Libation
Echo Train
Track by Track
To 2022 ξεκίνησε με την Ηχώ του Τρένου να τρυπάει τους τοίχους του Υπογείου. Tο πρώτο κομμάτι που έπαιξε για το νέο έτος, το πρώτο “play” της νέας χρονιάς. Στις 00:01 οι Echo Train ανέβασαν στο YouTube το “Earthian Monsters” – το πρώτο επίσημο track από τον πολυαναμενόμενο και επερχόμενο δεύτερο δίσκο τους, “Libation”. Ακολούθησε μια σειρά από απολαυστικές Σαββατιάτικες παρουσιάσεις-πρεμιέρες (την πρώτη είχαμε την τιμή να την κάνουμε εμείς) για κάθε κομμάτι του δίσκου, μέχρι το παζλ να συμπληρωθεί με το τελευταίο track “Bora” στις 5 του περασμένου Μάρτη. Έκτοτε, το “Libation”, που ήρθε 7 ολόκληρα χρονιά ύστερα από το debut “Memento Mori”, είναι διαθέσιμο προς ακρόαση στην ολότητά του, είναι διαθέσιμο να ανοίξει τις πύλες του και να ξεκλειδώσει τα πολύτιμα μυστικά του για κάθε επίδοξο ακροατή.
Πρόκειται για έναν δίσκο πλούσιο και γενναιόδωρο, έναν δίσκο που με εμπνευστική απαρχή την ψυχεδέλεια των 60’s-70’s και το μυστικιστικό θολό φως του occult movement, καταφθάνει στο σήμερα ολόφρεσκος και παντοδύναμος. Περιπετειώδες και συναρπαστικό από την αρχή ως το τέλος του, με φλογερά και σφιχτοδεμένα παιξίματα, ευφυέστατες μουσικές ιδέες και ενορχηστρώσεις, ποιητικούς στίχους και καθηλωτικές ερμηνείες από την τραγουδίστρια του group, Ren, το “Libation” κατορθώνει –άκοπα και ακαριαία- να λογίζεται ως ένα από τα πιο ολοκληρωμένα και συμπαγή εγχώρια άλμπουμ της χρονιάς, και –γενικότερα και ουσιαστικότερα ενδεχομένως μιλώντας- ως ένα απολαυστικό και διαχρονικό δισκογράφημα που θα μας κάνει παρέα για πολλά πολλά χρόνια. Ο ιδρυτικός πυρήνας της μπάντας, η Ren (φωνή, theremin) και ο Greggy (κιθάρα), παρέα με τους νεοεισελθόντες Nick Sid (πλήκτρα), Gregorio Perico (τύμπανα) και Eddie Theofanidis (μπάσο), κατέθεσαν τόνους ταλέντου και ψυχής και τους αξίζουν συγχαρητήρια...
Λίγο πριν την επίσημη παρουσίαση του “Libation” την ερχόμενη Παρασκευή (13/5) στο Temple (την βραδιά θα ανοίξουν οι “Βλέπω Αρχαίους Αμφορείς”), οι Echo Train μέσω της Ren κάνουν μια στάση στο Υπόγειο για μία πάρα πολύ ενδιαφέρουσα track by track περιγραφή του δίσκου. Ευχαριστούμε θερμά και ανυπομονούμε για το ραντεβού μας στη σκηνή του Temple την ερχόμενη Παρασκευή. Θα είμαστε εκεί για μια "σπονδή στο ναό του ουρανού"...
1. Earthian Monsters
Ηταν μια μέρα στο στούντιο και βρεθήκαμε ο Gregorio, ο Greggy και εγώ πριν απο μια πρόβα. Ο Greggy είχε αλλάξει την κιθάρα του με ένα αυτοσχέδιο κούρδισμα παραδοσιακού οργάνου, ο Gregorio δοκίμαζε ρυθμούς, σε μια αναζήτηση όλων μας, ενός παραδοσιακού σκοπού με ηλεκτρικά όργανα. Δοκίμασα μια μελωδία που να λειτουργεί συνθετικά και να απαντούν τα οργανα σε αυτήν. Ηταν κάτι σαν κάλεσμα σε μια σύναξη υπερ του φωτός που μας είχε λείψει τόσο, στην παραξενη εποχή που διανύαμε όλοι. Μετά ηρθε ο Εddie και ο Nick, εβαλαν την μαγεία τους και το ολοκληρώσαμε ως σύλληψη στο υπόλοιπο της ημέρας. Ο στίχος μου πήρε λιγο καιρό, αλλα είχα απο την αρχή το κεντρικό νόημα. Το πως στις φλέβες μας κυλάει το αίμα του τέρατος και παράλληλα είμαστε παιδιά του ήλιου, κυνηγάμε τη σκιά, μα αξίζουμε την αγάπη... Εμεις οι άνθρωποι είμαστε τα earthian monsters, μα βαθιά μέσα μας περιμένουμε το ηλιοβασίλεμα στην χώρα του ελέφαντα... Μιλάει για το τύμπανο του πολέμου του πλησιάζει, ...πριν μας πλησιάσει τόσο κοντα, πού να το φανταζόμασταν τότε. Από αυτό το τραγούδι εμπνευστήκαμε και τον τίτλο του album, “Libation” Σπονδή ... στο ναό του ουρανού.
