Τα 10 Κομμάτια του Μήνα
Απρίλιος 2023
29 Απριλίου, 2023.
Μετά από τόσον καιρό πάνω σε αυτή τη Γη έμαθες να μετράς - δευτερόλεπτα, λεπτά, ώρες, μέρες, βδομάδες, μήνες, χρόνια.
Παραλείπω το γεγονός πως μόλις μου θύμισα Σάκη Ρουβά και προχωράω αργά και ανοργάνωτα για να σου πω τις σκέψεις που έκανα τον Απρίλιο.
Ε, φίλε, δούλευα πολύ. Ξέρεις, η δουλειά μου, όπως όλες οι δουλειές, είναι ώρες-ώρες δύσκολη. Φέρνει φορτία ασήκωτα από ψυχές και από μυαλά πανέμορφα, μα πονεμένα. Εγώ, ξέρεις, είμαι ψυχολόγος και τούτα τα βάρη πρέπει να τα σηκώσω, να τα κρατήσω όρθια και αν γίνεται να τα πετάξω στον αέρα και να απογειωθούν μέχρι να γίνουν πολύχρωμες πεταλούδες. Οκέι είναι δύσκολο κάποιες φορές, μα είναι πάντα μαγεία.
Τον Σεπτέμβριο κλείνω 20 χρόνια στη δουλειά και μοιάζουν πολλά. Για όλους τα 20 χρόνια στη δουλειά μάλλον είναι πολλά. Όταν όμως βλέπω τους ανθρώπους μου να κάθονται στη στρογγυλή καρέκλα και ανοίγουν τα μάτια, ανοίγουν το στόμα για να μου πουν, ανοίγουν την ψυχή τους για να την ακροαστώ, αισθάνομαι πως είναι η πρώτη μέρα, η πρώτη μέρα που δουλεύω. Ξανά η πρώτη μέρα από την αρχή μέχρι το τέλος του κόσμου και μέχρι τον απύθμενο βυθό του κάθε προσωπικού ασυνειδήτου, ξανά η πρώτη μέρα από την αρχή μέχρι τον ατέλειωτο θολό ουρανό του κάθε συννεφιασμένου και μπερδεμένου συλλογικού ασυνειδήτου.
Ένας έφηβος “μαθητής” μου έμπλεξε τον Απρίλιο. Μικρός, 13 χρονών - τραπ, σουγιάδες, κουκούλες, ξύλο, ναρκωτικά, τικ-τοκ, αστυνομίες, κυνηγητό, κάμερες, συλλήψεις. Μαγκιά, θυμός, ντροπή, τύψεις. Τιμωρία. Τον πήρα αγκαλιά με τα λόγια μου και με τα χέρια μου, έκλαψε, του είπα να προσέχει, δεν είναι αυτός για τέτοια, ποιος είναι;, με ρώτησε, του απάντησα πως δεν θα του απαντήσω, σχόλασα.
Κάθε μέρα νιώθω τους εφήβους να βυθίζονται σε ένα άγριο σκοτάδι. Έλα, εμείς φταίμε, μα και αυτοί έχουν πια ευθύνη - τους το λέω. Τέρμα οι μαλακίες bros, τέρμα τα gangs, τέρμα οι τσαμπουκάδες με μαχαίρια και σιδερογροθιές, τέρμα οι μπαλακλάβες και τα κρυμμένα πρόσωπα, τέρμα τα macho βίντεο που δέρνουμε στους δρόμους και κλέβουμε παιδάκια, ώρα για αλήθεια και λίγη γαμημένη αθωότητα. Δεν είναι φλωριά η αθωότητα, είναι ευτυχία, είναι δώρο που δεν θα γυρίσει πίσω...
Ακολουθούν τα 10 πιο χιλιοπαιγμένα κομμάτια του Υπογείου για το μήνα Απρίλιο, ελληνικά και ξένα, σε κάπως αρμονικά ενωμένη σειρά, ανεξάρτητα από τη χρονολογία κυκλοφορίας και το είδος τους. Στο τέλος του άρθρου, τα δέκα τραγούδια στο spotify.
