Τα 10 Κομμάτια του Μήνα
Σεπτέμβριος 2023
Copyright INTIME NEWS
Ο Σεπτέμβριος εδώ και αρκετές μέρες πια μας έχει αφήσει κι εγώ -αν και υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως δεν θα ξαναργήσω τη στήλη- τρέχω πάλι και δεν φτάνω να σας παρουσιάσω τις σκέψεις που έκανα και τις μουσικές που άκουγα τον πρώτο μήνα του Φθινοπώρου...
Ο Σεπτέμβριος είναι από τους αγαπημένους μου μήνες, την πρώτη του μέρα έχω γενέθλια και έτσι για μένα ξεκινούσε πάντοτε πανηγυρικά. Είναι το σάλπισμα της νέας αρχής και της νέας σεζόν, σχέδια καταστρώνονται, στόχοι καταγράφονται, όνειρα υφαίνονται. Κι αν όλα τελικά αποδειχτούνε το Χειμώνα μάταια και ατελέσφορα, δεν πειράζει, είναι οκ.
Πάντα μου άρεσε και ο καιρός του Σεπτεμβρίου. Η μέρα που σιγά-σιγά μικραίνει, οι πρώτες βροχές και οι πρώτες δροσούλες, τα πρώτα Κυριακάτικα χουχουλιάσματα. Βέβαια, ο καιρός του Σεπτεμβρίου δεν είναι πια έτσι, μοιάζει σαν μια βαρετή και αχρείαστη προέκταση του Αυγούστου, με ντάλες και έναν κουρασμένο πια ήλιο να μας κοιτάζει βαριεστημένα. Και τα πρωτοβρόχια έχουν γίνει υστερικοί κατακλυσμοί, σαν τον Daniel και τον Elias, που έπνιξαν τη Θεσσαλία και τις Σποράδες, και που πήρανε μαζί τους ανθρώπινες ζωές. Και κάπου εκεί εμφανίστηκε και η αξιολύπητη φιγούρα του Μπέου, κατάπτυστου ποδοσφαιρικού παράγοντα και δημάρχου Βόλου, που με τις συμπεριφορές του και τα λόγια του σκόρπισε για ακόμα μία φορά άπλετο μίσος και αηδία.
Επιστρέφω στις υποσχέσεις που έδωσα φέτος στον εαυτό μου. Μία ήταν να μην αργήσω ξανά τα Κομμάτια του Μήνα στο Υπόγειο. Fail. Η άλλη να ξεκινήσω να περπατάω. Ρε φίλε, σε όποιον γιατρό έχω πάει από τότε που σαραντάρισα, τα τελευταία 7 χρόνια δηλαδή, μου λέει -ανξαρτήτως ειδικότητας και αφορμής της επίσκεψής μου- "περπάτα και πίνε νερό". Και είναι τόσο απλό, τόσο απλό και ωραίο, αλλά ακόμα δεν το είχα κάνει. Ξεκινούσα μια-δυο φορές, άντε και άλλες δυο-τρεις, κι ύστερα το άφηνα και μ'άφηνε. Ε, δεν πήγαινε άλλο αυτή η φάση και μετά τα γενέθλιά μου ξεκίνησα, 5 χιλιόμετρα το Σάββατο και 5 την Κυριακή. Και τώρα τον Οκτώβριο θέλω να προσθέσω και δύο καθημερινές και το Νοέμβριο άλλη μία και έτσι θέλω να το πάω ως να γεράσω. Αυτήν την εβδομάδα θέλω να ξεκινήσω και τα φρούτα - πώς με κόβεις; :)
Κι άλλα υποσχέθηκα στον εαυτό μου, αλλά μην σας τα πρήξω τώρα με τα προσωπικά μου και τους στόχους μου. Θα σας πρήξω με τα τραγούδια που άκουγα όμως, οπότε bye-bye mates, Καλό Φθινόπωρο, με σχέδια, στόχους και όνειρα. Kι αν δεν βγούνε, δεν πειράζει, είναι οκ.
Ακολουθούν τα 10 πιο χιλιοπαιγμένα κομμάτια του Υπογείου για το μήνα Σεπτέμβριο, ελληνικά και ξένα, σε κάπως αρμονικά ενωμένη σειρά, ανεξάρτητα από τη χρονολογία κυκλοφορίας και το είδος τους. Στο τέλος του άρθρου, τα δέκα τραγούδια στο spotify.