2. Sea Change
Sea Change είναι μια αγγλική έκφραση, που έχει τις ρίζες του στο έργο “The Tempest” του Shakespeare, οπου το ξωτικό Ariel περιγράφει τον χαμό του Βασιλιά σε ναυάγιο, ως μιά θαλάσσια μεταμόρφωση. Πλέον, η έκφραση αυτή χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια θεμελειώδη αλλαγή προοπτικής που επηρεάζει ενα πολύ μεγάλο σύνολο της ανθρωπότητας. Είχα ξεκινήσει να γράφω κάποιους στίχους πολύ πριν την καραντίνα και ό,τι προέκυψε, οι οποίοι στίχοι είχαν μείνει στο τετράδιο για καιρό. Οταν έφερε ο Νικ μια ιδέα σε μία πρόβα, ακολούθησε ο Eddie με αυτή την διαστημική μπασογραμμή, ο Gregorio στα τύμπανα, ο Greggy με κάποιες αναφορές του στο ρεμπέτικο, τοτε έφτανε η σειρά μου να το πλαισιώσω με μια μελωδία που να του αξίζει. Είναι απο τα κομμάτια, που όπως λέει και ο τίτλος, υπέστη μεγάλες αλλαγές στην πορεία του, και στην αρχή νόμιζα οτι ποτέ δεν θα ολοκληρωθεί - ηταν σαν κάτι άπιαστο. Η μεταμόρφωση είναι πάντα δύσκολη αλλα αναγκαία και ο μόνος τρόπος να προχωρήσεις και να γκρεμισεις τα εμπόδια. Αρκεί να θελουμε να δούμε πέρα απο οθόνες, πλαίσια και ρομποτικές συμπεριφορές που μας απομακρύνουν απο την φύση και την αγάπη και μας κρατούν ευάλωτους και αδύναμους.
3. The Soul and its Task
Τζαμάρισμα πάνω στον ήχο του Γκιώνη...
Γκιώνης: ανήκει στην οικογένεια των Γλαυκιδών είναι απο τα μικρότερα είδη γλαύκας και κάνει έναν χαρακτηριστικό ήχο την νύχτα στην εξοχή.
Ο Greggy αρχισε να μιμείται τον ήχο της λαλιάς του στην κιθάρα και, ενώ το πήραμε ώς αστείο στην αρχή, ξεκινήσαμε να μπαίνουμε σε ένα τριπ, για το πώς θα μπορούσε αυτός ο ήχος που μας νανουρίζει τα βράδια να γίνει γκαράζ. Αυτός ο νυχτόβιος τύπος ο γκιώνης έχει και μια αλλη ζωη και μεταλάσσεται σε κάποιον που μας περιγράφει μια διαδρομή αναζήτησης μέχρι τις πρωινές ώρες πριν βγει ο ήλιος. Είναι εκείνες οι ώρες που μοιράζεσαι τα πιο κρυφά και σουρεαλιστικά σου βιώματα και μπορεί αυτά να τα λες και σε έναν περαστικό σκύλο που σου κάνει παρέα στο πεζοδρόμιο... Και ισως να ναι και τα πιο σημαντικά πράγματα που θα πεις ποτέ!
