Ο Nick Cave μοιράζεται
Πώς περνάει τις μέρες
του εγκλεισμού
Δίχως να έχει περάσει καιρός από την προηγούμενη απάντησή του σχετικά με τον κορονοϊό, ο Nick Cave ξαναχτυπά στην ιστοσελίδα The Red Hand Files. To The Red Hand Files αποτελεί ένα φόρουμ, στο οποίο ο Αυστραλός μουσικός μοιράζεται τις σκέψεις του και απαντάει σε ερωτήσεις των φαν του σε μορφή γραμμάτων. Δείτε την απάντησή του σε τρεις θαυμαστές του για το πώς περνάει τον χρόνο του την περίοδο της καραντίνας και τι δραστηριότητες να κάνει όποιος δεν είναι ιδιαίτερα καλλιτεχνικός:
Aγαπητοί Αlice, Henry και Saskia,
Η απάντησή μου σε μια κρίση ήταν πάντα να δημιουργείς. Αυτή η παρόρμηση μ’έχει σώσει πολλές φορές – όταν τα πράγματα πήγαιναν άσχημα θα διοργάνωνα μια περιοδεία, θα έγραφα ένα βιβλίο ή ένα δίσκο – θα κρυβόμουν μέσα στη δουλειά και θα προσπαθούσα να είμαι ένα βήμα μπροστά απ’οτιδήποτε με κατέβαλε. Οπότε, όταν έγινε ξεκάθαρο ότι οι The Bad Seeds έπρεπε να αναβάλουν την περιοδεία και ότι θα είχα, τουλάχιστον, τρεις μήνες ξαφνικού ελεύθερου χρόνου, το μυαλό μου πλημμύρισε με ιδεές πώς να γεμίσω το κενό. Σε μια τηλεδιάσκεψη με την ομάδα μου σκεφτήκαμε κάποιες ιδεές - να μεταδώσω μια solo συναυλία από το σπίτι μου, να γράψω ένα άλμπουμ απομόνωσης, να γράψω ένα ηλεκτρονικό κορονό-ημερολόγιο, να γράψω το σενάριο μιας ταινίας για την αποκάλυψη, να φτιάξω μια playlist στο Spotify για την πανδημία, να ξεκινήσω μια ηλεκτρονική λέσχη ανάγνωσης, να απαντήσω στις ερωτήσεις των Red Hand Files live μέσω τηλεδιάσκεψης, να μεταδώσω ένα σεμινάριο σύνθεσης τραγουδιών ή μια εκπομπή μαγειρικής κλπ. – όλα αυτά με σκοπό να κρατήσω την καλλιτεχνική μου ορμή ζωντανή και να δώσω στους αυτοαπομονωμένους fans μου κάτι να κάνουν.
Εκείνη τη νύχτα, όπως συνελάμβανα αυτές τις ιδέες, ξεκίνησα να σκέφτομαι τι έκανα του τελευταίους τρεις μήνες – δουλειά με τον Warren και την Συμφωνική Ορχήστρα του Σίδνεϊ, οργάνωση και ενίσχυση μιας τεράστιας και ιδιαίτερα περίπλοκης έκθεσης με την Βασιλική Βιβλιοθήκη της Δανίας, φτιάχνοντας μαζί το βιβλίο Stranger Than Kindness, δουλειά πάνω σε μια ανανεομένη έκδοση του “Collected Lyrics”, δημιουργία του σόου για το παγκόσμιο tour του Ghosteen (το οποίο, παρεμπιπτόντως, θα σας αφήσει με το στόμα ανοιχτό, αν το κάνουμε ποτέ), δουλειά πάνω σε ένα δεύτερο Β Sides and Rarities και φυσικά διάβασμα και απάντηση των The Red Hand Files. ‘Οπως καθόμουν στο κρεβάτι και σκεφτόμουν, μια άλλη ιδέα εμφανίστηκε, καθαρή και υπέροχη και ανθρώπινη –
Γιατί αυτή είναι η στιγμή να γίνουμε δημιουργικοί;
Μαζί έχουμε εισέλθει στην ιστορία και ζούμε τώρα ένα πρωτόγνωρο γεγονός σε ολόκληρη την ζωή μας. Κάθε μέρα οι ειδήσεις μας παρέχουν ιλλιγγιώδεις πληροφόριες, οι οποίες, πριν λίγες εβδομάδες θα ήταν αδιανόητες. ‘Ο,τι μας ενοχλούσε και μας χώριζε ένα μήνα πριν μοιάζει, στην καλύτερη, μια ντροπή που προέρχεται από μια οκνηρή και προνομιούχα εποχή. Έχουμε γίνει αυτόπτες μάρτυρες μιας καταστροφής, την οποία βλέπουμε να ξετυλίγεται. Είμαστε υποχρεωμένοι να απομονωθούμε – να είμαστε σε επαγρύπνηση, να είμαστε ήσυχοι, να παρακολουθούμε και να εξετάζουμε την πιθανή κατάρρευση του πολιτισμού μας σε πραγματικό χρόνο. Όταν τελικά βγούμε απ’αυτή την στιγμή θα έχουμε ανακαλύψει πράγματα για τους ηγέτες μας, τα κοινωνικά συστήματά μας, τους φίλους μας, τους εχθρούς μας και κυρίως, τους εαυτούς μας. Θα ξέρουμε κάτι από την ανθεκτικότητα μας, την ικανότητά μας για συγχώρεση και την αμοιβαία ευαισθησία μας. Ίσως, είναι καιρός να δώσουμε προσοχή, να είμαστε επιμελείς, να είμαστε προσεκτικοί.
Σαν καλλιτέχνης, μοιάζει ανάρμοστο να χάσω αυτή την εξαιρετική στιγμή. Ξαφνικά, οι πράξεις της συγγραφής ενός μυθιστορήματος ή ενός σεναρίου ή μιας σειράς τραγουδιών μοιάζουν σαν παρορμήσεις απο μια εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί. Για μένα, δεν είναι καιρός να βυθιστεί κανείς στην επιχείρηση της δημιουργίας. Είναι καιρός να καθίσουμε αναπαυτικά και να εκμεταλλευτούμε αυτήν την ευκαιρία για να αναλογιστούμε ακριβώς ποια είναι η λειτουργία μας - τι είμαστε ως καλλιτέχνες.
Saskia, υπάρχουν και άλλες μορφές απασχόλησης, διαθέσιμες σε όλους μας. Ένα e-mail σε έναν φίλο που είναι μακριά, ένα τηλεφώνημα στο γονιό ή στα αδέρφια μας, μια καλή κουβέντα στο γείτονα, μια προσευχή για εκείνους που δουλεύουν στις πρώτες γραμμές. Αυτές οι απλές χειρονομίες μπορούν να ενώσουν τον κόσμο – ρίχνοντας νήματα αγάπης εδώ και εκεί, συνδέοντας τελικά όλους μας - έτσι ώστε όταν βγούμε από αυτή την περίοδο να είμαστε ενωμένοι με συμπόνια, ταπεινότητα και μεγαλύτερη αξιοπρέπεια. Ίσως, θα δούμε επίσης τον κόσμο με διαφορετικά μάτια, με αφυπνισμένο σεβασμό για το θαυμαστό πράγμα που είναι. Αυτό θα μπορούσε, πράγματι, να είναι το πιο αληθινό δημιουργικό έργο όλων.
Με αγάπη, Nick
(Διαβάστε την ανάρτηση εδώ)
