Top 11 (23)
Jack White - The White Stripes
& Side Projects - (Oμαδικό x 9)
To Top-11 είναι μία σειρά από λίστες, στην οποία πολύ απλά επιλέγουμε τα 11 καλύτερα κομμάτια μιας αγαπημένης μπάντας ή καλλιτέχνη, βασιζόμενοι στο σύνολο της δισκογραφίας τους. Βασικός κανόνας: Οι μπάντες/καλλιτέχνες που θα επιλέγουμε για να φτιάξουμε το Top-11, θα πρέπει να έχουν κυκλοφορήσει τουλάχιστον 3 LPs.
Top 11 Μέρος 23 και το Υπόγειο στρώνει το κόκκινο χαλί του στο καμάρι του Detroit, στον τιτάνιο μίστερ John Anthony Gillis, τον πανμέγιστο Jack White. Εννέα Υπόγειοι συντάκτες και φίλοι συνεισφέρουν με τις λίστες τους, αρχής γενομένης από τον Νίκο Παπαδογιάννη, ο οποίος μεταξύ ταμπλώ και στεφάνης πρόλαβε να μας στείλει τη δική του 11άδα - μία, White Stripes, solo και side projects όλα μαζί. Ακολουθούν οι Stefanos Vacharis, Mammoth Ness, Dimitris Nikolitsis, Fanis Poulimas, Mike Nikolitsis, Stergios Kostoulas, Tassos Zannis και ALi Mathloum.
O Jack White γεννήθηκε το 1975 και ήταν ο νεότερος ανάμεσα σε 10 (!) παιδιά - είχε 7 αδελφούς και 2 αδελφές. Οι μεγαλύτεροι αδελφοί του ασχολούνταν περιστασιακά με τη μουσική και ο νεαρός Jack (ακόμα John εκείνη την εποχή) μάζευε τα όργανα που εκείνοι κάποια στιγμή παρατούσαν. Έπαιζε ασταμάτητα. Ξεκίνησε την μουσική του πορεία σαν ντράμερ στην μπάντα των Goober And The Peas. Δούλεψε σαν ταπετσέρης ως τα 23 του, οπότε και γνώρισε σε ένα bar την barwoman της ζωής του, τη Meg White. Την παντρεύτηκε στα καπάκια, το 1996, και έφτιαξε μαζί της το ντουέτο των The White Stripes. Τον πρώτο καιρό το ζευγάρι παρουσιαζόταν σαν αδελφός και αδελφή - η αλήθεια αποκαλύφθηκε το 2002 (!), όταν δημοσιογράφοι παρουσίασαν ληξιαρχικές πράξεις που αποδείκνυαν την αλήθεια. Η δισκογραφική τους καριέρα ξεκίνησε το 1999 με το self-titled album, ενώ η... έγγαμη καριέρα τους τελείωσε τον Μάρτιο του 2000, λίγους μήνες πριν την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου τους, "White Blood Cells".
Οι The White Stripes, με σήμα κατατεθέν την τριχρωμία κόκκινο-άσπρο-μαύρο, την εγγενή πληθωρικότητα του Jack και την παροιμιώδη συστολή της Meg, κατέκτησαν κόσμο, κριτικούς και charts, κυκλοφορώντας συνολικά 6 δίσκους ως το 2007, με τελευταίο το "Icky Thump" και κορωνίδα το "Elephant" του 2003. Εκεί βρίσκεις και το rock 'n' roll anthem του 21ου αιώνα, το "Seven Nation Army" - ένα τραγούδι που τρύπωσε και ακούστηκε παντού στα 00's, έγινε σύνθημα μέχρι και σε γήπεδα, σε όλη την υφήλιο - από την Αργεντινή ως και την Ισλανδία... Πέρα από το συγκεκριμένο κομμάτι, το ντουέτο από το Michigan έγραψε ένδοξη μουσική ιστορία και δίκαια θεωρείται από τις πιο σημαντικές μπάντες της περασμένης δεκαετίας - και όχι μόνο. Διαλύθηκαν με μία μικρή λιτή ανακοίνωση το Φεβρουάριο του 2011, παρόλα αυτά αυτό είχε συμβεί στην ουσία ένα-δυο χρόνια πριν.
Ήδη από το 2007, ο White καταπιανόταν με κάποια πολύ σημαντικά side projects: Πρώτα με τους The Raconteurs, το supergroup που ίδρυσε μαζί με τους Brendan Benson, Jack Lawrence και Patrick Keeler - οι δύο τελευταίοι μέλη των The Greenhornes. Μας έχουν δώσει ως τώρα δύο δισκάρες: "Broken Boy Soldiers" (2006) και "Consolers Of The Lonely" (2008). Στα τέλη της δεκαετίας (2009), ο Jack μας σύστησε και τους The Dead Weather, που έφτιαξε μαζί με την ηφαιστειώδη Alisson Mosshart (The Kills), τον Dean Fertita (Queens Of The Stone Age) και -πάλι- τον Jack Lawrence. Η ανατολή των 10's τον βρίσκει να συνεργάζεται με τον Ιταλό μουσικό Daniele Luppi και τον δαιμόνιο Danger Mouse και να συμμετέχει στον (υπερ)δίσκο "Rome" (2011). Τον επόμενο χρόνο, το 2012, ο Jack ξεκινά τις solo περιπετειές του με το άλμπουμ "Blunderbuss". Έκτοτε μας έχει δώσει άλλους δύο, με τελευταίο τον φετινό (2018) "Boarding House Reach". Πέρα από τους δίσκους που έχει κυκλοφορήσει είτε με τους Stripes είτε με τα side projects του είτε μόνος του, ο Jack White μετρά πλήθος συμμετοχές σε δουλειές άλλων σημαντικών μουσικών, στις οποίες έχει συνεισφέρει σαν τραγουδιστής ή σαν παραγωγός.
