Release Athens, Day 6 (21/6)
Cypress Hill, Dub FX, Ταφ Λάθος,
Anser X Eversor, 12ος Πίθηκος, Νέγρος του Μοριά
Με το παρόν άρθρο/live review καλωσορίζουμε στο Υπόγειο τον πανμέγστο φίλο Θύμιο Κολοκούρα, ο οποίος την περασμένη Παρασκευή (21/6) βρέθηκε στην Πλατεία Νερού για την 6η Μέρα του Athens Release Festival και μας μεταφέρει (με τη βοήθεια και των φίλων του) τις εντυπώσεις του από τις εμφανίσεις των Ελλήνων μουσικών, αλλά φυσικά και του Dub FX και των θρυλικών Cypress Hill.
Θεωρώ πως μου δόθηκε το βήμα να καλύψω μια συναυλία αρκετά ανάμεικτων συναισθημάτων, σε προσωπικό επίπεδο, οπότε θεωρώ πως θα έχει αρκετά μεγάλο ενδιαφέρον, ακόμα και για εμένα τον ίδιο, να δω και να διαπιστώσω στο τέλος του άρθρου αν το πρόσημο της ήταν τελικά θετικό ή αρνητικό. Γράφοντας για πρώτη φορά, θα ήθελα να κάνω το κατάλληλο desclaimer (ελληνιστί "αποποιήση ευθύνης"), το οποίο πιθανόν και να εννοείται: Όσα θα καταγράψω ειναι καθαρά προσωπική μου άποψη και σίγουρα πολλά άτομα μπορεί να θεωρήσουν ασήμαντα κάποια από τα σημεία που θα θίξω.
Μπαίνοντας ωστόσο στο ''ψητό'', κατάφερα δυστυχώς να φτάσω στην Πλατεία Νερού γύρω στις 9:30 λόγω υποχρεώσεων. Εξασφάλισα όμως μερικές γνώμες και συνέλεξα και κάποιες σημαντικές πληροφορίες για όσα έχασα, απο φίλους που κατάφεραν να παρεβρεθούν απο την αρχή του event και θα τις μεταφέρω. Σίγουρα, μιλώντας για τα ελληνικά συγκροτήματα, οι ''πιστοί ακόλουθοι'' του εκάστοτε καλλιτέχνη έχουν πάνω-κάτω μια ιδέα για το performance, καθώς και τον ήχο του. Ωστόσο, πάμε να δούμε τι μου είπαν για την εμφάνισή τους στο live του Σάββατου οι "σπιούνοι" μου.
* εδώ εξαιρετικό upload για την 6η Μέρα του Release, από το κανάλι sonix con.
Ξεκινώντας απο το Νέγρο του Μοριά, πληροφορήθηκα πως είχε τον κόσμο του, παρόλο που έπαιξε στις 5.30 το απόγευμα μέσα στο κατακαλόκαιρο και δεν θα μπορούσα να μην χαρακτηρίσω το κοινό που ήταν εκει με το κλισέ ''σκληροπυρηνικό'' - με την (πολύ) καλή έννοια. Ο Νέγρος του Μοριά, λοιπόν, μέσα από τους κυρίως trap ήχους του, έδωσε το δικό του show για τα περίπου 200 άτομα τα οποία βρισκόταν στο χώρο εκείνη τη στιγμή.
