Τα 10 Κομμάτια του Μήνα
Ιανουάριος 2022
Ο Γενάρης του 2022 ήταν ένας μήνας για γερά νεύρα και για εξίσου γερά στομάχια. Ω, φίλε, αν τον δεις απ’έξω και από κάποια απόσταση, αν κάνεις ένα γενναίο βήμα πίσω από τη ζωή σου που τρέχει σαν ξεχαρβαλωμένο ποδήλατο στην κατηφόρα, θα καταλάβεις πως ο πρώτος μήνας του νέου έτους ήταν μια τραγική εποποιία.
Ξεκίνησε, κάνα τετράωρο μετά την αλλαγή του χρόνου, όταν εξέχοντα νεαρά μέλη της “ελληνικής ελίτ”, (κατηγορούνται πως) βίασαν ομαδικά, αφού την νάρκωσαν, την 23χρονη Γεωργία Μπίκα σε πολυτελές ξενοδοχείο της Θεσσαλονικης. Και τελείωσε, 10 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της τελευταίας μέρας, όταν ομάδα 11 χούλιγκαν επιτέθηκε με μαχαίρια, λοστάρια, κοντάρια και ΔΡΕΠΑΝΙ (!) σε παρέα παντελώς άγνωστών τους νεαρών, που απλώς υποστήριζαν άλλη ομάδα. Και ο 19χρονος Άλκης ξεψύχησε σε ένα πεζοδρόμιο μπροστά σε μιαν οικοδομή κοντά στο Χαριλάου. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν “βοήθεια, δεν μπορώ, πονάω, σταματήστε”. Κανείς δεν σταμάτησε. Μόνο η καρδιά του.
Μεσολάβησε ένας υπέροχος εξαγνιστικός χιονιάς, που όμως άφησε εκατοντάδες οδηγούς εγκλωβισμένους στα αυτοκίνητά τους στην Αττική οδό επί 12 και βάλε ώρες, άνθρωποι έλιωναν χιόνι για να πιουν νερό και έτρωγαν ληγμένα κρουασάν που τους παρείχε το ελληνικό κράτος για να τους βοηθήσει. Το έτος 2022, 20 χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας. Όταν τα χιόνια κάπως έλιωσαν και άνοιξαν οι δρόμοι, πήγα στο σούπερ μάρκετ. Ένας σεκιουριτάς μιλούσε με μιαν ταμία, της φώναζε γεμάτος οργή και απόγνωση “το Καλοκαίρι θα καιγόμαστε, το Φθινόπωρο θα πνιγόμαστε και το Χειμώνα θα ψοφάμε από το κρύο μες στους δρόμους σαν τα σκυλιά στ’αμπέλι! Πάρτο χαμπάρι!”. Μας έμεινε η Άνοιξη απ’ό,τι φαίνεται, ήθελα να του πω. Κι ήθελα να μου πω. Μου το είπα κι ύστερα πήγα να πάρω μια κούτα τσιγάρα για να περάσω την ώρα μου. Πάντως, ό,τι κι αν γίνει στο υπόλοιπο της ζωής μου, ο Χειμώνας πάντα θα είναι η αγαπημένη μου εποχή και το χιόνι το πιο αγαπημένο μου καιρικό φαινόμενο.
Τις τελευταίες μέρες του Δεκέμβρη ζήσαμε την μετάλλαξη Όμικρον του κορωνοϊού. Κάποιοι εκατοντάδες χιλιάδες νόσησαν, κάποιοι εκατοντάδες χιλιάδες “ήρθαμε σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα”, νέο κύμα -το 4ο, το 5ο, το 6ο;- νέα μέτρα, νέος τρόμος, νέα μοναξιά, νέες απομονώσεις χρονιάρες μέρες, αφάγωτες βασιλόπιτες και κομμάτια κομμένα για τον κανέναν, κομμάτια κομμένα γι’αυτούς που λείπουν. Και ήταν κάπως όμορφο και ελπιδοφόρο που τις πρώτες μέρες του Γενάρη φάνηκε πως η Όμικρον είναι μάλλον η λύση, η “απλή γρίπη” που τόσα χρόνια -δύο μονάχα είναι; πέντε μου φαίνονται- περιμέναμε.
