The Sweetest Sound
Hume Assine
Track by Track
Με αφορμή την κυκλοφορία του debut LP του, "The Sweetest Sound", ο Βαγγέλης Ορφανίδης aka Hume Assine επιστρέφει στο Υπόγειο -ενάμιση χρόνο μετά τη συνέντευξη που μας είχε δώσει το Καλοκαίρι του 19 (check here)- για ένα εκ βαθέων και πολύ ενδιαφέρον track by track στο δίσκο.
Ο δίσκος... Το "The Sweetest Sound" είναι με δυο κουβέντες ένας υπέροχος δίσκος. Χρησιμοποιώντας περισσότερες κουβέντες, να πω πως έχουμε να κάνουμε με μία εν γένει πρωτότυπη σε ήχο και σε αισθητική κυκλοφορία, ένα δισκογράφημα με ευφάνταστες και εμπνευσμένες συνθέσεις, βασιζόμενες σε samples χτισμένα από πλήθος pop και rock επιρροών και καταβολών, που όμως όταν φτάνουν στο μπλέντερ του Βαγγέλη Ορφανίδη αποκτούν μία αξιοθαύμαστα ενιαία και συμπαγή υπόσταση. Μας είχε προϊδεάσει αρκούντως γι'αυτό του το χάρισμα, το να δημιουργεί τον δικό του ξεχωριστό προσωπικό ήχο συνδυάζοντας χίλια δύο συστατικά, στα τέσσερα πανέμορφα singles που προηγήθηκαν του LP. Κατά χρονολογική σειρά "Made In Your Eyes", "Lonely", "Αυτά Είναι Τα Όνειρα", "Κυριακή". Είναι και τα τέσσερα στο tracklist του "The Sweetest Sound", κάποια ελαφρώς και κάποια βαρέως αλλαγμένα, όπως για παράδειγμα το "Lonely", που στο δίσκο εμφανίζεται με ένα δαιμινισμένο καταιγιστικό κιθαριστικό ξέσπασμα από το 3'30" και μετά.
Δεν είναι, όμως, προφανώς, μόνο τα τέσσερα singles. Είναι το ομώνυμο opening track, "The Sweetest Sound", το ιδανικό σάλπισμα του "γλυκού ήχου", είναι το προσωπικά αγαπημένο "Crying", είναι το γλυκόπικρο "That Kind Of Girl", ερμηνευμένο εξαίσια από τον Λευτέρη Σαμψών, είναι το μυστήριο "This Night Has Something Strange", που με το μπουζούκι του Αποστόλη Αρμάγου απογειώνει την υπόστασή του σε... ουράνια εμπνευσμένης "ευρεσιτεχνίας", είναι το Morcheeba-ish "Dry Martini" και το "Made To Dance", που αποδεικνύει το όνομά του, είναι "φτιαγμένο για χορό", εγώ όμως μπορεί να το ονόμαζα και "Made To Travel" ή "Made To Mindtravel" ή κάτι τέτοιο υπέροχα ταξιδιάρικο τελοσπάντων... Το κλείσιμο του δίσκου, με τα "Say Yes" και "Whatever Is In My Mind", πιστοποιεί και τελεσίδικα υπογράφει τη συνθετική δεινότητα του Βαγγέλη Ορφανίδη, επισφραγίζει την ξεχωριστή αισθητική του και τον αεικίνητο οίστρο του.
Στο πλάι του Βαγγέλη, βρίσκουμε τα στιβαρά τύμπανα του Αλέξιου Αντωνόπουλου, ενώ στο κομμάτι της ερμηνείας προσέρχονται να συνδράμουν διάφοροι ερμηνευτές, κάνοντας το δίσκο να ακούγεται ακόμα πιο πολυσυλλεκτικός και πολυμορφικός. Η καταπληκτική Άννα Πασπάτη σε 5 tracks, ο Λευτέρης Σαμψών που, όπως προσημειώθηκε, τραγουδά στο "That Kind Of Girl", ο Βαγγέλης Κακουλάκης που προσδίδει στην "Κυριακή" μια υπέροχα παλιομοδίτικη θεατρικότητα, ο ατμοσφαιρικός Θοδωρής Μαυρογιώργης στο "Αυτά Είναι Τα Όνειρα" και η Jackie Faraoui που πραγματικά με μάγεψε στο "Made To Dance".
