Kαινούριος Δίσκος Από
Cage The Elephant, Ο Αλεξ
Και Το Σύνδρομο Των Covers
Kείμενο από Τάνια Κουταλά
Οι Cage The Elephant, αυτά τα καλά παιδιά έχουν πρόγραμμα. Έκαναν την περιοδεία τους, την ονόμασαν Live and Unpeeled, την ηχογράφησαν και τώρα να ο καινούργιος δίσκος! Στις 28 Ιουλίου λοιπόν, από την RCA Records θα κυκλοφορήσουν 21 κομμάτια unplugged επανεκτελέσεις δικών τους και διάφορες διασκευές όπως το "Whole Wide World" του Wreckless Eric (1977) το οποίο και κυκλοφόρησε πριν λίγες ώρες με video κομπλέ. Το κομμάτι ηχογραφήθηκε στο Ryman Auditorium στο Nashville (που είναι και ο τόπος καταγωγής τους) και οι ίδιοι δηλώνουν ενθουσιασμένοι με το όλο αποτέλεσμα του unplugged ήχου που τονίζει την καθαρότητα και την ενέργεια του κομματίου. Simple is the new black για τους Cage the elephant (τουλάχιστον ηχητικά, γιατί στο live video και το σακάκι το βάλανε και το πουά το πουκαμισάκι και μπράβο τους). Βέβαια παρ όλο τον ενθουσιασμό για τον επερχόμενο δίσκο δεν μπορεί να μην σκεφτεί κανείς ότι η ιστορία με τις διασκευές έχει κουράσει. Είναι ωραίο να ακούς ξανά κομμάτια από το παρελθόν από μία άλλη σκοπία πόσο μάλλον όταν και οι ίδιες οι μπάντες το διασκεδάζουν και το πάνε παραπέρα.
Είναι όμως έτσι;
Η αρχή έγινε με τους Last Shadow Puppets (Αλεξ μην κοιτάς αλλού, για σένα τα λέω).Mετά από δύο δίσκους (έναν που θεωρήθηκε κλασσικός από το πρώτο track και έναν πιο αμφιλεγόμενο) άρχισαν τα όργανα. Ιs this what you wanted? Του Leonard Cohen τραγούδησαν και η απάντηση ήταν όχι. Αμήχανη εκτέλεση χωρίς ενδιαφέρον και ας μίλησαν κάποιοι για νέο Εlvis (έμφραγμα). Τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν με το "Les Cactus" του θρύλου της french pop του 60 Jacques Dutronc ένα κομμάτι που φαινομενικά τους πάει πιο πολύ (γιατί τα 60s είναι μέσα στους TLSP). Σενιαρισμένος μεν ήχος με κάποια δυναμική που ωστόσο το πρωταρχικό υλικό κατέχει ήδη.Ας μην μιλήσουμε για το video clip που ο Τurner δείχει για άλλη μια φορά ότι κάπου το χάνει (ο Dutronc το έκανε πρώτος και το έκανε καλύτερα, sorry Αλεξ). Όλα αυτά δείχνουν έλλειψη έμπνευσης κακά τα ψέματα. Και στο άκουσμα των διασκευών από τους Cage The Elephant έναν τρόμο τον ένιωσα, έναν σύνδρομο TLSP (που τους είχα αγαπήσει πιο πολύ από τους Arctic Monkeys) μου χτήπησε την πόρτα. Δεν θέλουμε να είμαστε γρουσούζηδες και τα παιδιά σύντομα να επιστρέψουν στην φάση τους (όλα τα παιδιά και εσύ Άλεξ). Ας ελπίσουμε το σύνδρομο να μην είναι κολλητικό.
