Love Divine
Green Was Greener
Track by Track
Οι Green Was Greener, το μουσικό project του Θωμά Στρατάκη, μας συστήθηκε μέσω του αξιοσημείωτου debut του, "Introspective", που κυκλοφόρησε το 2021 από την Inner Ear. Δύο χρόνια αργότερα, μέσω της ίδιας δισκογραφικής, κατέφθασε με την sophomore κυκλοφορία του, "Love Divine". Εδώ, ο εξ Ηρακλείου της Κρήτης ορμώμενος δημιουργός, το πάει ένα βημά παραπάνω, καταθέτοντας έναν ακόμα πιο άρτιο και στιβαρό δίσκο, ακόμα περισσότερο περιπετειώδη και βαθύ. Ξεκινάει με ένα εκ των κορυφαίων εγχώριων tracks της χρονιάς ως τώρα, το καταπληκτικό "Generation", και καταλήγει με το συγκινητικό και αφοπλιστικό "Love Define". Μεσολαβούν άλλα 10 πολύ δυνατά κομμάτια, στις μουσικο-στιχουργικές διαδρομές των οποίων, μπορούμε να αφουγκραστούμε και να νιώσουμε την ξεχωριστή songwriting δυναμική του Στρατάκη, ο οποίος μας έδωσε εντέλει μια άπειρως ενδιαφέρουσα συνολικά δισκογραφική δουλειά.
Με περισσή χαρά και τιμή, καλωσορίζουμε τον Θωμά στις σελίδες μας, για μία track by track ανάλυση στο "Love Divine". Τον ευχαριστούμε θερμά και του ευχόμαστε ένα υπέροχο Καλοκαίρι. Α! και μιας και αναφέρθηκα στο Καλοκαίρι, σημειώστε πως ο Green Was Greener θα εμφανιστεί στο Release Festival, στις 18 Ιουλίου, μαζί με τους Arctic Monkeys, The Hives και Willie J. Healy.
Οι Green Was Greener είναι πλέον το solo project του Θωμά Στρατάκη, που επιστρέφει, δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου “Introspective”, με το νέο του album “Love Divine”.
Το στιχουργικό περιεχόμενο του “Love Divine” είναι επηρεασμένο από την “Θεία Κωμωδία” του Δάντη, την απώλεια, τη ματαιότητα και τον θάνατο. Αν και η δημιουργική διαδικασία δεν ξεκίνησε με αυτό το concept, συγκεκριμένες συνθήκες και προσωπικά βιώματα είχαν σαν αποτέλεσμα ένα πολύ προσωπικό album. Mουσικά τα δώδεκα κομμάτια εξερευνούν τη νέο-ψυχεδέλεια στο πλαίσιο της ποπ μουσικής, χωρίς να έχουν συγκεκριμένες μουσικές επιρροές.
Η ηχογράφηση του δίσκου έγινε στο σπίτι του Θωμά Στρατάκη, εκτός από τα τύμπανα στα τραγούδια “Someday” και “Mirage” και τις φωνές, που ηχογραφήθηκαν στο Mad Hat Studio, και ο ίδιος έχει παίξει όλα τα όργανα με εξαίρεση κάποιες ακουστικές κιθάρες στα τραγούδια “Someday”, “No Shape” και “Mirage”, που παίχτηκαν από το Νίκο Βογιατζάκη. Η επιλογή να χρησιμοποιηθούν κυρίως συνθεσάϊζερ και να μειωθούν οι κιθάρες, σε σχέση με το προηγούμενο άλμπουμ, φαίνεται να έχει δημιουργήσει έναν αρκετά διαφορετικό ήχο. Η παραγωγή έγινε από το Θωμά Στρατάκη με τη βοήθεια του Νίκου Βογιατζάκη, με στόχο να αποτυπωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η συναισθηματική φόρτιση του δίσκου, αλλά παράλληλα να δημιουργείται στον ακροατή μια χορευτική διάθεση.
release date: 26/5/23
1. Generation
Από τις πρώτες ιδέες όταν αποφάσισα οτι τώρα ξεκινάω το 2ο άλµπουµ. Το πρώτο µέρος είναι επηρεασµένο 100% από τη 60s ψυχεδελική σκηνή αλλά επειδή οκ, την αγαπάµε προφανώς αλλά αρκετά, αποφάσισα το 2ο µέρος να γίνει αυτό το περιέργο πράγµα που έγινε, που στα δικά µου αυτιά θα µπορούσε εύκολα να είναι κάποιο beat για ενα rapper του τώρα. Ας το σαµπλάρει κάποιος. Στιχουργικά µιλάει για το ηλικιακό χάσµα µέσα σε µια σχέση.
2. Running Free
Το είχα ξεκινήσει αν θυµάµαι καλά ένα πρωί απλά παίζοντας µε το Juno µου πρίν τη πρόβα της µπάντας. Όταν ήρθε ο Κωνσταντίνος (µπασίστας) και το άκουγε όσο έστηνε, µου είπε γιατί δε το βάζεις στο άλµπουµ; Δε το θεωρούσα ιδεά για Green για να είµαι ειλικρινής αλλά εκεί άρχισα να το σκέφτοµαι . Είναι το µόνο κοµµάτι επίσης του άλµπουµ που έχω χρησιµοποιήσει µόνο Drum Machine και όχι κανονικό τύµπανο. Πολύ διαφορετική προσέγγιση παραγωγικά από όλα τα υπόλοιπα κοµµάτια του δίσκου. Έβγαλα κάπως το άχτι µου µε τα σύνθια . Ο στίχος νοµίζω είναι πολύ straight forward.