Και ο χρόνος κυλάει αδιάφορος για όλες τις μικρές και μεγάλες τραγωδίες, κυλάει αδιάφορος για όλες τις μικρές τις αληθινές και τις φρούδες ελπίδες, αδιάφορος για ονόματα που αλλάζουν και χρώματα που ξεθωριάζουν, για ανθρώπους που φεύγουν και ανθρώπους που έρχονται, για διαγνώσεις, προγνώσεις, νέες αναγνώσεις, παλιές ανακοινώσεις και σχέδια.
Και όλο ξεχνάω κάτι να σου πω για τον Γενάρη, και όλο ξεχνάω κάτι να σου πω για τη ζωή μου, κι όλο ξεχνάω γενικώς και μπερδεύομαι στο χρόνο, όλο ξεχνάω, ξέχασα να σε πάρω τηλέφωνο, ξέχασα να σε δω, ξέχασα να σου πω πως σε αγαπώ.
Ακολουθούν τα 10 πιο χιλιοπαιγμένα κομμάτια του Υπογείου για το μήνα Ιανουάριο, ελληνικά και ξένα, σε κάπως αρμονικά ενωμένη σειρά, ανεξάρτητα από τη χρονολογία κυκλοφορίας και το είδος τους. Στο τέλος του άρθρου, τα δέκα τραγούδια στο spotify.
1. Concorde - Black Country, New Road (2022)
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι θαυματουργοί Βρετανοί Black Country, New Road έχουν ήδη (4/2) κυκλοφορήσει την sophomore κυκλοφορία τους, "Ants From Up There", διάδοχο του εντυπωσιακού debut "For The First Time" της περασμένης χρονιάς. Το βραδυφλεγώς καθηλωτικό "Concorde"... πέταξε για πρώτη φορά στις αρχές του Γενάρη, ως προπομπός του νέου LP, και με ανάγκασε σε απανωτές ακροάσεις.
2. The Turning of Our Bones - Arab Strap (2021)
Η πυρετώδης ετοιμασία των ετήσιων λιστών με τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια και albums της χρονιάς, μου θύμισε και με επαν-αρρώστησε με το συγκεκριμένο track των Arab Strap. Το "The Turning of Our Bones" ρέει σαν λάβα από την αρχή ως το τέλος του, με λέξεις ξυράφια και ήχους σκαλωματικούς. Από τον ούτως ή άλλως σούπερ δίσκο της μπάντας, "As Days Get Dark", που σηματοδότησε την επιστροφή των Σκωτσέζων, 16 ολόκληρα χρόνια έπειτα από την τελευταία τους κυκλοφορία ("The Last Romance", 2005).
3. Trust - Smoke (1995)
Στις 12 του Γενάρη μας άφησε ο μεγάλος Μπάμπης Αργυρίου, ιδρυτής του Rollin Under fanzine, της Lazy Dog Records, κομμάτι του εξαίρετου Mic gr και συγγραφέας τριών σημαντικών βιβλίων. Διάβασα διάφορα για τον Μπάμπη εκείνες τις μέρες, ανάμεσά τους και το παρακάτω facebook post του Άρη Καραμπεάζη, το οποίο και ξεχώρισα. Το παραθέτω αυτούσιο:
"Σοκαρισμένοι ακόμη και για πολύ ακόμη από την απώλεια του Μπάμπη Αργυρίου, ο καθένας - κατά το σύνηθες- ψάχνεται να θυμηθεί, να θυμήσει, να τονίσει κλπ.
