Release Festival Day 4
Sigur Ros, The Black Angels, DIIV
13/6/2016
Το να είναι Καλοκαίρι και να βρίσκεσαι σε μια φεστιβαλική βραδιά σε έναν ανοιχτό χώρο σα τη Πλατεία Νερού, δίπλα στη θάλασσα, αποτελεί μία από τις πιο ιδανικές συνθήκες που μπορεί να ζητήσει ένας μουσικόφιλος για να αγγίξει στιγμές απόλυτης ομορφιάς.
Πόσο μάλλον όταν αυτό το φεστιβάλ είναι η τέταρτη, τελευταία και μάλλον καλύτερη μέρα του νεοσύστατου (ευχές για μακροημέρευση!) Release Athens Festival με «κράχτες» τους The Black Angels και τους Sigur Ros. Κοινώς ψυχεδέλειες και ποστροκιές, δηλαδή καταστάσεις κατά κύριο λόγο ατμοσφαιρικές και ταξιδιάρικες.
Μπήκα στο χώρο με τη παρέα μου (που μετά έγινε τεράστια, να άλλη μία όμορφη συνθήκη των καλοκαιρινών συναυλιών!) γύρω στις 7 και κάτι, αφού δυστυχώς δε μπόρεσα να είμαι νωρίτερα για να δω τους Afformance και τον Theodore. Εκείνη την ώρα όμως ξεκινάγανε οι αμερικανοί πιτσιρικάδες DIIV, οι οποίοι με βοηθήσανε να συνεχίσω την παράξενα όμορφη συνήθεια που έχω, να ακούω κατευθείαν live σε ένα φεστιβάλ κάποιο συγκρότημα που δε γνωρίζω από πριν. Μην έχοντας λοιπόν ακούσει νότα προηγουμένως, μπορώ να πω πως οι DIIV με κέρδισαν με τη νεανική ορμή τους, τη χοροπηδιάρικη διάθεση τους και αυτό το λίγο shoegaze, λίγο indie 80s-90s mix, με πιασάρικα ριφάκια και μπασογραμμές άλα Joy Division. Θα τολμούσα μάλιστα να πω ότι σε μερικές στιγμές ένιωσα σα να ακούω… πιο χαρούμενους, τους συμπολίτες τους από τη Νέα Υόρκη Interpol! Λέμε τώρα…
Όπως και να’χει, οι DIIV είχαν μπόλικη ενέργεια, ήταν επικοινωνιακοί και πολύ κεφάτοι, αυτό φαινόταν, οπότε μας κάνανε να περάσουμε καλά στη μία ώρα που βρέθηκαν στη σκηνή.
Η ώρα έχει φτάσει 9 παρά κάτι, έχει ξεκινήσει να σκοτεινιάζει και μια τεράστια τηλεόραση ανάβει πίσω από τη σκηνή, τίγκα στα χιονάκια, προϊδεάζοντας μας ότι η ώρα των Black Angels είχε φτάσει. Τις δύο προηγούμενες φορές που μας είχαν επισκεφτεί δεν είχα καταφέρει να τους δω, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί και τρίτη φορά το ίδιο…
Οι Τεξανοί μάστορες της ψυχεδέλειας ξεκίνησαν μάλλον λίγο μουδιασμένα, εξαιτίας κυρίως κάποιων προβλημάτων στον ήχο, τα οποία συνόδευσαν όλη την εμφάνιση τους, αν και στη πορεία τα πράγματα βελτιώθηκαν αισθητά. Αυτό όμως το μικρό μούδιασμα κράτησε για λίγο, αφού στη συνέχεια απέδειξαν γιατί είναι ένα από τα σημαντικότερα σύγχρονα συγκροτήματα. Επαγγελματικό στήσιμο, παιξίματα «όπως πρέπει», υπέροχα ψυχεδελικά visuals από πίσω και μετά από λίγο αρχίζεις να χάνεσαι στο κόσμο τους… Πραγματικά καθηλωτική εμφάνιση από τους Angels, όσο τους παρακολουθούσες ένιωθες να σε τραβάνε προς τη μεριά τους, όχι όμως για....να σε φάνε, αλλά για να σου χαρίσουν το υπέροχο τριπάρισμα του καλύτερου σύγχρονου ψυχεδελικού ροκ. Όσο πέρναγε η ώρα, τόσο καλύτεροι γινόντουσαν και όταν πια η εμφάνιση τους τελείωσε, είχαν καταφέρει για όλο αυτό το χρονικό διάστημα να μην υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από τη μουσική τους και τα vibes που εκτόξευαν. Απλά καταπληκτικοί… Με διάφορους θεατές που συζήτησα μετά, υπήρξαν άνθρωποι που συμφώνησαν με αυτή την άποψη, υπήρξαν όμως κι αυτοί που απλά βαρεθήκανε. Περί ορέξεως… κολοκυθόπιτα που λένε, για μένα όμως οι Black Angels είναι οι βασιλιάδες της ψυχεδέλειας του 21ου αιώνα και το απέδειξαν περίτρανα στο Release Athens Festival.
