by Mike N. (25/08/2016)

Νέες Κυκλοφορίες

Blossoms

Τους αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή, τους πήραμε συνέντευξη (check here), μας έδωσαν και την κομματάρα τους Blow για την περσινή συλλογή μας Music From The Basement (check here), να λοιπόν που ήρθε και η ώρα για το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο τους...

Ήξερα όταν άκουσα για πρώτη φορά το προαναφερθέν πρώτο single τους (Blow/2014) πως η Βρετανική μπάντα από το Stockport δεν ήταν μια τυχαία μπάντα της σειράς, ήξερα πως θα έκανε το "κλικ" και το μεγάλο βήμα. Η μελωδία, το παίξιμο, η φωνή και το στιλ του προκισμένου frontman Tom Ogden προδιάθεταν και με οδηγούσαν με σχετική ασφάλεια σε αυτό το συμπέρασμα. Τα singles που ακολούθησαν το 2015, Cut Me And I'll Bleed και το Coral-ίζον Blown Rose, επιβεβαίωσαν το προαίσθημά μου. Στη συνέχεια όμως κάτι συνέβη: 5 συνεχόμενα singles (Charlemagne/2015, At Most A Kiss, Getaway, My Favourite Room, Honey Sweet/2016) κατά πολύ διαφορετικά σε ήχο με όσα η μπάντα μας είχε δώσει στο ξεκίνημά της, πολύ soft και χαλαρομπαλαντοειδή, σε σημείο που θα μπορούσες να νομίζεις πως ακούς ένα καλοδουλεμένο -όλιγον τι εναλλακτικό- boyband... Οι κιθάρες και το νεύρο που φέρνουν μαζί τους είχαν πάει περίπατο, τα τύμπανα έπαιζαν ντίσκο μπιτάκια και πάει λέγοντας... Και δεν θέλω να το παίξω εξυπνάκιας, αλλά νομίζω πώς ξέρω τι συνέβη: Τους περιέλαβαν οι μανατζαραίοι και το NME και τους είπαν "παιδιά το'χετε τρελά, θα γίνετε οι νέοι Arctic Monkeys!". Κι όχι φυσικά οι παλιοί Arctic Monkeys, εκείνοι που κοπάναγαν ανελέητα και δεν λυπόντουσταν ψυχή, αλλά οι νέοι Monkeys, οι Monkeys του Suck It And See και του ΑΜ. Και όντως κάπως έτσι μοιάζει -στο μεγαλύτερο μέρος του- το debut των Blossoms. Και δεν τα χω με τους παραγωγούς (James Skelly/Coral και Rich Turvey) αλλά με τους πιο υψηλά ιστάμενους, if you know what I mean. Και κάπως έτσι μία ακόμα Βρετανική μπάντα με τρελό potential και πολλή ψυχή, ξέμεινε στα πιτς. Για μένα. Διότι οι Blossoms με το εν λόγω πρώτο τους πόνημα είναι πολύ πιθανόν να κάνουν μεγάλο πάταγο και θόρυβο, όχι όμως με τον τρόπο που εγώ περίμενα και ήθελα... Βέβαια, το καθηλωτικό Blow (ένα από τα καλύτερα κομμάτια στο είδος τα τελευταία χρόνια) και το ανεβαστικό πορωτικό Cut Me And I'll Bleed είναι εκεί, μαζί και με το υπέροχο Texia, αλλά και με το στοιχειωμένα πανέμορφο ending track Deep Grass. Και προφανώς, τo Blossoms δεν είναι για να το πετάξεις, αλλά εντέλει όχι και για να το λατρέψεις. Κρίμα, διότι θα μπορούσαν να μας κάνουν να παραμιλάμε...