Νέες Κυκλοφορίες
Dark Grooves
Desert Monks
Κάπου διάβασα, σε μια παλαιότερη συνέντευξη των Desert Monks, ότι τον σκύλο του μπασίστα τον λένε Anakin. Θέλοντας και μη λοιπόν, κάνω συνειρμούς τύπου Star Wars (Anakin Skywalker) και το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ακριβώς αυτό: “Το ανεξάρτητο ελληνικό ροκ αντεπιτίθεται” (The Empire Strikes Back). Το debut album τους "Dark Grooves" (out 18/12), ηχογραφημένο στη Ν. Φιλαδέλφεια (Recover Studio), αντεπιτίθεται - αντεπιτίθεται κόντρα στην ασφάλεια κάποιων ροκ στερεότυπων που επιλέγουν –καλώς ή κακώς– κάποιες εγχώριες μπάντες για ένα φασαριόζικο/εντυπωσιακό ξεκίνημα.
Με το πρώτο play, μια λέξη σου έρχεται στο μυαλό: «Οικειότητα».
Τα παιδιά έχουν ακούσει μουσική, πολλή μουσική. Τα παιδιά ξέρουν από μουσική και παίζουν καλή μουσική. Τα παιδιά σε κάνουν να αισθάνεσαι άνετα και οικεία, τόσο που μετά από το πρώτο άκουσμα του album, μιλάς στον ενικό μαζί τους. Βόλτα στις αγαπημένες τους γειτονιές της Αθήνας και ποτάκι μαζί τους στο αγαπημένο τους στέκι, μετά από ένα live show.
Κομμάτια με ευχάριστες κιθαρίστικες εκρήξεις και κορυφώσεις, αλλά χωρίς υπερβολές. Κομμάτια μυστηριώδη, αλλά χωρίς μαυρίλα. Κομμάτια ήρεμα, αλλά όχι γλυκανάλατα. Κομμάτια αρκετά ψυχεδελικά και κομμάτια που χαρακτηρίζονται ατμοσφαιρικά. Στίχοι όχι απλά ρίμες που γράφτηκαν «στο πόδι», αλλά στίχοι που σου δημιουργούνε εικόνες. Στίχοι όχι για να εντυπωσιάσουν, αλλά για να μιλήσουν για ανθρώπινες ιστορίες. Και τέλος, καθαρά φωνητικά, χωρίς κανένα τέχνασμα φασαρίας για να καλυφθεί το όποιο ψεγάδι στην αγγλική προφορά του frontman. Η προφορά είναι απλά άψογη.
Με το δεύτερο play, μια άλλη λέξη σου έρχεται στο μυαλό: «Επιρροές».
Οι Desert Monks σίγουρα είναι μια παρέα όπου ο καθένας βγάζει στις ηχογραφήσεις τα ακούσματά του. Τις επιρροές του. Τις αγαπημένες του μπάντες. Από τους The Doors μέχρις τους Radiohead. Από τους Pink Floyd στους Porcupine Tree και από τις κιθάρες της grunge σκηνής σε κάποιες ελάχιστες stoner στιγμές. Για του λόγου το αληθές, βάζω ξανά και ξανά στο repeat το “The Rain” με τα, a la Jonny Greenwood, δύσκολα riffs στην εισαγωγή του κομματιού. Το “I’ll Be There” με τα progressive rock στοιχεία του, το τόσο ατμοσφαιρικό/ψυχεδελικό "The Devil” και φυσικά το ομώνυμο “Dark Grooves” με κάτι από The Doors, κάτι από early 90s, grunge και λίγο stoner. Αξιοσημείωτο και το “Heart to Break”, με κάποια σύγχρονα post-punk (μπορεί και να είμαι λάθος, αλλά έτσι μου ακούγεται…συγγνώμη) στοιχεία στην εισαγωγή.
Με απλά λόγια, μιλάμε για ένα δεμένο alternative album. Δε μιλάμε απλά για μία φιλότιμη προσπάθεια, αλλά για μία πάρα πολύ καλή δουλειά. Μία δουλειά ενδιαφέρουσα για το μέλλον. Ένα album που το ακούς «μονορούφι» με τραγούδια διαφορετικά, αλλά που δένουν τόσο μεταξύ τους.
Η μπάντα διάλεξε τον μη εύκολο δρόμο. Δεν διάλεξε τον δρόμο που διαλέγουν ενδεχομένως πολλές εγχώριες μπάντες για να κάνουν ένα φασαριόζικο και δυνατό μεν, εφήμερο δε, ντεμπούτο. Διάλεξε να απευθυνθεί σε ένα πιο ώριμο κοινό, που θα ανακαλύπτει χρόνο με το χρόνο και με κάθε άκουσμα τη μουσική τους, παρά σε 18άρηδες και 20άρηδες, που θα «χτυπηθούν» σε κάποιο live τους και ύστερα…λήθη.
Ελπίζουμε η μούσα, να μείνει για αρκετό καιρό στα μέρη τους.
Οι Desert Monks είναι:
Κώστας Αμαργιανιτάκης:Τύμπανα
Θάνης Παρασκευόπουλος: Μπάσο/Φωνητικά
Ανδρέας Ντρούλιας: Κιθάρα/Φωνή
Βαγγέλης Μπουγιατιώτης: Κιθάρα
https://www.facebook.com/desertmonks/
Το Dark Grooves είναι διαθέσιμο στο Bandcamp:
https://desertmonks.bandcamp.com/album/dark-grooves
Το Spotify και το iTunes:
https://open.spotify.com/artist/3d8cSZAYfouLi6xaB5LcaN
https://itunes.apple.com/gr/artist/desert-monks/1446216936…
Στο YouTube
https://www.youtube.com/playlist?list=PLZfPwdnkdbaByZmceScWfG48PrXBjPJOs
Tα φυσικά αντίτυπα αναμένονται στα μέσα του Γενάρη.
Recorded at Recover Studio
Mastered at AUDIOSIEGE
Photography by Johnny Kaper Images & Imagination
