Χρήστος Αλεξόπουλος
Puzzlemusik
Με χαρά και τιμή, το Υπόγειο καλωσορίζει στις σελίδες του τον Χρήστο Αλεξόπουλο, μπαρουτοκαπνισμένο μουσικό και δημιουργό με 8 προσωπικούς δίσκους, αλλά και ιδρυτή της ξεχωριστής και "μερακλίδικης" δισκογραφικής Puzzlemusik. Αφορμή, η συμπλήρωση 15 χρόνων από τη δημιουργία του label και το συνοδευόμενο επετειακό -εξαιρετικό και απολαυστικό σε όλες τις εκφάνσεις του- compilation που κυκλοφόρησε την περασμένη Παρασκευή (10/12). Πρόκειται για το "15", που στα αυλάκια του συγκεντρώνει 13 ακυκλοφόρητες ως σήμερα ηχογραφήσεις από καλλιτέχνες και μπάντες που απαρτίζουν το πλούσιο και πολυσυλλεκτικό roster της εταιρείας. Αντιπροσωπευτικότατο δείγμα της υψηλής αισθητικής και ποιότητας που χαρακτηρίζουν το label, ένα κομψό και μεστό δώρο από την Puzzlemusik που ακούγεται μονορούφι από το πρώτο ως το τελευταίο track.
15 - out 10/12 via Puzzlemusik.
Κυκλοφορεί σε streaming/download την Παρασκευή 10/12 και σε CD λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Αποτελεί την 71η album κυκλοφορία της Puzzlemusik.
Συμμετέχουν αλφαβητικά: Αντώνης Λιβιεράτος, ARTéfacts Ensemble, Γιάννης Κασέτας, Γιώργος Κοντραφούρης Τρίο, Demetria, Κ.Βήτα, Μπάμπης Παπαδόπουλος, Next Step, Playground Theory, Σωτήρης Δεμπόνος, Theo Καπηλίδης, Τρύφων Λάζος, Χρήστος Αλεξόπουλος, Ψύλλοι στ' Άχυρα.
To Υπόγειο: Χρήστο με μεγάλη χαρά και τιμή σε καλωσορίζουμε στο Υπόγειο! Δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε στην Puzzlemusik να τα εκατοστήσει και να σε συγχαρούμε για το έργο του label όλα αυτά τα 15 χρόνια. Θα θέλαμε να ξεκινήσουμε από την... αρχή, τη γέννηση. Πώς προέκυψε εξαρχής η ιδέα για την ίδρυση της δισκογραφικής και τι θυμάσαι από εκείνη την εποχή;
Από νεαρός φλέρταρα σοβαρά με την ιδέα του να στήσω μια δισκογραφική εταιρεία, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είχε περάσει ποτέ από το νου μου ότι θα το κάνω στα 35 μου. Το 2006 δεν το καταλαβαίναμε απαραίτητα αυτό που θα πω τώρα, αλλά στην ουσία τότε περίπου, λίγο μετά το γύρισμα του αιώνα, άρχισαν να φαίνονται σημαντικές αλλαγές στο υπάρχον δισκογραφικό τοπίο και τότε μπήκαν οι βάσεις για ότι ακολούθησε στη συνέχεια.
Είχα μια αίσθηση ότι έλειπε από το τοπίο μια εταιρεία σαν την Puzzlemusik και ότι ίσως ήταν η κατάλληλη εποχή να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο.
Να σημειωθεί ότι είχα δισκογραφική στέγη, η οποία και με υποστήριζε θερμά, και με την οποία δεν είχα προβλήματα Κάθε άλλο. Την Hitch-Hyke του Αιμίλιου Κατσούρη που είχε ήδη κυκλοφορήσει τα τρία πρώτα προσωπικά άλμπουμ μου. Και πηγαίναμε κανονικά για το τέταρτο. Αλλά κάτι με έτρωγε. Ένιωθα ότι ήταν η ώρα να δοκιμαστούν πράγματα που κανένας δεν έδειχνε την διάθεση να δοκιμάσει εκείνη την περίοδο. Ήταν από κάθε άποψη τολμηρό βήμα.
Το Υπόγειο: Πόσο εύκολο ήταν να “τρέξεις” και να συντηρήσεις το project, ειδικά σε μια περίοδο που στην ουσία συντελέστηκε ο περίφημος “θάνατος” του physical δισκογραφικού προϊόντος της μουσικής; Οι δίσκοι και τα cds υποχώρησαν άτακτα, μπροστά στη νέα ψηφιακή εποχή του YouTube, του spotify κλπ.