Συνεχίζουμε με το 12ο Πίθηκο. Όσοι ακόλουθοί του διαβάζουν αυτό το άρθρο ξέρουν τι περιμένουν να ακούσουν για έναν καλλιτεχνη που μετρά ήδη αρκετά χρόνια στη σκήνη και ειναι πολύ αγαπητός. Για τον 12ο λοιπόν, πέραν των πολύ καλών σχολίων που άκουσα για το performance του, θα ήθελα να σταθώ σε μια κίνηση που πληροφορήθηκα πως προέβη: Εχοντας ξεκινήσει ενα a cappella freestyle, σταμάτησε ξαφνικά λέγοντας "Συγγνώμη, αλλα για μένα κατεβάστε όλα τα κινητά. Συγγνώμη αν στεναχωρώ κάποιους, αλλά δεν το θέλω". Πολύ σημαντικό το θέμα το οποίο έθιξε. 'Ολοι μας πλέον βλέπουμε σε κάθε live άτομα να παρακολουθούν σχεδον ολόκληρη τη συναυλία μέσα απο την οθόνη του κινητού τους. Είναι ένα πολύ μεγάλο ζήτημα, το οποίο ίσως χρήζει ξεχωριστού και αυτούσιου άρθρου (Mike, απευθύνω ανοιχτή πρόσκληση).
Συνεχίζοντας με Anser X Evensor και με τον κόσμο να αυξάνεται εκθετικά με το πέρας της ώρας, περισυνέλεξα από τους φίλους μου τα θετικότερα σχόλια, καθώς το κοινό -παρά τον ήλιο που έκαιγε ακόμα- εγκατέλειψε τα καταφύγια σκιάς του και μαζεύτηκε μπροστά, περνώντας τόσο καλά με τους Anser X Evensor, που τους φάνηκε λίγο το set που ήθελαν περισσότερο. Η καλύτερη επιβράβευση, θεωρώ, για ένα συγκρότημα.
Τη σκυτάλη στη συνέχεια πήρε ο Ταφ Λάθος. Θα ήθελα να αναφέρω πως τον τελευταίο καιρό, τουλάχιστον μια φορά τη μέρα, θα δω κάποιον να φοράει μπλουζάκι του έξω στο δρόμο! Ο Ταφ, λοιπόν, με την προσθήκη live ηλεκτρονικού πιάνου (πολύ σημαντικό για εμένα οι καλλιτέχνες αυτής της σκηνής να καταφέρνουν να αναπαράγουν τα beats-samples τους με live όργανα), κατάφερε να ικανοποιήσει και με το παραπάνω το όλο και αυξανόμενο κοινό του! Έξτρα προσθήκη που δείχνει πως ο ''Ταυτισμένος'' προσέχει πολύ το γενικότερο live performance του, ηταν βιντεάκια που αναπαράγονταν στην οθόνη σαν μικρά ταινιάκια, γεγονός στο οποίο στάθηκαν με ικανοποίηση τα άτομα που περιμένουν το κάτι παραπάνω στην σκηνική παρουσία ενός καλλιτέχνη!
Συνεχίζοντας μέσα από τα δικά μου πλέον μάτια (ναι, έφτασα κι εγώ στην Πλατεία Νερού), έκανε την εμφάνισή του ο Dub FX. Έχοντας αλλάξει το ύφος του από παλαιότερες εμφανίσεις, έδωσε ενα σόλο performance και πρόσφερε ένα πολύ όμορφο σόου με πολύ καθαρό ήχο (κρατήστε το αυτό για αργότερα). Ο κόσμος έδειξε να το διασκεδάζει και μάλιστα σε δύο περιπτώσεις, ανεβάζοντας το τέμπο, ο καλλιτέχνης κατάφερε να κάνει όλο το κοινό να χοροπηδά ρυθμικά προσφέροντας ενα πολύ όμορφο πάρτυ και ανεβάζοντας τη διάθεση κατακόρυφα για τους αμέσως επόμενους: Τους εμβληματικούς και πρόσφατα κατόχους ενός αστεριου στο Holywood Walk of Fame -Cypress Hill- , ένας τίτλος τεράστιας σημασίας και κύρους... Ωστόσο, δεν είμαστε εδώ για να προσφέρουμε εγκυκλοπαιδικές γνώσεις για τους Cypress Hill, αλλά για να δούμε πώς μας διασκέδασαν χθες.
