Eternal Youth
Analytis
Track by Track
Ο Αθηναίος μουσικός Διονύσης Αναλυτής, πρώην μέλος της μπάντας i saw 43 sunsets αλλά και των Vaulter, είχε πρωτοκατέβει Υπόγειο τον περασμένο Φεβορουάριο, για μία εκ βαθέων πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, στην οποία μεταξύ άλλων μας προετοίμαζε για την κυκλοφορία του πρώτου solo album του... (check interview here). Φτάνοντας στο σήμερα, στις 16 Νοεμβρίου του... πονεμένου 2020, ο δίσκος είναι έτοιμος και διαθέσιμος. Ονομάζεται "Eternal Youth" και η ακρόαση από την πλευρά μας έδειξε ένα μεστό και απολαυστικό μουσικό δημιούργημα, γεμάτο δυνατές μελωδίες και αξιοπρόσεκτες συνθέσεις, πολύ πολύ καλούς στίχους, τραγουδισμένους με ακρίβεια και ολοζώντανο συναίσθημα. Το εκρηκτικό ξεκίνημα με τους δύο δυναμίτες "Burning Lava" και "Heliophilia" (υπέροχο κομμάτι από τα... απόνερα των Vaulter - το είχα λατρέψει από τότε), διαδέχονται τραγούδια πιο ήπια και πιο απαλά, που όμως κρύβουν μέσα τους μια υπέροχα τεταμένη ένταση και ορμή. Τούτη η ορμή γίνεται χείμαρρος λάβας στο "Hot Night"... Στο εξαιρετικό ending track "Vain" τα φώτα χαμηλώνουν, ο Διονύσης υποκλίνεται και διακριτικά αποχωρεί στα παρασκήνια. Μας έδωσε έναν πανέμορφο δίσκο, στα αυλάκια του οποίου δεν πάει τίποτα χαμένο, κάθε του στιγμή είναι σημαντική και με ξεκάθαρο λόγο ύπαρξης. Η ιερή σκια των The Doors σκεπάζει διακριτικά το όλο εγχείρημα και αυτό αποτελεί για μένα ένα έξτρα bonus για το "Eternal Youth", μια και η μπάντα από το L.A. είναι μία από τις καλύτερες της ζωής μου.
Με αφορμή τη σημερινή (16/11) κυκλοφορία του δίσκου, ο Διονύσης Αναλυτής επιστρέφει στο Υπόγειο, δίνοντάς μας ένα ενδελεχές και πολύ ενδιαφέρον track by track analysis στα 10 κομμάτια του "Eternal Youth". Αρκετά από εμάς, ακολουθούν τα λόγια του Διονύση...
Credits
Music/Lyrics: Analytis
Analytis – Vocals/Guitars/Bass/Piano
Manolis Giannikios - Drums
Nikos Lavdas - Mix, Mastering
Artwork by Stratos Patlamazoglou
Produced by Analytis
BUY/LISTEN/STREAM: https://analytis.hearnow.com
Πριν μιλήσω για κάθε track ξεχωριστά, θέλω να αναφερθώ στον τίτλο του δίσκου ‘Eternal Youth’ και ενοποιεί όλα τα παρακάτω τραγούδια. Τα τραγούδια είναι κατά βάση ερωτικά, γράφτηκαν κατά την δεκαετία που πέρασε και ακούγοντάς τα, είναι σαν να ατενίζω με τωρινό βλέμα τα δικά μου «νιάτα». Τα νιάτα είναι η απουσία νοσταλγίας. Στα νιάτα ο πόνος είναι αβάσταχτος μα πάντοτε περνάει γρήγορα ως διά μαγείας. Τα ξέρουμε όλα και τίποτα μαζί, μα δεν μας πειράζει. Μας ανήκουν όλα, το Τώρα είναι για εμάς, και το μέλλον πάντα αργεί. Τα όνειρά δεν μας προδίδουν ποτέ.
Αιώνια Νιότη λοιπόν, και πατάμε play!
Burning Lava
Ο δίσκος κινείται μεταξύ πάθους και ρομαντισμού. Το τραγούδι ανήκει ξεκάθαρα στην πρώτη κατηγορία. Ο ρυθμός του είναι αργός, οδηγεί στην σαγήνη και κινείται σε σκέψεις γύρω από το πάθος και το πώς μπορεί να αμβλύνει μέχρι και να εξαφανίσει τον χρόνο.
Forever is a day/ Forever is my day with you
Μια στιγμή μπορεί να είναι αρκετή για να μας κάψει για πάντα.
Heliophilia
Η πρώτη μου απόπειρα να γράψω ένα πραγματικά σύντομο τραγούδι με όσο το δυνατόν λιγότερους στίχους! Μουσικά το κομμάτι φλερτάρει με το psychobilly και την grunge. Ανήκει στα σουρεαλιστικά κομμάτια και ο κάθε στίχος ζητά να ενωθεί με τον επόμενο με μια σύνδεση που ο ακροατής καλείται να ανακαλύψει. Οι στίχοι παίζουν με τις λέξεις heliophilia / astrophilia / erophilia. Ξεκινώντας από το φως, πάμε στην νύχτα που όλα επιτρέπονται και τέλος στον έρωτα που δεν έχει ώρα και στιγμή, και μας κυριαρχεί ασταμάτητα.
