30 Protest Songs
[Part 2: 20-11]
Το δεύτερο από τα τρία μέρη αυτού του μεγάλου αφιερώματος, στο οποίο αποφάσισα να ασχοληθώ με τριάντα από τα αγαπημένα μου τραγούδια που πιστεύω μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους. Από κάθε άποψη. Όταν αυτά διαπραγματεύονται αληθινά ζητήματα της ζωής μας, από πολιτικά, ιστορικά, κοινωνικά μέχρι ψυχολογικά, και μας κάνουν να ασχοληθούμε με αυτά που λένε και να δούμε το βαθύτερο νόημα, τότε ναι. Μας κάνουν καλύτερους.
* εδώ το πρώτο μέρος: 30 Protest Songs [Part 1: 30-21]
20. BALL OF CONFUSION – THE TEMPTATIONS (1970, single)
Οι πασίγνωστοι Temptations είναι αναμφισβήτητα ένα από τα σπουδαιότερα vocal groups όλων των εποχών. Με κλασικά τραγούδια που έχουν αγαπηθεί από όλους, από το Papa Was A Rolling Stone, μέχρι τα My Girl & Ain't To Proud To Beg, τα καμάρια της θρυλικής Motown ήταν από τους λόγους που η soul μουσική απέκτησε παγκόσμια εμβέλεια. Τα τέλη των '60s στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ιδιαίτερα ζοφερή και μεταβατική περίοδος σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο. Τόσο που δεν υπήρχε μουσικός που να σεβόταν τον εαυτό του και να έμεινε απ'εξω στην μαζική παραγωγή κοινωνικά ευσυνείδητων τραγουδιών που είδε η εποχή. Ακόμα και οι αγαπησιάρηδες και χαμογελαστοί Temptations. Που άφησαν για λίγο τα κορίτσια και τους έρωτες και σοβαρεύτηκαν για να γράψουν αυτό το πραγματικά ξεχωριστό σε σχέση με το ρεπερτόριο τους κομμάτι.
Χαρακτηρίζεται ως ''ψυχεδελική σόουλ'', στα χνάρια των Sly & The Family Stone που παρέδωσαν πρώτοι αυτό το ύφος, οι Temptations τα πιάνουν σχεδόν όλα. Μια γενικότερη καταγγελία για την κατάντια του κόσμου. Που 50 χρονιά μετά όχι απλά δεν έχει σκουριάσει αλλά ναι, όσο κλισέ και αν ακούγεται, μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Από τον ρατσισμό, την φτώχεια, και τους ανθρώπους να φωνάζουν ''σταματήστε τον πόλεμο'' , είναι από τα πιο διαχρονικά protest songs αυτής της λίστας. Παρομοιάζουν τον κόσμο μας ως μια ''σφαίρα σε σύγχυση'' και κατάσταση χάους. Πιθανότατα θα παραμείνει για πάντα επίκαιρο.
Έχει διασκευαστεί από πλειάδα καλλιτεχνών με ξεχωριστή εκείνη της Tina Turner το 1982.
Εξέχων στίχος:
❝ Evolution, revolution, gun control, sound of soul
Shooting rockets to the moon, kids growing up too soon
Politicians say more taxes will solve everything ❞
19. BULLS ON PARADE – RAGE AGAINST THE MACHINE (1996, Evil Empire)
Το μοναδικό συγκρότημα στη ιστορία της rock μουσικής που έχει σε καθολικό βαθμό την νοοτροπία του να χρησιμοποιεί την μουσική ως μέσο ακτιβισμού και κοινωνικής κριτικής. Κυριολεκτικά ο,τι τραγούδι έχουν γράψει εμπίπτει σε αυτή την λίστα. Οι Rage είναι πλέον σύμβολο εναντίωσης στο κατεστημένο και οι απόλυτοι εκφραστές του ακτιβισμού μέσω της μουσικής.
Ο κιθαρίστας Tom Morello και ο frontman Zach De La Rocha είναι γνωστοί και για τις ακτιβιστικές τους δράσεις και την ενασχόληση τους με τα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.
Τα πιο γνωστά τους τραγούδια είναι όλα ύμνοι αντίστασης και έχουν επαναστατικό χαρακτήρα και πολιτική άποψη. Ένα από αυτά είναι και το Bulls On Parade.
