Album Stories (19)
The Earth Is Not A Cold Dead Place
Explosions In The Sky
Ο οργανισμός μου ζητούσε έντονα να γράψω δυο λόγια γι' αυτό το επίτευγμα των Explosions In The Sky, "The Earth Is Not a Cold Dead Place" του 2003, το οποιο πήρε σάρκα και οστά δύο χρόνια μετά το εξαιρετικό και επισοδειακό “Those Who Tell The Truth Shall Die, Those Who Tell The Truth Shall Live Forever” (το οποίο κυκλοφόρησε το 2001 ακριβώς μία μέρα (10/9) πριν την τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και στο εξώφυλλο του δίσκου υπήρχε η εικόνα ενός αεροπλανου με την επιγραφή “This plane will crash tomorrow”).
Αυτό το άλμπουμ είναι η πρώτη προσπάθεια των Explosions Ιn Τhe Sky να γράψουν “ερωτικά κομμάτια” (όπως εχει πει ο κιθαρίστας Munaf Rayani) και πραγματικά το κατάφεραν με το παραπάνω. Μόλις πέντε κομμάτια στον δίσκο, τα οποία έχουν συνολική διάρκεια 45 λεπτά περίπου, 45 λεπτά ονειρικής ατμόσφαιρας με το κάθε κομμάτι καλύτερο από το προηγούμενο. Δεν το χορταίνεις, σαν μια θεραπεία για το μυαλό και τα αυτιά σου.
Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε σε ένα νοσοκομείο και, καθώς περπατάμε στους διαδρόμους ακούμε από τους θαλάμους τον βόμβο κάποιου καρδιογραφήματος. Αυτός ο ήχος είναι και το intro του πρώτου κομματιού του άλμπουμ, "First Breath After Coma" από την κιθαρα του Mark Smith (Guitar) δένοντας τόσο υπέροχα με την μπότα των drums που είναι τόσο σωστά μιξαρισμένη δίνοντας στον ακροατή την αίσθηση των χτύπων της καρδιάς. Κάθε κιθάρα περιπλέκεται απίθανα με τις υπόλοιπες και σε οδηγεί σε νέα μονοπάτια, για να ανακαλύψεις καινούρια πράγματα και νέους κόσμους. Τα delay και reverb είναι άρτια τοποθετημένα, και στη δομή κάθε κομματιού, αλλά και στη μίξη, με τον Chris Hrasky (drums) να σε κάνει να νομίζεις ότι μετράει σε δικά του μαθηματικά. Ίσως η μοναδική μπάντα, για την οποία μπορώ να πω ότι τα τύμπανα είναι πιο μελωδικά ακόμα και από τις κιθάρες. Όλο το άλμπουμ έχει γραφτεί σαν μια ιστορία από πέντε σημαντικά γεγονότα, ξεκινώντας με το προαναφερθέν “First Breath After Coma” και φτάνοντας στο peak με το ερωτικότατο, θα το χαρακτήριζα, "Your Hand In Mine", που θα μπορούσε ξεκάθαρα να προσφερθεί για μελετη μουσικής και όχι μόνο.
Με αυτό το άλμπουμ οι Explosions In The Sky κατάφεραν να δημιουργήσουν μια μουσική με γλυκές μελωδίες, δίνοντας ελπίδα σε κάθε ανθρώπινο ον που το ακούει για ο,τιδήποτε, σε ένα είδος μουσικής που κατά κανόνα κυριαρχεί η λύπη, το σκοτάδι και η τραγωδία. Εάν κάποιος έχει το βινύλιο στα χέρια του (μόνο στην early version), θα μπορέσει να δει στο εσωτερικό του Side B κάποια πουλιά, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται η φράση “The Earth is not a cold dead place because you are breathing, because you are listening", συμπληρώνοντας τον αισιόδοξο τίτλο του αλμπουμ. Κάθε κομμάτι του δίσκου είναι pure gold και ταιριάζει τόσο τέλεια με τα υπόλοιπα, που οι ήχοι φεύγουν και ρέουν σαν τον ωκεανό (“First Breath After Coma”), μερικές φορές χαϊδεύουν τις παραλίες (“Your Hand In Mine”, “Memorial”) και μερικές φορές συνθλίβονται στα βράχια με μανία (“The Only Moment We Were Alone”, “Six Days At The Bottom of the Ocean”).
Την τελευταία φορά που ήρθαν στην χώρα μας, ήρθαν εις διπλούν (Σάββατο & Κυριακή) και ίσως να ήταν το καλύτερο Σαββατοκύριακο της ζωής μου. Διαφορετικά setlist, με κάποια διαμαντια για τους hardcore fans τη δεύτερη μέρα (ειδικά το "The Only Moment We Were Alone" είναι μια live οπτικοακουστική εμπειρία που θα πρέπει να δει οποιοσδήποτε πριν πεθάνει).
Αυτός ο συγχρονισμός της μελαγχολίας με το πάθος είναι υπέροχα στημένος. Το "The Earth Is Not A Cold Place" είναι ένας από τα δίσκους που θα ήθελες να ακούσεις στο αυτοκίνητό σου, όταν γυρνάς από διακοπές και είναι Κυριακή αργά το απόγευμα και την επόμενη μέρα δουλεύεις. Ή, επίσης, αν είσαι ήδη στο σπίτι και είναι Κυριακή βράδυ, κοιμάσαι με αυτό και νομίζεις ότι θα ξημερώσει Σάββατο.
Για εσάς που δεν το έχετε ακούσει ποτέ, να περιμένετε μια έντονη συναισθηματική εμπειρία που θα σας είναι πολύ δύσκολο να ξεχάσετε εύκολα, έχοντας όλα τα στοιχεία εκείνα για να γίνει το επόμενο αγαπημένο σας μουσικό εύρημα.