Αυτά από εμένα, σας αφήνω στο track by track του ίδιου του δημιουργού. Να πω μόνο ακόμα πως το "The Sweetest Sound" κυκλοφόρησε 19 Οκτωβρίου, την ημέρα των γενεθλίων του Βαγγέλη, οπότε σύσσωμο το Υπόγειο του εύχεται χρόνια πολλά γεμάτα χαρά, υγεία, ευτυχία και δημιουργία, ατέλειωτη έμπνευση, όπως αυτή που μας αποκαλύφθηκε με την κυκλοφορία του debut δίσκου του...
To "The Sweetest Sound" είναι ένας δίσκος φτιαγμένος από αγνά σπιτικά υλικά, από φίλους για φίλους. Κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες και σε ένα σούπερ γλυκό cd. Είναι διαθέσιμο για προπαραγγελία σε μόλις 100 αριθμημένα αντίτυπα με τιμή που θα επιλέξεις εσύ και έρχεται σε μία συλλεκτική συσκευασία με 13 διαφορετικά artworks. Στη συσκευασία θα βρείς και πραγματικές καραμέλες, ώστε η εμπειρία του "The Sweetest Sound" να είναι και γευστική.
1. The Sweetest Sound
Το εναρκτήριο κομμάτι που έδωσε και το όνομά του στο album! Μιλάει για εκείνο τον γλυκό ήχο της αλλαγής τη στιγμή που έχεις πάρει την απόφαση να σηκωθείς και να βγεις από το comfort zone σου για να ξεφύγεις απ' όσα σε κρατάνε πίσω. Το κομμάτι βασίζεται σε ένα sample ενός ακυκλοφόρητου τραγουδιού του Πέτρου Ποταμιάνου (τραγουδιστή των 10 Code). Πριν χρόνια, μετά τη διάλυση των Playground που παίζαμε μαζί, είχε έρθει στο σπίτι μου να ηχογραφήσουμε κάποια demos του και κάποια στιγμή που ανέσυρα παλιά αρχεία από τον παλιό μου υπολογιστή, το ξαναθυμήθηκα, απομόνωσα ένα σημείο του κουπλέ και επάνω του έχτισα ένα νέο τραγούδι.
2. Made In Your Eyes
Ήταν το 1ο single προπομπός του δίσκου πριν ένα χρόνο και το κομμάτι με το οποίο συστήσαμε την Άννα Πασπάτη στα φωνητικά. Τα προηγούμενα χρόνια έψαχνα φωνή για τη μπάντα αλλά δεν είναι εύκολο να βρεις σύμπνοια. Τότε ήταν που σε ένα καφέ με τον Αλέξη τον Αντωνόπολο (ντράμερ και 2 δεκαετίες φίλο) του είπα απογοητευμένος την απόφασή μου ότι δε θα έχουμε πια μόνιμη φωνή, αλλά θα εναλλάσσεται ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε κομματιού. Το επόμενο κομμάτι που θα ηχογραφούσαμε ήταν το Made In Your Eyes, δοκιμάσαμε την Άννα και... ήρθε και έδεσε!
Στο δίσκο είναι σε μία διαφορετική πιο ηλεκτρική έκδοση σε σχέση με αυτή του single που είναι και η αγαπημένη μου!
3. Κυριακή
Ενα από τα τραγούδια που μου βγήκε εντελώς αβίαστα τόσο σε στίχους όσο και σε μουσική. Όλα τα όργανα (πέρα από τα drums) ηχογραφήθηκαν κυριολεκτικά ένα βράδυ όσο ήμουν ξάπλα στο κρεβάτι με το laptop και ένα μικρό midi keyboard. Οι στίχοι ολοκληρώθηκαν την επόμενη μέρα. Εστειλα στην Άννα τις φράσεις και ηχογράφησε διάφορες εκδοχές και πήγα στον παιδικό μου φίλο τον Βαγγέλη Κακουλάκη να ηχογραφήσουμε στο στούντιό του έναν οδηγό φωνής για το ρεφραίν. Του είπα ότι είχα στο μυαλό μου να βρω έναν τραγουδιστή παραδοσιακής - έντεχνης μουσικής που θα έλεγε στο ρεφραίν, οπότε και προσάρμοσε τη φωνή του ανάλογα (γενικά έχει τεράστιο ερμηνευτικό ταλέντο - αξίζει να τον ακούσετε live). Τελικά μου άρεσε τόσο ο οδηγός που έμεινε και στο τελικό τραγούδι.
