Playground Theory
Connect The Dots
Track by Track By The Band
Οι αγαπημένοι του Υπογείου Playground Theory την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου κυκλοφορούν το 2ο δίσκο τους Connect The Dots και την ίδια μέρα θα τον παρουσιάσουν ζωντανά στο νέο συναυλιακό χώρο Ίλιον Plus. Η προακρόαση του δίσκου απ'τη μεριά μας έδειξε...δισκάρα, το περιμέναμε άλλωστε, αλλά άλλο να το περιμένεις και άλλο να το ακούς. Εννιά dream-pop ατμοσφαιρικά διαμάντια, με ενσωματωμένη στα ηχητικά σωθικά τους μία ανατολίζουσα ατμόσφαιρα, η οποία δρα καταλυτικά στον ακροατή, τον πιάνει απ'το χέρι και τον πάει σε σκοτεινά και ομιχλώδη μουσικά μονοπάτια, στα οποία έχεις χίλια δύο να ψάξεις και να αισθανθείς, χίλια δύο να σκεφτείς και να νιώσεις... Με αυτή την έννοια, ο όρος dream pop που μόλις πριν προαναφέρθηκε, φαίνεται πως με δυσκολία μπορεί να εκφράσει και να χωρέσει ολοκληρωτικά το...ποιόν του Connect The Dots, κατά τη γνώμη μου η Αθηναϊκή μπάντα το πάει λίγο παραπέρα από το συγκεκριμένο genre, (κάποια από) τα ηχητικά τοπία των Dead Can Dance για παράδειγμα εμφανίζονται μεγαλόπρεπα στο νέο δίσκο των Playground Theory. Οι στίχοι είναι κοφτεροί και ενίοτε στοιχειωμένοι, η φωνή της Μάρσιας απλά...δεν υπάρχει, ενώ παικτικά η ομάδα πετάει, όλη η μπάντα δουλεύει στην εντέλεια και μας δίνει μία κυκλοφορία που λογικά θα είναι μία από τις καλύτερες της μουσικής χρονιάς που μόλις ξεκίνησε. Αυτά από μας, διότι το καλύτερο ακολουθεί τώρα: Μία track by track ανάλυση του Connect The Dots, η Μάρσια (πλήκτρα, φωνή) και ο Δημήτρης Νέγκας (πλήκτρα) μας δίνουν 9 back stories για τα κομμάτια του δίσκου και δεν έχουμε παρά να τους ευχαριστήσουμε από καρδιάς γι'αυτή τη μεγάλη χαρά και τιμή. :)
1. All That Could Have Been
Μάρσια: Το τί θα μπορούσε να είχε γίνει και πως θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα στη ζωή μας εάν είχαμε πάρει διαφορετικές αποφάσεις είναι κάτι που πάντα μας στοιχειώνει. Αυτό το συναίσθημα σε συνδυασμό με μία αρρωστημένη σχέση αγάπης είναι το θέμα του All That Could Have Been. Οι περισσότεροι στίχοι είχαν γραφτεί αφού είδα το “Breaking the Waves” (Lars von Trier) και με επηρέασε πολύ, ειδικά στο θέμα των σχέσεων και πως εκφράζεται η αγάπη.
2. Still
Μάρσια: Οι στίχοι γράφτηκαν σε ένα βράδυ. Μετά από ένα έντονο περιστατικό που βίωσα. Είναι φτιαγμένοι από εικόνες που είδα εκείνο το βράδυ. Το πτώμα μιας κοπέλας ανασυρόταν από το ποτάμι από μια ομάδα πυροσβεστών. Όλοι οι παρευρισκόμενοι ήταν απλά περαστικοί και κοίταγαν από περιέργεια. Κανείς δεν ήξερε ποια ήταν, ούτε πως βρέθηκε νεκρή. Δεν βρισκόταν κάποιος δικός της εκεί, για να την θρηνήσει. Το μόνο που φαινόταν από τη σακούλα ήταν το λευκό παπούτσι της. Το Still αναφέρεται σε αυτή ακριβώς την σκηνή.
3. Little Things
Μάρσια: Μικρά καθημερινά πράγματα που πολλές φορές θεωρούμε δεδομένα ή δεν τους δίνουμε καν σημασία, που παίζουν τελικά πολύ μεγάλο ρόλο στη ζωή καθενός μας. Αυτά είναι που διαμορφώνουν την καθημερινότητα και κατ’ επέκταση όλη μας τη ζωή.
