Νέες Κυκλοφορίες
Lives Outgrown
Beth Gibbons
Όταν στις αρχές του περασμένου Φλεβάρη, η Beth Gibbons ανεπίσημα ανακοίνωνε την κυκλοφορία του πρώτου solo δίσκου της ποστάροντας ένα σκίτσο μιας γυναικείας φιγούρας και από πάνω γραμμένες τις λέξεις "Lives Outgrown", προφανώς ενθουσιάστηκα. Η Beth Gibbons είναι μια περιπτωσάρα του μουσικού στερεώματος και με την μπάντα της, τους Portishead, έχει τραγούδήσει κομμάτια που δεν θα χαθούν ποτέ, κομμάτια καταδικασμένα να ταξιδεύουν στην αιωνιότητα. Έπειτα από τον αρχικό μου ενθουσιασμό και τη στιγμή που πόσταρα τη φωτό στη σελίδα του Υπογείου στο Instagram, σκάλωσα με τις δύο λέξεις - συνειδητοποίησα τη σημασία τους: "Lives Outgrown", πάει να πει ζωές που δεν χωράνε πια, ζωές που παραμεγάλωσαν, ζωές που μας ξεπέρασαν. Ανατρίχιασα στιγμιαία και πάτησα το "publish" του instagram.
Τον ερχόμενο Γενάρη η Beth κλείνει τα 60 και επέστρεψε γιατί είχε πράγματα να πει, είχε ανάγκη να γράψει και να τραγουδήσει για το παρελθόν της, αλλά και το τώρα της. Όταν την ρώτησαν τι ήταν αυτό που την έκανε να δισκογραφήσει 16 ολόκληρα χρόνια ύστερα από το "THIRD" των Portshead., απάντησε πως "άνθρωποι άρχισαν να πεθαίνουν". Στο πλάι της, στο άρτι αφιχθέν "Lives Outgrown", ο James Ford και ο Lee Harris, που συνέδραμαν στην παραγωγή.
Ακούγοντας για πρώτη φορά ολόκληρο τον δίσκο το πρωί της Παρασκευής, έπαθα ένα σοκ. Γιατί ναι μεν τον περίμενα καλό -με είχαν προϊδεάσει τα τρία singles που προλόγισαν την κυκλοφορία ("Floating On A Moment", "Reaching Out", "Lost Changes")- όμως αυτό που άκουσα δεν ήταν απλά καλό. Ήταν μαγικό. Ήταν καθηλωτικό. Ήταν αποστομωτικό. Κάπως ζαλισμένος, ξαναπάτησα play και τον άκουσα από την αρχή. Σκέφτηκα πως υπερβάλλω, αλλοπαρμένος και συνεπαρμένος από τον ενθουσιασμό μου. Όχι, τη δεύτερη ο δίσκος με διέλυσε ακόμα περισσότερο σε περισσότερα κομμάτια. Κι ακόμα περισσότερο και τις επόμενες φορές που τον άκουσα - το "Lives Outgrown" είναι ένα κομψοτέχνημα από την πρώτη ακρόασή του ως το για... πάντα. Οι ήχοι του σε πλημμυρίζουν, γεμίζουν την ψυχή σου, οι λέξεις στάζουν βαθιά στο μυαλό σου και η φωνή της Gibbons σου τραντάζει τα σωθικά.
Η ηχητική προσέγγιση δίνει σε αρκετές περιπτώσεις πρωταγωνιστικό ρόλο στην ακουστική κιθάρα, τριγύρω όμως συμβαίνει μια οργανωμένη και υπερεμπνευσμένη μουσική πανδαισία, στην οποία ακούγονται τσέλα, βιολιά, φλάουτα, μπάσο, τύμπανα και κρουστά, πλήκτρα. Το συναισθηματικό πλέγμα που τυλίγει τον δίσκο αποπνέει μια υπέροχη μελαγχολία -Gibbons είσαι- και σε κάποιες εκφάνσεις του άλμπουμ πέφτει και το βαθύ σκοτάδι - πάλι Gibbons είσαι. Όμως, υπάρχουν διάσπαρτες χαραμάδες φωτός και κάθαρσης, εξυψωτικής εξιλέωσης.
Υπάρχουν προφανώς tracks που ξεχωρίζουν με το πρώτο άκουσμα, τα singles "Floating On A Moment" και "Lost Changes" είναι σίγουρα δύο από αυτά, όπως και το αδιανόητο "Rewind" και το εναρκτήριο στοιχειωμένο "Tell Me Who You Are Today". Ξεκάθαρα, όμως, όλα τα τραγούδια είναι εξαιρετικά, και τα 10. Στα 45 λεπτά του δίσκου δεν πάει χαμένο ούτε ένα δευτερόλεπτο.
Μια θριαμβευτική επιστροφή για την Beth Gibbons και ένας δίσκος το "Lives Outgrown" που θα τον ακούμε για πολλά πολλά χρόνια...
Release Date: 17/5/2024
Βαθμολογία: 9,5/10