1.Γλυκειά Παραίτηση - Asylum Promises x Iam Nothe (2023)
Κι εδώ μια πολύ ενδιαφέρουσα σύμπραξη, σε φάση "ήταν δίκαιο και έγινε πράξη" : Ο Μάνος Καρακατσάνης (Mani Deum, The Man & His Failures), υπό το dark electro project του, Asylum Promises, και ο Σπυρέας Σιδηρόπουλος aka Iam Nothe, σε ένα spoken word σκουρόχρωμο διαμάντι, που ραγίζει τα ηχεία μας με το όνομα "Γλυκειά Παραίτηση". Στίχοι γροθιές (γραμμένοι σχεδόν πριν μια δεκαετία από τον Σπυρέα) και ένα beat που σου τρυπάει την ψυχή, ένα θεοσκότεινο ηχητικό πλέγμα, απόλυτα ταιριαστό με τα λόγια. Γαμάτο και σκάλωμα και το clip, έμπνευση και δημιουργία του Σπυρέα.
Να σημειωθεί πως η "Γλυκειά Παραίτηση" είναι η πρώτη επίσημη κυκλοφορία της νεοσύστατης δισκογραφικής "Black Caramel Records", δημιούργημα του αεικίνητου και αγαπημένου Αντώνη Κωνσταντάρα.
2.Never/Ever - The Black Angels (2008)
Τον Μάρτιο είδα τους Black Angels στο Fuzz, αλλά ξέχασα να σου το αναφέρω. Ξέχασα να γράψω και review. Προφανώς, τα τόσα “ξέχασα” σημαίνουν πως η συναυλία ήταν μέτρια. Την περίμενα πολύ πιο γεμάτη και πιο ψυχωμένη, αλλά οκ - η μπάντα από το Τέξας παραμένει μια από τις πιο αγαπημένες μου των τελευταίων 15 ετών.
Το “Never/Ever” είναι εκ των κορυφαίων τους trakcs για μένα, δεν σου τα έχω πρήξει πολύ για την αφεντιά του εδώ στο Υπόγειο, το άκουγα εμμονικά στα τέλη των 00’s, και επανήλθα τον περασμένο Απρίλη δριμύτερος, ένα Σαββατιάτικο απόγευμα που είχα άπειρα νεύρα με το σύμπαν όλο. :). Και, όπως πάντα, το διαλεμένο τούτο τραγούδι με έφερε στα ίσα μου... Από τον δεύτερο δίσκο των Black Angels, "Directions To See A Ghost", που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2008.
3. Convinced of the Hex - The Flaming Lips (2009)
Αν με ρωτήσεις -που δεν θα με ρωτήσεις- ποιος είναι ο πιο αγαπημένος μου Flaming Lips δίσκος, θα σου απαντήσω χωρίς δεύτερη σκέψη το “Embryonic” του 2009. Κι αν με ρωτούσες, που -όπως μόλις είπαμε- δεν θα με ρωτούσες, μάλλον με την καμία δεν θα συμφωνούσες.
Δεν πειράζει, εδώ σου αφήνω το opening track “Convinced of The Hex”, το οποίο από την πρώτη μέρα που το άκουσα με ράγισε και μ’έσπασε σαν τζάμι...
4. Virus - Moa Bones (2023)
Moa Bones is back! Και τι επιστροφή ήταν τούτη - ψυχεδελική και ταξιδιάρικη, υπέροχα διαφορετική και επικίνδυνα... ιογενής! Απολαυστικό track.
Εδώ τι έγραψα στα news την ημέρα που κυκλοφόρησε:
“Με μια κομματάρα επέστρεψε στα εγχώρια μουσικά δρώμενα ο Moa Bones, κατά κόσμον Δημήτρης Αρώνης. Με διαφορετικό ήχο απ'αύτον που μας είχε προσφάτως ("Love's End OST", 2020) αλλά και παλιότερα ("Aquarelles", 2011/"Spun", 2015) συνηθίσει. Πληκτροφόρος και electro - μου θύμισε MGMT στα καλύτερά τους... Δεν έχουν όμως τόση σημασία αυτά - αυτό που μετράει (πάντα) είναι η έμπνευση και το συνολικό αποτέλεσμα όσων ακούς. Και το "Virus" είναι απλά υπέροχο - ένα αιθέριο κάλεσμα στον ιό, μια πρόσκληση να... απλωθεί απ'άκρη σ'άκρη και να μην αφήσει τίποτα όρθιο.
Το single προλογίζει τον ερχομό του νέου δίσκου του Moa Bones, τον οποίο και αναμένουμε σχετικά σύντομα.”