Ένα αντιπολεμικό μανιφέστο που τα ''χώνει'' στους καταπιεστικούς παγκόσμιους ηγέτες για την αχόρταγη ανάγκη τους να κατακτούν και να σκοτώνουν χωρίς δισταγμό για να προσωπικά τους οφέλη. Είναι άλλο ένα στο πλούσιο ρεπερτόριο της μπάντας αυτής, οργισμένο και καταγγελτικό τραγούδι που δεν αφήνει περιθώρια για υπονοούμενα και αλληγορίες αλλά μόνο για αφύπνιση και δράση.
Εξέχων στίχος:
❝ What we don't know keeps the contracts alive and movin'.
They don't gotta burn the books, they just remove 'em
while arms warehouses fill as quick as the cells.
Rally 'round the family, pockets full o'shells. ❞
18. WHEN THE WILD WIND BLOWS – IRON MAIDEN (2010, The Final Frontier)
Οι Iron Maiden δεν παίζουν heavy metal, την απογειώνουν. Την κάνουν να μετράει. Τα πράγματα που έχω μάθει μελετώντας τους στίχους αυτής της μπάντας ισοδυναμούν με πανεπιστημιακή εξ'αποστάσεως εκπαίδευση. Δεν υπάρχει τραγούδι τους που να είναι ελαφρύ, με αερολογίες, ή για πράγματα που δεν έχουν σημασία. Μεγάλο μέρος του ρεπερτορίου τους διακατέχεται από αντιπολεμικά έπη, πολιτικά και φυσικά το απόλυτο χαρακτηριστικό τους: τραγούδια βασισμένα στην παγκόσμια ιστορία. Από την μεσαιωνική και την Βρετανική μέχρι τον ψυχρό πόλεμο αλλά και τον Μέγα Αλέξανδρο.
Οι Maiden είναι το διανοούμενο και σκεπτόμενο metal στα καλύτερα του.
Θα μπορούσα να διαλέξω πολλά άλλα πολύ πιο γνωστά. Όμως αυτό εδώ το θεωρώ στα πολύ κορυφαία τους αριστουργήματα. Γιατί τέτοιο είναι. Μια πεσιμιστική μέταλ όπερα για ένα δυστοπικό μέλλον με βαθιά κοινωνική κριτική που συνοδεύεται από συνθετική υπέρβαση. Διπλές κιθάρες, 5 διαφορετικά σόλα και μελωδίες με riff το ένα πάνω στο άλλο είναι ένα σύγχρονο στολίδι της μέταλ. Τρία διαφορετικά sections δεμένα μεταξύ τους καλύτερα και από σκηνές σε ταινία του Αρονόφκσι. Αυτό που το κάνει στα μάτια μου εξαιρετικά ιδιαίτερο και ξεχωριστό είναι τα επίπεδα συναισθημάτων που αποπνέει , κάτι όχι τόσο συχνό στο ρεπερτόριο τους. Στα 11 λεπτά σε πάει από μελαγχολία και αισθήματα απόγνωσης και απαισιοδοξίας μέχρι ξέσπασμα και λύτρωση αφήνοντας ένα ίχνος ελπίδας.
Διαπραγματεύεται μια πιθανή πυρηνική καταστροφή και ίσως το τέλος του κόσμου με απλά λόγια. Ένα ζευγάρι , σε έναν μεταποκαλυπτικό κόσμο που προετοιμάζει το καταφύγιο του για το μοιραίο...
Εξέχων στίχος: ΟΛΟΙ.
17. WARSZAWA – DAVID BOWIE (1977, Low)
Ορχηστρικό τραγούδι σε λίστα που βασίζεται σε στιχουργικά θέματα; Κι όμως, Ναι!
Αν το τέλος του κόσμου έχει soundtrack, ίσως είναι αυτό. Ένα απόκοσμο αριστούργημα απο εκείνα που αφουγκράζονται το συλλογικό ασύνειδητο της κοινωνίας και φέρνουν στην επιφάνεια μνήμες φρίκης και τρόμου από ζωές που δεν ζήσαμε...
Ήταν η έμπνευση του Λευκού Δούκα να μετουσιώσει σε μουσική τα συναισθήματα που αποκόμισε στην θεά μιας πόλης φάντασμα. Υπήρξε το δημιουργικό του ζενίθ και συνεχίζει να μας στοιχειώνει...
