To ypogeio.gr

The Song Diaries (49)

Σιωπή

Τα Ξύλινα Σπαθιά


Ιούλιος 1995, Μυτιλήνη.

Δεν θυμάμαι πώς πήγαμε από το λιμάνι ως την Πέτρα. Ούτε θυμάμαι πώς πηγαίναμε κάθε μέρα από την Πέτρα ως τον Μόλυβο για να βγούμε. Είχαμε αμάξι ρε θηρίο; Ή παίρναμε λεωφορεία; 

Στα ενοικιαζόμενα έβαζα στο κασετόφωνο μία 90αρα γεμάτη με Σπαθιά και Τρύπες ή μία άλλη, 90άρα πάλι, με ξένες γαμάτες 90ίλες. Άνοιγες ένα κουτάκι μπίρα και μου το έφερνες στη μούρη. "Παίξε τις μουσικές σου αγόρι μου... Τι ακούμε τώρα; Για λέγε". Έστριβες ένα τσιγάρο και χάζευες τη Ντίνα (σου) να χτενίζεται στον καθρέφτη. Μετά της φώναζες "Όχι, τώρα πιστολάκι ρε Ντίνα, ακούμε μουσική εδώ! Μας το χαλάς στο καλύτερο". Αυτή όμως δεν άκουγε, πιστολάκι έκανε, και συ φώναζες πιο δυνατά, μέχρι που η Ντίνα σε άκουγε και σου βροντοφώναζε, πιστολάκι έκανε, "Τι θες ρε μωρό μου; Να πουντιάσω και να αρπάξω κάνα κρύωμα; Κάνει και κωλόκρυο σ'αυτό το νησι! Δεν είδες τι έπαθε η άλλη;".

Σε αυτό είχε δίκιο η Ντίνα. Κάθε βράδυ, με το που στρίβαμε στην κατηφόρα του Μόλυβου, έκανε αληθινό κρύο. Έβαζα τα χέρια μου στις τσέπες της βερμούδας και ασυναίσθητα έτριβα τους αγκώνες μου στα πλευρά μου για να ζεσταθώ. Η Ντίνα έπιανε σφιχτά αγκαζέ τον Γιώργο κι έγερνε το κεφάλι της στους ώμους του. Η θάλασσα ήταν μαύρη, λαμπύριζαν μέσα της τα φώτα της πόλης, κι ουρανός από πάνω γεμάτος αστέρια, εκατομμύρια αστέρια, δισεκατομμύρια αστέρια. Κοντοστεκόμουν και κοιτούσα, άναβα ένα τσιγάρο και χάζευα. "Άντε ρε ρομαντικέ! Πάμε!", φώναζες στο αυτί μου γεμάτος ανυπομονησία να ορμήξεις στις μπάρες και στις πίστες. 

Εκείνο το βράδυ το παράκανες με το ποτό φίλε, το τερμάτισες. Μα τη Παναγία, στο ξαναλέω από δω, με τρόμαξες και με τσάντισες. "Πάμε παραλία τώρα, μαλάκες. Μαλακίες παίζει εδώ μέσα. Φλωριές παίζει ρε μαλάκες. Και τους έχω πληρώσει ήδη 12 χιλιάρικα στα κωλοποτά τους, τις μπόμπες τους! Άντε, πάμε να αράξουμε! Όχι, όχι, ας πιούμε τρία τελευταία υποβρύχια! Φίλε! Τρία υποβρύχια με Jack ακόμα!". Φτάσαμε στην παραλία και πήγες και ξέρασες κάτω από ένα σχίνο. Η Ντίνα ήταν δίπλα σου, ήρθα κι εγώ σε κάποια φάση. Σε πήγαμε σχεδόν σηκωτό στην αμμουδια, κάτω από τον μαύρο ουρανό και μπροστά στη μαύρη θάλασσα. Ξάπλωσες και κοιμήθηκες. Η Ντίνα ξάπλωσε κι αυτή στην αμμουδιά. Άναψα ένα τσιγάρο και χάζευα.

- Ηλία; Μπορείς να τραγουδήσεις το τραγούδι που τραγουδούσες σήμερα στο μπάνιο;
- Σε ποιο μπάνιο;
- Στο ντουζ ρε Ηλία. Το τραγούδι που τραγούδαγες όταν έκανες μπάνιο πριν φύγουμε.

Κοκκίνισα λίγο, αλλά αποκλείεται να το κατάλαβε η Ντίνα μες στο σκοτάδι.

- Τη Σιωπή λες;
- Ναι, αυτό.
- Να τραγουδήσω τώρα τη Σιωπή;
- Για μένα...
- Ρε, είμαι πτώμα και έχω καπνίσει κι ατέλειωτα (= ντρέπομαι, ντρέπομαι, ντρέπομαι).
- Για μένα.
 

Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή
κοιτάζω απ'το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα
τα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή.
Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα
τα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανε
ξαφνικά.

 

Στην τελεία του "ξαφνικά" η Ντίνα σηκώθηκε, ξάπλωσε πάνω μου και με φίλησε στο στόμα.

Μετά η Ντίνα ξύπνησε τον Γιώργο και φύγαμε βιαστικά για τα ενοικιαζόμενα στην Πέτρα. Περίμενε και η Μαρία (μου) που απόψε είχε σηκώσει πυρετό και δεν ήρθε στο Μόλυβο. Έκανε πολύ κρύο σε αυτό το νησί, είχε δίκιο η Ντίνα. Δεν θυμάμαι πώς φύγαμε. Είχαμε αμάξι; Ή πήραμε λεωφορείο;

 


 

 

Τη "Σιωπή" την βρίσκεις στον πρώτο δίσκο των Ξύλινων Σπαθιών, "Ξεσαλονίκη", ο οποίος κυκλοφόρησε το 1993 από την Ano Kato Records. Είναι το τελευταίο κομμάτι του δίσκου. Στίχοι και μουσική του Παύλου Παυλίδη.

Σχετικα Αρθρα
ypogeio.gr
The Song Diaries (151)
Man In The Box
Alice In Chains
(22/12/2023)
ypogeio.gr
The Song Diaries (150)
Μαμά
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
(08/04/2023)
ypogeio.gr
The Song Diaries (43)
Crawling On Bruised Knees
Pharmakon
(02/04/2018)
ypogeio.gr
Album Stories (56)
The Human Menagerie
Cockney Rebel
(24/04/2021)
Χρησιμοποιούμε cookies μόνο για στατιστικούς λόγους (google analytics). Δεν συλλέγουμε κανένα προσωπικό δεδομένο.
ΕΝΤΑΞΕΙ