5. A Child’s Question (August) - P.J. Harvey (2023)
Επιβλητική επιστροφή (πάνε πια εφτά χρόνια) για την P.J. Μιλάω με φίλους μουσικόφιλους, περίμεναν περισσότερα, μα εγώ είμαι οκ. Το “A Child’s Question (August)” είναι μυστήριο, είναι περίεργο, είναι υπογείως μαγικό και μαγεμένο, είναι “πι τζέι”.
6. Split the Atom - Kae Tempest (2023)
O βήχας και ο έρωτας δεν κρύβονται. Και αν είσαι τακτικός αναγνώστης της στήλης και του Υπογείου γενικότερα, θα ξέρεις πως με το Kae Tempest έχω ένα κόλλημα. Ένα ακόμα νέο τραγούδι, ένα ακόμα spoken word διαμάντι, ένα ακόμα βύθισμα σε μια υπόγεια εναλλακτική, μα ολοζώντανη και popular, νέα Βρετανίλα…
7. Money Game, Pt.2 - Ren (2020)
Ολόκληρο το Μάρτιο κι ολόκληρο και τον Απρίλιο την έβγαλα με Ren. Απέραντο digging, κομμάτια στο εμμονικό repeat, χιλιάδες εικόνες και χιλιάδες λέξεις - στο τέλος της ημέρας, μια μικρή μία: “Ω!”
Εδώ το “Money Game, Pt2”, από το άλμπουμ “Demos (Do Not Share), Vol.1”, που κυκλοφόρησε το 2020.
8. Celebrate Me - Baxter Dury (2023)
Νάτος πάλι, με το απέραντο coolness του, την γρατζουνισμένη μπαρουτοκαπνισμένη χροιά του (που σιγά-σιγά αρχίζει να μου θυμίζει Cave) και την μοναδική τραγουδοποιία του. Είναι περιπτωσάρα ο Baxter Dury και εδώ, με το νέο του άρτι αφιχθέν single “Celebrate Me”, βάζει βάσεις για ακόμα μία δισκάρα. Η οποία έχει και όνομα, “I Thought I Was Better Than You”, αλλά και ημερομηνία για να την περιμένουμε, 2 Ιουνίου.
Και φυσικά, σας θυμίζω άλλη μια ημερομηνία για να περιμένετε, 25 Ιουνίου, οπότε και θα εμφανιστεί στο Release Festival, μαζί με τους Madrugada και τις Wet Leg.
9.The Score - Grian Chatten (2023)
Και αφού με τους Fontaines D.C. έδωσε ρέστα με τρεις δισκάρες μέσα σε τρία χρόνια (“Dogrel”/2019, “A Hero’s Death”/2020, “Skinty Fia”, 2022), αποφάσισε πως έχει και άλλα να πει και είπε να το πάει και λίγο solo. Ο λόγος για τον χαρισματικό Grian Chatten, frontman των Ιρλανδών Fontaines, ο οποίος μέσα στον Απρίλιο κυκλοφόρησε το υπέροχο “The Score”, ενώ την ώρα που τελειώνω τούτο το άρθρο μοιράστηκε μαζί και ένα δεύτερο single, το “Fairlies”. Το solo debut του θα ονομάζεται “Chaos For The Fly” και θα μας έρθει από την αγαπημένη του Grian, Partisan Records.
10.Your Mind Is Not Your Friend - The National ft. Phoebe Bridgers (2023)
Ο Υπόγειος Δημητριάδης έδωσε το απόλυτο (10/10 - check album review here), μα εγώ δεν θα συμφωνήσω. Ποτέ δεν με τρέλαναν οι National -ούτε καν στα 00’s μεγαλεία τους- οπότε ίσως δεν είμαι και ο πλέον κατάλληλος για να εκφέρω άποψη για το νέο τους δίσκο, “First Two Pages of Frankestein” (out 28/4), πόσω μάλλον να καταθέσω γκρίνια και μιζέρια...
Παρόλα αυτά, όπως σε κάθε δίσκο της μπάντας, καταφέρνω και εντοπίζω μια κομματάρα. Στην προκειμένη, “Your Mind Is Not Your Friend", στην οποία τραγουδάει και η αιθέρια Phoebe Bridgers.
Τα Κομμάτια του Μήνα Απριλίου στο Spotify
