Top-15 Διεθνή Albums
από το 2021
by Mike Nikolitsis
Ολοκληρώνω τις ετήσιες λίστες μου για το 2021 με τους 15 πιο αγαπημένους μου διεθνείς δίσκους. Η "Βρετανική Εισβολή Νο2" είναι σε πρώτο πλάνο, με κάποιες κυκλοφορίες πραγματικά εντυπωσιακές. Υπήρξαν, όμως, και άλλοι δίσκοι, από άλλες χώρες και από διαφορετικά ηχοτοπία που έκαναν το δικό τους πάταγο και άφησαν το δικό τους ξεχωριστό αποτύπωμα.
Η χρονιά τελειώνει δύσκολα, μας βρίσκει μουδιασμένους, με την πανδημία να έχει αναζωπυρωθεί. Εύχομαι αυτό να είναι η αρχή του τέλους της περιπέτειάς μας. Και ακόμα εύχομαι κουράγιο, δύναμη και υγεία σε όλους. Καλή χρονιά mates.
Music of 2021:
Top-50 Εγχώρια Tracks
Top-50 Διεθνή Tracks
Top-15 Εγχώρια Albums (+2 Compilations)
1.G_d’s Pee AT STATE’S END! - Godspeed You! Black Emperor
Δεν ξέρω αν είμαι προβλέψιμος ή γραφικός, αλλά φαίνεται πως όποτε οι GY!BE βγάζουν δίσκο, πάνε αυτόματα στο Νο1 μου. Οκέι, μπορείς λοιπόν να με πεις και προβλέψιμο και γραφικό και ό,τι άλλο θες, όμως τους Godspeed You!, όχι. Διότι το “G_d’s Pee AT STATE’S END!” ήταν δίσκαρος, απρόβλεπτος και περιπετειώδης, από την πρώτη ως την τελευταία νότα του.
Release Date: 2/4
read full album review here
2. As Days Get Dark - Arab Strap
Εδώ είναι που λες “what the fuck?”. Τι έβγαλαν τα παιδιά, όχι ακριβώς παιδιά - o Aidan Moffat είναι πια 48 και ο Malcolm Middleton 47. Παιδιά ήταν όταν είχαν κυκλοφορήσει τον προηγούμενο δίσκο τους, “The Last Romance”, το 2005. 16 χρόνια μετά επιστρέφουν και μας δίνουν ένα καταπληκτικό album, μια επιστροφή επική και συγκινητική, 11 τραγούδια που θες να ακούς ξανά και ξανά, όλη μέρα και (κυρίως) όλη νύχτα.
Release Date: 5/3
3. HEY WHAT - Low
Τρία χρόνια έπειτα από τον εκθαμβωτικό δίσκο τους "Double Negative", οι Low επιστρέφουν με το 13ο άλμπουμ της σχεδόν 30ετούς δισκογραφικής τους πορείας.
Συχνά-πυκνά, όταν συζητάω με συνομήλικους "βετεράνους" μουσικόφιλούς μου, μού λένε πως δεν υπάρχουν μεγάλες μπάντες και δεν βγαίνουν πια μεγάλοι δίσκοι. Εγώ τους λέω πως να πας να βρεις, για παράδειγμα, τους Floyd και τους Beatles του σήμερα δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Γιατί το σήμερα δεν είναι χτες, το σήμερα δεν είναι 60's ούτε 70's ούτε καν 10's. Τους προτείνω πάντως 5-10 LPs για να τους αποδείξω πως ακόμα βγαίνουν μεγάλοι δίσκοι. Πάντα θα βγαίνουν άλλωστε. Στις προτάσεις μου συμπεριλαμβάνεται και το "HEY WHAT" της Mimi Parker κα του Alan Sparhawk...
Release Date: 17/9
read full album review here
4. Outlaw R&B - Night Beats
Ευτυχώς το νερόβραστο και αδιάφορο “Myth of A Man” (2019), σε παραγωγή του Dan Auerbach, ήταν μια παρένθεση.