Δημήτρης: O συνδυασμός east modal riffs με δυτική τεχνοτροπία και αιθέρια φωνητικά, μαζί με τον δυναμισμό που βγάζει μας οδήγησαν στο να αποτελέσει το κομμάτι αυτό την επιστροφή μας στην δισκογραφία με τη μορφή του πρώτου single απο το Connect The Dots.
4. Rain
Μάρσια: Ένα παραλήρημα συναισθημάτων και η ανάγκη να ξεσπάσεις, ακόμα και στον τοίχο, σε ένα συνδυασμό ανάποδων Riff και beat που σε υποβάλλει. Η κάθαρση τελικά έρχεται στο τέλος με τη μορφή της αρμονίας (πολλές φορές χρειάζεται μια βροχή για να δούμε τα πράγματα πιο καθαρά!)
Δημήτρης: Το Rain ήταν από τα πρώτα κομμάτια που παίζαμε σαν μπάντα, άλλα πήρε την τελική μορφή του λίγο πριν ηχογραφηθεί.
5. On The Street
Μάρσια: Ένα κομμάτι που αναφέρεται σε αυτούς που κοιμούνται στο δρόμο. Κάνοντας πρόβες και γυρνώντας στο κέντρο της Αθήνας είναι ένα από τα θέματα που κανείς δεν μπορεί να “προσπεράσει”. Με κάτι τέτοιο δεν μπορεί να υπάρχει εξοικείωση και συνήθεια, παραμένει πάντα το ίδιο σοκαριστικό και οδυνηρό.
6. A Never Empty Picture
Μάρσια: Ψυχεδέλεια- “κάθε κατάσταση όπου γίνεται φανερή η ψυχή”, “ονειρώδης κατάσταση εξαιτίας οπτικών/ ακουστικών ερεθισμάτων”, και τα δυο ισχύουν για το A Never Empty Picture. Ένα ταξίδι σε εσωτερικές σκέψεις μέσα από στίχο και μουσική. Σε αυτό το κομμάτι εντάξαμε κρουστά που βοηθούν σε αυτήν την κατεύθυνση (τουμπερλέκι και bongos).
7. Prison Song
Μάρσια: Διασκευή παραδοσιακού Ζακυνθινού τραγουδιού (Τση Φυλακής/ Φυλακίσια/ Διπλά). To ακούσαμε από Ζακυνθινούς κανταδόρους πριν πέντε καλοκαίρια και κατευθείαν μας ήρθε η επιθυμία να το κάνουμε κάτι. Η δική μας εκτέλεση φλερτάρει με post rock ακούσματα και ταυτόχρονα έχει ambient στοιχεία. Μας κέρδισε η εσωτερικότητα του και η σκοτεινή του ατμόσφαιρα. Το αυθεντικό κομμάτι έχει γραφτεί (ανά δίστιχο) από διάφορους κατάδικους στα Επτάνησα, που ήταν φυλακή από "βεντέτα" για λόγους τιμής ή από διαμάχες με τους άρχοντες, την εποχή που ήταν υπό Αγγλική κατοχή τα νησιά.
8. Sun Inside
Μάρσια: Η αρχική έμπνευση για αυτό το κομμάτι ήρθε από τους orbital (“the girl with the sun in her head”). Μπλέκοντας ανατολίτικες και δυτικές φόρμες μαζί με ηλεκτρονικά στοιχεία το αποτέλεσμα ήταν ξεχωριστό. Μιλάει για την ονειροπόληση και τις εικόνες που κρατάμε μέσα μας ως κίνητρο για να προχωρήσουμε. Υπάρχει αναφορά στο μύθο του Ικάρου στο τέλος παραλληλίζοντας την προσπάθεια μας να φτάσουμε στο όνειρο πάση θυσία, χωρίς όμως να έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα (“forgetting all this time the sun”).
9. Princess
Δημήτρης: Ένα κοριτσάκι ντύνεται, χτενίζεται, ετοιμάζεται για μια μεγάλη μέρα. Είναι όλοι από πάνω του και αυτό είναι χαρούμενο ενώ ταυτόχρονα αγωνιά. Από την άλλη, μία γυναικεία μορφή ίσως σκοτεινή ίσως θελκτική, σίγουρα επικίνδυνη. Πως συνδυάζονται αυτά τα δύο; Ένα κομμάτι που προσπαθεί να δώσει διαφορετικές εικόνες στον ακροατή και να οδηγήσει το Connect The Dots σε ένα όμορφο κλείσιμο.
*If You Like This, Check This: Συνέντευξη με τους Playground Theory