1. Change - Sundayman (2023)
Το νέο δίσκο του Κυρικάκου Μουστάκα aka Sundayman ("Melodyssey", out 15/9 via Inner Ear - check album review here), τον άκουσα φουλ τον περασμένο μήνα. Είναι μαγικός. Το track "Change" είναι το πιο αγαπημένο μου και σας αφήνω με τα λόγια του ίδιου του Κυριάκου, όπως μας τα είπε στο Track by Track του δίσκου εδώ στο Υπόγειο:
"Είναι ένα πολύ μελαγχολικό instrumental track, κλασικά πανδημικό, αλλά με πολύ ενέργεια και δύναμη στο φινάλε του. Στην ουσία εκφράζει τη γενικότερη ψυχοσύνθεση μου τα τελευταία χρόνια και την διάθεση να αλλάξω κυρίως πράγματα στον εαυτό μου. "Change" προς το καλύτερο ελπίζω! Στην αρχή έγραψα το arpeggio με ένα moog και στη συνέχεια τα strings με το Yamaha CS70m. Ήταν κάτι σαν ιεροτελεστία σε μία μαγική βραδιά που με οδήγησε σε μία ανάταση, κάτι που μάλλον το είχα πολύ ανάγκη εκείνη την εποχή."
2. Sallie's Heart Is Stone - Say Hi (2009)
Δεν είναι η πρώτη φορά που στη στήλη εμφανίζεται ένα κομμάτι σαν φάντασμα από το παρελθόν, μόνο και μόνο επειδή μου έσκασε στο μυαλό η μελωδία του μες στο ταξί πηγαίνοντας στο γραφείο ή επειδή άρχισα από το πουθενά να το τραγουδάω στο μπάνιο. Στην προκειμένη, το "Sallie's Heart Is Stone" ξεκίνησα να το σιγομουρμουράω σε έναν από τους περιπάτους που ανάφερα στον πρόλογο. Γύρισα σπίτι και σχεδόν τρέχοντας πήγα να το βάλω στο spotify να το ακούσω, όταν συνειδητοποίησα πως δεν θυμάμαι ούτε τον τίτλο του ούτε το συγκρότημα - ω, το φελέκι μου, πώς γίνεται αυτό;- το άκουγα κάθε μέρα νύχτα στις αρχές των 10's! Για ένα δευτερόλεπτο έκανα μία από τις πιο γελοίες σκέψεις που έχω κάνει ποτέ, την μοιράζομαι μαζί σας και σας δίνω το ελεύθερο να σκεφτείτε ό,τι θέλετε για μένα, "μήπως μπορώ να κάνω shazam στον εαυτό μου;". Γρήγορα παρέκαμψα τούτη την αριστουργηματική ιδέα και εισχωρώντας σχεδόν με μανία στο mind palace της νοερής δισκοθήκης που διατηρώ στο μυαλό μου, το εντόπισα. "Sallie's Heart Is Stone" των Αμερικανών (Seattle) Say Hi, από τον 3ο δίσκο τους, "Oohs And Aahs", που κυκλοφόρησε το 2009. Η μπάντα κατ'ουσίαν... δεν είναι μπάντα, αλλά το solo project του συνομήλικού μου (1976), Eric Elbogen.
3. Hollywood Forever Cemetery Sings - Father John Misty (2012)
Οι solo περιπέτειες του Fleet Foxes man, Josh Tillman, ποτέ δεν με τρέλαναν στο σύνολό τους, όμως ομολογώ πως με είχαν διαλύσει με τη γοητεία τους 4-5 κομμάτια, με κορυφαίο όλων το "Hollywood Forever Cemeter Sings". Instant Basement classic όταν είχε κυκλοφορήσει, το ακούγαμε εδώ κάτω με αμέτρητα repeats και με κωμικοτραγικά μεταμεσονύκτια singalongs. Από τον δίσκο "Fear Fun", που μας είχε έρθει τον Απρίλιο του 2012.
4. Sugar Land - Timber Timbre (2023)
8 χρόνια έπειτα από το αριστουργηματικό "Sincere Pollution", ο μυστηριώδης κύριος Taylor Kirk και το project του Timber Timbre επιστρέφουν με νέο δίσκο. Κυκλοφορεί στις 6 Οκτωβρίου και εδώ το σούπερ single "Sugar Land"...
