία παρόλα αυτά και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ σου γεμίζει το ποτήρι. Μην χαρείς πολύ, μόλις πας να πιεις είναι πάλι άδειο. Μην τα θες όλα δικά σου, μόλις μίλησες με τον Διάβολο.
8. PJ Harvey - The Dancer (1995)
To απόλυτο κομμάτι πόνου. Ξέρεις τι έχασες, τι δεν θα έχεις ποτέ ξανά και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Πόνος αιώνιος. Είσαι μόνος και καταραμένος, τα θαύματα τέλειωσαν και δεν έχει πλάκα πια.Το μόνο που γίνεται είναι να βάλουμε αυτό το κομμάτι για παρέα. Και εκεί που λες τα έχασες όλα, ανοίγει η πόρτα και μπαίνει η Pj Harvey αυτοπροσώπως. Δεν ξέρουμε γιατί και πως κατέληξε εδώ αλλά ήρθε και να ένα unplugged cover του κομματιού από εκεί που δεν το περιμένεις. Δεν σου αξίζει τέτοιος που είσαι, αλλά τέλoς πάντων, σύμπαν είναι αυτό.
9. Danger Mouse And Sparklehorse, Feat. David Lynch - Dark Νight Οf Τhe Soul (2009)
Όταν είπαμε στην εισαγωγή για ένα χαλασμένο δίσκο που παίζει ασταμάτητα και κολλάει, εννοούσαμε αυτό το τραγούδι. Ο David Lynch ξέρει από κόλαση και μάλλον είναι περίπτωση Bob Dylan που πήγε και γύρισε να μας πει τι είδε. Εσύ είσαι πια μόνιμος κάτοικος, όποτε ελπίζουμε να σου αρέσει το κομμάτι αυτό γιατί θα το ακούς συνέχεια. Αν όχι, εννοείται πως κανείς δεν νοιάζεται.
10. Einstürzende Neubauten - Redukt (2000)
Για να μετράς το χρόνο που δεν περνάει. Ξέσπασμα και μετά πάλι το ίδιο. Aντί για καζάνια και διαβόλους και τριβόλους θα έχει αυτό. Και δεν είχες πάει και στο live τους, το τελευταίο στην Αθήνα το 2017. Καλά να πάθεις, Redukt τώρα μέχρι την Δευτέρα Παρουσία (αν και ούτε τότε σε βλέπω καλά).
11. Τuxedomoon - No Tears (1978)
Σίγουρα αφού είσαι εκεί που είσαι κανείς δεν σε λυπάται και δεν θα κλάψει και για σένα. Ω, του θαυματός, όμως, οι άλλοι που δεν σου μιλάνε τώρα χορεύουν όλοι μαζί. Εσένα πάλι κανείς δεν σου δίνει σημασία. Αλλά αρχίζεις να το συνηθίζεις πια, οπότε δεν σε πειράζει και θυμάσαι το live των Tuxedemoon που είχες πάει και το ξύλο που έριξες και ότι είχες πιεί πολύ και έκανες και άλλα (είπαμε υπάρχει λόγος που είσαι εδώ). Ε, άστο καλό όμως πια, σ' άρεσε και το χάρηκες. Μπράβο, τώρα μίλας σωστά. Νο tears γενικώς λοιπόν, ό,τι έγινε, έγινε.
12. Echo And The Bunnymen - Nocturnal Me (1984)
Kακά τα ψέματα, η κατάσταση αυτή πλέον είναι μόνιμη. Είσαι και αποκλειστικά νυχτερινός τύπος (καλά και πριν δεν ήσουν πρωινός, αλλά λέμε τώρα). Το κομμάτι αυτό περιγράφει την αιωνιότητα που σε περιμένα στο μαύρο και άραχνο σκότος (μπρρρ) και χωρίς καμία γαλήνη μάλιστα, γιατί όπως λένε και τα παιδιά εδώ "Whatever burns, burns eternally, so take me in turns internally". Kαλή διασκέδαση!
13.Τhe Kills - Doing It To Death (2016)
Κάτι τέτοια έλεγες φίλε μου εν ζωή και να σαι εδώ τώρα! Τα ροκσταριλίκια θέλουν μέτρο (βέβαια, αν ήθελαν όντως μέτρο δεν θα ήταν ροκσταριλίκια, άρα ποιό το νόημα;). Πάντως στην κηδεία σου έμαθα κάτι τέτοια έγιναν που δείχνουν οι The Kills στο video clip. Ωραία η φάση.
