Νέες Κυκλοφορίες
The Bonnie Nettles
The Bonnie Nettles
Στα ηχεία μας λοιπόν, έπειτα από χρόνια αναμονής και έπειτα από αμέτρητα δοξασμένα live, χορούς και λικνίσματα, εμφανίσεις με μπουρνούζια και ατυχήματα με παπάκια, δηλώσεις για κοντομάνικα και μακρυμάνικα, κραυγές έρωτα και πόθου, αλλά και ψιθύρους κρίσης, το self titled album των The Bonnie Nettles. Κι έφτασε στην πιο περίεργη εποχή της ανθρωπότητας τα τελευταία 50 χρόνια. Στην εποχή του κορωνοιού.
Το μεγάλο στοίχημα ύστερα από τόση αναμονή ήταν το αν θα καταφέρει η μπάντα να βγάλει την (σχεδόν εξωπραγματική) ενέργεια και την (υπερ)ηχητική πανδαισία που εξέπεμπε στις συναυλίες, οι οποίες -μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια- δημιούργησαν ένα σπάνιο non-album hype, μαζί με ένα πανίσχυρο προ διετίας momentum, που όμως οι Bonnies -δεν ξέρω ηθελημένα ή όχι- άφησαν να φθαρεί και σχεδόν να κοπάσει.
Το στοίχημα εντέλει κερδήθηκε χωρίς καν να παιχτεί, μιας και το Αθηναϊκό εκ της ηρωικής Ανάκασας σχήμα... έστριψε ξαφνικά σε ένα αναπάντεχο και ρισκαδόρικο U-turn και μας έφερε έναν ήχο αρκούντως αλλαγμένο σε σχέση με αυτόν που περιμέναμε, πολύ πιο κιθαριστικό και indie απ'όσο υπολογίζαμε. Φυσικά, το Madchester είναι εδώ, ορθώνει την ένδοξη ιστορία του μέσα από το τραγούδισμα του Dennis Lounges. Και η νεοψυχεδέλεια είναι εδώ, απλώνει τα χρώματά της απ'άκρη σ'άκρη στα 37 λεπτά του δίσκου, αυτό συμβαίνει όμως πιο διακριτικά από το αναμενόμενο, πιο ήπια και πιο απαλά, ας το πούμε έτσι. Πάνω απ'όλα όμως είναι οι... βρώμικες κιθάρες, πανταχού παρούσες και επιβλητικές, ο Anestis Nine και ο Sam έκαναν πολλή και αξιοθαύμαστη δουλειά, με την διακριτική αρωγή του... John Frusciante, του οποίου τη νοερή παρουσία ένιωσα σε αρκετά σημεία του άλμπουμ. Η παραγωγή είναι πανέξυπνη και σχεδόν αψεγάδιαστη, υπεύθυνοι οι ίδιοι οι Bonnie Nettles, αλλά και ο χρυσοχέρης δαιμόνιος Alex Bolpasis.
Μέσα από το 8 κομμάτια του δίσκου, η μπάντα πιστοποιεί και καταθέτει το τεράστιο potential που σχεδόν όλοι όσοι τους είχαμε δει ζωντανά είχαμε εξαρχής αναγνωρίσει. Η ενέργειά και η δυναμική τους πλημμυρίζουν την ακρόαση και εντέλει κατορθώνουν να μας δώσουν ένα LP που δεν μοιάζει σχεδόν με τίποτα στα παρόντα εγχώρια τεκταινόμενα, πρωτότυπο και αυτόφωτο.Congrats lads! Έπρεπε...
* Η προγραμματισμένη συναυλία της μπάντας για την επίσημη παρουσίαση του άλμπουμ στο Six Dogs είναι προγραμματισμένη για τις 25 Απριλίου. Ας ελπίσουμε πως οι εξελίξεις με τον κορωνοιό θα είναι θετικές και θα επιστρέψουμε στις ζωές μας αλώβητοι. Όλοι. Προς το παρόν, ακούμε το The Bonnie Nettles LP και Μένουμε (και Χορεύουμε) Σπίτι.
** Ο δίσκος κυκλοφορεί ψηφιακά, ενώ τον περιμένουμε πολύ σύντομα σε βινύλιο από την Blackspin Records. Στην έκδοση βινυλίου θα περιέχεται σαν bonus track το προ διετίας single της μπάντας, "Rave On Love Me".
Release Date: 19/3/2020
Το “The Bonnie Nettles” ηχογραφήθηκε το Μάρτιο του 2019 στο Suono Studio από τον Alex Bolpasis, ο οποίος επιμελήθηκε και την παραγωγή και τη μείξη του album. To mastering πραγματοποιήθηκε στο Townsend Mastering, στο Los Angeles από τον Nick Townsend, ενώ το ιδιαίτερο αισθητικά artwork σχεδιάστηκε από τον Hign on Paste.
Περιέχει στη digital μορφή του 8 συνθέσεις, ενώ ένα bonus track, το ήδη αγαπημένο “Rave on Love Me”, θα περιέχεται στο gatefold βινύλιο 180gr που θα κυκλοφορήσει από τη Blackspin Records. Τρία κομμάτια του δίσκου μας είναι ήδη γνωστά. Το “Bonnie”, το πρώτο τραγούδι που έγραψε ποτέ το συγκρότημα και το “Rave On Love Me” που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2018, τα έχουμε ήδη τραγουδήσει σε live τους. Στις 05 Μαρτίου 2020 δόθηκε στη δημοσιότητα το “Saristra”, ως πρώτο single του album τους και κατέκλυσε τα media, απολαμβάνοντας ενθουσιώδους αποδοχής και θετικών αντιδράσεων από κοινό και εγχώρια και ευρωπαϊκά zines.
Η ονοματοδοσία του τραγουδιού από το καλοκαιρινό φεστιβάλ του εγκαταλελειμμένου χωριού φαντάσματος των Παλιών Βλαχάτων της Κεφαλονιάς, ξύπνησε τις μνήμες από τη μαγευτική τους εμφάνιση στην Πέτρινη Σκηνή του φεστιβάλ τον Αύγουστο του 2017 και δημιούργησε ανυπομονησία για τα επόμενα live τους. Η σύνθεση του, μουσική και στίχοι, ανήκει αποκλειστικά στους ίδιους, ακολουθώντας η μεν πρώτη τα μουσικά ηχοτοπία που μας έχουν συστήσει και οι δε δεύτεροι τα abstract μονοπάτια, που επιτρέπουν στον καθένα να αντιληφθεί και να ταυτιστεί με τον τρόπο του με τα τραγούδια του συγκροτήματος. Για πρώτη φορά, θα ακούσουμε από αυτούς και ένα εξ ολοκλήρου instrumental track, το "Selotölei".