Κάπου στο 1973 ο Βowie διασχίζει την ανατολική Ευρώπη και κατευθυνόμενος από Μόσχα προς Βερολίνο, περνάει από την βασανισμένη και ριμαγμένη τότε Βαρσοβία της Πολωνίας. Οι εικόνες παρακμής και αποξένωσης που συνάντησε στην ερημία της πόλης φάντασμα του δημιούργησαν συναισθήματα κατάθλιψης και τον στοίχειωσαν σε ακραίο ψυχολογικό βαθμό. Τόσο που εκμυστηρεύτηκε στην τότε γυναίκα του Angie (ναι εκείνη των Rolling Stones, άλλη ιστορία αυτή) πως ❝Δεν έχω φοβηθεί τόσο πολύ στη ζωή μου❞
Το επιλέγω γιατί θεωρώ πως είναι από τα λίγα κομμάτια που χωρίς να λένε σχεδόν τίποτα μπορούν να σε κάνουν να αισθανθείς στο πετσί σου το τι σημαίνει πόλεμος, τόσο απλά.
* Ο Μπόουι δεν τραγουδάει καθόλου, στα λίγα φωνητικά συμμετέχει μια παιδική χορωδία Βαλκάνιων αγοριών που βάσισε την ερμηνεία σε ένα παραδοσιακό Πολωνικό άσμα...
* Φέρει βαριά πλατιά την υπογραφή του αρχιμαέστρου και θρυλικού συνθέτη και παραγωγού Brian Eno, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Bowie σε όλη την ''τριλογία του Βερολίνου''.
* Πριν ονομαστούν Joy Division η μπάντα του Ιan Curtis λεγόντουσαν Warszawa, ο θρυλικός τραγουδιστής είχε εμμονή με το κομμάτι αυτό.
16. GIL SCOTT HERON – THE REVOLUTION WILL NOT BE TELEVISED (1970, Small Talk)
Ο Gilbert "Gil" Scott-Heron (1949-2011), ήταν ένας Αμερικανός ποιητής της soul και της jazz, μουσικός και συγγραφέας με τεράστια επίδραση και στιβαρό πολιτικό λόγο. Το ποιητικό ύφος του έχει επηρεάσει βαθιά τη γενιά του hip hop τόσο που από πολλούς θεωρείται ένας από τους προπάτορες της ραπ. Kαι ένας από τους βασικούς λόγους ήταν αυτό το ποίημα, που μελοποιήθηκε σε στυλ spoken words με ένα απαλό jazz groove να το συνοδεύει.
Το 2010, το περιοδικό «New Statesman» κατέταξε το «The Revolution Will Not Be Televised» ως ένα από τα "Top 20 πολιτικά τραγούδια".
Είναι γεμάτο pop culture αναφορές, ειρωνικό σαρκασμό, αντι-καταναλωτικά μηνύματα, φιλοσοφικά και κοινωνικά στίγματα και γενικότερα μια καλή ανάλυση αυτού του ποιήματος απαιτεί ένα ολόκληρο ξεχωριστό άρθρο για να αποδοθεί δικαιοσύνη. Προσκαλεί σε ''επανάσταση'' πνεύματος και όχι πολεμική.
Σε συνέντευξή του ο Scott-Heron έχει πει για το τραγούδι/ποίημα :
«Αυτό το τραγούδι αφορούσε το μυαλό. Θα πρέπει να αλλάξετε το μυαλό σας, πριν ν’ αλλάξει ο τρόπος που ζούμε και ο τρόπος που κινούμαστε. Τα πράγματα που πρόκειται να αλλάξουν οι άνθρωποι θα είναι κάτι που κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να τα αποτυπώσει σε μια ταινία. Απλά, θα είναι κάτι που θα αντιληφθείτε και ξαφνικά θα συνειδητοποιήσετε ότι “είμαι σε λάθος σελίδα”».
● Ο τίτλος του ποιήματος είχε γραφτεί στα ελληνικά (Η αντίσταση δεν θα μεταδοθεί τηλεοπτικά ) σε πανό που είχε κρεμαστεί στο κτίριο των εγκαταστάσεων της ΕΡΤ τον Ιούνιο του 2013 όταν και οι εργαζόμενοι αντιστεκόντουσαν στο κλείσιμο του καναλιού και την Τρόϊκα.