Το κινητό μου έγραφε 23:00 και χώρις ούτε ένα δευτερόλεπτο καθυστέρησης, ο τεράστιος mix master mike βολεύτηκε πίσω απ την κονσόλα του και για περίπου ένα τέταρτο μας απέδειξε γιατί άτομα σαν κι εμένα τον χαρακτηρίζουμε τεράστιο. Τρελά mixes και scratches, τα οποία είχαν ουσία και δεν ήταν εκει απλά για το εφέ! Υπό τους ήχους του intro του προσωπικού αγαπημένου "Band of Gypsies" απ το νέο τους άλμπουμ "Elephants on Acid", οι κύριοι B-Real, Sen Dog και Eric Bobo ξεπρόβαλλαν ξεκινώντας το σόου! Να ξεκαθαρίσω εξαρχής πως στο σήμειο που βρισκόμουν -στο κέντρο ακριβώς και όχι εντελώς μπροστά- το μπάσο ακουγόταν πολύ δυνατά καλύπτοντας τα διάφορα samples του εκάστοτε κομματιού και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό. Επίσης το μικρόφωνο του B-Real, ειδικά στην αρχή, ήταν πολύ χαμηλά, ενώ στην συνέχεια έγινε κάποια αύξηση της έντασης, που ωστόσο προσωπικά θεωρώ πως δεν ήταν αρκετή. Αναφέρθηκα σε αυτά τα δύο σημεία, γιατι θεώρω πως ειδικά σε χιπ-χοπ μπάντες το Α και το Ω είναι σίγουρα η σώστη ένταση της φωνης καθώς και τα samples. Να τονίσω πως άτομα που βρισκόταν αρκετά πιο πίσω από εμένα μου ανέφεραν πως ο ήχος και τα φωνητικά ήταν καθαρότερα.
Αφήνοντας το τεχνικό κομμάτι πίσω μπορώ να πω πως το διασκέδασα αρκετά. Ήταν ένα πολύ όμορφο σόου, πράγμα που οι Cypress Hill, με 30 χρόνια ιστορία και εμπειρία στην πλάτη τους, δεν περιμέναν εμένα για να το επιβεβαιώσω. Ξέρουν πώς γίνεται η δουλειά και πολύ καλά μάλιστα... Και τα 4 μέλη που ήταν επί σκηνής έδειχναν πως δεν ήτανε "άλλο ένα 'μεροκάματο''. Γούσταραν. Ειδικά τόσο ο Master Mike όσο και ο Eric Bobo έβγαζαν τρελή ενέργεια και φοβερά ''τζαμαρίσματα''. Οι δυο frontmen σίγουρα δεν υστέρησαν σε εκρηκτικότητα, απλά έχουν εκ φύσεως πιο low στυλάκι, το οποίο όμως σε συνεπαίρνει εξίσου. Από μεριάς setlist, δε νομίζω πως έμεινε κανένας παραπονεμένος, με τους Cypress να προσφέρουν απλόχερα όλα τα διαχρονικά τους hits όπως τα: "When the Shit Goes Down (you better be ready!)", "Throw Your Set In the Air", "Latin Lingo", "Tequila Sunrise", "Insane in the Brain", "I Ain't Goin' Out Like That", "(Rock)Superstar" και το mix των "Roll it up"/"I Wanna Get High"/"Cisco Kid"/"Dr.Greenthumb"/"Hits From The Bong", κάνοντας τα άτομα της αντίστοιχης ιδεολογίας να ακολουθήσουν την αντίστοιχη τελετουργία. Θα μου πείτε "Θύμιο, έγραψες σχέδον όλη τη setlist!" - ε, αφού είναι όλα διαχρονικά hits και κομματάρες! Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, για το κλείσιμο μας έδωσαν μια διασκευή στο πασίγνωστο "Jump around" των House Of Pain! O B-Real προσκάλεσε όλο τον κόσμο να γονατίσει, λέγοντας μάλιστα σε κάποια στιγμή σε σπαστά ελληνικά "κάτω,κάτω". Μπορείτε να φανταστείτε το ντελίριο που επικράτησε όταν κληθήκαμε να σηκωθούμε και επειδή μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, πόσο μάλλον ένα βίντεο, παραθέτω παρακάτω το link από το εν λόγω video.