3. Infinity
Το Infinity εαν δεν είναι το αγαπηµένο µου, είναι σίγουρα το δεύτερο αγαπηµένο. Ξανά ένα φουλ συνθάτο κοµµάτι. Πρέπει να χρησιµοποιήσα οτι συνθ έχω και δεν έχω. Νοµίζω είναι το κοµµάτι που είχα σαν αναφορά για όλα τα υπόλοιπα. Παραδόξως γράφτηκε πολύ εύκολα σε σχέση µε τα υπόλοιπα. Ακόµα και ο στιχος γραφόταν σχεδόν παράλληλα µε τη µουσική . Η βασική επιρροή του είναι από τη Θεία Κωµωδία, όπως και σε αρκετά τραγούδια. Χαρούµενη µουσική, στενάχωρος στίχος.
4. No Shape
Η ιδέα του No Shape δηµιουργήθηκε στη πρώτη κιόλας καραντίνα, µόλις είχα τελειώσει το Introspective. Είναι στην ουσία 2 κοµµάτια ενωµένα. Το αρχικό ντέµο ήταν όλο κιθαριστικό, κάτι σαν το high & dry. Στη πορεία ενώ είχα ηδη τα περισσότερα κοµµάτια για το Love Divine το άκουσα ξανά και το µετέφρασα όλο στα δεδοµένα του δίσκου. Το γέµισα σύνθια και κράτησα τις κιθάρες µόνο στο 2ο µέρος του. Ο στίχος µπορεί να δηµιουργήσει πολλές µεταφορές, για µένα είναι ένα ξεκάθαρα πολιτικό τραγούδι για τη κοινωνία µας τώρα.
5. Someday Pt. II
Το συγκεκριµένο λειτουργεί σαν Interlude για το επόµενο τραγούδι. Πάντα µου άρεσαν να υπάρχουν µεσα σε άλµπουµς . Συνδετικοί κρίκοι. Επίσης έχει πολύ πλάκα οτι το part 2 είναι πρίν το πρώτο. George Lucas.
6. Going Down
Το Going Down το είχα ξεκινήσει για να το τραγουδήσει µια κοπέλα που ήθελε να της κάνω δίσκο. Εν τελει δε συνεχίστηκε ποτέ η συνεργασία µας και το κράτησα εγω. Είναι το πιο Pop κοµµάτι που έχω κάνει. Στιχουργικά είναι όλο επηρεασµένο από το Blade Runner, µία από τις πιο αγαπηµένες µου ταινίες.
7. Emma
Πραγµατική ιστορία που την έζησα (σαν παρατηρητής) και αρκετά µεγάλος . Δε κρύβεται τίποτα στο κοµµάτι . Νοµίζω κάτι πολύ συνηθισµένο. Πατεράδες που δεν έπρεπε να γίνουν πατεράδες, χωρισµοί, αλλαγή πλάνων και θάνατοι. Χαρούµενα πράγµατα.
8. My Love
Ήµουν οριακά να µη το βάλω στο άλµπουµ, αλλά εν τέλει µπήκε και ευτυχώς. Είναι το πιο αγαπητό των γύρω µου που έχουν ακούσει το δίσκο. Μέσα σε ένα χρόνο άλλαξα 3 σπίτια και το συγκεκριµένο γράφτηκε σε ένα από όλα µια µέρα που κουβαλούσα απλά κούτες. Κούµπωσα απλά τη πρώτη κιθάρα που βρήκα µπροστά µου σε µία κάρτα ήχου χωρίς τίποτα άλλο και σε ένα µισάωρο είχε τελειίωσει. Δεν αλλάξαµε στο στούντιο τίποτα, για κάποιο λόγο µας άρεσε έτσι.
9. Someday
Μάλλον αυτό είναι το αγαπηµένο µου. Είχα στην άκρη το τελευταίο µέρος του κοµµατιού κάπου στα 2 χρόνια. Όπως και µε το No Shape, το ξανάπιασα και το έφερα στα µέτρα του δίσκου. Έχει το περισσότερο στίχο από όλα τα υπόλοιπα τραγούδια και όλο το νόηµα του κοµµατιού είναι η ελπίδα. Αν έχει µείνει δηλαδή.
10. Swimming With Whales
Άλλο ένα interlude. Δε γράφτηκε για αυτό το σκοπό αλλά τελικά λειτούργησε. Σκέφτοµαι πολύ συχνά να κάνω ενα instrumental δίσκο µε κυρίως ambient µουσική, κι αυτό είναι µια απόπειρα.
11. Mirage
Είχα γράψει τη µουσική αρκετό καιρό πριν έρθει ο στίχος. Αν δε κάνω λάθος είναι το κοµµάτι που µου είχε µείνει στιχουργικά για να κλείσω το δίσκο. Έχει να κάνει λίγο µε τη ζωή µου στο Ηράκλειο. Είναι αρκετές οι φορές που νιώθω κλειδωµένος και χωρίς επιλογές.
12. Love Define
To Love Define είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Οι στίχοι είναι από τις τελευταίες κουβέντες που είχα με έναν πολύ δικό μου άνθρωπο που δεν είναι πλέον γύρω μας. Η μουσική είναι επηρεασμένη από τις ατελείωτες ώρες που έχω ακούσει το Blonde του Frank Ocean.