O Jack White από το 2001 τρέχει τη δική του δισκογραφική εταιρεία, την Third Man Records. Την πήρε πολύ πιο σοβαρά το 2009 όταν και έφτιαξε το αρχηγείο της στο Nashville. Το 2011 ίδρυσε και υποκατάστημα το στο Detroit και εκεί απέκτησε και εγκατέστησε και την πρώτη δική του πρέσα βινυλίου το 2015.
Ακολουθεί αναλυτικά η δισκογραφία των The White Stripes, καθώς και οι δουλειές του White στην σόλο πορεία του, αλλά και αυτές με τα side projects του. Οι Top-11 λίστες είναι διπλές - μία για τους Stripes και μία για τα solo και για τα side projects.
* Για πολύ περισσότερο Jack White, διάβασε το άρθρο του ALi Mathloum "Jack White: 20 Χρόνια Μουσικής Μεγαλοφυίας".
Δισκογραφία
Με τους The White Stripes
The White Stripes (1999)
De Stijl (2000)
White Blood Cells (2001)
Elephant (2003)
Get Behind Me Satan (2005)
Icky Thump (2007)
Με τους The Raconteurs
Broken Boy Soldiers (2006)
Consolers Of The Lonely (2008)
Με τους The Dead Weather
Horehound (2009)
Sea Of Cowards (2010)
Dodge And Burn (2015)
Jack White (solo)
Blunderbuss (2012)
Lazaretto (2014)
Boarding House Reach (2018)
Νίκος Παπαδογιάννης
1. Seven Nation Army - The White Stripes (Elephant, 2003)
2. Carolina Drama - The Raconteurs (Consolers Of The Lonely, 2008)
3. The Hardest Button To Button - The White Stripes (Elepphant, 2003)
4. Blue Veins - The Raconteurs (Consolers Of The Lonely, 2008)
5. It's True That We Love One Another - The White Stripes (Elephant, 2003)
6. Blue Orchid - The White Stripes (Get Behind Me Satan, 2005)
7. Icky Thump - The White Stripes (Icky Thump, 2007)
8. Take Take Take - The White Stripes (Get Behind Me Satan, 2005)
9. Would You Fight For My Love? - Jack White (Lazaretto, 2014)
10. Respect Commander - Jack White (Boarding House Reach, 2018)
11. Ball and Biscuit (Elephant, 2003)
Στέφανος Βαχάρης
The White Stripes
1. Jolene (Dolly Parton cover / b-side στο "Hello Operator" single, 2000 - live στο "Under Great Northern Lights", 2010)
2. Truth Doesn't Make A Noise (De Stijl, 2000)
3. I Think I Smell A Rat (White Blood Cells, 2001)
4. Seven Nation Army (Elephant, 2003)
5. One More Cup Of Coffee (Bob Dylan cover, The White Stripes, 1999)
6. The Union Forever (White Blood Cells, 2001)
7. St. James Infirmary Blues (Louis Armstrong cover, The White Stripes, 1999)
8. I 'm Slowly Turning Into You (Icky Thump, 2007)
9. Sugar Never Tasted So Good (The White Stripes, 1999)
10. The Hardest Button To Button (Elephant, 2003)
11. In The Cold Cold Night (Elephant, 2003)
Solo And Side Projects
1. Old Mary (Sea Of Cowards, 2010)
2. You Don't Understand Me - The Raconteurs (Consolers Of The Lonely, 2008)
3. Carolina Drama - The Raconteurs (Consolers Of The Lonely, 2008)
4. Two Against One - Danger Mouse, Danielle Luppi (Rome, 2011)
5. Blue Blood Blues - The Dead Weather (Sea Of Cowards, 2010)
6. Steady As She Goes - The Raconteurs (Broken Boy Soldiers, 2006)
7. The Rose With The Broken Neck - Danger Mouse, Danielle Luppi (Rome, 2011)
8. Broken Boy Soldier - The Raconteurs (Broken Boy Soldiers, 2006)
9. Love Is Blindness - Jack White (The Great Gatsby OST, 2013)
10. Blue Veins - The Raconteurs (Broken Boy Soldiers, 2006)
11. Cut Like A Buffalo (Horehound, 2009)
Mammoth Ness
The White Stripes
11. I'm Slowly Turning Into You (Icky Thump, 2007)
10. Icky Thump (Icky Thump, 2007)
9. Rag And Bone (Icky Thump, 2007)
8. I Just Don’t Know What To Do With Myself (Elephant, 2003)
7. The Hardest Button To Button (Elephant, 2003)
6. The Union Forever (White Blood Cells, 2001)
5. I Think I Smell A Rat (White Blood Cells, 2001)
4. Apple Blossom (Destijl, 2000)
3. Truth Doesn't Make A Noise (De Stijl, 2000)
2. Jolene (Dolly Parton cover / b-side στο "Hello Operator" single, 2000 - live στο "Under Great Northern Lights", 2010)
1. Seven Nation Army (Elephant, 2003)
Solo And Side Projects
11. Everything You've Ever Learned - Jack White (Boarding House Reach, 2018)
10. Gasoline - The Dead Weather (Sea Of Cowards, 2010)
9. You Don't Understand Me - The Raconteurs (Consolers Of The Lonely, 2008)