● Ο δημοσιογράφος Άγγελος Καλαδούκας έφτιαξε τότε ένα βίντεο αφιερωμένο στους άγωνες των εργαζομένων της ΕΡΤ και χρησιμοποίησε αυτό το τραγούδι ως σάουντρακ.
Εξέχων στίχος: ''The revolution will not go better with Coke''
15. FOUR WOMEN – NINA SIMONE (1966, Wild Is The Wind)
Δε θα μπορούσε να λείπει από την λίστα η απόλυτη ιέρεια της μαύρης μουσικής και περηφάνιας, η εκπληκτική μουσικοσυνθέτιδα , τραγουδίστρια αλλά και ακτιβίστρια Simone.
Όπως υποδεικνύει και ο τίτλος το κομμάτι έχει να κάνει με τέσσερις διαφορετικές μαύρες γυναίκες η κάθε μια σε διαφορετική εποχή. Είναι ένα εκκωφαντικό statement περηφάνιας, αποδοχής και ενθάρρυνσης προς τις μαύρες γυναίκες για ανυψωμένο ηθικό ενάντια στην καταπίεση που διαχρονικά δεχόντουσαν από την κοινωνία και το σύστημα.
Όπως αναφέρει η ίδια η Simone : « Είμαι εμφατικά ενάντια στις αδικίες που αντιμετωπίζουν οι μαύροι άνθρωποι και ειδικότερα του τρίτου κόσμου. Το ''Four Women'' μου ήρθε μετά απο συζητήσεις που έκανα με μαύρες γυναίκες. Διαπίστωσα πως όλες μας υποφέραμε από μίσος για τους ευατούς μας. Μισούσαμε το χρώμα μας, τα μαλλιά μας , το σώμα μας. Συνειδητοποίησα πως μας είχε γίνει πλύση εγκεφάλου ώστε να νιώθουμε έτσι για τους εαυτούς μας, από μερικούς μαύρους άνδρες και πάρα πολλούς λευκούς. Αυτά προσπάθησα να μεταφέρω μέσω του τραγουδιού. Και ξέρεις κάτι; Μερικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί δεν έπαιζαν το κομμάτι Γιατί ισχύει τελικά πως ''η αλήθεια πονάει'' ».
Η πρώτη γυναίκα είναι η 'Θεία Σάρα' αντιπροσωπεύει την μαύρη δουλεία. Η Simone αναφέρει τα δυνατά χαρακτηριστικά της γενιάς της και τις δυσκολίες και τον πόνο που αντιμετώπιζε.
Η δεύτερη γυναίκα, Σαφρόνια, είναι μιγάδα (my skin is yellow). Αναγκασμένη να ζει μεταξύ δύο κόσμων και να υποστεί την καταπίεση και την εκμετάλλευση των λευκών σε θέσεις εξουσίας.
Η τρίτη γυναίκα, ''Sweet Thing'' είναι ιερόδουλη και βρίσκει αποδοχή και από λευκούς και από μαύρους.
Η τέταρτη γυναικά είναι ιδιαίτερα δυναμική, σκληρόπετση και πικραμένη από την ιστορία καταπίεσης που έχει υποστεί η φυλή της. Η Simone αποκαλύπτει το όνομα της μετά από ένα πομπώδες κρεσέντο με εκκωφαντική κραυγή αγανάκτησης ''Το όνομα μου είναι Peaches!''.
Η διακύμανση του τραγουδιού και η σταδιακή του πρόοδος προς την απόγνωση και την οργή εκφράζεται μέσω της ερμηνείας και το παίξιμο της Simone με ανατριχιαστικό τρόπο. Η φωνή της αρχίζει να σπάει , η οργή , η περηφάνια και το πάθος γίνονται ένα τόσο που χάνει νότες και το παίξιμο της γίνεται σε στιγμές άναρχο μεταδίδοντας με τον πιο γλαφυρό τρόπο τον κατακλυσμό συναισθημάτων της.
