Τα 10+1 Κομμάτια Του Μήνα
Απρίλιος 15
Κάθε μήνα, η παρέα του Υπογείου επιλέγει τα 10+1 αγαπημένα της κομμάτια και τα μοιράζεται μαζί σας. 10 'ξένα' κι ένα ελληνικό. Να σημειωθεί πως το κριτήριο επιλογής βασίζεται αποκλειστικά στο πόσο πολύ 'έπαιξαν' τα συγκεκριμένα κομμάτια στον αέρα του Υπογείου, ανεξάρτητα από το έτος κυκλοφορίας ή το είδος τους. Επίσης, η σειρά παρουσίασης των τραγουδιών είναι τυχαία.
1. The Murlocs - Adolescence (2015)
Το νέο single της Αυστραλιανής μπάντας μάς άφησε άφωνους με την μελωδία του και τα ασύλληπτα φωνητικά του μίστερ Ambrose Kenny Smith. Εξίσου, κολληματικό και 'νοσταλγικό' το βίντεο. Το Adolescence θα βρίσκεται στο 2ο αλμπουμ των Murlocs, ο οποίος αναμένεται -λογικά- μέσα στο 2015. Λεπτομέρειες ακόμα δεν έχουν ανακοινωθεί. Το ντεμπούτο τους Loopholes είχε κυκλοφορήσει πέρσι το καλοκαίρι (2014) και όπως λένε εδώ στο BSMNT ακούγεται υπέροχα με τη συνοδεία (πολλής) μπίρας...
It's all red and white
The music is always ace
We have fun almost every night
There you'll always find
A friend of some kind
The boss is a real cool cat
And a rock n roll daddy too
It's not really where it's at
That's why we stick to it like glue
We dance and drink like we always do
Papa tells stories and the jukebox too
At the Melody Maker
Walk down the stairs to the room in the back
There is fuzz in the air and the band's in the dark
Then you go outside to catch your breath
Have a beer, a chat and cigarette
We dance and drink like we always do
Papa tells stories and the jukebox too
At the Melody Maker
3. Jacco Gardner - Hypnophobia (2015)
Ήδη έχω γίνει αποδέκτης σχολίων από φίλους (και στο facebook και στην... κανονική ζωή) του τύπου "Ρε τι θα γίνει θα γίνει μ'αυτόν τον τύπο; Μάς τα χεις πρήξει!". Δεν φταίω εγώ ρε παιδιά, αυτός φταίει, ο Jacco Gardner, ο Ιπτάμενος Ολλανδός, όπως συνηθίζουμε να τον αποκαλούμε εδώ στο Υπόγειο. Πρώτα μάς άφησε σύξυλους με το ντεμπούτο του Cabinet Of Curiosities (2013) και τώρα πάει να κάνει το ίδιο με τον δεύτερο δίσκο του Hypnophobia, o οποίος επίσημα κυκλοφόρησε χτες (5 Μαϊου). Δεν ξέρω αν αυτή η δεύτερη κυκλοφορία θα ξεπεράσει σε μεγαλείο την πρώτη (με τα πρώτα 5-6 ακούσματα δεν μοιάζει διόλου απίθανο κάτι τέτοιο), είμαι όμως βέβαιος πως το ομώνυμο Hypnophobia είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχει γράψει ποτέ (tip: 2' 35'').
Κανονικά θα έπρεπε να ήταν στη λίστα του Μαρτίου, μιας και τότε οι 'one of a kind' Νεοζηλανδοί μοιράστηκαν μαζί μας το συγκεκριμένο διαμαντάκι, προάγγελος της τρίτης ομώνυμης (Multi Love) κυκλοφορίας τους. Το γεγονός όμως πως ολοκλήρο το αλμπουμ προσφάτως 'leakαρε' (κυκλοφορεί επίσημα 26 Μαϊου), ανακίνησε μέσα μας την καψούρα με αυτό το τραγούδι. Είναι καλός ο δίσκος των UMO, είναι πολύ καλός και αυτή τη φορά, όμως το Multi Love είναι πραγματικά σκέτη ομορφιά. Coolness.
Κι εδώ ακολουθεί μία σύντομη ιστορία ενός 'καμμένου' ανθρώπου: Γυρνάει απ'τη δουλειά, όπως κάθε βράδυ, περίπου 1 τη νύχτα. Ετοιμάζει το... ελαφρύ βραδινό του (το καταπέτασμα) και ψάχνει κάτι να δει σε οθόνη για να τον συνοδέψει στο μοναχικό γεύμα του (κλασικός Ελληνάρας...). Αν και δεν έχει ασχοληθεί με το gaming από τα τέλη της δεκαετίας του '90 (με εξαίρεση το Football Manager) πληκτρολογεί στο search του YouTube '10 Most Frightening Games Of All Time', τα αποτέλεσματα είναι αρκετά, διαλέγει ένα στην τύχη και ξεκινά την κατανάλωση της τροφής του συνοδεία του βίντεο. Στο τέλος του countdown, ακούει ένα καταπληκτικό theme, σταματάει το φαγητό του και αρχίζει τις προσπάθειες για τον εντοπισμό του. Κι έτσι καταλήγει στη μεγαλοφυϊα του Ιάπωνα Akira Yamaoka, o οποίος μεταξύ (πολλών) άλλων είχε γράψει το 1999 τη μουσική για το video game Silent Hill. Please listen...
Ολόφρεσκο και υπέροχο, από τον δαιμόνιο John Dwyer και τους Thee Oh Sees. Αν και πέρσι τέτοια εποχή η γκαραζοψυχεδελική μπάντα από το San Francisco δήλωνε διάλυση, επιστρέφει με νέο δίσκο ονόματι Mutilator Defeated At Last, ο οποίος θα κυκλοφορήσει στις 18 Μαϊου. Οι Thee Oh Sees θα είναι στη σκηνή του Plissken Festival στις 6 Ιουνίου, 2 χρόνια μετά την εμφάνισή τους στο AN Club το Μάϊο του 2013.