by Tasos Z. (21/07/2018)

The Song Diaries (48)

I Wanna Get Lost With You

Stereophonics

Είναι Παρασκευή βράδυ. Μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά, και γενικά μετά από μια μέρα που η μία στραβή διαδεχόταν την άλλη (λες και μ’ έφτυνε ο Θεός ένα πράγμα), το μόνο που θέλω είναι να φτάσω σπίτι, να βάλω λίγη μουσική και να ξαπλώσω να ηρεμήσει το μυαλό μου. Η σκέψη όμως πήγε στον Φίλιππο από το γραφείο, που έχει γενέθλια, και το βράδυ μας είπε να βγούμε για ποτό. Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να κλειστώ και σήμερα στο σπίτι – αλλά δεν είμαι και σε party mood.

Γυρίζω σπίτι και πριν ετοιμαστώ για μπάνιο, σκάει μήνυμα από τον Φίλιππο. «Θα έρθεις το βράδυ ε; Σου φέρνω και μια φίλη που γύρισε χτες Ελλάδα. Της έχω μιλήσει για σένα και θέλει να σε γνωρίσει. Στο κρατούσα για έκπληξη, δεν ήθελα να σου πω κάτι αλλά ήθελα να τσεκάρω αν έρθεις. Είναι καλό κομμάτι, του τύπου σου, trust me».

Είναι καλό κομμάτι και του τύπου μου, λέει. Έχω επικεντρωθεί τόσο πολύ στη δουλειά και σε άλλα πράγματα που έχω ξεχάσει τι είναι του τύπου μου. Για κάποιο λόγο όλες εκεί έξω μου φαίνονται ίδιες. Το δροσερό νερό με ξυπνάει αρκετά, προλαβαίνω να κάνω κι ένα τσιγάρο πριν ξεκινήσω, νιώθω ότι εξαφανίστηκε η κούραση από πάνω μου. Ρε λες να φταίει το μήνυμα;

Φτάνω στο μπαρ, όλη η καλή παρέα απ’ το γραφείο εκεί, αγκαλιές και πειράγματα με τον Φίλιππο και τους άλλους, και ξάφνου ακούγεται μια γυναικεία φωνή από την πόρτα να φωνάζει «χρόνια πολλά Φιλιππάκο μου». Δεν ξέρω γιατί αλλά από εκείνη τη στιγμή που ήρθε, όλα άρχισαν να αποκτούν μια γλυκάδα γύρω μου. Μέχρι και η μουσική συναινούσε.

Τα ποτά έχουν φτάσει, μαζί και η στιγμή να γνωρίσω τη Μαρία. Πλατύ χαμόγελο, καθαρό πρόσωπο, ευδιάθετη, ομιλητική. Δεν έχει σημασία τι συζητήσεις κάναμε. Είναι αυτές που κάνεις με κάποιον που γνωρίζεις πρώτη φορά για να σπάσει ο πάγος. Εκεί που θέλω να σταθώ είναι στο ότι φαίνεται να υπάρχει κάτι ανάμεσα μας. Όχι απαραίτητα κάτι ερωτικό, σίγουρα κάτι από κοινού. Φαίνεται στα μάτια μας και στην ένταση των λέξεων που χρησιμοποιούμε. Φαίνεται και στο χιούμορ μας, που κατάλαβα απ’ την αρχή ότι είναι το δυνατό μας χαρτί.

Λέμε πολλά, λέμε διάφορα, τη μία συζητάμε για μουσική, την άλλη βρισκόμαστε να αναλύουμε το κίνημα του Υπερρεαλισμού. Η ώρα περνάει αφάνταστα γρήγορα για κάποιο λόγο, χαιρετάμε τα παιδιά, και οδεύει ο καθένας στο σπίτι του. Πριν αποχωρήσουμε βέβαια, προτείνω στη Μαρία (η οποία εντελώς συμπτωματικά δουλεύει δύο στενά δίπλα από το δικό μας γραφείο) να βρεθούμε οι δυο μας κάποια στιγμή να συνεχίσουμε εκείνες τις ωραίες συζητήσεις.

Δεν δυσκολεύεται η Μαρία, δείχνει ότι το θέλει κι εκείνη. Δεν άργησε η επόμενη συνάντηση. Το επόμενο βράδυ λοιπόν, περπατάμε στους δρόμους της Αθήνας με μπύρες στο χέρι και έναν ουρανό πεντακάθαρο από πάνω μας. Καθώς περιγράφουμε τα βιώματά μας, καταλαβαίνουμε πόσο τελειωμένοι είμαστε κι οι δύο, και αποφασίζουμε να αφήσουμε για λίγο τους εαυτούς μας ελεύθερους και να απολαύσουμε τη στιγμή.