Εξέχων στίχος:
''I'm awfully bitter these days
because my parents were slaves''
14. MAN IN THE MIRROR – MICHAEL JACKSON (1987, Bad)
Ο ''Βασιλιάς της Ποπ'' διαχρονικά δεν έμενε εξώ από τραγούδια με κοινωνική ή πολιτική συνείδηση. Από την κλιματική αλλαγή (Earth Song), μέχρι καταγγελτικούς ύμνους (They Don't Care About Us) και φυσικά μέχρι την κορωνίδα όλων αυτών το ιστορικό USA For Africa - We Are The World με τους δεκάδες star που το τραγούδησαν μαζί. Το όποιο αν δεν το γνωρίζατε το είχε γράψει και συνθέσει ο MJ.
Από όλα αυτά και άλλα τόσα αναλόγου ύφους από το πλούσιο ρεπερτορίου του αποφάσισα να επιλέξω το πιο εμπνευστικό, εμψυχωτικό και ελπιδοφόρο τραγούδι. Το οποίο διαπραγματεύεται ένα φαινομενικά πολύ απλό μήνυμα, το όποιο σε δεύτερη ανάγνωση είναι ιδιαίτερα βαθύ και πολύπλοκο, το να ξεκινήσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο από την αλλαγή του εαυτού μας.
Ο Μάικλ μιλάει στον καθρέφτη του όπου με απαράμιλλο λυρικό τρόπο και μελωδία που διαπερνάει προσπαθεί να παρακινήσει τον εαυτό του να ξεκινήσει τον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο από μέσα του. Με οδηγό το διαχρονικό ''γνώθι σαυτόν'' και την αποφασιστικότητα.
Ορχηστρική εκτέλεση του κομματιού ακούστηκε στο τέλος της κηδείας του το 2006.
Εξέχων στίχος:
''If you want to make the world a better place
Take a look at yourself and then make that
Change! ''
13. LA RAGE – KENY ARKANA (2006, Entre ciment et belle étoile)
Για τους μύστες της hip-hop είναι πασίγνωστο πως το Γαλλικό rap είναι από τις πλέον δυνατές σε όγκο και ποιότητα σκηνές παγκοσμίως. Επέλεξα αυτό το γαλλικό εξαιρετικά οργισμένο τραγούδι καθώς είναι αρκετά δημοφιλές στην χώρα μας και αντικατοπτρίζει ιδανικά αυτό που διαπραγματεύεται, την οργή του λαού.
Ένα τραγούδι που η δυναμική του το έχει κάνει μια σύγχρονη σημαία της αντικαθεστωτικής αντίληψης και του αισθήματος δικαίου. Οι στίχοι του είναι πραγματικά μαχαιριά στο κόκκαλο, αρκετά σκληροί, ωμοί και ευθείς. Όπως ακριβώς χρειάζεται για να επιτευχθεί αφύπνιση συνειδήσεων και σκέψη. Η ακτιβίστρια Keny Arkana έχει αφιερώσει την ζωή και τη μουσική της στους αγώνες για ένα καλύτερο αύριο και της ανήκει δικαιωματικά το πιο σημαντικό rap τραγούδι της δεκαετίας που μας πέρασε.
Συνδυάζονται τους στίχους με την άκρως επιθετική ερμηνεία της και τα πομπώδη δεύτερα φωνητικά βγάζοντας ένα, στον υπερθετικό βαθμό, οργισμένο αποτέλεσμα για τα δεινά που μαστίζουν την κοινωνία μας. Μια μανιασμένη ωδή απέναντι στο σύστημα, τον καπιταλισμό, την εξουσία και την κοινωνική ανισότητα που λάμπει τόσο φωτεινά όσο μια φλεγόμενη, από την οργή του λαού, πόλη.
* Διαβάστε τους εξαιρετικούς στίχους στα ελληνικά εδώ: http://stixo-mythia.blogspot.com/2016/06/la-rage.html
12. DOGS - PINK FLOYD (1977, Animals)
Σε μια εποχή που η Μεγάλη Βρετανία βρισκόταν σε άθλια οικονομική κατάσταση και βαθιά κρίση αξιών, οι Pink Floyd κυκλοφόρησαν τον δίσκο αυτόν στο καταλληλότερο timing ασκώντας δριμεία έμμεση κριτική των συνθηκών.
Κοιτάζοντας την δισκογραφία των μέγιστων αυτός ο δίσκος ξεχωρίζει παρασάγγας για την πολιτική και κοινωνική του ματιά που καλύπτει σε ολοκληρωτικό βαθμό όλα τα τραγούδια του.
