Κύριος Κ.
Θοδωρής Κοντάκος
Χρειάστηκα μία και μόνο ακρόαση του νέου άλμπουμ του Κύριου Κ., "Ρεπό", για να μου καταστή ξεκάθαρο πως πρόκειται για μια δισκάρα. Και χρειάστηκα άλλες λίγες ακόμα για να μπω στο βαθύτερο βάθος του κάθε τραγουδιού και να απορροφήσω μέρος της ενέργειας και της ψυχής που αποπνέουν. Αυτή η τελευταία διαδικασία κρατάει ακόμα -οι ακροάσεις συνεχίζονται- και είναι απολαυστική.
Ο Θοδωρής Κοντάκος κατέχει την τέχνη του songwriting όσο λίγοι. Ο τρόπος που ενώνει τις μελωδίες με τις λέξεις, αλλά και ο τρόπος που εκφέρει αυτές τις λέξεις, είναι αξιοθαύμαστος. Και είναι αυτός ο τρόπος που με έκαναν προ πενταετίας να έχω τον προηγούμενο δίσκο του, το "40 Μέρες" του 2015, κορώνα στα... ηχεία μου. Το ίδιο συμβαίνει και με το "Ρεπό" τώρα. 10 tracks - 10 ιστορίες, καλογραμμένες, σημαντικές και με λόγο ύπαρξης, μέσα από τις οποίες ξεδιπλώνεται όλο του ταλέντο του Κ., του ίδιου, αλλά και της μπάντας του, η οποία -να το σημειώσουμε τούτο- τον συνοδεύει μαεστρικά. Είτε στα καταιγιστικά ροκ εν ρολ μέρη του δίσκου είτε στις πιο ήπιες και ήρεμες πλευρές του, τα τεκταινόμενα είναι θαυμαστά. Με το "Ρεπό", Ο Θοδωρής χτίζει ακόμα πιο στέρεα τη δική του ξεχωριστή ταυτότητα και διαμορφώνει ακόμα πιο εμφατικά του δικό του ξεχωριστό ήχο. Στα αυλάκια του δίσκου ρέει το ελληνόστιχο ελληνικό ροκ από τα γεννοφάσκια του, καταφθάνοντας όμως στ'αυτιά μας εντέλει ολόφρεσκο και αυθεντικό. Αγνό, γεμάτο σφυγμό και νέυρο.
Με αφορμή το νέο του LP, o Κύριος Κ. κατεβαίνει Υπόγειο και παρακάτω η πολύ όμορφη κουβέντα που είχαμε μαζί του...
Ρεπό (out 1/5/20) by Just Gazing Records
Το Υπογειο: Θοδωρή σε καλωσορίζουμε στο Υπόγειο. Ας ξεκινήσουμε αμέσως από το νέο δίσκο «ΡΕΠΟ». Ποτε και κάτω από ποιες συνθήκες γράφτηκαν τα τραγούδια και ποιες πτυχές της δημιουργίας σου εκφράζουν;
Καλώς σας βρίσκω. Τα τραγούδια γράφονταν τα τελευταία δύο χρόνια, ηχογραφήθηκαν πέρσι το καλοκαίρι και ολοκληρώθηκαν 6 μήνες μετά περίπου. Το να γράφω και να ηχογραφώ τραγούδια είναι κάτι που κάνω χρόνια είτε για δικά μου προτζεκτς είτε για προτζεκτς άλλων καλλιτεχνών. Πέρα απο το στίχο και τη μουσική δηλαδή εκφράζομαι μέσα από ενορχηστρώσεις, μίξεις κι εν γένει από τη διαδικασία την ίδια.
