Νέες Κυκλοφορίες
Βεντάλιες και Σιδερογροθιές EP
MAZOHA
Μετά από τόσα ποστ στο Facebook επί χρόνια, ήρθε η ώρα να γράψω κάτι πιο ολοκληρωμένο για τον Τζίμη της καρδιάς μου - και πολύ άργησα.
Πάμε λίγο ένα μίνι στόρι γνωριμίας: Ξημέρωμα 11 προς 12 Ιουλίου του 2020. 00:00 έκλεισα pc στο γραφείο, πήρα την τσάντα μου και τα όνειρά μου, κι αναχώρησα για Ριβιέρα. Μυαλό και σώμα κουρασμένο, αλλά θα έκανα πρεμιέρα στο Midnight Express του αγαπημένου Άκη Καπράνου και θα έβλεπα το λατρεμένο μου “The Breakfast Club”. Οπότε χαλάλι. Ήξερα ότι προλογίζει την ταινία ο Τζίμης και ήταν η ευκαιρία μου να τον γνωρίσω. Άναψα τσιγάρο και άρχισα να τον ψάχνω. Δεν χρειάστηκε πολύ. Τον είδα έξω από το θερινό να καπνίζει κι αυτός. Δεν θυμάμαι πώς συστήνομαι, αλλά θυμάμαι ότι ο Τζίμης κατάλαβε κάπως ποιος είμαι.
“Σε ξέρω. Είσαι αυτός που ξημερώνεται με μουσικές και κείμενα. Μου θυμίζεις τον εαυτό μου πριν κάτι χρόνια”. Το έργο μου πιάνει τόπο ακόμα και στους καλλιτέχνες. Τι όμορφος τρόπος να σε θυμάται κάποιος χωρίς να σε έχει γνωρίσει.
Συστάσεις πολλές για τον Τζίμη Πολιούδη δεν χρειάζονται. Μιλάμε για μια πολυσχιδή και δημιουργικότατη προσωπικότητα ως Vagina Lips και MAZOHA, με την οποία ήρθα σε επαφή για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2016. Τότε άκουσα για το “ATHANASIA” από Vagina Lips. Πώς είναι εκείνο το αίσθημα όταν ακούς ένα τραγούδι και νιώθεις ότι έχει γραφτεί για σένα, όταν η μελωδία πατάει πάνω στις αναμνήσεις σου και σ' τις ξεσκίζει; Τότε δεν είναι που καταλαβαίνει κάποιος ότι έχει βρει ένα πραγματικά ξεχωριστό τραγούδι; Οι όμορφες μουσικές σε βρίσκουν ανέτοιμο, με σκέψεις και άλυτους προβληματισμούς, και μοιραία σε σημαδεύουν. Και οι μουσικές του Τζίμη είναι τέτοιες. Καυλωτικά μοιραίες. Μοιραία καυλωτικές.
Ας μείνουμε στο ότι το “ATHANASIA” επαναπροσδιόρισε τα μουσικά μου ακούσματα κι ας προχωρήσουμε στα φρέσκα - γιατί αν δεν με σταματήσω, θα γράφω ασταμάτητα για όσα έχω ζήσει με Vagina Lips.
Ας περάσουμε στο ζουμί. Mazoha, λοιπόν. Μετά το πανέμορφο χάος του “ΠΡΤΘΛΤΣ” που έσπειρε και τα διέλυσε όλα, ο Τζίμης επέστρεψε τον Φλεβάρη με το ελληνόστιχο project του, κυκλοφορώντας από την Inner Ear ένα 5-track EP με τίτλο «Βεντάλιες και Σιδερογροθιές».
Ένα ακουστικό EP ηχογραφημένο στο σπίτι του μέσα σε 4 μέρες τον περασμένο Οκτώβρη με μια κιθάρα, ένα μπαγλαμαδάκι και μια μελόντικα. Τα τρία υλικά που χρειάζονται για να στήσουν το τέλειο ρετρό σκηνικό. Ρετρό αλλά συνάμα σουρεαλιστικό. Γιατί ζούμε στην Ελλάδα του 2022 και φλερτάρουμε καθημερινά με τα όριά μας.
Το EP ξεκινάει με μια από τις αγαπημένες μου MAZOHA στιγμές έβερ. “Το Τελευταίο Βράδυ Της Γης” είναι σιδερογροθιά στην ψυχή και στη καρδιά, όπως έγραψε και ο Δημήτρης πριν λίγο καιρό. Είναι μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά για όλα τα όμορφα δύσκολα, που λέει μια ψυχή. Το συναίσθημα του Τζίμη αγγίζει ταβάνι και το νοσταλγικά λυτρωτικό μπαγλαμαδάκι γλυκαίνει το χάος μέσα μας.