Το αγριεμένο και εύφλεκτο ηχητικό περιβλημα της μπαντας έχει επιστρέψει δριμύτερο, με δαιβολεμένα heavy κιθαριστικά riffs και διακριτικά μα μαγεμένα πλήκτρα, ενώ η φωνή του Blackwell είναι -για ακόμα μια φορά και όπως παλιά- καθηλωτική και υπογείως απογειωτική. Η παλλαϊκή ηχητική προσέγγιση είναι ξανά παρούσα, όμως οι Night Beats ξέρουν πια πολύ καλά πως να ακούγονται ταυτόχρονα σύγχρονοι, ως και νεωτεριστικοι.
Release Date: 4/6
read full album review here
5. CRAWLER - IDLES
Μόλις 14 μήνες ύστερα από το επίσης εξαιρετικό "Ultra Mono", οι Βρετανοί από το Bristol επέστρεψαν με το "CRAWLER", ένα εκκωφαντικό διαπιστευτήριο της συνθετικής δυναμικής τους και της αστείρευτης ενέργειάς τους…
Release date: 12/11
6. For The First Time - Black Country, New Road
Είναι πολλές φορές που όλο το hype και ο θόρυβος που ακολουθεί μια νέα μπάντα, αποδεικνύεται υπερβολικός και εντέλει ανυπόστατος. Πας να ακούσεις το δίσκο τους και στην καλύτερη απορείς, στη χειρότερη ξενερώνεις. Είναι, όμως, και κάποιες άλλες περιπτώσεις, που ο ντόρος είναι απολύτως δικαιολογημένος. Σε αυτήν την περίπτωση ανήκει σίγουρα η εφτάδα από το Λονδίνο ονόματι Black Country, New Road και ο debut δίσκος τους, "For The First Time".
Do believe the hype!
Release date: 5/2
Read full album review here
7. Falene - WOW
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας και των lockdown, οι εξαιρετικοί και αγαπημένοι Ιταλοί WOW, κυκλοφορούσαν στο YouTube νέα κομμάτια. Αυτά τα τραγούδια, δουλεμένα και τελειοποιημένα στο στούντιο, αποτέλεσαν το νέο δίσκο της μπάντας, “Falene”. Πέρα από το αριστουργηματικό ομώνυμο track, ολόκληρο το άλμπουμ είναι μια νέα αποκάλυψη που αποδεικνύει πως το εξαιρετικό “Come La Notte” του 2019 δεν ήταν απλά μια φωτοβολίδα, αλλά -τουναντίον- μια στέρεη βάση και αφετηρία για νέες υπέροχες μουσικές περιπέτειες.
Release Date: 10/12
8. CARNAGE - Nick Cave & Warren Ellis
Cave και Ellis μόνοι, χωρίς τους Bad Seeds, “CARNAGE”. Κάπως προβλέψιμος και υποτονικός δίσκος, οι στιχάρες δεν φτάνουν από μόνες τους, όμως κομμάτια σαν το “Hand of God”, το “Old Time” και το “White Elephant” σώζουν την παρτίδα...
Release Date: 25/2
Read full album review here
9. Bright Green Field - Squid
To κουιντέτο από το Brighton καταθέτει έναν υψηλής αισθητικής και ευφυΐας πρώτο δίσκο, με κομμάτια βουτηγμένα στην έμπνευση και στην ψυχή. Δυνατές συνθέσεις, ευφάνταστες ενορχηστρώσεις, στις οποίες -πέρα από τις κιθάρες, το μπάσο και τα τύμπανα- χωρούν και μπλιμπλίκια και πνευστά, κοφτεροί στίχοι και φωνητικά που αποπνέουν αγνή καθαρόαιμη Βρατανίλα - ένα τελικό αποτέλεσμα απείρως ενδιαφέρον και ελκυστικό.