4. Αυτά Eίναι τα Όνειρα
Ένα ατμοσφαιρικό κομμάτι το οποίο ξεκίνησε ως ορχηστρικό soundtrack μίας φανταστικής ταινίας ενός τύπου που τριγυρνάει στη ζούγκλα της πόλης κυνηγώντας τα όνειρά του. Τελικά ένιωσα ότι το κομμάτι ολοκληρώθηκε όταν μπήκαν και οι αντίστοιχοι στίχοι, με τη βοήθεια της γυναίκας μου και ο Θοδωρής Μαυρογιώργης τον οποίο τον παρακολουθώ καλλιτεχνικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια (και η δουλειά έτυχε να μας κάνει να γνωριστούμε και προσωπικά) ήταν η καλύτερη επιλογή να πει αυτό το κομμάτι καθώς η φωνή του έχει αυτό το "θεατρικό βάρος" που χρειαζόμουν.
5. Crying
Αν το καλοσκεφτείς όλες οι επιλογές που κάνουμε στη ζωή μας βασίζονται σε 2 πράγματα: Στην αγάπη που μας ωθεί μπροστά και στο φόβο που μας κρατάει πίσω. Πότε κυριαρχεί το ένα και πότε το άλλο και καθορίζει τις επιλογές μας. Κάθε επιλογή έχει τα οφέλη και τις συνέπειές της. Πολλές φορές παρατηρώ ανθρώπους να "κλαίγονται" για συνέπειες των επιλογών τους και πάντα σκεφτόμουν ότι δεν υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο, καθώς έπρεπε να εστιάζουν στα οφέλη. Πάντα υπάρχουν και τα δύο.
6. Lonely
Το Lonely ήταν το 2ο single προπομπός του album και εδώ θα το ακούσετε σε μία εντελώς διαφορετική έκδοση. Στην ουσία είναι η αρχική ηχογράφηση του κομματιού η οποία μετά άλλαξε σε αυτό που κυκλοφόρησε πριν περίπου 1 χρόνο. Εδώ είναι πιο μελαγχολικό και κυρίως πιο σκληρό με ένα ξέσπασμα γεμάτο βρώμικα synths, κιθάρες και τύμπανα.
7. That Kind of Girl
Ένα κομμάτι αφιέρωμα στο friend zone. Εχουμε συνηθίσει συνήθως στο friend zone να μπαίνουν άντρες, αλλά ισχύει και το αντίθετο. Οπότε ήθελα ένα τραγούδι γι αυτό που να το λέει αντρική φωνή. Το Λευτέρη Σαμψών τον είχα ανακαλύψει στο ίντερνετ καθώς κάνει πραγματική εξαιρετική δουλειά σε όλα τα επίπεδα και τον γνώρισα και προσωπικά όταν ήταν featured artist στο Muzitee. Του είπα ότι θα ήθελα να πει το κομμάτι αυτό. Όχι μόνο δέχτηκε, αλλά έβαλε και απίστευτο μεράκι (εκεί κατάλαβα γιατί οι δουλειές του είναι τόσο άρτιες). Μου συζήτησε εκ νέου τους στίχους που του είχα στείλει, ήθελε να αλλάξουν για να γίνουν καλύτεροι, δούλεψε την ερμηνεία και στο τέλος μίξαρε και το κομμάτι. Και όλα αυτά μεταμεσονύκτια καθώς και η δική του καθημερινότητα είναι απαιτητική. Τη θαυμάζω την τόσο ατόφια αγάπη για τη μουσική που σπάνια έχω συναντήσει ακόμη και σε ανθρώπους που δηλώνουν "επαγγελματίες". Χωρίς τη συμβολή του δε θα ήταν ίδιο το κομμάτι αυτό.