Συν ότι έχει στίχους που χτυπούν.
Κι είναι cool να φοβηθείς, από εσένα να εκπλαγείς
Το τελευταίο βράδυ της γης, θα το ζήσουμε μαζί.
‘Ασε με να σ’αφήσω, σ’αγαπώ όπως μπορώ
Κι ας μην είναι αρκετό, εγώ κάνω ότι μπορώ
Από τη μια γλυκιά στιγμή στην άλλη και η καρδιά λιώνει σαν παγωτό χωνάκι. Ο MAZOHA διασκευάζει όσο πιο αισθαντικά γίνεται την “Άνοιξη” της Σοφίας Βόσσου και του Ανδρέα Μικρούτσικου, το τραγούδι που εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Eurovision το 1991. Το ακούσαμε ως ακυκλοφόρητο όσοι ήμασταν στο Ρομάντσο τον Δεκέμβρη και νιώσαμε Ζωντανοί κι Ερωτευμένοι.
Θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη
θα 'ναι ουρανού κατάνυξη
θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη
στα ξαφνικά
Σειρά για τις “Φρίκες” ή αλλιώς το πιο Ελλάδα 2022 τραγούδι. Πρωινό ξύπνημα στην αγκαλιά σου, βόλτες στο ηλιόλουστο κέντρο, “κρατάς την Πολαρόιντ σα μοναδικό όπλο” για να θυμάσαι τη στιγμή, χάδια, φιλιά κι αναστεναγμοί. Όλες οι μέρες σαν Κυριακές στην πιο σουρεάλ χώρα του κόσμου.
Έψαχνες αυτό που βρήκες ή μετάνιωσες που ήρθες, φεύγεις μα μου δίνεις ραντεβού για τις επόμενές μας φρίκες.
Όλο ανατροπές μα οι φρίκες σταθερές
Όλο αλλαγές μα οι φρίκες σταθερές.
Κροκόδειλοι στους δρόμους και δωμάτια-πλανήτες. Ο Τζίμης το ζει με μελόντικα και κάνει (άλλο ένα) τραγούδι τη ζωή μας.
Το μπαγλαμαδάκι μας επιστρέφει για να γιορτάσουμε τα “Γενέθλια”. Άλλο ένα σουρεάλ τραγούδι γεμάτο συμβολισμούς του σήμερα.
Χιόνια τα χρόνια κι εμείς δύο πιόνια με τις ψυχές μας μαγκωμένες στο στόμα.
Της πόλης το χρώμα καμμένα λαμπιόνια, υπάρχουμε ακόμα, αντέχουμε ακόμα.
Το εθιστικό μπαγλαμαδάκι πρωταγωνιστεί και στο κλείσιμο του EP. “Κάπου Στη Μέση Του Πουθενά” ο Τζίμης ψάχνει το μυαλό του/την καρδιά του/τη χαμένη του αθωότητα. Προσπαθεί να είναι αισιόδοξος μέσα από το φέρετρο και ελπίζει ότι θα συναντήσει ξανά εκείνο το κορίτσι που πολιόρκησε την ψυχή του όταν ήταν 18.
Μυρίζει ο δρόμος το άρωμα που φόραγες, μάλλον κάποιος περαστικός
Φαντάσματα φαντάζουνε οι άνθρωποι κι εγώ ημιλιπόθυμος
Οι «Βεντάλιες και Σιδερογροθιές» είναι άλλο ένα επιτυχημένο εγχείρημα του MAZOHA να μας ραγίσει γλυκά την καρδιά. Είναι η λιακάδα ενός σουρεάλ πρωινού στο γραφείο/στους δρόμους/στο σπίτι/στις ψυχές μας, σε μέρες αβέβαιες που μοιάζουν με ατελείωτα επεισόδια του Black Mirror.
Ο Τζίμης βγάζει ξανά όσο συναίσθημα έχει μέσα του και μας βοηθάει να μη βυθιζόμαστε στο χάος της εποχής. It’s okay not to be okay. Μαζί θα το περάσουμε κι αυτό.
Αγκαλιάστε το EP γιατί είναι πανέμορφο και φέρνει το φως που χρειαζόμαστε στις ζωές μας.
Όσο ζω, MAZO(HA).
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 11/02/2022