8. I Cut Like A Buffalo - The Dead Weather (Horehound, 2009)
7. 3 Birds - The Dead Weather (Horehound, 2009)
6. Weep Themselves To Sleep - Jack White (Blunderbuss, 2012)
5. Blue Veins - The Raconteurs (Broken Boy Soldiers, 2006)
4. Broken Boy Soldier - The Raconteurs (Broken Boy Soldiers, 2006)
3. Hypocritical Kiss - Jack White (Blunderbuss, 2012)
2. Old Mary - The Dead Weather (Sea Of Cowards, 2010)
1. Carolina Drama - The Raconteurs (Consolers Of The Lonely, 2008)
Dimitris Nikolitsis
The White Stripes
1. Jolene (Dolly Parton cover / b-side στο "Hello Operator" single, 2000 - live στο "Under Great Northern Lights", 2010)
2. Truth Doesn’t Make A Noise (De Stijl, 2000)
3. Seven Nation Army (Elephant, 2003)
4. The Union Forever (White Blood Cells, 2001)
5. Icky Thump (Icky Thump, 2007)
6. Hotel Yorba (White Blood Cells, 2001)
7. Hello Operator (De Stijl, 2000)
8. In The Cold, Cold Night (Elephant, 2003)
9. Little Acorns (Elephant, 2003)
10. Girl, You Have No Faith In Medicine (Elephant, 2003)
11. Dead Leaves And The Dirty Ground (White Blood Cells, 2001)
Solo And Side Projects
1. Carolina Drama – The Raconteurs (Consolers Of The Lonely, 2008)
2. Old Mary – The Dead Weather (Sea Of Cowards, 2010)
3. Two Against One – Danger Mouse, Danielle Luppi (Rome, 2011)
4. Wayfaring Stranger – Jack White (Cold Mountain OST, 2003)
5. Broken Boy Soldier – The Raconteurs (Broken Boy Soldiers, 2006)
6. 3 Birds – The Dead Weather (Horehound, 2009)
7. I Cut Like A Buffalo – The Dead Weather (Horehound, 2009)
8. Blue Blood Blues – The Dead Weather (Sea Of Cowards, 2010)
9. Why Walk A Dog - Jack White (Boarding House Reach, 2018)
10. Weep Themselves To Sleep – Jack White (Blunderbuss, 2012)
11. Consoler Of The Lonely – The Raconteurs (Consolers Of The Lonely, 2008)
Fanis Poulimas
The White Stripes
11. Blue Orchid (Get Behind Me Satan, 2005)
10. Hotel Yorba (White Blood Cells, 2001)
9. My Doorbell (Get Behind Me Satan, 2005)
8. Ball And Biscuit (Elephant, 2003)
7. The Hardest Button To Button (Elephant, 2003)
6. Icky Thump (Icky Thump, 2007)
5. Truth Doesn't Make A Noise (De Stijl, 2000)
4. Jolene (Dolly Parton cover / b-side στο "Hello Operator" single, 2000 - live στο "Under Great Northern Lights", 2010)
3. I'm Slowly Turning Into You (Icky Thump, 2007)
2. Fell In Love With A Girl (White Blood Cells, 2001)
1. Seven Nation Army (Elephant, 2003)
Solo And SIde Projects
11. Love Interruption - Jack White (Blunderbuss, 2012)
10. Salute Your Solution - The Raconteurs (Consolers Of The Lonely, 2008)
9. Sixteen Saltines - Jack White (Blunderbuss, 2012)
8. Hypocritical Kiss - Jack White (Blunderbuss, 2012)
7. Freedom At 21 - Jack White (Blunderbuss, 2012)
6. Broken Boy Soldier - The Raconteurs (Broken Boy Soldiers, 2006)
5. I Cut Like Buffalo - The Dead Weather (Horehound, 2009)
4. Blue Blood Blues - The Dead Weather (Sea Of Cowards, 2010)
3. Old Mary - The Dead Weather (Sea Of Cowards, 2010)
2. Weep Themselves To Sleep (Blunderbuss, 2012)
1.Carolina Drama - The Raconteurs (Consolers Of The Lonely, 2008)
Mike N.
Μια νύχτα του μακρινού και εξωτικού πια 2000 στο Mo Better άκουσα για πρώτη φορά στη ζωή μου τον Jack White και την, και καλά αδελφή του τότε, Meg. Έτρεξα σχεδόν, σπρώχνοντας ελαφρώς τον κόσμο που κατέκλυζε κλασικά την πίστα του rock club των Εξαρχείων, στον DJ -ήταν ο Δημήτρης Δαλιάνης, ο ιδιοκτήτης- και τον ρώτησα τι ακούμε: " The White Stripes, 'You're Pretty Good Looking For A Girl' ". Όπως συνέβαινε πάντα, τού ζήτησα να μου το ξαναπεί, γιατί απ'τον πολύ θόρυβο δεν άκουσα τίποτα. Φώναξε δυνατά στο αυτί μου τα στοιχεία του τραγουδιού, αλλά εισέπραξε πάλι ένα κάπως αγενές "εεεε;" και μού το έγραψε εντέλει σε ένα χαρτάκι που το έχωσα στην κωλότσεπη του τζην. Το πρωί (το μεσημέρι για να είμαι ακριβής) όμως που ξύπνησα, ανακάλυψα πως το μαγικό χαρτάκι είχε γίνει σχεδόν κομμάτια και το μελάνι είχε σχεδόν σβήσει, κι έτσι δεν μπορούσα να διαβάσω τι ήταν αυτό που με είχε τρελάνει το προηγούμενο βράδυ.