8. This Night Has Something Strange
Όντως ηχογραφήθηκε μια περίεργη βραδιά με χαμηλό φως και ανοιχτές κουρτίνες! Σκοτεινή διάθεση και σκοτεινός ήχος και μια ωραία ευκαιρία να δοκιμάσω το στυλόφωνο. Μετά ήρθε ο Αποστόλης Αρμάγος (ο οποίος έχει μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και πολυποίκιλη δισκογραφία που αξίζει να ψάξετε) και έδωσε αυτή τη χαρακτηριστική ηχητική ταυτότητα του κομματιού με το μπουζούκι του (το οποίο να σας πω ότι είναι custom μαύρο με το λογότυπο των Queensrÿche).
9. Dry Martini
Ένα κομμάτι γι αυτό το τζίνι που ανακαλύπτεις κρυμμένο σε ένα λυχνάρι, και τελικά σου αλλάζει την αυτοπεποίθηση και όλη σου τη ζωή. Εδώ σχηματικά είναι ένα Dry Martini σε κάποιο beach bar. H αλήθεια είναι ότι αν και ο ήχος του είναι άκρως καλοκαιρινός, γράφτηκε μέσα στο καταχείμωνο, με αφορμή ένα κλειστό beach bar που πέτυχα σε μια παραλιακή βόλτα, σκεπτόμενος τι ιστορίες θα μπορούσαν να διαδραματίζονται σε αυτόν τον ανεμοδαρμένο φθαρμένο χώρο, κάθε καλοκαίρι.
10. Made To Dance
Αυτό το κομμάτι είναι αυτοβιογραφικό. Και όταν λέω αυτοβιογραφικό εννοώ ότι μιλάει για το ίδιο το τραγούδι. Είχα έτοιμο το ριφ του κομματιού και έψαχνα να βρω ένα κουπλέ και ρεφραίν για να γίνει "κανονικό τραγούδι" αλλά δε μου ταίριαζε τίποτα. Τελικά κατάλαβα ότι δε χρειάζεται να το πιέζω και αυτό το κομμάτι έχει φτιαχτεί για να γίνει ένα "χορευτικό" track. Ε εκεί μου ήρθε και η ιδέα των στίχων όπου μιλούν για μία μελωδία που έψαχνε να βρει στίχους για να ολοκληρωθεί σε τραγούδι, αλλά μία φωνή της είπε ότι "είσαι φτιαγμένη να χορεύεις". Η φωνή είναι της Jackie Faraoui την οποία την είχα ακούσει πριν χρόνια στο Jumping Fish, ζει στο Βερολίνο και κάνει καταπληκτικές δουλειές.
11. Say Yes
Ήθελα ένα κομμάτι που να κυριαρχούν τα synthesizers με τα arpeggiators όπως είχα μάθει στα album των Marsheaux. Τίποτα περισσότερο, αλλά και τίποτα λιγότερο. Ρυθμός, synthια και χορός. Το κομμάτι που παίζουμε εδώ και καιρό στα live μας (τότε που δεν υπήρχε covid) και είχε δυνατό vibe και πάνω και κάτω από τη σκηνή.
12. Whatever Is In My Mind
Ενα χαοτικό κομμάτι με ένα ριφ που ηχογραφήθηκε τυχαία στη βεράντα ενός ξενοδοχείου στην Κρήτη. Μετά από περίπου ένα χρόνο έβαλα αυτό το riff να παίζει σε λούπα και άρχιζα να αυτοσχεδιάζω από πάνω με ένα VOX organ που μολις είχα αποκτήσει. Νομίζω ότι όλο αυτό αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό όλες τις διαφορετικές σκέψεις που κάνει το μυαλό που σκάνε από διαφορετικές κατευθύνσεις με διαφορετικούς προορισμούς, κι έτσι προέκυψε και ο τίτλος. Η φράση που ακούγεται είναι από το Google Translate!