https://www.facebook.com/releaseathens/videos/703850696740508/
Όπως ανέφερα στην αρχή, μετά το πέρας της γραφής του παρόντος άρθρου/review, θα ήθελα να δω αν τελικά έμεινα ικανοποιημένος ή όχι απ το main όνομα της Παρασκευής και νομίζω πως η απάντηση είναι ένα μεγάλο ΝΑΙ! Σίγουρα ειναι αποθαρρυντικό να μην έχεις τον ήχο που θες απ' το συγκρότημα που ακούς, ωστόσο αυτό δε στάθηκε εμπόδιο στο να περάσω όμορφα με τους θρυλικούς και αγαπημένους μου Cypress Hill. Ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπα, πιθανόν να μην ξαναπεράσουν απ τα μέρη μας μέχρι να συνταξιοδοτηθούν, οπότε σίγουρα είμαι χαρούμενος που κατάφερα να τους δω από κοντά. Επίσης, σε θέμα performance -αλλά και γενικότερης αύρας- δεν υστέρησαν και έδειξαν πως ακόμα και μετά από τόσα χρόνια έχουν όρεξη και να γράψουν νέα έπη (βλ. "Elephants on Acid"), αλλά και να προσφέρουν μια γεμάτη ένταση σκηνική παρουσία. Σίγουρα κάποια άτομα που επίσης δεν έμειναν ικανοποιημένα απ' τον ήχο θα διαφωνήσουν με την ''άφεση αμαρτιών μου',' διότι έτσι σε όλα τα live ο ήχος των μεγάλων συγκροτημάτων θα ήταν στον αέρα. Παρόλα αυτά, τουλάχιστον για τους Cypress, ακριβώς επειδή ως σόου με ικανοποιήσε αλλά και επειδή ξέρω πως στα live τους πάντα επιδιώκουν τον καλύτερο δυνατό ήχο, μπορώ να πω πως τουλάχιστον εγώ έφυγα χαρούμενος και γεμάτος.
Υ.Γ. 1 Μπράβο στους διοργανωτές του Release Athens για τα πολύ δυνατά ονόματα που έχουν φέρει όλες τις μέρες.Το χρειαζόμαστε αυτό στην Ελλάδα!
Υ.Γ. 1,5 Μπράβο στους διοργανωτές του Release Athens για τη γενικότερη άρτια οργάνωση στο χώρο. Σε όλα τα περίπτερα δεν υπήρχαν παρατράγουδα και καθυστερήσεις και όλα έδειχναν να κυλάνε ομαλά.
Υ.Γ. 2.Μπράβο στην Ελληνική χιπ-χοπ σκηνή που δείχνει να ωριμάζει ξανά και να προσφέρει ποιοτικό και δυνατό υλικό.
Υ.Γ. 3.Ευχαριστώ κατά κύριο λόγο τον πολύ καλό μου φίλο Στέλιο Καράβη, ο οποίος μου έδωσε τα φώτα του όσον αφορά στα συγκροτήματα που δεν πρόλαβα να παρακολουθήσω.
Cypress Hill Setlist Athens 21/6/2019
Mix Master Mike Warm-up
Band of Gypsies
Real Estate
Hand on the Pump
Checkmate
The Phuncky Feel One
When the Shit Goes Down
Throw Your Set in the Air
Shots Go Off (Rusko cover)
Put Em in the Ground
Lick a Shot
Latin Lingo
Latin Thugs
Tequila Sunrise
Mix Master Mike and Eric Bobo Instrumental Break
Roll It Up, Light It Up, Smoke It Up / I Wanna Get High / Cisco Kid / Dr. Greenthumb / Hits from the Bong
How I Could Just Kill a Man
Insane in the Brain
I Ain't Goin' Out Like That
Illusions
(Rock) Superstar
Jump Around (House of Pain cover)
LSD (Interval)