5. Sympathy - Rare Bird (1969)
Ένα πρωινό σκρολάρισμα στην αρχική του fb, μου θύμισε τούτο το αριστούργημα. Το είχε ποστάρει ένας φίλος μουσικός. Μία που πάτησα το play και μία που το άκουσα 7-8 φορές στα καπάκια. Ήταν οι μέρες που ο Daniel έπνιγε τη Θεσσαλία και -έτσι συνδυαστικά όπως κύλησε το όλο πράμα- το κομμάτι έπλεξε μέσα μου έναν περίεργο συναισθηματικό ιστό, που λίγο έλειψε να μου φέρει δάκρυα.
"Sympathy" των Rare Bird, από το s/t debut της Βρετανικής progressive μπάντας, που κυκλοφόρησε το 1969.
6. Troubled Waters - The Streets (2023)
O spoken-word μεσσίας Mike Skinner μας φέρνει νέο δίσκο των The Streets, 12 ολόκληρα χρόνια μετά από το "Computers And Blues" του 2011. Το νέο άλμπουμ θα ονομάζεται "The Darker the Shadow the Brighter the Light" και τα singles ως τώρα -με κορυφαίο το "Troubled Waters"- είναι αρκούντως περιπετειώδη και συναρπαστικά, ώστε να περιμένω πώς και πώς το LP.
7. Join The Resistance - GOAT (2023)
Πέμπτος κατά σειρά δίσκος για τους μυστηριώδεις μασκοφόρους GOAT. Με δύο δαιμονισμένες και αψεγάδιαστες διαδοχικές κυκλοφορίες ("World Music"/2012, "Commune"/2014), αλλά και με το καθ'όλα τίμιο και απολαυστικό "Requiem" (2016), οι Σουηδοί από το Korpilombolo έγιναν για μένα, εύκολα και άκοπα, μία από τις πιο αγαπημένες μου 10's μπάντες. Το άλμπουμ που κυκλοφόρησαν πέρσι ("Oh Death", 2022) δεν στάθηκε στο ύψος των προγόνων του, κάτι που ελπίζω να μην συμβεί και στο επερχόμενο "Medicine", που έρχεται στις 13 Οκτωβρίου. Αν κρίνω από το single "Join The Resistance", όλα θα πάνε καλά...
8. Will Anybody Love Me? - Sufjan Stevens (2023)
Ο 10ος δίσκος του Sufjan Stevens θα ονομάζεται "Javelin" και μας έρχεται στις 6 Οκτωβρίου. Τα singles που προλογίζουν την κυκλοφορία είναι συμπαθητικά, κυρίως το παρόν "Will Anybody Love Me?".
H επιστροφή του Sufjan επισκιάστηκε από τα νέα πως ο Αμερικανός singer/songwriter πάσχει από το σύνδρομο Guillain-Barré, ένα σπάνιο αυτοάνοσο νόσημα που καθιστά τον ασθενή ανήμπορο μέχρι και να περπατήσει. Κράτα γερά Sufjan, το'χεις, θα το κερδίσεις. Περαστικά Sufjan.
9. Bug Like An Angel - Mitski (2023)
Ο νέος -έκτος κατά σειρά- δίσκος της Mitski, "The Land Is Inhospitable and So Are We" (out 15/9) έχει... κλέψει καρδιές, συγκεντρώνοντας διθυράμβους τόσο από τον μουσικό τύπο όσο και από το κοινό. Εμένα μου φάνηκε οκέι, απλά οκέι, όμως δεν έχω παρά να υποκλιθώ στο πανέμορφο και εξαγνιστικό track "Bug Like An Angel". Υπέροχο...
10. Dusk - Chelsea Wolfe (2023)
Ένα από τα καλύτερα tracks της χρονιάς ως τώρα. Πραγματικό διαμάντι, λάμπει εκτυφλωτικά στο σκοτάδι του και στέλνει ρίγη στην πλάτη μου από το πρώτο του ως το τελευταίο του δευτερόλεπτο. "Dusk".
Σε παραγωγή του David Andrew Sitek (TV On The Radio). Η κυκλοφορία του track δεν συνοδεύεται από σχετικές ανακοινώσεις για νέο δίσκο, όμως θαρρώ πως δεν θα αργήσουν. Η Chelsea Wolfe έχει να μας δώσει προσωπικό LP από το 2019 και το εξαιρετικό "Birth of Violence", οπότε μάλλον... ήγγικεν η ώρα.
Τα Κομμάτια του Μήνα Σεπτεμβρίου στο Spotify