«Γειά σας! Ο μάνατζερ των Sigur Ros; Είμαστε από το Release Athens Festival και θα θέλαμε να συζητήσουμε τη προοπτική να εμφανιστεί το συγκρότημα στην Αθήνα. Παρακαλώ πείτε μας, τι ακριβώς ζητάτε;»
«Κοιτάξτε, η αμοιβή μας είναι… τόσα, χρειαζόμαστε μια επαρκής σκηνή για να τοποθετήσουμε ένα σωρό ωραία καλούδια οπτικών εφέ, θέλουμε τον… τάδε απαραίτητο ηχητικό εξοπλισμό και τέλος… μια όμορφη βροχή πάνω από το χώρο!»
«Τι εννοείται βροχή;;;”
«Κανονική βροχή κύριε… Τόση ώστε να μη φύγει ο κόσμος τρέχοντας, να διαρκέσει σχεδόν σε όλη την εμφάνιση του συγκροτήματος και επιπλέον, αν είναι εφικτό, λίγες εντυπωσιακές αστραπές που να ΜΗΝ συνοδεύονται από καταιγίδα!»
Ήταν τόσο ταιριαστό και τόσο υπέροχο αυτό που συνέβηκε με τη βροχή κατά την εμφάνιση των Sigur Ros, που σε ένα παράλληλο σύμπαν, ο παραπάνω διάλογος θα μπορούσε να είναι αληθινός… Έχω παρακολουθήσει, δε θυμάμαι πόσες συναυλίες στη ζωή μου, ποτέ μια βροχή σε έναν ανοιχτό χώρο δεν υπήρξε πιο ευπρόσδεκτη.
Δεν έφτανε στους Sigur Ros ο άψογος ήχος, τα πανέμορφα παιχνίδια των οπτικών εφέ, τα 3 μόλις άτομα στη σκηνή που ακούγονταν σαν… 13. Δεν έφτανε η φανταστική ατμόσφαιρα, οι συγκινητικές και ταξιδιάρικες μελωδίες τους. Ήρθε και αυτή η βροχή, τόση ώστε να αναστατώσει (είναι η αλήθεια) αρκετό κόσμο, αλλά να μη πτοήσει σχεδόν κανέναν από το να κάτσει και να απολαύσει αυτή την υπέροχα μαγευτική εμφάνιση. Το σκηνικό είχε ξεφύγει τελείως, οι Ισλανδοί ήταν σα να την είχαν φέρει από τη χώρα τους για να συνοδεύσει την εμφάνιση τους, επιδοκιμασίες χαράς ακούγονταν από χιλιάδες άτομα κάθε φορά που μια αστραπή εμφανιζόταν στον ουρανό(!!) και όλα αυτά συντέλεσαν ώστε να μπορώ να πω με ασφάλεια, ότι βρέθηκα σε μία από τις πιο μαγευτικές συναυλίες που έχω παρακολουθήσει ποτέ…
Οι Sigur Ros ήταν απλά φανταστικοί, μας ταξίδεψαν και μας λύτρωσαν. Την ώρα που τους παρακολουθούσα, σκεφτόμουν (για ακόμη μια φορά στη ζωή μου) τι υπέροχο πράγμα είναι η μουσική… Μόνο αυτή μπορεί να καταφέρει 3 τύπους από το βορειότερο άκρο της Ευρώπης να μαγέψουν ένα μεγάλο κοινό από το νοτιότερο άκρο, τραγουδώντας σε μια γλώσσα εντελώς εξωτική στα δικά μας αυτιά, που δε σου θυμίζει τίποτα, δε μπορείς να καταλάβεις καθόλου τι λέει, αλλά δε σε νοιάζει διόλου γιατί είναι σα να σου διηγείται ένα πανέμορφο μουσικό παραμύθι.
Δεν περιγράφω άλλο… Και τι να πω… Κάτι τέτοιες στιγμές δεν έχουν σημασία τα playlists και οι κλασικές λεπτομέρειες των live. Την ώρα που οι τρεις Sigur Ros αποθεώνονταν από το μουσκεμένο αλλά άκρως ευχαριστημένο κοινό, μια πανέμορφη φεστιβαλική μέρα ολοκληρωνόταν. Ήταν σπάνια η χθεσινή βραδιά, αλλά τίποτα δε μας εμποδίζει να προσδοκάμε ανάλογες στιγμές. Μπράβο στο Release Athens Festival και καλή συνέχεια να έχει. Μπράβο στα συγκροτήματα, στο κοινό, μπράβο… και στη φύση για την υπέροχη βροχή!
Με κάτι τέτοια λες, «η ζωή μόνο έτσι είναι ωραία»…
*Η πρώτη photo είναι από το official facebook των Sigur Ros. Οι άλλες δύο είναι δικές μου :)