Το Υπόγειο: Πώς διαφοροποιείται από τον (απολαυστικό) πρόγονό του “40 Μέρες”;
Οι 40 μέρες είναι ένα τζαμ με σελίδες στίχους γύρω μου που μια παίζω κιθάρα μια τύμπανα, μια πλήκτρα, μόνος σ ένα δωμάτιο, το ρεπό είναι ένας δίσκος που έφτιαξα παρέα με τη μπάντα μου, που ολοκληρωνόταν πρόβα με την πρόβα και ηχογράφηση την ηχογράφηση. Η απόφαση μας να τον ηχογραφήσουμε live και να συμπληρώσω οτι χρειαζομουν κατά τις μίξεις είναι το αποτέλεσμα που κυκλοφόρησε από τη just gazing.
Το Υπογειο: Ποιοι ήταν οι συνεργάτες σου για τη δημιουργία του άλμπουμ;
Ο Αλέκος Βουλγαράκης στην κιθάρα, ο Μπάμπης Κουρταρας στο μπάσο, ο Γιάννης Βούλγαρης στα τύμπανα. Το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Ιορδάνης Καλημερακης.
Το Υπόγειο: Ποιες οι προσδοκίες και οι φιλοδοξίες σου με αυτό το νέο δισκογράφημά σου;
Δεν περιμένω τίποτα δεν ελπίζω τίποτα είμαι ελευθερος.
Το Υπόγειο: Όπως και στο άρτι αφιχθέν “ΡΕΠΟ”, ακούγεσαι πάντοτε με ξεχωριστό ήχο, τον δικό σου ήχο, τον ήχο του “Κύριου Κ.”. Ποιες οι μουσικές καταβολές και ποια μουσικά βιώματα δημιούργησαν εντέλει την ηχητική σου ταυτότητα;
Ειναι πολλά αυτά που σε στιγματίζουν μέσα στα χρόνια αν αναφέρεις κάτι αφήνεις κάτι άλλο απ' έξω. Σίγουρα τα 90s και ότι αυτό συνεπάγεται.
Το Υπόγειο: Μεγάλο σου “όπλο” και οι στίχοι... Πότε και υπό ποιες συνθήκες συνήθως γράφεις;
Μεταξύ ησυχίας και απομόνωσης ή κι εν κινήσει ανά πάσα στιγμή με ή χωρίς λογο. Κάτι σαν ένα παλιότερο στίχο μου: το πλάνο δεν άλλαξε, δεν υπάρχει πλάνο
Το Υπόγειο: Πότε ξεκίνησες να πρωτοπαίζεις μουσική, να γράφεις στίχους και να τραγουδάς; Με ποια σειρά εμφανίστηκαν στη ζωή σου;
Αρχικά έπαιξα κιθάρα, με το που έμαθα τα ακορντα δεν ξαναμελετησα ποτέ απλά ξεκίνησα να γράφω. Δημοτικό περίπου
Το Υπόγειο: Πώς προέκυψε το προσωνύμιο “Κύριος Κ.”;
Κάμποσα χρόνια πριν υπήρξε μια περίοδος που η συζήτηση γύριζε γύρω από το αν θα είναι μπάντα αυτό που συνέβαινε ή ο προσωπικός δίσκος μου, υπογεγραμμένος δηλαδή με το ονοματεπώνυμο μου. Στην περί μπάντας συζήτηση το κύριος κ ήταν το όνομα που αρεσε σε όλους. Κάπου εκεί εμεινε ως προσωρινό με ανοιχτό το κάθε ενδεχόμενο και αν κ πορευτηκαμε διαφορετικά έκτοτε επέλεξα να το κρατησω. Έχει να κάνει με σχεδόν αναγραμματισμό του επωνύμου μου Κοντακος, κος Κ.
