Album Stories (67)
Carrie & Lowell
Sufjan Stevens
“Αυτό δεν είναι ένα art project, αυτό είναι η ζωή μου.”
Sufjan Stevens, αναφερόμενος στο “Carrie & Lowell”
Το να γράφεται ενας δίσκος με αφορμή μιαν απώλεια, το θάνατο ενος αγαπημένου προσώπου, τον κάνει (το δίσκο) αυτομάτως ανθρώπινο και σημαντικό, δεν τον κάνει όμως και απαραίτητα καλό.
Το "Carrie & Lowell" ο Sufjan Stevens το έγραψε για τη μητέρα του (Carrie) λίγο καιρό μετά το θάνατό της από καρκίνο του στομάχου, το 2012. Έπασχε από διπολική διαταραχή και σχιζοφρένεια και ήταν εξαρτημένη από το αλκοόλ. Η σχέση των δυο, μητέρας γιου, ήταν ανέκαθεν γεμάτη κενά και μαύρες τρυπες. Η Carrie εγκατέλειψε την οικογένεια όταν ο Sufjan ήταν μόλις ενός έτους. Στη συνέχεια παντρέυτηκε τον Lowell Brams, κι αυτός είναι ο Lowell του τίτλου του άλμπουμ. Η φωτογραφία τους είναι στο εξώφυλλο. Η σχέση του Stevens με τον πατριό του ήταν σχεδόν άριστη, παρόλα αυτά αυτή με τη μητέρα του ήταν πάντοτε διακεκομμένη, απρόβλεπτη και σε σύγχυση, γεμάτη με μία αίσθηση ανικανοποίητου αλλά και πόνου.
Όλο αυτό το περιπετειώδες και ελλειμματικό background, που αναγκαστικά απέκτησε την τελεσίδικη τελεία του την ημέρα του θανάτου της Carrie, μετουσιώνει σε μουσική και λέξεις (πολλές και κοφτερες λέξεις) ο Stevens στο δισκογραφημα, περί ου ο λογος εδώ. O Αμερικανός τραγουδοποιός στρέφεται σε μια back to the roots (βλ. “Seven Swans”/2005) λιτή minimal παραγωγή και φτιάχνει ένα τρυφερό και συνάμα ζοφερό indie folk διαμάντι, που η θαμπή λάμψη του κατορθώνει να φωτίζει την ψυχή κάθε επίδοξου ακροατή.
Το να γράφεται ενας δίσκος με αφορμή μιαν απώλεια, το θάνατο ενος αγαπημένου προσώπου, τον κάνει (το δίσκο) αυτομάτως ανθρώπινο και σημαντικό, δεν τον κάνει όμως και απαραίτητα καλό. To “Carrie & Lowell” πάντως είναι ένα (αυτο)ψυχαναλυτικό αριστούργημα.
Κυκλοφόρησε στις 31 Μαρτίου του 2015 μέσω της Asthmatic Kitty Records και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους δίσκους των 10's. Είναι ο έβδομος κατά σειρά δίσκος του Sufjan Stevens.