Φυσικά, οι White Stripes δεν θα αργούσαν να ξανάρθουν μπροστά μου και στ'αυτιά μου, τον επόμενο χρόνο, το 2001, έκαναν έναν ψιλοπάταγο με τον 3ο δίσκο τους, το "White Blood Cells" και με τα κομμάτια-κράχτες "Hotel Yorba" και "Fell In Love With A Girl". Ο πάταγος έγινε εκκωφαντική έκρηξη πυρηνικής βόμβας το 2003, όταν και κυκλοφόρησε το "Elephant", αυτό που "είχε μέσα το Seven Nation Army", τον ροκ (και όχι μόνο) ύμνο των 00's (και όχι μόνο). Η συνέχεια γνωστή κι εγώ από κοντά. Κοντά στο Jack White ως τη διάλυση των Stripes και το διαζύγιο με την... αδελφή του, στους Raconteurs, στους Dead Weather και στα solo. Τον θεωρώ, τον Jack, την πιο επιδραστική και σημαντική περσόνα του ροκ στον 21ο αιώνα, έναν ροκ σταρ παλαιάς και σπάνιας κοπής, ένα αεικίνητο και πολυσχιδή μουσικό, πρωτοπόρο και ρηξικέλευθο όσο λίγοι. Δεξιοτέχνης κιθαρίστας και φωνάρα, να τα λέμε και αυτά. Ναι, είναι και εκκεντρικός, είναι ΄πού και πού και λίγο... ψωνάκι, είναι και παράξενος και μερικές φορές κακούλης, κυκλοφόρησε τελευταία και κάποιες... πατατούλες (ο 3ος δίσκος των Dead Weather π.χ. είναι υπερφυσικά κακός), αλλά ό,τι κι αν γίνει (κι αν κάνει) ειναι ο Jack The Great και είναι ένας.
Ακολουθούν οι δύο 11άδες μου, οι οποίες βγήκαν με πολύ πολύ πόνο και χιλιάδες δεύτερες σκέψεις, έμειναν έξω κομμάτια που έχω αγαπήσει σαν τρελός... Αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγγνώμη ειδικά και ονομαστικά στο "Two Against One" και στο "I'm Slowly Turning Into You"... :(
The White Stripes
1. Truth Doesn't Make A Noise (De Stijl, 2000)
2. Jolene (Dolly Parton cover / b-side στο "Hello Operator" single, 2000 - live στο "Under Great Northern Lights", 2010)
3. You're Pretty Good Looking [For A Girl] (De Stijl, 2000)
4. Seven Nation Army (Elephant, 2003)
5. The Union Forever (White Blood Cells, 2001)
6. The Denial Twist (Get Me Behind Satan, 2005)
7. Apple Blossom (De Stijl, 2000)
8. I Think I Smell A Rat (White Blood Cells, 2001)
9. Icky Thump (Icky Thump, 2007)
10. One More Cup Of Coffee (Bob Dylan cover, The White Stripes, 1999)
11. The Hardest Button To Button (Elephant, 2003)
Solo And Side Projects
1. Carolina Drama - The Raconteurs (Consolers Of The Lonely, 2008)
2. Old Mary - The Dead Weather (Sea Of Cowards, 2010)
3. Broken Boy Soldier - The Raconteurs (Broken Boy Soldiers, 2006)
4. Weep Themselves To Sleep - Jack White (Blunderbuss, 2012)
5. Steady As She Goes (Broken Boy Soldiers, 2006)
6. The Switch And The Spur (Consolers Of The Lonely, 2008)
7. Treat Me Like Your Mother (Horehound, 2009)
8. Blue Veins (The Raconteurs, Broken Boy Soldiers, 2006)
9. Would You Fight For My Love? - Jack White (Lazaretto, 2014)
10. Hypocritical Kiss - Jack White (Blunderbuss, 2012)
11. Sixteen Saltines - Jack White (Blunderbuss, 2012)
Stergios Kostoulas
Jack White, ο κολλητός που θα ήθελα να έχω…
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αέναος, εκκεντρικός, ιδιοφυία και τρελός.
Η παγκόσμια ροκ κοινότητα αναγνωρίζει την δεξιοτεχνία του, τις εμπνεύσεις του, την αναβίωση του garage ήχου και των blues.
Ο ίδιος ξέρει ότι από μόνος του αποτελεί μια ολόκληρη μπάντα, γνωρίζοντας, ως ένας ροκ προφήτης, για το πως θα εξελιχθούν τα ροκ πράγματα παγκοσμίως.
Κάπου εκεί μπαίνει στο παιγνίδι και ο Nietzsche. Ο Nietzsche που κάποτε μίλησε για το πόσο χάος πρέπει να έχουμε μέσα μας, για να γεννηθεί ένα αστέρι.
Και τώρα John Anthony Gillis πες μου, εσύ πόσο χάος έχεις μέσα σου;
Μήπως όμως δεν θεωρείς τον εαυτό σου αστέρα;
The White Stripes
1. Ball and Biscuit (Elephant, 2003)
Μία «βρώμικη» blues γκαραζιά με τα καλύτερα ίσως guitar solos του Jack.
2. Seven Nation Army (Elephant, 2003)
Ραδιοφωνικό, διαφημιστικό (σποτάκια) και τόσο μα τόσο γηπεδικό (Ernesto Valverde).