Εγώ ήδη πριν από την απώλεια του, κάθε φορά που άκουγα - εδώ και δεκαετίες- αυτό το ομοίως σοκαριστικό τραγούδι, που έτσι απλά μας πέταξε μια μέρα στο στέρεο του μαγαζιού, θυμόμουν με εκπληκτική ευκρίνεια το πώς άλλαζε η όψη του και το χαμόγελο- μόνιμη εγκατάσταση στο πρόσωπο του. Και αυτό συνέβαινε κάθε επόμενη φορά που το ακούγαμε από τα ηχεία του Rollin Under.
Και μαζί με όλα τα παραπάνω άλλαζε και το όλον κλίμα στο μαγαζί, και για τρία περίπου λεπτά το Rollin Under ήταν το πιο σημαντικό σημείο του γνωστού ροκ κόσμου (που ίσως και να ήταν γενικά, ποιος ξέρει;).
Αυτό το τραγούδι, μερικές δεκάδες άλλα ακόμη, οι δίσκοι, οι πληροφορίες, η γνώση, το ετσιθελικό γράψιμο για μουσική, η ενθάρρυνση, αλλά κυρίως η σημασία του να κινείσαι σε μονίμως εναλλακτικές μουσικές διαδρομές, όποιες και αν είναι αυτές, ακόμη και όταν πας ανοήτως να τις αποφύγεις, χωρίς ίχνος από την αλαζονεία ή την ανταλλακτική διάθεση που συναντούσαμε σχεδόν παντού αλλού, είναι ελάχιστα πράγματα από όσα μας άφησε πίσω ο Μπάμπης.
Δηλαδή ο πιο σπουδαίος, από κάθε άποψη, άνθρωπος της εγχώριας εναλλακτικής ροκ σκηνής, και για πολλούς από εμάς ένας φίλος που ήταν πάντα εκεί, ακόμη και όταν οι περισσότεροι δεν ήμασταν εκεί.
Αντίο. Viva La Rock 'N' Roll, φίλε μας."
* Η κομματάρα "Trust" βρίσκεται στον δεύτερο και τελευταίο δίσκο των Smoke, "Another Reason To Fast", που κυκλοφόρησε το 1995.
4. Jackie Down The Line - Fontaines D.C. (2022)
Κι έτσι απλά και... απροειδοποίητα, τα wonderkids απ'το Δουβλίνο μας έδωσαν ένα νέο τραγούδι. Και είναι και αυτό γαμάτο. Σου δίνουν την αίσθηση οι μπαγάσηδες πως μπορούν να σκαρώνουν τούτα τα post-punk βρώμικα διαμαντάκια τους για την πλάκα τους, χωρίς ζορίσματα και πίεση, "έλα πάρτε ένα σούπερ τρακ ακόμα να γουστάρετε...". Για την ακρίβεια, πάρτε και ένα νέο δίσκο να χετε να ακούτε - ταυτόχρονα με το περί ου ο λόγος εδώ "Jackie Down The Line", οι Fontaines D.C. ανακοίνωσαν και την κυκλοφορία του άλμπουμ "Skinty Fia" (out 22/4), το οποίο θα είναι το τρίτο τους μέσα σε τρία χρόνια.
Τρίτη θα είναι και η εμφανισή τους στα μέρη μας - σημειώστε την 15η Ιουνίου στο Release Festival και μην λείψετε.
5. You'll Never Change - Detroit Cobras (2007)
Μία ακόμα αποκαρδιωτική απώλεια...
Στις 16 Ιανουαρίου, η τραγουδίστρια και συνιδρύτρια των Detroit Cobras, Rachel Nagy, έφυγε απ'τη ζωή σε ηλικία 37 ετών, με τις λεπτομέρειες τις σχετιζόμενες με τον θάνατό της να παραμένουν ακόμα άγνωστες.
