To ypogeio.gr

The Song Diaries (25)

Make It Known

Foxygen

Ιανουάριος 2013
Τον παλιό καιρό που οι εκπομπές μας Music From The Basement γίνονταν μέσα στο ίδιο το Υπόγειο, με τον Mammoth να φοράει το κόκκινο μπουρνούζι του και τον Πανάμπα το καφέ πουλόβερ του, το Δημήτρη να γελάει σαν παιδί κι εμένα να χορεύω γύρω από το μικρόφωνο, όταν όλα τέλειωναν, τα παιδιά έφευγαν για το σπίτι τους και ο Νίκος (Mammoth) την έπεφτε για ύπνο, έπαιρνα τα σουβλάκια μου που πότε δεν έτρωγα κατά τη διάρκεια της εκπομπής, ανέβαινα πάνω, άνοιγα το laptop μου και διάβαζα μουσικά νέα. Έτσι έκανα κι εκείνο το βράδυ του Γενάρη του 2013. Στη διαδικτυακή περιηγήσή μου στα μουσικά portals, το μάτι μου έπεσε σε ένα άρθρο στο NME (τότε τούτο το Βρετανικό site κρατούσε τα τελευταία του ηρωικά κουρέλια αξιοπρέπειας και αξιοπιστίας), το οποίο είχε τον τίτλο "2013: Bands To Watch For The New Year". Ό,τι έπρεπε για σουβλακοπαρέα...

Άρχιζα να σκρολάρω και να διαβάζω για την κάθε μπάντα, πάταγα play και στο κομμάτι-δείγμα που είχε το post. Κάπου στη μέση είδα για πρώτη φορά και το όνομα Foxygen. Πάτησα play στο τραγούδι, το οποίο λεγόταν Make It Known... O Χριστός και η μάνα του!, που λένε και οι έφηβοι "μαθητές" μου. Ήμουνα αντιμέτωπος με ένα σοκαριστικά όμορφο κομμάτι, ήμουνα μπροστά σε μία πραγματική μουσική αποκάλυψη. Φωνάρα αλά Τζάγκερ από τον vocalist της μπάντας Sam France, εκπληκτική σύνθεση και ενορχήστρωση από τον 'εγκέφαλο' Jonathan Rado. Στίχοι δαιδαλώδεις και ευρηματικοί, το "I just talk, talk, talk, talk to the voices - If there's no voices I just talk to myself - But I don't go talk about Jesus anymore" έχει περάσει μέσα μου στη σφαίρα του μύθου... Το άκουσα αμέτρητες φορές στη σειρά, μου ρχοταν να ξανακατέβω στο Υπόγειο και να ξυπνήσω το Mammoth για να το ακούσει. Κρατήθηκα, ο άνθρωπος σε 5 ώρες θα ξύπναγε για δουλειά, αντ'αυτού το έστειλα στο ομαδικό chat και το επόμενο μεσημέρι είχαμε όλοι Foxygen-ιαστεί για τα καλά. Λίγες μέρες αργότερα, στις 22 του Γενάρη, το psych-pop duo από το L.A. κυκλοφόρησε τον εμβληματικό δίσκο του 21st Century Ambassadors Of Peace And Magic και μας αποτέλειωσαν... 

 

31 Ιανουαρίου 2017
Γύρισα με ανακούφιση σπίτι έπειτα από μία οδυνηρή περιπέτεια σε βρώμικους δρόμους και παγωμένους ουρανούς, ένα ταξίδι με διαδοχικά ταξί σε έναν κόσμο σκοτεινό, όπου το μόνο που διέκρινα ήταν σκιες και φαντάσματα παλιών και κανούριων, μάλλον ακόμα και μελλοντικών, δικών μου εαυτών. Έκατσα σε αυτήν την κουρασμένη καρέκλα, ίσως την ίδια που καθόμουν και σε εκείνες τις παλιές εκπομπές του Υπογείου. Έκλεισα τα μάτια και ορκίστηκα στον οποιονδήποτε εαυτό μου μία νέα αρχή, μία νέα εποχή με λιγότερο πόνο, λιγότερο κυνήγι και τσαμπουκάδες με τον χρόνο, έτσι κι αλλιώς ό,τι και να κάνω στο τέλος θα χάνω. Έκλεισα τα μάτια και υποσχέθηκα στον οποιονδήποτε εαυτό μου να τον φροντίσω πάλι από την αρχή, σαν να ήταν μωρό παιδί, σαν να μην είχε δόντια για να φάει και γλώσσα για να μιλάει, σαν να μην μπορεί να σταθεί και απλώνει τα χέρια του για να σωθεί, δυο χέρια να βρει, να τον κρατήσουν όρθιο και να τον πάνε παρακάτω στη ζωή. Έκλεισα τα μάτια μου και ονειρεύτηκα ένα ήρεμο και κάπως τρυφερό σουαρέ σε δροσερό καλοκαιρινό κήπο με πρόσωπα που έχασα ή χάνω, να κάνω ό,τι μπορώ για να τα ξανακερδίσω και μου φάνηκε και αυτό ένα βάσανο από μόνο του, τους έδιωξα όλους από τα μάτια μου και στο επόμενο κλικ ήμουν μόνος μου σ'εκείνο τον κήπο, πάνω από το πικάπ ακούγοντας το Make It Known των Foxygen. Tο να είμαι μόνος μου τα τελευταία χρόνια έχει καταντήσει βασανιστικό, αλλά εκείνη τη στιγμή έμοιαζε κάπως λυτρωτικό. 