To 2006 που ξεκίνησε η εταιρεία υπήρχε ήδη μια διαμορφωμένη διάχυτη αίσθηση στους ανθρώπους του χώρου (εταιρείες, καλλιτέχνες, μουσικούς δημοσιογράφους και ραδιοφωνικούς παραγωγούς, δισκοπώλες), ότι το "βαρέλι έχει πιάσει πάτο" και δεν έχει πιο κάτω. Με την έννοια ότι τα πράγματα δεν είναι καλά μεν, αλλά θα παραμείνουν σταθερά. Δεν θα συνεχιστεί η κατρακύλα. Βέβαια, κανείς μας τότε δεν είχε καταλάβει ότι είχε ακόμη πιο κάτω και πως αυτό που ζούσαμε τότε ήταν μόνο η αρχή.
Όμως, η λέξη "θάνατος" είναι πολύ βαριά κουβέντα. Δεν συμφωνώ με τον χαρακτηρισμό και δεν τον θεωρώ σωστό και ας ακούγεται σχετική συχνά. Στην ουσία αυτό που συντελέστηκε είναι ότι μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν ξαναμοιράστηκε η πίτα, άλλαξαν άρδην οι ισορροπίες και νέοι παίκτες στο παιχνίδι της εξέλιξης πήραν τα ηνία από το physical δισκογραφικό προϊόν που κυριαρχούσε ως τότε. Το περιόρισαν σε βαθμό τέτοιο που να είναι στις μέρες μας η σκιά του παλιού εαυτού του.
Αλλά το φυσικό προϊόν δεν έχει πεθάνει. Πιθανόν να συμβεί αυτό στις επόμενες γενιές, αλλά ακόμη και για αυτό διατηρώ τις σοβαρές επιφυλάξεις μου. Και δεν το λέω με βάση το θυμικό ή συναισθηματικά μιλώντας. Ή επειδή είμαι 50 χρονών και μεγάλωσα με βινύλια και cd και χωρίς YouTube. Το λέω συνεκτιμώντας διάφορα στοιχεία και παραμέτρους.
Όπως και να έχει, ήταν προφανές από την αρχή ότι ξεκινούσε ένα πολύ δύσκολο ταξίδι. Το ότι στην πορεία αποδείχτηκε ότι οι δυσκολίες δεν ήταν πάντα αυτές ακριβώς που περίμενα, αλλά κάποιες άλλες, δεν άλλαξε την ουσία του πράγματος. Ήξερα ότι μέσα σε αυτό το περιβάλλον που έδειχνε ότι θα είναι διαρκώς μεταβαλλόμενο θα έπρεπε η εταιρεία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να δείξει μεγάλη προσαρμοστικότητα για να μπορέσει να αντέξει στον χρόνο.
Το Υπόγειο: Θεωρείς πως άλλαξε και ο τρόπος που το κοινό ακούει μουσική; Λέγεται ας πούμε πως η πλειοψηφία των ακροατών δεν ακούει πια δίσκους, αλλά μεμονωμένα τραγούδια...
Ο τρόπος έχει οπωσδήποτε αλλάξει με την έννοια ότι η επιθυμία για την ακρόαση καλύπτεται με μια αξιοπρεπή διαδικτυακή σύνδεση, ένα πολύ απλό search και ένα κλικ. Αυτό ευνοεί την ακρόαση μεμονωμένων τραγουδιών πολύ περισσότερο από ότι στο παρελθόν. Στην ουσία δεν έχει πέσει η ακρόαση ολόκληρων άλμπουμ. Ας πούμε - έστω χάρην επιχειρήματος - ότι έχει μείνει σταθερή. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι έχει αυξηθεί κατά πολύ η ακρόαση μεμονωμένων τραγουδιών γιατί πρακτικά είναι πολύ πιο εύκολο από ότι στο παρελθόν.
Και πριν την εποχή του streaming, αρκετοί αγόραζαν ένα άλμπουμ (τις περισσότερες φορές έχοντας ακούσει μόνο 1 ή 2 singles του) και τελικά μετά την πρώτη ακρόαση άκουγαν μόνο 2-3 τραγούδια από αυτό, και το υπόλοιπο, σχεδόν ποτέ.