3. Icky Thump (Icky Thump, 2007)
Snake-charming solos.
4. The Hardest Button to Button (Elephant, 2003)
Υπέροχα bass drums.
5. Blue Orchid (Get Behind Me Satan, 2005)
Εμβληματικό!
6. My Doorbell (Get Behind Me Satan, 2005)
Ρυθμός, πιάνο και κουδούνια. Έχει riffs χωρίς να έχει.
7. Black Math (Elephant, 2003)
Γρήγορο, μουτζουρωμένο, κάτι σαν καταιγίδα και το αγαπημένο μου. Έχω «χτυπηθεί» τόσες φορές με δαύτο.
8. Dead Leaves And The Dirty Ground (White Blood Cells, 2001)
Punk μπλουζιά, μια εικόνα χίλιες λέξεις και…It Might Get Loud!
9. Jolene (Dolly Parton cover / b-side στο "Hello Operator" single, 2000 - live στο "Under Great Northern Lights", 2010)
I am in the right place the wrong time. Ο Jack σπαράζει και ξεσπάει στην κιθάρα του. Πάμε ρε Ντόλυ!
10. You Don’t Know What Love Is (Icky Thump, 2007)
Αναβίωση και κλασική «ροκιά». Blues, Folk, Garage και Rock n Roll.
11. I Just Don’t Know What to Do With Myself (Elephant, 2003)
Μα πώς «μπαίνει» έτσι αυτή η κιθάρα;
Solo And Side Projects
Άνευ σχολίων, παρά μόνο αυτό: Πόσα κρύβεις ακόμη στο βασανισμένο σου μυαλό;
1. Lazaretto (Lazzaretto, 2014)
2. Would You Fight for My Love? (Lazaretto, 2014)
3. Over and Over (Boarding House Reach, 2018)
4. Sixteen Saltines (Blunderbuss, 2012)
5. I’m Shakin (Little Will cover 1960 - Blunderbuss, 2012)
6. Wayfaring Stranger (Cold Mountain OST, 2003)
7. Black Bat Licorice (Lazaretto, 2014)
8. Love Interruption (Blunderbuss, 2012)
9. Another Way to Die - Jack White feat. Alicia Keys (Quantum Of Solace OST, 2008)
10. Fly Farm Blues (It Might Get Loud documentary OST, 2009)
11. Treat Me Like Your Mother - The Dead Weather (Horehound, 2009)
Tasos Zannis
Δεν έχω εντρυφήσει τόσο στη μουσική ιδιοφυία του living legend της γενιάς μας, του βιρτουόζου Jack White, δεν ξέρω τόσα πράγματα για να έχουν κάποια παραπάνω αξία τα Top 11’s μου, αλλά πριν αρκετά χρόνια (κάπου το 2009, γυμνασιόπαιδο ακόμα) ήρθα σε επαφή με το "Blue Veins" των Raconteurs (ένα εκ των side projects του Τζακ) και με είχε συγκλονίσει η ένταση που έβγαζε στο performance του και αυτά τα έκτροπα που έκανε με την κιθάρα του. Τότε γνώρισα για πρώτη φορά στη ζωή μου τα blues rock, μετά σταδιακά κατάλαβα πόσο σημαντικός υπήρξε για την αναγέννηση του garage rock των ‘00s.
Επί προσωπικού όμως, Jack White θα σημαίνει πάντα White Stripes για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως για το "De Stijl" και το "White Blood Cells" και φυσικά για το ανυπέρβλητο και ίσως το πιο εμβηματικό και anthem-ικό riff της προηγούμενης δεκαετίας (που δεν θα μπορούσε να μην πιάσει κορυφή στη λίστα).
The White Stripes
1. Seven Nation Army (Elephant, 2003)
2. I Just Don't Know What to Do With Myself (Elephant, 2003 – originally by Burt Bacharach and Hal David)
3. Jolene (Dolly Parton cover / b-side στο "Hello Operator" single, 2000 - live στο "Under Great Northern Lights"/2010)
4. Ball and Biscuit (Elephant, 2003)
5. You're Pretty Good Looking [For A Girl] (De Stijl, 2000)
6. I'm Bound Τo Pack It Up (De Stijl, 2000)
7. Instinct Blues (Get Behind Me Satan, 2005)
8. Truth Doesn't Make a Noise (De Stijl, 2000)
9. Hotel Yorba (White Blood Cells, 2003)
10. Fell Ιn Love With A Girl (White Blood Cells, 2003)
11. We’re Going To Be Friends (White Blood Cells, 2003)
Solo And Side Projects
1. Blue Veins - The Raconteurs (Broken Boy Soldiers, 2006)
2. Carolina Drama - The Raconteurs (Consolers of the Lonely, 2008)
3. Steady, As She Goes - The Raconteurs (Broken Boy Soldiers, 2006)
4. Will There Be Enough Water - The Dead Weather (Horehound, 2009)
5. These Stones Will Shout - The Raconteurs (Consolers of the Lonely, 2008)
6. Sixteen Saltines - Jack White (Blunderbuss, 2012)
7. You Don’t Understand Me - The Raconteurs (Consolers of the Lonely, 2008)
8. Would You Fight For My Love? - Jack White (Lazaretto, 2014)
9. I Cut Like A Buffalo - The Dead Weather (Horehound, 2009)
10. Blue Blood Blues - The Dead Weather (Sea of Cowards, 2010)
11. Corporation - Jack White (Boarding House Reach, 2018)
ALi Mathloum
The White Stripes
11. One More Cup Of Coffee (The White Stripes, 1999)
Ξεκινώ με διασκευή, γιατί αξίζει πράγματά μια αναφορά σε αυτή αλλά και γενικά σε όσες έχει κάνει. Από το τόσο παθιασμένο Jolene που κραυγάζει σαν πληγωμένος λύκος μέχρι το ''Love Is Blindness'' των U2 και το ''I'm Shakin'', ο White έχει μια μακρά ιστορία να κάνει δικό του ο,τι αγγίζει. Δεν στοχεύει στο να πατήσει απλά στην υπάρχουσα δημιουργία με μία ανέμπνευστη προσέγγιση. Εν αντιθέσει, διαλύει το δημιουργικό οικοδόμημα των κομματιών και το ξαναχτίζει από την αρχή. Απόκοσμες, σκοτεινές, ατμοσφαιρικές, ο White περνάει τις δημιουργίες άλλων μουσικών μέσα από το εκκεντρικό και ζοφερό καλλιτεχνικό του φίλτρο, δίνοντάς τους νέα έννοια και πρωτότυπη σύσταση.