Άνοιξα τα μάτια μου κι εξακολουθούσα να κάθομαι στην κουρασμένη καρέκλα του Υπογείου, στο spotify έπαιζε το Make It Known των Foxygen. Σκέφτηκα κάπως κυνικά πως "you can't teach an old dog new tricks", αλλά θα προσπαθήσω... Είχαν περάσει και τα μεσάνυχτα, είχε αλλάξει ημερομηνία στον υπολογιστή κι έγραφε 1/2/2017, πάει να πει πως ο χειρότερος Γενάρης της ζωής μου είχε φύγει και υπήρχε ελπίδα...  

 

 

To Make It Known των Foxygen το βρίσκεις στον πρώτο (επίσημο, διότι είχε προηγηθεί το self released σε μορφή cd-r Jurrassic Exxplosion Phillipic) δίσκο της μπάντας Take The Kids Off Broadway, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2012. 

 

Lyrics
They can make it known, they can make it hard
Down in the limelight, yeah
Or they can make it known, get you stoned
Down in the streets
Well, you say your woman got a pristine smile
The kind I like but I never saw her (yeah, yeah)
Like why my Daddy used to sit me down
And smack me 'round, guess I'll never know (watch it)
Ooh la, la, ooh, la, la, ooh, la, la-a ooh

What have I done to my son?
Downed by the system
I swiped a credit card
I saw the boys but they didn't even look hard
And somebody out there screams, "He's just a retard"
I saw the boys but they didn't even look hard
Ah-ooh la la, ooh la la, ooo-ooh

Who's your boyfriend, who's your boyfriend?
Now he got muscles, he got muscles, he got
I wanna see his dumb face, so
Take pictures, take pictures when
Blood runs down on the boulevard

She said, "Oh-oh, Why would I want something?
Why would I need someone? But I'm
Willing to change, I'm willing to change
Oh-oh, why would I want something?
Why would I need someone? But I'm
Willing to change, I'm willing to change"
Oh!

I walk around
I watch the children play down on Broadway
But sometimes I think
I can't even take that anymore
When I'm alone I talk, talk, talk, talk to the voices
If there's no voices I just talk to myself
I just talk, talk, talk, talk to the voices
If there's no voices I just talk to myself
But I don't go talk about Jesus anymore

And the strung out ballerinas say, "Hey!
Who's your boyfriend, who's your boyfriend, who’s your?
He give you head, he give you top hat"
In the branches I grab before heading in
The matches, the cocaine clothespin
Can I just hear one good rock 'n roll song
On the radio before
The blood runs down on the boulevard?

Oh-oh, why would I want something?
Why would I need someone? But I'm
Willing to change, I'm willing to change
Oh-oh, why should I want someone?
How can I love someone if I'm not
Willing to change? I'm willing to change

Stop, yeah, stop making love, dear
I guess I'll die here
Waitin' for the light, oh yeah
A new day's comin', children
So don't wake up
I guess I'll stay up, ba-da-da-da
All the night, oh yeah, all night
And waitin' like never before
You know it

Σχετικα Αρθρα
ypogeio.gr
The Song Diaries (153):
Man of The Hour
Pearl Jam
(27/07/2024)
ypogeio.gr
The Song Diaries (152)
Κι Αν Χαθείς
Monsieur Minimal
(29/04/2024)
ypogeio.gr
The Song Diaries (7)
Dead End Friends
Them Crooked Vultures
(06/11/2015)
ypogeio.gr
Album Stories (64):
The Piper At The Gates of Dawn
Pink Floyd
(18/06/2022)
Χρησιμοποιούμε cookies μόνο για στατιστικούς λόγους (google analytics). Δεν συλλέγουμε κανένα προσωπικό δεδομένο.
ΕΝΤΑΞΕΙ