Release Date: 7/5
Read full album review here
10. New Long Leg - Dry Cleaning
Απολαυστικό εκ Λονδίνου debut, απογειωμένο από το καθηλωτικό spoken word, σουρεαλιστικό στις λέξεις του, ρεσιτάλ της frontwoman, Florence Shaw. Τριγύρω η μπάντα παίζει παπάδες, στέλνοντας στα ηχεία μας εκλεπτυσμένο πειραματικό post-punk, αυτό που η Βρετανία παράγει μανιωδώς και με τόνους έμπνευσης τα τελευταία χρόνια.
Release Date: 2/4
Read full album review here
11. Happier Than Ever - Billie Eilish
Έπειτα από το εκθαμβωτικό debut “When We All Fall Asleep, Where Do We Go?” του 2019, η θαυματουργή Billie και ο αφανής ήρωας αδελφός της, Finneas O'Connell, περνούν στον “δύσκολο” δεύτερο δίσκο. Και το κάνουν με στιλ. Έστω και διαφορετικό - λιγότερο σκοτεινό και περισσότερο ποπ. Λιγότερο μαύρο και περισσότερο ξανθό. Εντέλει, είτε έτσι είτε αλλιώς, ο βήχας και το ταλέντο δεν κρύβονται…
Release date: 30/7
12. Calvacade - black midi
Είναι μπαντάρα. Το απέδειξαν στο προ διετίας debut τους, “Schlagenheim”. Το αποδεικνύουν κι εδώ, με την sophomore κυκλοφορία τους, “Calvacade”, αν και νομίζω πως θα μπορούσαν λιιιιιγο καλύτερα, αν φρόντιζαν λίγο περισσότερο τη συνοχή του δίσκου, ο οποίος ακούγεται κάπως μπερδεμένος - σαν να μην ήξεραν τα London lads πού ακριβώς θέλουν να το πάνε.
Release date: 28/5
13. Abominable - El Michels Affair
O κύριος Leon Mitchels, τούτος ο πολυπράγμων μουσικάνθρωπος από το Brooklyn της Νέας Υόρκης, εξελίσσεται σε έναν.... Μίδα. Ό,τι αγγίζει γίνεται χρυσός. Ένα ακόμα γαμάτο δισκάκι λοιπόν, αυτή τη φορά μαζί με την Hindi ερμηνεύτρια Piya Malik.
Release date: 26/11
14. The Nearer the Fountain, More Pure the Stream Flows - Damon Albarn
Αφου ξεκαθαρίσω πως το όνομα του δίσκου είναι κάπως αστείο, να πως το δεύτερο solo album του αγαπημένου μου Damon Albarn δεν ήταν επ’ουδενί αυτό που περίμενα, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως πως είναι κακό. Εσωστρεφές, με κρυμμένες μαγείες μέσα στο απαλό περίβλημά του, ποιητικό και καταπραϋντικό. Αν αυτή η ατμόσφαιρα ήταν δωσμένη σε κάπως μικρότερες δόσεις και ο Albarn έβαζε στα αυλάκια του δίσκου λίγη περισσότερη ζωντάνια και ενέργεια, ίσως το “The Nearer the Fountain, More Pure the Stream Flows” να ήταν πολύ ψηλότερα στη συγκεκριμένη λίστα.
Release Date: 12/11
15. Sleaford Mods - Spare Ribs
Και πάνω που είχα αρχίσει να τους βαριέμαι κάπως, να σου το “Spare Ribs”! Με πλήκτρα, με ανανεωμένο μαγκιόρικο μπρίο, με κομμάτια που έχουν λόγο ύπαρξης και πολλά (καινούρια) να πουν, το ντουέτο των Sleaford Mods κατέφθασε στη νέα δεκαετία δυναμικά και με άπειρη υπέροχη... βρωμια. Τους περιμένουμε με ανοιχτές αγκάλες -κορωνοϊού επιτρέποντος- στις 2 Ιουλίου στο Release Festival.
Release Date: 15/1
Read full album review + interview here