Από τον πρώτο κιόλας δίσκο μας παρουσίασε το ξεχωριστό αυτό ταλέντο, εν μέσω της νεανικής του ορμής και του παντρέματος punk & blues συναντάμε 4 διασκευές. Αυτή όμως που όρισε τον δίσκο είναι εκείνη στο 'One More Cup Of Coffee'' του κολλητού του, και ''δεύτερο πατέρα'' του Bob Dylan. Το τραγούδι είναι πικρό, είναι χωρισμός και πόνος. O κύριος White ζωγραφίζει ξανά πορτραίτο εγκατάλειψης με μια εκτέλεση που γυρνάει το νόμισμα και φανερώνει με την ατμόσφαιρα που αποδίδει την ζοφερότητα των στίχων. Τον πικρό, πικρό καφέ..
10. The Nurse (Get Behind Me Satan, 2005)
Η εκκίνηση της εξάπλωσης του Jack White ως εξερευνητή και εκπρόσωπο της εμπνευσμένης δημιουργίας.
9. The Same Boy You've Always Known (White Blood Cells, 2001)
8. Dead Leaves And The Dirty Ground (White Blood Cells, 2001)
7. My Doorbell (Get Behind Me Satan, 2005)
6. Catch Hell Blues (Icky Thump, 2007)
Το έβγαλε σε one take.
5. Death Letter (De Stijl, 2000)
Κέρδισε πολύ νωρίς το δικαίωμα του να παίζει blues ένας λευκός.
4. Truth Doesn't Make A Noise (De Stijl, 2000)
Για μένα, η πρώτη του στιγμή δόξας ήταν αυτό εδώ το κομμάτι. Στον πρώτο δίσκο δεν υπήρχε τέτοιος συνδυασμός. Στον πρώτο δίσκο θύμισε στον κόσμο τις ρίζες του rock και μας συστήθηκε ως το next big thing σε μια εποχή που το είχε επιτακτική ανάγκη. Στον δεύτερο δίσκο όμως και ειδικότερα στο τραγούδι αυτό, εμφανίστηκε η δυναμική που όρισε το μεγαλείο του Jack White και συνεχίζει να τον ορίζει. Είναι αυτό το sweet spot που βρήκε στη δημιουργική του διαδικασία και δεν το έχασε ποτέ. Είναι αυτός ο συνδυασμός της ανεπιτήδευτης αυθεντικότητας με την επίκληση στο mainstream στερέωμα. Ο Jack White στέκεται εδώ και 19 χρόνια στο sweeter spot για έναν μουσικό του σήμερα, μεταξύ εμπορικότητας και υπόγειας αντι-τουριστικής ομορφιάς. Μεταξύ κουλτούρας και αντι-κουλτούρας. Μεταξύ μελωδικών hooks και ''βρώμικου'' ήχου, μεταξύ ευχάριστων ρυθμών και άναρχων σόλο, μεταξύ παραγωγής που θυμίζει ερασιτέχνες σε γκαράζ και riff που θα ζήλευαν και οι Zeppelin. Στο μεταίχμιο δύο αντίθετων φιλοσοφιών που κατάφερε να ενώσει. Όταν στέκεσαι στην μέση όλων αυτών και το κάνεις τόσο καλά, αβίαστα και αυθεντικά όσο εκείνος, είναι απίστευτα δύσκολο να έχεις εχθρούς και αντιπάθειες.
3. Icky Thump (Icky Thump, 2007)
Με τις εναλλαγές στο τέμπο, τα ξεσπάσματα της κιθάρας και την αγριεμένη ερμηνεία του, είναι από εκείνα που σε αφήνουν ικανοποιητικά εξουθενωμένο.
2. Seven Nation Army (Elephant, 2003)
Αφιερώστε λίγη από την σκέψη σας για να συνειδητοποιήσουμε όλοι μαζί τι έχει καταφέρει ο Jack White με αυτό το κομμάτι.Το οποίο έχει ξεπεράσει κατά πολλά έτη φωτός το ''άλλη μια ραδιοφωνική επιτυχία'' το κομμάτι αυτό ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
Απο το ΝΒΑ και την Πρέμιερ Λιγκ μέχρι πορείες, μπάχαλα και πάρτι. Από τα σαλόνια μέχρι τα λιμάνια και την κάθε μορφής εξέδρα.