4. Mars
To Mars, μαζί με το Satan, το Horseriding και το Bora, ανήκουν στα κομμάτια που είχαμε γράψει στις αρχές μετα την διαδρομή του Memento Mori. Ο Greggy τότε μελετούσε στο sitar, ηταν καλοκαίρι 2017 θυμάμαι και περνούσαμε μια περίοδο που ακούγαμε Ravi Shankar τα απογεύματα. Εκείνη την περίοδο είχα πάρει να διαβάσω το “The Psychedelic Experience” του Timothy Leary, που μαζί με αλλους δύο ψυχιάτρους την εποχή του ’60 έκαναν κάποια πειράματα με ψυχοτρόπες ουσίες σε εθέλοντές μαθητές στο Harvard University, σε μια διερεύνηση των αιώνιων ερωτημάτων της ύπαρξης. Το βιβλίο είναι ενα εγχειρίδιο βασισμένο στο "The Tibetan Book of the Dead", το οποίο χρησιμοποιούσαν οι μοναχοί για να καθοδηγούν την ψυχή του νεκρού μέσα απο δύσβατες διαδρομές προς το φως. To τραγούδι έχει πολλούς συμβολισμούς, με πιο σημαντικό οτι είμαστε όλοι ένα με το σύμπαν και κάποιο κομμάτι μας ανήκει ακόμη και στον πλανήτη Αρη.
5. Horseriding
Το πρώτο τραγούδι που παρουσιάσαμε για να προϊδεάσουμε το Libation που ήταν στα σκαριά. Ηταν 2018 και έπαιζα αυτό το τραγούδι στην κιθάρα, το ηχογράφησα στο κινητό και το άφησα. Κάποια στιγμή αργότερα άρχισα να το σιγοτραγουδώ και το θυμήθηκα ξανά, το παρουσίασα στον Greggy και άρχισε να παίζει ανάποδα ρυθμικά πάνω σε αυτό. Τότε ξέραμε οτι είχαμε κάτι ιδιαίτερο και το φτιάξαμε σε ένα πρόχειρο ντέμο για να το μοιραστούμε με την μπάντα. Οι προσθήκες όλων μας έδωσαν αυτό που ακούγεται σήμερα. Ο στίχος περιγράφει τις επιθυμίες ως παντοδύναμες νύμφες που μας οδηγούν στην ευχαρίστηση, αλλα και στην αλαζονεία. Παντα ζητάμε παραπάνω απο αυτό που έχουμε και η ευτυχία φαντάζει μακρινή, ενώ είναι πάντα εκεί.
6. Reverse
Κατι μαγικό συνέβη με αυτό το τραγούδι. Μπήκαμε στούντιο χωρίς να έχουμε κάποιο συγκεκριμένο πλάνο για σύνθεση. Επαιξε ο Νικ κάτι δικό του και ακολούθησαν και οι υπόλοιποι με κάτι αργόσυρτο και υπνωτισμένο, κάτι που δεν ξέραμε πού θα μας οδηγήσει. Τραγούδησα πολλές μελωδίες απο πάνω αλλα πολύ δειλά, τίποτα δεν μου ταίριαζε. Μερικές φορές χανόμουν στην μπασογραμμή που έπαιζε ο Έντυ, περιγραφική και μεστή, στο ρυθμό των ντραμς, σε όλα, και δεν έβρισκα κάτι στη φωνή που να με εκφράζει. Οταν κάποια στιγμή το εντόπισα στον αέρα... Κύλησε σαν νερό, μαζί με τον στίχο. Κάθε φορά προσθέταμε και ένα μέρος σαν να ήταν ήδη εκεί και μας περίμενε να το γράψουμε.
7. Satan
O Greggy έχει πει ότι «απαγορεύεται» να περιγράφουμε αυτό το κομμάτι.
8. Bora
Σεπτέμβριος, Μεσσηνία 2018, δυνατή μπόρα έξω, που κράτησε αρκετή ώρα. Ο Greggy είχε βάλει έναν μετρονόμο και έπαιζε μια σπουδή στη νότα λα, αναλύσεις ακόρντων δηλαδή σε αυτη τη νότα. Διάβαζα ένα βιβλίο εκείνη την ώρα και βρισκόμουν σε μια σκηνή που περιέγραφε τη διαδρομή μιας γυναίκας με πολλή ένταση και αγωνία σε έναν σκοτεινό δρόμο. Συνδυάζοντας την βροχή, τον ήχο της κιθάρας και αυτο που διάβαζα, όλα πήραν μια κινηματογραφική διάσταση. Τότε ήρθε η πρώτη σύλληψη. Αυτό δεν θα ήταν ακριβώς ένα τραγούδι, αλλα μια εμπειρία - ένας μονόλογος σε μια βροχερή σκηνή σε θερινή προβολή στα Μidnight Εxpress στο Riviera στα Εξάρχεια..
Σε όλα τα τραγούδια δώσαμε όλοι ένα κομμάτι μας, την πιο ψυχεδελική μας διάσταση, και όλα τα τραγούδια σαν σύνολο αποτελούν για μας μια σπονδή, σε ιερές και ανίερες θεότητες, για να μας επιτραπεί να αφήσουμε μια σταγόνα φωτός στο χάος.