Young
Τραγούδι χωρισμού και περνάμε σε pop ήχους. Τα νιάτα είναι ο ανέμελος έρωτας χωρίς δεύτερες σκέψεις. Εδώ ο «μεγαλύτερος» της σχέσης φοβάται, ενώ ο «νεότερος» προχωρά και ζει ό,τι συμβαίνει στο Τώρα. Τελικά οδηγούμαστε στο τέλος, αλλά τι έφταιξε; Ο φόβος, οι δεύτερες σκέψεις, η διαφορά ηλικίας; Μπορεί η ωριμότητα να έχει άμεση συνάφεια με την ηλικία; Η ανατροπή γίνεται στο τέλος όπου ο νέος φεύγει ευκολότερα από την σχέση αλλά ο μεγαλύτερος συνεχίζει να θέλει να προσπαθεί (είτε με τον σωστό ή και λάθος τρόπο). Τελικά έσμιξαν ξανά;
Lost in Time
Αυτό το τραγούδι έχει περάσει χίλια κύματα και έχει ζήσει πολλές διαφορετικές εκδοχές! Κάποτε ονομαζόταν Lake, και πέρασε από τις παλιές μου μπάντες i saw 43 sunsets και vaulter. Αλλά εδώ το ακούτε στην μορφή που εξαρχής ήθελα να έχει. Ελάχιστες κιθάρες και κυρίως πλήκτρα και synth. Ο Μανώλης έχει παίξει εξαιρετικά μίνιμαλ drums που μοιάζουν με midi, και το κομμάτι ακολουθεί όλη την πορεία μιας σχέσης από την αρχή/το τέλος/μέχρι και χρόνια μετά. Το 1ο βίντεοκλιπ που κυκλοφορώ είναι σε αυτό το τραγούδι. Περιέχει πλάνα από παλιό μου ταξίδι στην Μαδρίτη και γίνεται η απόλυτη νοσταλγία για το παρελθόν που ο πρωταγωνιστής την βιώνει σαν όνειρο.
Clouds
Το μόνο acoustic τραγούδι του δίσκου. Εδώ υπάρχει μια έμμεση αναφορά στα δικά μου νιάτα που μαγευόμουν από τα σύννεφα. Πάντα μου άρεσε να τα φωτογραφίζω και να ψάχνω πιθανές μορφές που παίρνουν. Μια εικόνα από ερωτευμένους να γίνονται σύννεφα και να ενώνονται στον ουρανό υπάρχει στο animation Janos Vitez στο βίντεο Crazy Love by Poco (via Hanna-Barbera) το οποίο σημάδεψε τα παιδικά μου χρόνια. Σ’ αυτά τα γλυκά βήματα κινείται και το Clouds.
Hollow
Το τραγούδι κλείνει το μάτι στον Mac DeMarco. Smooth vibe αισθητική και χαλαρά λικνίσματα. Εδώ υπάρχουν μυστικά στη σχέση, η οποία φαινόταν αδιέξοδη από την αρχή. Ερωτικές δοκιμές με νέους ανθρώπους, ελπίδες, και απογοήτευση πολλές φορές για τις λάθος αιτίες.
Hot Night
Ξεκάθαρα τραγούδι να το ακούς και να οδηγάς σε μεγάλους άδειους δρόμους. Ήθελα να συνδυάσω το hip hop με την ψυχεδέλεια και το ρεμπέτικο και με το beat του Μανώλη το κομμάτι πήρε την μορφή που αποζητούσα. Επιστρέφουμε στο πάθος και στον ίλιγγο της μιας βραδιάς που όλα επιτρέπονται , οι ρόλοι ανατρέπονται και τα όρια πετιούνται στα σκουπίδια. Ψυχεδέλεια, σεξ και αλκοόλ. Χρειάζεται και κάτι άλλο για να πάρουν φωτιά οι νύχτες μας;
Learn to Forget
Μ’ αρέσει να γράφω σε ειρωνικό ύφος –ειδικά στα ποιήματά μου- και εδώ η ειρωνία βρήκε το τραγούδι της. Οι στίχοι ξεπερνούν το ερωτικό ύφος και μπορούν να αναφερθούν σε όποια σχέση μπορεί να μας ταλαιπωρεί ακόμα, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Πρέπει να μάθουμε να ξεχνάμε, για να κάνουμε το πρώτο βήμα στην αλλαγή.
Bliss
Εδώ αποκαλύπτεται ο διχασμός και ίσως η αυτοκαταστροφή σε μια σχέση. Όταν έχεις βυθιστεί σε καταστάσεις τοξικές, είναι δύσκολο πολλές φορές να διακρίνεις την θέση σου σε αυτές. Και μπορεί η δυστυχία να μοιάζει ευτυχία.. Η χαρμολύπη βρήκε την θέση της στην ακουστική αύρα του bliss.
Is this a sad song again? Smells like bliss again...
Vain
Ο δίσκος κλείνει με μια εξομολόγηση. Πόσο μάταια είναι τα λόγια και οι πράξεις ενός ερωτευμένου όταν ο άλλος δεν θέλει να τις εκτιμήσει; Γιατί σε κάθε βήμα μας χαμογελά η αμφιβολία και ο πόνος αντηχεί στα μονοπάτια μας; Επίτηδες το έβαλα τελευταίο στον δίσκο, με την ελπίδα να λειτουργήσει σε δεύτερο επίπεδο και να σκεφτείτε: ήταν όλα τα τραγούδια που ακούσατε μάταια..; Σας άλλαξαν; Σας άγγιξαν; Σας ταξίδεψαν; Σας έκαναν να σκεφτείτε, να νιώσετε; Αν έστω και ένας ή μία τα ένιωσε, τίποτε δεν πήγε χαμένο.