Το Υπόγειο: 15 χρόνια Puzzlemusik λοιπόν και τι θα κατέγραφες εάν έμπαινες σε μια διαδικασία απολογισμού;
Είναι πάρα πολλές οι στιγμές που προσέφεραν συγκινήσεις μέσα σε αυτά τα 15 χρόνια. Πολύ γεμάτα χρόνια, με 70 κυκλοφορίες άλμπουμ (η συλλογή "15" είναι η 71η), live παρουσιάσεις τους αλλά και σημαντικά συναυλιακά events γενικότερα. Δεν είναι βέβαια μόνο οι δράσεις αυτές καθαυτές. Μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν οι στιγμές στο στούντιο, στο backstage μιας συναυλίας, οι προσωπικές στιγμές με τους καλλιτέχνες, οι κουβέντες με κάποιους fans... Πράγματα εξίσου σημαντικά με αυτό που βγαίνει προς τα έξω, αν όχι σημαντικότερα σε προσωπικό επίπεδο. Ακόμη και οι στιγμές διαχείρισης μιας κρίσης, όταν κάτι πάει πολύ στραβά (και μέσα σε 15 χρόνια βέβαια είναι νομοτελειακό ότι θα υπάρξουν τέτοιες στιγμές), τελικά με το πέρασμα του χρόνου αποκτούν ως και μια γλυκιά αύρα. Το σκέφτεσαι περισσότερο σαν "Τι περάσαμε τότε;" παρά σαν παίδεμα και τσίτωμα.
Είναι πάρα πολλά αυτά για να ξεχωρίσεις ένα - δυο και να τα καταγράψεις. Όμως σαν μία σύνοψη όλων των παραπάνω θα αναφερθώ στο μεγάλο μας event για τα 10 χρόνια της Puzzlemusik, που έγινε το 2016 στο "Ίλιον Plus". Κράτησε τρεις Κυριακές του Νοέμβρη, από νωρίς το απόγευμα μέχρι μετά τα μεσάνυχτα κάθε Κυριακής, με πάνελ με συζητήσεις με τη συμμετοχή δημοσιογράφων και μουσικών παραγωγών, σύντομα DJ sets επετειακού χαρακτήρα, συναυλίες όλων των τότε συνεργαζόμενων καλλιτεχνών, ακόμη και cameo εμφανίσεις παλιότερων συνεργατών. Το όλο πράγμα περιέκλειε μέσα του όλα τα παραπάνω που ανέφερα πριν, συμπυκνωμένα.
Πριν την πανδημία, είχαν αρχίσει οι κουβέντες για το τι θα κάναμε φέτος για να γιορτάσουμε τα 15 χρόνια. Κάτι ανάλογο. Αλλά βέβαια ο ιός είχε άλλα σχέδια. Τελικά, αναγκαστικά, οι εορταστικές δράσεις περιορίστηκαν στην κυκλοφορία της συλλογής "15" και την remastered επανέκδοση σε cd, μιας εκ των κλασσικότερων κυκλοφοριών της Puzzlemusik. Το "Απ'τη Σπηλιά του Δράκου" του Μπάμπη Παπαδόπουλου που είχε εξαντληθεί από χρόνια. Υπήρχαν σκέψεις για πολύ περισσότερες δράσεις. Όμως δεν πειράζει. Καλά να είμαστε και στα 20 χρόνια με το καλό.
Το Υπόγειο: Με ποια κριτήρια γενικά γίνεται η επιλογή των μουσικών και των συγκροτημάτων που θα συνεργαστείς μαζί τους;
Τα κριτήρια είναι πραγματικά πάρα πολλά. Δεν αρκεί απλώς να μου αρέσει κάτι. Ή ακόμη και να μου αρέσει πολύ. Θα πρέπει να είναι η όλη συγκυρία κατάλληλη και υπάρχουν πάρα πολλές παράμετροι για να συμβεί αυτό. Το αποτέλεσμα είναι ότι λέω αρκετά συχνά "όχι" σε δουλειές που, και μου αρέσουν, και με το προφίλ της εταιρείας ταιριάζουν. Δεν μου αρέσει που συμβαίνει αυτό. Αλλά από την άλλη δεν θέλω με τίποτα να πω "ναι, βέβαια, πάμε ! " και μετά να μην υπάρχει πρακτικά η δυνατότητα να υποστηριχθεί η όποια νέα συνεργασία με τον σωστό τρόπο. Τελικά, το τι θα κυκλοφορήσει και τι όχι, είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό θέμα timing.
