Νέες Κυκλοφορίες
Dzingovic
Θανάσης Dzingovic
Αγαπητοί φίλοι και φίλες
Πέρασε ενάμισης χρόνος από τότε που οι ζωές μας ήρθαν πάνω κάτω. Βλέποντας την κατάσταση να ζορίζει αποφάσισα να στήσω ξανά το home studio έτσι ώστε να εκμεταλλευτώ τον ελεύθερο χρόνο που θα υπήρχε και να μην αφήσω αυτή την κατάσταση να με καταβάλει ψυχολογικά. Δεν ήξερα αν θα κατέληγα κάπου όπως ποτέ δεν ξέρω όταν ξεκινάω να γράφω κάτι. Όλα ξεκινάνε από μια ανάγκη της στιγμής.
Δυστυχώς ο εγκλεισμός μου πρόσφερε αρκετές τέτοιες στιγμές. Σε αυτό ήρθε να προστεθεί ο χαμός του πατέρα μου τον χειμώνα που πέρασε. Ενός ανθρώπου που υπήρξε πρότυπο για μένα στον τρόπο σκέψης και μου έμαθε πως τίποτα δεν αξίζει περισσότερο στην ζωή από το να κάνω αυτό που ευχαριστεί την ψυχή μου με κάθε κόστος .
Σε αυτόν είναι αφιερωμένος αυτός ο δίσκος που προέκυψε την περίοδο αυτή και που έχω την χαρά πια να μοιραστώ μαζί σας.
Μέσα σε αυτή την δύσκολη κατάσταση ευτυχώς είχα την τύχη να βρω έναν άνθρωπο που πίστεψε από την πρώτη στιγμή στα τραγούδια αυτά και ίσως αυτή είναι η πρώτη φορά που τα πράγματα έγιναν τόσο εύκολα και αβίαστα.
Αυτός ο άνθρωπος είναι ο Andreas Mitrelis (Veego Records) και τον ευχαριστώ πολύ από καρδιάς.
Ευχαριστώ πολύ επίσης τον φίλο μου Βασίλη Μητσιόπουλο (Replica) που είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από το artwork του δίσκου αυτού αλλά και των δυο τελευταίων δίσκων των Σούπερ Στέρεο.
Και φυσικά ευχαριστώ την σύντροφο μου Εύα Ντούρου μαζί με την οποία στήσαμε αυτό το δίσκο.
Καλή σας ακρόαση.
Τούτο το αρκούντως περιγραφικό και βαθιά αληθινό σημείωμα που ανήρτησε ο Θανάσης Dzingovic στη σελίδα του στο facebook (Dzingovic Music), περιγράφει το πλέγμα πάνω στο οποίο στήθηκε και δημιουργήθηκε το πρώτο του solo LP, το "Dzingovic". Κι αν οι συνθήκες της δημιουργίας ήταν -τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο- σκληρές και δύσκολες, το μουσικο-στιχουργικό αποτέλεσμα, στο μεγαλύτερο μέρος του, ακούγεται και απορροφάται ως ήπιο και τρυφερό, σαν ένα αντίβαρο στο σκοτάδι της απομόνωσης και της προσωπικής απώλειας. Ταξιδιάρικα κιθαριστικά θέματα οδηγούν στην απόδραση και στο "μακριά από εδώ", το ίδιο και πολλοί από τους καλογραμμένους και πρωτότυπους στίχους. Στο γλυκόπικρο -προσωπικό αγαπημένο- "Άσε με να Κοιμηθώ" παρακολουθούμε με τα αυτιά και την καρδιά μας ορθάνοιχτα τούτη την ανάγκη φυγής, στο ατμοσφαιρικό ορχηστρικό "Ζακ Υβ Κουστώ", του θαλάσσιου εξερευνητή που σαν υπερήρωα λατρέψαμε στα 80's, το ταξίδι στο απέραντο γαλάζιο έχει ήδη ξεκινήσει... Και "καθώς ο ήλιος κατεβαίνει" και "όπως φυσάει ο αέρας", έρχονται κοντά μας, ειλικρινείς και συγκινητικά δωσμένες, υπαρξιακές καταθέσεις και αναζητήσεις, οι οποίες ήδη από το εναρκτήριο "Ωκεανία" και από το εξαιρετικό leading single "Θέλω", είχαν δώσει τα πρώτα τους επιβλητικά διαπιστευτήρια. Και είναι και η κάπως εύθυμη, μα βαθιά πονεμένη "Τραγωδία", στην οποία ο Dzingovic απλώνει μαγικά το συνθετικό και στιχουργικό του ταλέντο, ένα πολύχρωμο ζεστό χαλί για να βγει και τούτος ο Χειμώνας... Ο δίσκος κλείνει με μια γλυκιά διασκευή του "Αύριο Πάλι" του Μούτση και του Γκάτσου (1969). Υπέροχη και ευφάνταστη εκδοχή, ο Θανάσης εδώ τραγουδάει με έναν κρυμμένο διακριτικό πόνο, που όμως -αν τον αφουγκραστείς προσεκτικά- μπορεί να σπάσει τα ηχεία σου.
Το "Dzingovic" είναι ένας εξαιρετικός δίσκος, που χωρίς να "πιέζει" και χωρίς να "ζορίζει", σε κερδίζει. Με την απαλή και ευγενική αλήθεια του και με το πηγαίο και ξεχωριστό ταλέντο που περικλείει στα μπαρουτοκαπνισμένα αυλάκια του. Πολλά συγχαρητήρια στο Θανάση και ευχές για δύναμη και κουράγιο στην απώλεια που μοιράστηκε μαζί μας μέσω της προαναφερθείσας στο παρόν κείμενο ανάρτησης.
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 15/10/2021 (via Veego Records)