14. Βad Religion - Infected (1994)
Για εσένα τον πολύ άτυχο που εγκλωβίστηκες σε αυτήν την κατάσταση με το πρόσωπο που δεν ήθελες. Το σύμπαν βέβαια ξέρει και έχει τους λόγους του που σας το έκανε αυτό (μάλλον το αξίζετε, ίσως και να το θέλατε κατά βάθος). Σωτηρία δεν υπάρχει, το ξέρουμε αυτό εξ' αρχής, και αντιμετωπίζετε τώρα το σατρικό η κόλαση είναι οι άλλοι που λέγαμε παραπάνω. Να σου πω κάτι; Mην του/της μιλάς. Δεν σε παρεξηγεί κανείς, είσαι νεκρός και στην κόλαση θα σε νοιάξει τι θα πει ο κόσμος τώρα; Στην τελική, θα είστε εκεί για πάντα μπορεί και να τα βρείτε στο τέλος.
15. Robert Jonhson - Me And The Devil Blues (1937)
Ο τύπος που θα σου κάνει παρέα δηλαδή. Ο Robert Jonhson είναι ο άνθρωπος που σύμφωνα με το θρύλο μία νύχτα συνάντησε τον διάβολο σε ένα σταυροδρόμι και του έδωσε την ψυχή του με αντάλλαγμα να του δώσει το ταλέντο στη μουσική. Από τότε γύρναγε, έπινε και έπαιζε την καλύτερη κιθάρα που ακούστηκε ποτέ. Αδύνατον να λείπει από την λίστα αυτή και γενικότερα από την όλη φάση.
16. Leonard Cohen - Treaty (2016)
Γιατί έστω και εκεί θες μία ελπίδα ότι κάποιος θα σε ακούσει και θα σε σώσει. Αυτό είναι το ωραίο με την κόλαση, ότι δεν νιώθεις ότι είναι το τέλος, αλλά ότι ακόμα βασανίζεσαι και μπορεί να σωθείς. Καταλαβαίνεις ελπίζω ότι είναι το τέλος και αυτό είναι όλο το κόλπο και όλο το βασανιστήριο, έτσι; Παρόλα αυτά και η κόλαση θέλει τον Cohen της, όποτε πάρε το "Treaty" για να ελπίζεις και μπορεί να σε ακούσει κάνεις:
We sold ourselves for love but now we’re free.
I’m sorry for the ghost I made you be.
Only one of us was real and that was me.
17. Mary And The Boy - Praying For Your Sins (2012)
Στα πλαίσια της ελπίδας που λέγαμε παραπάνω, σε λυπηθήκαμε και βάλαμε τους Mary and the Boy να σε σκεφτούν και να προσευχηθούν για τα χάλια σου. Μην ελπίζεις βέβαια και πολλά, γιατί ακού τι λένε: "May they rot in hell, those who are not my fans".
Oνόμασε 10 κομμάτια τους τώρα μπας και σε σώσουν!
18. Motorhead - Born To Raise Hell (1993)
Σε αυτήν την περίπτωση, η κόλαση άδειασε και όλοι οι διαβόλοι είναι έξω. Κόλαση είναι δεν θα γίνει και λίγο χαμούλης; Mόνο μελαχολία και τιμωρία; Tόσο κόπο έκανες για να μπεις. Μία φορά στα πενήντα χρόνια θα κάνετε ένα party. O Lemmy εννοείται καλεσμένος και μάλιστα επίτιμος.
Don't you be scared, don't you be scared.
Everybody terrified, it don't seem fair.
What are you waiting for.
What do you think you were created for.
19. Editors - Sugar (2013)
Για εσένα που σε παράτησαν όλοι εδώ και τώρα δεν σε θυμούνται καν. Και αυτό το κομμάτι πίκρας και πόνου.Το ακούς και κλαις την μοίρα σου πάνω από το άδειο σου ποτήρι. Αν κοίταζες προς την πόρτα που μόλις άνοιξε θα έβλεπες ποιός μπήκε και θα καταλάβαινες ότι άδικα κλαις. Κάποια πράγματα είναι να γίνουν έστω και στην κόλαση, είναι η στιγμή που ο διάβολος σε λυπήθηκε. Μία φορά στον αιώνα λυπάται και αυτός. Στους Editors το χρωστάς φιλέ μου όμως.
P.S.: Μην έχεις αυταπάτες, δεν υπάρχει ίχνος καλοψυχίας στο άτομο που περίμενες και τελικά ήρθε. Αλλά είπαμε σου αξίζει, γι'αυτό είσαι εδώ.
There's sugar on your soul,
You're like no one I know,
You're the life of another world.
You swallow me whole,
With just a mumbled hello,
And it breaks my heart to love you, it breaks my heart to love you.
20. The Hillbilly Moon Explosion - My Love For Evermore [ft. Sparky from Demented Are Go] (2011)
Για τους Bonnie και Clyde αυτής της ζωής που ψάχνουν τρόπους να ξεφύγουν και αυτοκτόνησαν για να ξεφύγουν μια και καλή. Ε, από δω δεν ξεφεύγεις, αλλά είπαμε να το κλείσουμε ρομάντικα (από το Sugar για εκεί πήγαινε, φαινόταν το πράγμα).