Το Υπόγειο: Υπήρξαν μπάντες/καλλιτέχνες που για κάποιο λόγο απέρριψες ή δεν προχώρησες σε συνεργασία μαζί τους κι ύστερα το μετάνιωσες;
Υπήρξαν λίγες περιπτώσεις που η επικείμενη συνεργασία για διάφορους λόγους δεν προχώρησε και πίστευα τότε ότι θα το μετάνιωνα αυτό στο μέλλον. Τελικά, ήρθαν έτσι τα πράγματα, που δεν το μετάνιωσα.
Το Υπόγειο: Ποια είναι η γνώμη σου για τα τεκταινόμενα στην εγχώρια ανεξάρτητη μουσική σκηνή; Συμμερίζεσαι την άποψη πως τα τελευταία (αρκετά) χρόνια κυκλοφορούν και συμβαίνουν πολύ όμορφα πράγματα, για κάθε γούστο;
Ναι, βέβαια! Το επίπεδο έχει ανέβει κατακόρυφα σε σχέση με τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '90 που έκανα τα πρώτα μου βήματα ως καλλιτέχνης. Και σε επίπεδο παραγωγής, αλλά κυρίως θα έλεγα σε εκτελεστικό επίπεδο. Σε αυτό ειδικά δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης πιστεύω. Από τη μια έχεις τα νέα παιδιά που είναι τεχνικά πολύ καλύτεροι οργανοπαίκτες και με πολύ πιο ευρεία αντίληψη από εμάς τους παλιότερους, όταν ήμασταν στην ηλικία τους. Και από την άλλη, έχεις και τις παλιότερες γενιές, μουσικοί που παραμένουν ακόμη ενεργοί. Που είναι και 10 και 20 χρόνια σταθερά στο χώρο και γίνονται όλο και καλύτεροι, διατηρώντας παράλληλα και την δημιουργικότητα τους.
Αυτό οδηγεί σε αυτό ακριβώς που λες. Πολύ όμορφα πράγματα και για κάθε γούστο.
Αυτό που νομίζω ότι λείπει, είναι περισσότερη εξωστρέφεια.
Το Υπόγειο: Κλείνοντας, θα θέλαμε και δύο λόγια για τη συλλογή που κυκλοφόρησε την Παρασκευή, με αφορμή τη συμπλήρωση των 15 χρόνων από την ίδρυση της εταιρείας...
Στη συλλογή συμμετέχουν όλοι οι καλλιτέχνες που βρίσκονται σε συνεργασία με την Puzzlemusik αυτήν την περίοδο. Το concept δηλαδή της συλλογής είναι να παρουσιάσει το "τώρα" της εταιρείας. Συμμετέχουμε 14 καλλιτέχνες και καλύπτεται μεγάλο φάσμα των ηχητικών αναζητήσεων της Puzzlemusik. Κάποιοι παρέδωσαν κομμάτια χαρακτηριστικά του που βρίσκονται τώρα ή του που θα κινηθούν στο κοντινό μέλλον. Άλλοι, βρήκαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν με τη συμμετοχή τους στη συλλογή, μία διαφορετική ηχητική προσέγγιση από αυτή που τους έχουμε συνηθίσει ή ίσως περιμένουμε από αυτούς. Είχαν το ελεύθερο να το κάνουν αυτό.
Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου η κυκλοφορία σε Spotify, i-tunes, Deezer και πολλές άλλες πλατφόρμες streaming και πριν τα Χριστούγεννα θα κυκλοφορήσει και σε cd στα συνεργαζόμενα δισκοπωλεία.
Το Υπόγειο: Χρήστο σε ευχαριστούμε πάρα πολύ! Ευχόμαστε με το μεράκι και την υψηλή αισθητική που την χαρακτηρίζουν, η Puzzlemusik να συνεχίσει για πολλά ακόμα χρόνια να μας χαρίζει μουσικάρες.
Και εγώ ευχαριστώ Mike - και εκ μέρους των καλλιτεχνών της Puzzlemusik - τόσο για την πρόσκληση και φιλοξενία όσο και για τα ζεστά σου λόγια :-)