Είναι το δεύτερο τραγούδι μετά το "We Αre The Champions" των Queen που έχει συνδεθεί τόσο έντονα με οποιοδήποτε αθλητικό γεγονός. Περισσότερο φυσικά με το ποδόσφαιρο. Έγινε μέχρι και το theme στις πορείες των Αιγυπτίων κατά του Μουμπάρακ. Μεγάλο μέρος του κόσμου που το τραγούδαγε δεν γνώριζε καν από που προέρχεται η μελωδία, ξέρετε πως το λέμε αυτό; Παραδοσιακό τραγούδι! Μη σας φαίνεται λίγο.
Όσο περνάνε τα χρόνια κάτι τέτοιο θα είναι όλο και πιο αδιανόητα δύσκολο να συμβεί, ένα instant classic που λέμε.
Η αποψιλωμένη από περιττά στοιχεία, όργανα και μελωδίες φιλοσοφία του Jack White που προσέγγιζε για χρόνια την δημιουργία του με back-to-basics συνθέσεις βρίσκει στο τραγούδι αυτό την επιτομή της. Ένα από πιο πομπώδες και δυναμικά ρεφρέν της δημοφιλούς μουσικής, έγινε ταυτόσημο της υψωμένης γροθιάς και συνώνυμο της απανταχού αντίστασης στην εξουσία και την καταπίεση κάθε είδους.
1. Ball & Biscuit (Elephant, 2003)
Το ζενίθ, το σημείο κορυφής της πρώιμης δημιουργικής φιλοσοφίας του White και της εξερεύνησης τους πάνω στην 12 Bar δομή των Blues. Επίσης το θεωρώ ένα από τα πιο σέξι, ερωτικά , αισθησ.... στοπ. Βασικά εδώ δε χωράνε καθωσπρέπισμοί, ένα από τα πιο καυλιάρικα λοιπόν τραγούδια όλων των εποχών. Με την πιο πρωτόγονη, ηδονιστική και έντονη έννοια της λέξης αυτής. Το κιθαριστικό σόλο μοιάζει με έκρηξη ηφαιστείου και ίσως το καλύτερο του. Η αποθέωση της περιόδου των Stripes σε όλο της το μεγαλείο.
Solo And Solo Projects
Οι White Stripes όρισαν την μεγαλειότητα της απλότητας, την αμεσότητα και τον μινιμαλισμό στη rock μουσική όσο κανείς στις αρχές του 21ου αιώνα. Εξελίσσοντας την φιλοσοφία του ο White στην πορεία του χωρίς το πρότζεκτ των Stripes πήρε μια παράλληλη αλλά διαφορετική πορεία. Αποθέωσε την έννοια της ελεύθερης εξερεύνησης και του ηχητικού πειραματισμού στην μουσική με απαράμιλλο ύφος και έμπνευση. Σφυρηλάτησε την ταμπέλα της μουσικής ιδιοφυΐας με ένα ρεπερτόριο τόσο πολυδιάστατο και ποικιλόμορφο που δε θα σε έκλειναν στο ψυχιατρείο αν έλεγες το 2005 ότι ο White των Stripes θα εξελισσόταν έτσι. Μας είχε φανερώσει τέτοιες τάσεις σε δίσκους όπως το ''Icky Thump'' & ''Get Behind Me' Satan'' όμως η τελευταία δεκαετία τον βρήκε να εξαπλώνει την δημιουργία του τόσο πολύ και τόσο υπέροχα που είναι αδιανόητο να τον κατατάξεις υπό ένα μουσικό ύφος.
11. I'm Shakin - Jack White (Little Will cover 1960 - Blunderbuss, 2012)
Ξεκινάω πάλι με διασκευή. Η οποία θεωρώ είναι η επιτομή του πως αναβιώνεις κλασικό rock & roll! Ο White όπως δηλώνει συνήθιζε να ανοίγει jamming sessions με φίλους με αυτό το κομμάτι. Το έπαιξε με μπάντα αποτελούμενη μόνο με γυναίκες και του ήρθε η ιδέα να το ηχογραφήσει για τον πρώτο του δίσκο. Το ταλέντο του στις διασκευές έλαμψε εδώ σε όλο του το μεγαλείο. Βάλτε και στην συνταγή ένα υπέροχο βίντεο κλιπ και είστε έτοιμοι για ξεσηκωμό.
10. Another Way To Die - Jack White feat. Alicia Keys (Quantum Of Solace OST, 2008)
Το εγχείρημα αυτό δίχασε πάρα πολύ. Έχει λάτρεις και ορκισμένους εχθρούς. Φυσικά ανήκω στους πρώτους. Η εν λόγω ταινία James Bond δεν είναι σαν τις υπόλοιπες με τον Daniel Craig, αλλά δεν είναι και όσο κακή θέλουν να μας πείσουν. Ήταν η συνέχεια, το δεύτερο μέρος του Casino Royale και όχι κάτι καινούριο, αν το δεις έτσι ήταν αξιοπρεπής.
Όσο για το τραγούδι, δεν ξέρω ποιος ανέθεσε στον White να γράψει το theme song, ήταν ριψοκίνδυνη επιλογή αν μη τι άλλο. Mετά το άκυρος των παραγωγών στην Amy Winehouse, ο White πείθει την Αlicia Keys και το γλυκό για μένα έδεσε εξαιρετικά. Η μουσική του κομματιού απέδωσε δικαιοσύνη στον σκοπό που είχε για Bond ταινία. Το κύριο θέμα της ταινίας είναι η εκδίκηση, και ο White κατάφερε να το περάσει στο feeling του τραγουδιού και στην ερμηνεία του.