Τις είχα λιώσει τις Detroit Cobras μια περίοδο στις αρχές των 10's και το παρακάτω κομμάτι ήταν το πιο αγαπημένο μου. Από το δίσκο "Tied And True" του 2007.
6. Touched - Part Human (2016)
Αρρωστημένα κολληματικό παλιομοδίτικο beat που γαζώνει, μυστήριες κιθάρες που πάνε κι έρχονται, φωνή που μου θυμίζει τον απόλυτο έρωτά μου, τη Shirley Manson των Garbage, δεν ήθελα και πολλά για να "τσιμπήσω" τούτο το track παρακολουθώντας τη σειρά "Clickbait" του Netflix. Το σχήμα των Part Human, που αυτοπροσδιορίζεται ως "dancehall synth goth", εδρεύει στο San Francisco και απ'ό,τι κατάλαβα έχει κυκλοφορήσει μονάχα singles και EPs. Από το 2019 δεν έχουμε νέα τους. Το "Touched" το βρίσκεις στο s/t extended play, που η μπάντα κυκλοφόρησε το 2016.
7. Va - La Femme (2021)
Ο (σούπερ σπαστικός) νόμος που λέει πως αφού έχεις τελειώσει (και δημοσιεύσει) τις λίστες σου με τα καλύτερα της χρονιάς, θυμάσαι πως κάτι ξέχασες, με "χτύπησε" αλύπητα και το 2021. 50 αγαπημένα tracks, 20 αγαπημένοι δίσκοι, La Femme πουθενά...
Φυσικά, ο δίσκος τους "Paradigmes" (out 2/4) ήταν πολύ πολύ καλός και το κομμάτι "Va" απλά υπέροχο.
8. All These Things - The Soundcarriers (2022)
8 ολόκληρα χρόνια έπειτα από το εξαιρετικό "Entropicalia", οι αγαπημένοι Soundcarriers από το Nottingham της Αγγλιας επέστρεψαν με νέο άλμπουμ. To "Wilds" δονεί τα ηχεία μας από τις 21 του Γενάρη και εδώ το "All These Things" που μου έχει πάρει τα μυαλά...
* stay tuned - interview with the band coming soon.
9. Sea Change - Echo Train (2022)
Αρχής γενομένης από το... πρώτο λεπτό του νέου έτους, οι Echo Train μοιράζονται μαζί μας κάθε εβδομάδα και ένα νέο κομμάτι από τον πολυαναμενόμενο δεύτερο δίσκο τους, "Libation", ο οποίος έρχεται εφτά χρόνια ύστερα από το αψεγάδιαστο "Memento Mori". Την ώρα που γράφονται αυτές οι λέξεις, η Αθηναϊκή μπάντα μας έχει δώσει 6 νέα τραγούδια και είναι όλα ένα κι ένα. Επιλέγω για τα Κομμάτια του Μήνα το εναρκτήριο δαιμονισμένο "Earthian Monsters", που ήταν το πρώτο κομμάτι που έπαιξε στα Υπόγεια ηχεία το νέο χρόνο, 10 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της Παραμονής, και μου έκανε παρέα σε αυτήν την παράξενη αλλαγή του χρόνου...
10. Πλατεία Αμερικής - capétte (2021)
Δυσοίωνο synth, στην εντέλεια ξεκούρδιστο πιάνο, θόρυβοι που ραγίζουν το εύθραυστο ηχητικό τοπίο στα δύο, λέξεις που αιωρούνται σαν φλεγόμενα αερόστατα και μια σχεδόν τρεμάμενη φωνή που με κάνει να βουρκώνω. Μεγάλο κομμάτι από ένα μεγάλο δίσκο. "Πλατεία Αμερικής", από την sophomore κυκλοφορία του capétte, "Moskau", που κυκλοφόρησε στις 12 Δεκεμβρίου του 21.
Τα Κομμάτια του Μήνα στο Spotify
* Το "Earthian Monsters" των Echo Train δεν είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα.