Το θεματικό 'Animals' δανείζεται με καταφανή τρόπο την έμπνευση του από το κλασικό αλληγορικό, μυθιστόρημα του George Orwell ''Η Φάρμα Των Ζώων''. Στην οποία ο Όργουελ παραλληλίζει τις κοινωνικές τάξεις των ανθρώπων με ζώα σε φάρμα και ουσιαστικά αντιτάσσεται με επικριτική ματιά ενάντια στον απολυταρχισμό είτε με την μορφή του καπιταλιστικού συστήματος είτε με καθρεφτίζοντας τον κομμουνισμό στην Σοβιετική ένωση.
Στην ίδια λογική ο Roger Waters μας παρουσιάζει τις τάξεις παραλληλίζοντας τες ως εξής: Τα γουρούνια είναι η αδίστακτη δεσποτική εξουσία. Τα σκυλιά τα αρπακτικά της κοινωνίας που θέλουν να ανέλθουν με κάθε κόστος, και τα πρόβατα φυσικά η εργατική τάξη , η άβουλη αγέλη.
Ο δίσκος κραυγάζει αβυσσαλέα κατά του καπιταλισμού και της κοινωνικής ανισότητας και φτάνει να ασχολείται με τα πιο βαθιά ανελέητα ανθρώπινα ένστικτα επιβίωσης και εξουσίας.
Μια καλή ανάλυση απαιτεί χιλιάδες λέξεις. Ενολίγης επέλεξα το Dogs γιατί θεωρώ πως μουσικά είναι το πιο δυνατό κομμάτι του δίσκου και αυτό οφείλεται στην συμβολή του David Gilmour στο κομμάτι η οποία υπογράφεται φαρδιά πλατιά με ένα από τα κορυφαία του solo και μια κιθαριστική προσέγγιση που αισθητικά θυμίζει οργισμένο Neil Young στα καλά του.
Διαπραγματεύεται τα ''σκυλιά'', τους επιχειρηματίες, τους φεουδάρχες και αυτήν την κοινωνική τάξη που επιδιώκει το κέρδος και την εξουσία καταπιέζοντας τα χαμηλότερα στρώματα. Φανερώνει τον αδίστακτο κόσμο των επιχειρήσεων με τρομερά επικριτική ματιά. Περιγράφει έναν ανελέητο buisnessman καθρεφτίζοντας απόλυτα τα δεινά του καπιταλιστικού συστήματος και την εκμετάλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο. Το κομμάτι ξεφεύγει όμως και πέρα από το βασικό του θέμα και φτάνει να γίνει ένα ψυχολογικό δοκίμιο για όσους ψάχνουν να βρουν την θέση τους σε αυτόν τον άγριο κόσμο...
Εξέχων στίχος:
''Deaf, dumb, and blind, you just keep on pretending
That everyone's expendable and no-one has a real friend
And it seems to you the thing to do would be to isolate the winner
And everything's done under the sun
And you believe at heart, everyone's a killer''
11. EVEN FLOW – PEARL JAM (1991, Ten)
Ήμουν ανάμεσα σε δύο τραγούδια αυτής της μεγάλης μπάντας. Θα αναφέρω το άλλο για να το ψάξετε και μόνοι σας καθώς η θεματολογία του είναι και σοβαρή και βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Είναι το ''Jeremy'', το οποίο καταπιάνεται με το ζήτημα του bullying και είναι βασισμένο στην ιστορία ενός παιδιού που αυτοκτόνησε.
Από τον κορυφαίο δίσκο των Jam και έναν εκ των καλύτερων όλων των εποχών επέλεξα το 'Even Flow' γιατί ασχολείται με ένα θέμα που με συγκινεί και με αγγίζει αρκετά και ήθελα τραγούδι να το αντιπροσωπεύει. Αφηγείται την ζωή από την σκοπιά ενός άστεγου ανθρώπου. Βάζοντας τον ακροατή να αφουγκραστεί τα δεινά της ζωής στο δρόμο και την κατάσταση ανθρώπων που βρίσκονται δίχως στέγη αλλά κυρίως και πάνω απ'όλα χωρίς ελπίδα...
Εξέχων στίχος:
''Kneelin' looking through the paper though he doesn't know to read, ooh yeah
Oh, prayin', now to something that has never showed him anything
Oh, feelin', understands the weather or that winters on its way
Oh, ceilings, few and far between all the legal halls of shame, yeah ''