Το σκηνικό όμως αλλάζει άρδην όταν μου λέει ότι υπάρχει κάποιος άλλος στη ζωή της, και κυρίως όταν αναφέρει τη λέξη 'μπερδεμένη' στις προτάσεις της. Δεν θα καθόταν πολύ στην Ελλάδα, πρέπει να γυρίσει στην Αγγλία για να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό της στο flim making. Πάλι σε περίπτωση πέφτω, απίστευτο.

Τα χαμόγελα παγώνουν, τα βλέμματα ακροβατούν ανάμεσα σε νεύρα και απογοήτευση, κι είναι λες κι ένα σύννεφο έχει έρθει από πάνω μας και βρέχει ασταμάτητα. Ακολουθεί ένα μίνι ξέσπασμα κι από τις δύο πλευρές. Να μην τα πολυλογώ, έχουμε ένα αχρειάστο overreaction το οποίο καταλήγει με τη Μαρία σκασμένη να φεύγει. Νιώθω σαν να παίζω σε ταινία με κλισέ υπόθεση. Κι όμως δεν είναι ταινία· συμβαίνει στ’ αλήθεια.

Τρέχει, τρέχω κι εγώ από πίσω της και προσπαθώ να την καλμάρω. Μάλλον τα κρατούσε καιρό μέσα της και τώρα της βγαίνει όλη η πίεση μαζεμένη. Μιλάμε σε πιο ήρεμο τέμπο, προσπαθώ να της εξηγήσω, προσπαθεί να μου εξηγήσει, και γενικώς προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς μέσα σε δύο μέρες έχουμε ζήσει τόσο έντονες καταστάσεις.

Ευτυχώς ηρεμεί γρήγορα, δεν χρειάζονται πολλές κουβέντες. Φαίνεται να συνειδητοποιεί τι συμβαίνει στη ζωή της, δεν είναι απ’ αυτούς τους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι τους γίνεται, απλά μάλλον την πετυχαίνω σε περίεργο timing (απ’ αυτό άλλο τίποτα). Την πηγαίνω σπίτι της και την επόμενη μέρα ξαναβρισκόμαστε.

Δέκα μέρες της μένουν μέχρι να φύγει για Λονδίνο. Αποφασίσαμε και υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας να γεμίσουμε αυτές τις δέκα μέρες με όμορφες εμπειρίες, χωρίς περιττές σκέψεις, χωρίς έννοιες και έντονα συναισθήματα. Θέλω να την κάνω να δει λίγο πιο όμορφα τον κόσμο έξω, να απολαύσει τις μικρές καθημερινές στιγμές και να μη σκέφτεται και να μην αναλύει τίποτα στο μυαλό της. Είμαστε περίπου στην ίδια κατάσταση γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Δεν απολαμβάνουμε τη στιγμή παρά θέλουμε να τα αναλύουμε όλα και να καταστρέφουμε την αγνότητα του συναισθήματος. Κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή, λοιπόν.

Και τι είναι αυτό στην τελική; Μια ακόμα περιπέτεια. Η πρώτη είναι ή η τελευταία;

21 Ιουλίου 2015, οι Stereophonics κυκλοφορούν το "I Wanna Get Lost With You" ως το δεύτερο single από το ένατο άλμπουμ τους "Keep The Village Alive" (2015). Ο Kelly Jones αναφέρει ότι το τραγούδι είναι γραμμένο για καταστάσεις που θες να χάσεις τον εαυτό σου, θες να χάσεις τον έλεγχο, κι αυτό θες να το κάνεις με κάποιον άλλον που έχει την ίδια ανάγκη με σένα. Το music video είναι σκηνοθετημένο από τον ίδιο, και πρωταγωνιστές είναι οι ηθοποιοί Aneurin Barnard και Sophie Kennedy Clark.

Το "I Wanna Get Lost With You" ήταν instant κόλλημα. Ενθουσιαζόμουν κάθε φορά που έπαιζε στο ράδιο, το τραγουδούσα όπου κι αν ήμουν. Δεν επεδίωξα να κολλήσω τόσο πολύ, έχουν κάτι οι στίχοι, το βιντεοκλίπ, η ρομαντική χροιά του Jones, οι γλυκές κιθάρες της μπάντας, και το πώς δένουν με το συναίσθημα. Το έχω ακούσει σε διάφορες φάσεις μου και πάντα καταφέρνει να μου φτιάχνει τη διάθεση. Είναι από αυτά τα τραγούδια, από αυτά τα πολύ όμορφα τραγούδια που δίνουν νόημα στην αγάπη και σε κάνουν να δεις με διαφορετική σκοπιά τον κόσμο και να καταλάβεις πράγματα για τον εαυτό σου αν αφεθείς στη στιγμή.

Lyrics:

Do you remember the light in the flame?

It was a birthday party of someone's

Then you told me your name

For you were one in a million

I wanna get lost with you

It's the only thing I wanna do

Get out of my mind with you

So come on over

I walked you home in the rain

Speaking the same language

You were running around in my brain