Μόνικα, Μας Κάνεις Πλάκα
ή...Σοβαροτραγουδείς;
Θεωρήθηκε στα late 00's σαν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ελληνικής μουσικής, όταν σε ηλικία 23 ετών και με το όντως εξαιρετικό ντεμπούτο της "Avatar" (2008) τάραξε τα νερά της νέας εναλλακτικής σκηνής και έδωσε και αυτή τη δική της ξεχωριστή ώθηση και άποψη στο εν λόγω ρεύμα, το οποίο τη δεκαετία που διανύουμε έχει ήδη γίνει καταρράκτης με πλήθος νέα υπερταλαντούχα σχήματα κάθε μουσικού (υπο)είδους. Στάθηκε δε, η Monika, στο ύψος των απαιτήσεων και των προσδοκιών που γέννησε το Avatar με μία αξιοπρεπέστατη sophomore κυκλοφορία -για πολλούς ανώτερη του προγόνου της- , το "Exit" του 2010. Ο παροξυσμός που ακολούθησε για την Μόνικα Χριστοδούλου ήταν παροιμιώδης, τα sold outs διαδέχονταν το ένα το άλλο, το ίδιο και τα διθυραμβικά σχόλια και άρθρα για το έργο της και το αστείρευτο ταλέντο της. Κι όμως, κατάφερε η Αθηναία μουσικός τα επόμενα χρόνια να εξελιχθεί σε μία καθώς πρέπει love to hate περσόνα, κυρίως για κάποιες περίεργες δηλώσεις και επιλογές της. Τα πράγματα γίναν λίγο πιο awkward με τον φιλόδοξο τρίτο της δίσκο, "Secret In The Dark" (2014), ο οποίος ηχογραφήθηκε στην Αμερική σε παραγωγή του Homer Steinweiss, με τη συμμετοχή πολλών σημαντικών -επίσης Αμερικανών- μουσικών. Το άλμπουμ, όμως, ήταν μετριότατο (στην καλύτερη) και το κλίμα για τη Monika γύρισε τελείως τούμπα σε σχέση με το ξεκίνημά της...
Τρία χρόνια μετά και φτάνοντας στο τώρα, η Monika επιστρέφει στο προσκήνιο ανακοινώνοντας τη συνεργασία της με την Panik Oxygen (Panik Entertainment Group) και σχεδόν ταυτόχρονα μας δίνει και νέο τραγούδι, το πρώτο δείγμα από τον 4ο δίσκο της και το πρώτο με ελληνικό στίχο στην 10ετή μουσική της πορεία. Το 'Στάλα' μετράει μόλις 3 μέρες ζωής (κοινοποιήθηκε στις 21 Ιουλίου), κι όμως έχει προλάβει να ξεσηκώσει μεγάλη συζήτηση, πολύ γκρίνια από fans και μη και ακόμα περισσότερο θάψιμο... Οκέι, το κομμάτι (έντονα νοσταλγικό, Χατζιδακικό και Αττικ-ίζον) έχει καλή μελωδία και αποπνέει μια γλυκιά και τίμια νοσταλγία, η παραγωγή μ'αρέσει (από την ίδια), αλλά στο κομμάτι των στίχων και της ερμηνείας η Μonika ή μας τρολάρει, μας κάνει πλάκα με σοβαροφανή τρόπο (βλ.tongue in cheek), ή τα έχει κάνει μαντάρα. Φαλτσάρει εμφανώς, ομοιοκαταληκτεί σαν...παιδάκι χρησιμοποιώντας ασύστολα λέξεις που τελειώνουν σε -άκια και -άκι, το οποίο μάλιστα -το "άκι", ναι!- το επαναλμβάνει σε ένα σημείο για να της βγει το μέτρο και κάπου εκεί τα πράγματα ξεφεύγουν τελείως... Και στις δύο περιπτώσεις, είτε μας κάνει πλάκα είτε...σοβαροτραγουδεί, το κομμάτι είναι κακό και δεν σώζεται από τις προαναφερθείσες αρετές του (μελωδία και παραγωγή).
