Motorpsycho, Dury Dava
@ Fuzz
20/09/2019
Θα ξεκινήσω ανάποδα, από το φινάλε του live και με την ατάκα φίλου και φανατικού των Motorpsycho: “Ξέρεις κάποιο άλλο συγκρότημα με 30 χρόνια δισκογραφίας να παίζει στο encore κομμάτι από το τελευταίο του άλμπουμ”;
Αυτό ήταν πραγματικά που τα είπε όλα και συνοψίζει μια μεγάλη αλήθεια: Αυτή η σπουδαία Νορβηγική υπερπαραγωγική μπάντα είναι το πιο υποτιμημένο συγκρότημα όλων των εποχών. Τελεία και παύλα. Και το τρομερό live που βιώσαμε κάποιοι λίγοι τυχεροί σε συνδυασμό με τη σκέψη ότι πριν από αυτό, 30 χρόνια πλούσιας και υπέροχης δισκογραφικής πορείας έχουν προηγηθεί, αποτέλεσε την επιβεβαίωση αυτής της αλήθειας.
Ας πάμε όμως περίπου 3 ώρες πριν την ατάκα για να ασχοληθούμε με το opening act, τους Έλληνες Dury Dava για τους οποίους είχα ακούσει πολύ καλά λόγια αλλά ούτε μια νότα. Οπότε ευκαιρία για το αγαπημένο μου (όποτε τύχει) συναυλιακό σπορ: “Μην ακούσεις τίποτα πριν τους δεις live”!
Ο ήχος ήταν καλός, τους βοήθησε και γενικά μπορώ να πω πως με κέρδισαν εύκολα με αυτό το prog/jazzy/psychedelic/rock ύφος με έντονες πινελιές ελληνικής παράδοσης. Οπωσδήποτε συγκρότημα με ταυτότητα και ιδιαίτερο χαρακτήρα, ακόμα ένα στα αρκετά που εμφανίζει (ευτυχώς) η ελληνική σκηνή τα τελευταία χρόνια. Δεμένη μπάντα, καλοπροβαρισμένη, ωραία παιξίματα, έξυπνες ιδέες, τα πιο jammy και ψυχεδελικά σημεία τους σπέρνανε. Μοναδική ένσταση 1-2 κομμάτια που είχαν έντονο έναν πιο punk χαρακτήρα (στο ύφος των Bazooka θα τόλμαγα να πω) τα οποία δεν ήταν άσχημα, απλώς προσωπικά με μπέρδεψαν λίγο και με βγάλαν εκτός κλίματος. Έχουν όλο τον χρόνο μπροστά τους και όλα τα φόντα για να την βρουν όμως την άκρη.
Πρώτη εντύπωση πάντως θετικότατη.
Η συνέχεια όμως ανήκε “στο μεγαλύτερο συγκρότημα όλων των εποχών που δεν ξέρει κανείς”.
Είχα μεγάλη προσμονή να δω τους Motorpsycho live και έχοντας παρακολουθήσει (όσο μπορώ) τη τρομερή δισκογραφία τους, ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι θα άκουγα κάτι πολύ καλό.
Διαψεύστηκα όσο δε πάει. Το live δεν ήταν πολύ καλό, ήταν επιεικώς απίστευτο και πραγματικά δύσκολο να περιγραφεί με λόγια… 3 άρτιοι μουσικοί (μπάσο, κιθάρα, τύμπανα με τον μπασίστα να μοιράζεται τα φωνητικά με τον κιθαρίστα) σε ένα αποκαλυπτικό μουσικό όργιο που άγγιξε τη κορυφή αυτού που λέμε “power trio”. Έχοντας δει κυριολεκτικά άπειρα live στη ζωή μου, δύσκολα μπορεί να με κάνει πια κάποιος μουσικός να μείνω με το στόμα ανοιχτό σαν χάνος. Και όμως αυτοί τα κατάφεραν και το μόνο που μπόρεσα να ψελλίζω που και που στους εξίσου αποχαυνωμένους φίλους μου δίπλα, ήταν ένα “ τι είναι τούτο ρε μαλάκα...”
Οι Motorpsycho περνώντας από όλες τις περιόδους τους από τα 90ς ως σήμερα (από όλη τη δισκογραφία είναι πρακτικά αδύνατο σε 2 ώρες live…) με κάναν να χαθώ σε έναν κόσμο απόλυτα δικό τους. Τρομερές μελωδίες, εκπληκτικά σόλο, ψυχεδελικά ξεσπάσματα, άγριες στιγμές, ξανά μελωδία, απίστευτα jam , παιξίματα και δέσιμο από… άλλο Σύμπαν και όλα αυτά με μια συνοχή και ισορροπία που δεν μπορεί πραγματικά να περιγραφεί με λόγια, παίζοντας ένα playlist που πιθανόν δεν είχαν ξαναπαίξει, αφού σε κάθε live παίζουν άλλο! Είναι από αυτά τα πράγματα που απλά πρέπει να τα βιώσεις για να καταλάβεις. Για 2 ώρες και βάλε κυριολεκτικά ταξίδευα στον πλανήτη Motorpsycho, συνειδητοποιώντας ότι είχα παρακολουθήσει ένα από τα καλύτερα live ever. Μεγάλη κουβέντα αλλά αλήθεια…
Είναι πραγματικά απίστευτο το ότι στο Fuzz βρέθηκαν μόλις 200-250 άνθρωποι για να ζήσουν αυτή την εμπειρία με μια πολύ λογική μάλιστα τιμή εισιτηρίου. Δε ξέρω πραγματικά γιατί συμβαίνει αυτό με τους Motorpsycho (και όχι μόνο στην Ελλάδα)… Όλα αυτά τα χρόνια είναι σαν να είναι ένα καλά κρυμμένο μυστικό για λίγους. Το καλό όμως είναι ότι αυτοί οι λίγοι φαίνεται να είναι αρκετοί για το συγκρότημα, αν κρίνω από την τρομερή διάθεση τους στο live και την ασταμάτητη γενικά δημιουργικότητα τους.
Δεν είναι όμως ποτέ αργά για να τους ανακαλύψετε όσοι δε τους γνωρίζετε. Απλώς ξεκινήστε από ένα οποιοδήποτε από τα πάρα πολλά, ποικιλόμορφα και εξίσου σπουδαία άλμπουμ τους και χαθείτε στο κόσμο τους. Και την επόμενη φορά που θα μας επισκεφτούν με χάσετε με τίποτα αυτή την εμπειρία αν αγαπάτε στα αλήθεια τη μουσική...
