About The Other Night
(Compilation Release Party
στο Key Bar)
Προφανώς και δεν έχει κανένα νόημα να κάνουμε ένα self-review για το event μας στο Key Bar την περασμένη Παρασκευή (4/5). Τούτο το κείμενο γράφεται ουσιαστικά για να ικανοποιήσει την απεγνωσμένη μας ανάγκη να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας σε όσους παρευρέθηκαν. Όπως έγραφα και στο fb μου την ημέρα του πάρτυ, "επρόκειτο μακράν για την πιο 'εξωστεφή' κίνηση του site από την ημέρα της γέννησής του, διότι -όπως λέει και το όνομά του- έχει μάθει ως επί το πλείστον να δρα υπογείως και διακριτικώς"... Έτσι είναι, ήταν το πιο μεγάλο 'άνοιγμα' του Υπογείου ως σήμερα και η ανταπόκριση των φίλων μας ήταν συγκινητική. Φίλοι παλιοί και φίλοι καινούριοι, φίλοι... χειροπιαστοί και φίλοι ψηφιακοί που πήρανε επιτέλους physical μορφή, φίλοι νεαροί και φίλοι μεγάλοι, φίλοι μουσικοί και μπάντες που μας τίμησαν και αυτοί με την παρουσία τους. Hats off to all of you mates, είναι μεγάλη η τιμή και η χαρά για μας. Θα ήθελα η νύχτα της Παρασκευής να κρατούσε τύπου 18 ώρες για να μπορέσω να μιλήσω με όλους λίγο περισσότερο, να μπορέσω να αράξω με όλους λίγο παραπάνω, αλλά έτσι είναι τα πάρτυ, θυμάμαι από μικρός που ξυπνούσα το πρωί (="Το Πρωινό Μετά Τη Γιορτή" που λέει και ο Αγγελάκας) και είχα μια γλυκειά γαμημένη μελαγχολία, η οποία εντέλει εκεί έχει τις ρίζες της, στο ότι ήθελα λίγο παραπάνω χρόνο, λίγο παραπάνω ευτυχία και ξεγνοιασιά, λίγη ακόμα επικοινωνία, μερικές φορές δεν μου φτάνει... Είναι μάλλον κάπως πιεστικό όλο αυτό, γι'αυτό λέω να ξεκινήσουμε να οργανώνουμε το επόμενο πάρτυ από σήμερα κιόλας... :)
Για ακόμα μία φορά, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την Άντζελα για τη φιλοξενία και τις μουσικές της, την Κατερίνα Καφεντζή (KAFKA) για την παρουσία της κα για το υπέροχο... δαιμόνιο set της και τους Echo Train -την Ειρήνη, τον Greggy και το Φάνη- για ένα αληθινά γαμάτο και άκρως ψυχεδελικό acoustic live. A! και το Μανώλη, τον ηχοληπτάρα!
Λίγες μέρες πριν το πάρτυ, μιλούσα με τον Greggy για τα διαδικαστικά του event. Προσπαθώντας να μου εξηγήσει το πώς φανταζόταν το live της μπάντας και τη φάση γενικότερα, μου είπε την εξής λέξη, η οποία μου έκατσε: "Ανθρωπίλα, Mike, ανθρωπίλα!". Συνέβη, τελικά, αγαπητέ μου φίλε Γρηγόρη. Και αυτό ηταν το πιο υπέροχο στην όλη βραδιά, οι Άνθρωποι...