Το Υπογειο: Πώς βιώνεις το ζήτημα της πανδημίας και ποσο σοβαρό θεωρεις τον αντίκτυπό της στη μουσική και στην τέχνη γενικότερα;
Η καθημερινότητα μου δεν έχει μεταβληθεί δραματικά, σίγουρα όμως έχουν περιοριστεί οι συναντήσεις μου στο ελάχιστο. Καλλιτέχνης και δυσκολίες ήταν ανεκαθεν έννοιες αλληλένδετες, παρολαυτα βλέπω ανθρώπους γύρω μου να οδηγούνται σε αδιεξοδο. Καθε κρίση φέρνει τα χρόνια προβληματα στην επιφάνεια. Είναι ένας κλάδος που πλήττεται παραπάνω από άλλους κι ενδεχομένως λιγότερο από κάποιους αλλους. Συγκεκριμένα όμως ως προς τη μουσική αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ποτέ δεν υπήρξε ουσιαστική μεριμνα για στοιχειωδη καν πραγματα. Όσο αντιμετωπίζεσαι ως χομπίστας από όποια πλευρά, του κράτους ή μερίδας της κοινωνίας, δε νομίζω ότι πρόκειται να αλλάξει η κατασταση ποτέ.
Το Υπογειο: Ποια η γνώμη και η θέση σου για την εν εξελίξει κόντρα μουσικών και κυβέρνησης;
Τα εκάστοτε πρόσωπα ή το όποιο timing δε λύνουν κόμπους ετών. Παρακολουθώ όμως με ενδιαφέρον το αν μια τέτοια κουβέντα μπορεί όντως να επιφέρει κάποια ουσιαστική αλλαγή, ο χρόνος θα δείξει.
Το Υπόγειο: Ποια από τις ακυρωθείσες εξαιτίας του κορωνοϊού συναυλίες σου στοίχισε περισσότερο και ποιες είναι οι καλύτερες συναυλίες που έχει παρευρεθεί στη ζωή σου;
Συναυλιες που θα κάναμε με το άλλο σχήμα που συμμετέχω το Sillyboy's Ghost Relatives στην Τουρκία και σε μεγάλα φεστιβάλ στην Ελλαδα. Τα καλύτερα live που έχω δει είναι του Nick Cave στην Αθήνα και των Mars Volta στο Paredes De Coura στην Πορτογαλία.
Το Υπόγειο: Πώς βλέπεις γενικά την κινητικότητα στην ανεξάρτη μουσική σκηνή της χώρας; Θεωρείς πως υπάρχει σκηνή; Υπάρχουν ονόματα και μπάντες που ξεχωρίζεις;
Σκηνή δεν ξέρω αν υπάρχει, σίγουρα υπάρχει κινητικότητα ναι. Σε ότι αφορά στον ελληνικό στίχο μου αρεσει το πως γράφει ο Φώτης από τους cold I, ο Άγης από τους Χαρλοκ. Μου αρέσουν οι super stereo και πολλές άλλες μπαντες και καλλιτέχνες.
Το Υπόγειο: Διαβάζουμε πως έγινες πατέρας! Σε συγχαίρουμε και σου ευχόμαστε ευτυχία... ατέλειωτη! Πώς βιώνεις την πατρότητα και πώς αυτή η νέα εμπειρία “γράφει” μέσα σου;
Σ' ευχαριστώ πολύ! Τελικά γράφει χαζομπαμπας με κεφαλαια!
Το Υπόγειο: Ποια τα επόμενα σχέδιά σου; Τι θες να (πρωτο)κάνεις όταν κάποτε επιστρέψουμε σε κάποια κανονικότητα;
Να παίξω μουσική με τις μπάντες
Το Υπόγειο: Θοδωρή σε ευχαριστούμε πάρα πολύ! Θα θέλαμε να μας αποχαιρετήσεις με τους 10 πιο αγαπημένους δίσκους της ζωής σου…
Από την τελευταία δεκαπενταετία
Tom Waits - Real Gone
Nick Cave & The Bad Seeds - Abattoir Blues
Johnny Cash - American III: Solitary Man
Grinderman - Grinderman
Pearl Jam - Pearl Jam
The Black Keys - Attack 'n' Release
The White stripes - Icky Thump
Jack White - Blunderbuss
Mars Volta - Bedlam In Goliath
Placebo - Black Market Music
