Black Heart Procession
Made In Greece
κείμενο του Στέργιου Κωστούλα
Black Heart Procession και Ελληνικό κοινό. Τι τρέχει με τους Black Heart Procession και τι τρέχει με μας; Και ναι, θα πάμε να τους δούμε για άλλη μια φορά. Και ναι, θα το χαρούμε όπως κάθε φορά. Από τη μία πλευρά προέρχεσαι από το San Diego της California (πιο ηλιόλουστος...πεθαίνεις), παίζεις μουσική με αυτόν τον χαρακτηριστικά νωχελικό και μελαγχολικό ήχο, μιλάς για πληγωμένες καρδιές και βασανισμένες αγάπες και απευθύνεσαι σε γούστα σκοτεινά, ατμοσφαιρικά και λυρικά. Από την άλλη, μένεις στην Ελλάδα, ζεις σε ρυθμούς τρέλας και με ήλιο πάνω από το κεφάλι σου 300 από τις 365 ημέρες του χρόνου. Μπορεί τώρα να μου πει κάποιος πως γίνεται οι εξαιρετικοί Indie Rockers να αποτελούν μια από τις αγαπημένες μπάντες του Ελληνικού κοινού; Το σκοτάδι να αρέσει και να αγγίζει τόσο το φως; Πως γίνεται να έχουν, χωρίς υπερβολές, το φανατικότερο κοινό τους εδώ στην Ελλάδα; (Αυτό, που με ελκύει στη χώρας σας, είναι οι υπέροχοι άνθρωποί της. Γενναιόδωροι, παθιασμένοι και “τρελοί”! Γι’ αυτό αγαπώ την Ελλάδα!" όπως είχε δηλώσει άλλος ένας καλλιτέχνης συνώνυμο της μελαγχολίας και μιλάμε φυσικά για τον Sivert Hoyem). Πως γίνεται να απολαμβάνουμε τρελά αυτή τη θλίψη και τους σκοτεινούς καλλιτέχνες; Σίγουρα δεν είναι μόνο οι Black Heart Procession αλλά και οι Madrugada, Nick Cave, The Walkabouts, Tindersticks, 16 Horsepower/Wovenhand, Chelsea Woolf (αδυναμία…) και πολύ άλλοι που συμπληρώνουν τη λίστα. Αναπάντητα ερωτήματα, μάλλον πολλοί από εμάς ή έχουμε δει όλα τα επεισόδια των σειρών του Π. Κοκκινόπουλου ή απλά ξέρουμε από καλή μουσική. Από πολύ καλή μουσική.