Υπάρχουν στον κατάλογο του καλύτερα τραγούδια, το βάζω όμως γιατί μας δείχνει και αυτήν την πλευρά του ταλέντου του, έφερε εις πέρας το task με ένα από τα πιο εκρηκτικά Bond κομμάτια που έχουν γραφτεί.
9. I Cut Like A Buffalo - The Dead Weather (Horehound, 2009)
Το μοναδικό τραγούδι που έγραψε μόνος του στο ντεμπούτο δίσκο αυτού του πραγματικού super-group. Και από τα λίγα που αναλαμβάνει φωνητικά μιας και ως επί το πλείστον έπιανε τα ντραμς αφήνοντας χώρο στην εκπληκτική Alisson Mosshart. Το τραγούδι ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσ'το γάλα από τον υπόλοιπο δίσκο, είναι καθαρά και απόλυτα Jack White. Πολύ Groovy με ένα υπέροχο βίντεο κλιπ από εκείνα που μας έχει συνηθίσει.
8. Love Interruption - Jack White (Blunderbuss, 2012)
Ένας χαμαιλέοντας που μπορεί να τα κάνει όλα.
7. Corporation - Jack White (Boardinh House Reach, 2018)
Ένα από τα καλύτερα βίντεο κλιπ που έχω δει ποτέ. Ένα κομμάτι που βρίσκει τον White την δημιουργική του ιδιοφυΐα μανιασμένη και ελεύθερη όσο ποτέ. Όπως και όλος ο δίσκος.
6. High Ball Stepper – Jack White (Lazarettto, 2014)
Συγγνώμη, αλλά τη ξεκώλιασε την κιθάρα του εδώ. Μπορεί να είναι ένας ζωντανός θρύλος, όμως έχω την εντύπωση πως σαν κιθαρίστας είναι υποτιμημένος.
5. Hypocritical Kiss - Jack White (Blunderbuss, 2012)
Στο ντεμπούτο του ως σόλο μουσικός προσπάθησε επιτυχώς να ξεχάσει ο,τι είχε κάνει μέχρι τότε, κυρίως σαν White Stripes. Όλος ο δίσκος φανέρωσε τι πορεία θα ακολουθούσε, πως είχε αφήσει πίσω την πρώιμη, ενστικτώδη, μινιμαλιστική φάση του. Επίσης όμως, μας έδειξε πως μπορούσε να γίνει ρομαντικός και ουσιώδης σε τραγούδια περί αγάπης και έρωτα, χωρίς κλισέ πράγματα, χωρίς σάχλες, χωρίς εκβιασμό συναισθήματος. Είναι από τις πιο όμορφες στιγμές του.
4. Blue Veins – The Raconteurs (Broken Boy Soldiers, 2006)
Από ένα σημείο και μετά ο White ήθελε να κλείνει τους δίσκους με ένα ξεχωριστό και δυνατό τραγούδι. Εδώ είναι ένα από αυτά, μια ωδή στα αγαπημένα του μπλουζ, στέκεται αξιοπρεπώς ως ένας από τους τελευταίους , ελάχιστους λευκούς που δικαιούνται να παίζουν μπλουζ, το έχει κερδίσει με την αξία του.
3. Entitlement – Jack White (Lazaretto, 2014)
Ένας ακουστικός ύμνος. Μια ωδή στις νεότερες γενιές από όπου και εμπνεύστηκε αυτή την ομορφιά. Ποίημα απλά. Λατρεύω τον ακουστικό ατόφιο Jack, εκεί είναι όλη του η μαγεία.
2. Caroline Drama – The Raconteurs (Consolers Of The Lonely, 2008)
Λατρεύω τα κομμάτια που λένε ιστορίες. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, με τραβούσανε ασυναίσθητα. Είναι κινηματογραφικά, είναι ενδιαφέροντα και είναι αληθινά. Δε νιώθεις πως ο στίχος είναι μια επιτηδευμένη και αόριστη προσπάθεια για ρίμα που πολλές φορές δε βγάζει ιδιαίτερο νόημα. Σε ένα τραγούδι εξιστόρησης τα πράγματα είναι αλλιώς, υπάρχει κάτι να ειπωθεί, κάτι αληθινό, κάτι ουσιαστικό, κάτι να σου μείνει. O Jack δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια κομμάτια είναι η αλήθεια. Και αυτό κάνει ακόμα πιο σημαντικό το κομμάτι αυτό, θα μπορούσε να μην τα καταφέρει, να ήταν ανιαρός και βαρετός. Κάθε άλλο, έντυσε αυτή την σκοτεινή και σκληρή ιστορία με έναν Gothic αέρα ντυμένο με θηλυκά backing vocals βγαλμένα από τα ομιχλώδη σοκάκια του Λονδίνου τον 19ο αιώνα..
1. Would You Fight For My Love? - Jack White (Lazareto, 2014)
Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα αυτό το τραγούδι. Δεν περίμενα ποτέ τον White να βουτήξει τόσο βαθιά στο θυμικό του και στην ψυχή του. Μου ακούγεται ευάλωτος και σπαρακτικός, μου ακούγεται ένα από το πιο ειλικρινή τραγούδια του. Το τραγούδι έχει μια στοιχειωτική αύρα που σε τρυπάει στη ψυχή. Το λατρεύω τόσο πολύ και υπήρχε περίοδος που το άκουγα 10 φορές την ημέρα και ακόμα δεν το έχω βαρεθεί ούτε στο ελάχιστο...