Σείριος Σαββαΐδης
@ Ρότα Art Cafe
17/1/2018
Είναι καιρός τώρα που «πρήζω» όποιον βρίσκω μπροστά μου με τον Σείριο Σαββαΐδη και με αυτή τη πραγματικά σπάνια songwriting μαγεία που εκπέμπει η μουσική του.
Είναι καιρός τώρα που νιώθω ότι αυτός ο καλλιτέχνης πρέπει να γίνει πιο γνωστός και να αποκτήσει το όνομα που πραγματικά του αξίζει.
Είναι καιρός τώρα που ήθελα να τον δω live οπωσδήποτε. Και το ήθελα τόσο πολύ, ώσπου κατάλαβα ότι για να συμβεί αυτό και να κατέβει στην Αθήνα, θα έπρεπε με έναν τρόπο να βοηθήσω. Και όντως βοήθησα (λίγο), διαφορετικά θα έπαιρνα τελικά την απόφαση να ανέβω εγώ στη Καβάλα για μια εκδρομούλα, αν δε βρισκόταν η Ρότα, αλλά κυρίως η απόφαση του ίδιου να ξεπεράσει διάφορα πραγματάκια που τον απασχολούσαν και να δοκιμάσει αυτό το live.
Νιώθω πραγματικά ευτυχής που όλα πήγαν πέρα ακόμα και από τις όποιες προσδοκίες είχαμε για αυτή την εμφάνιση, αν και το ένιωθα ότι θα έρθει κάτι καλό από μέρες πριν...
Το συγκεκριμένο μαγαζί αποτέλεσε –όπως το υπολόγιζα κιόλας- το ιδανικό σκηνικό για να μπορέσει να απλώσει ο Σείριος αυτή την ιδιαίτερη ομορφιά της μουσικής του.
Όλα πήγαν καλά: Ξεπερνώντας γρήγορα το άγχος που μας ομολόγησε ότι έχει και με την απόδοση του να ανεβαίνει συνεχώς από κομμάτι σε κομμάτι, απλώς με τη κιθάρα του, τη φωνή του και τα κρουστά του συμπαίχτη του και στους Dead Ends Δημήτρη Αποστολίδη, με έναν άψογο ήχο και κυρίως με ένα ΥΠΕΡΟΧΟ κοινό που χειροκρότησε θερμά κάθε τραγούδι, κατέκλυσε το χώρο Τετάρτη βράδυ και σεβάστηκε και τη τελευταία νότα που ακούστηκε, χωρίς τη κλασική ελληνικούρα της οχλαγωγίας και της ασέβειας που παρατηρείται δυστυχώς πολύ συχνά στις ακουστικές –και όχι μόνο- εμφανίσεις, το live του Σείριου Σαββαΐδη στην Αθήνα αποτέλεσε μία από τις πιο ξεχωριστές και φορτισμένες βραδιές που έχω ζήσει τα τελευταία χρόνια. Και οκ, εγώ μπορεί να είμαι και το «αρρωστάκι» φαν της μουσικής του που θα τα έβρισκα όλα άψογα, αλλά το ίδιο μπορεί να σας το επιβεβαιώσει όποιος βρέθηκε στη Ρότα: Από τους πιο «ψαγμένους» που έχουν αυξηθεί τελευταία και θελαν να τον δουν όσο κι εγώ, μέχρι έναν φίλο μου που είχε ακούσει μόλις 2-3 κομμάτια μια μέρα πριν και έπαθε πλάκα και μια φίλη μου που δεν είχε ακούσει ούτε νότα και είπε τη περίφημη ατάκα «αυτός ο τύπος μας έφερε τη φύση».
Η λέξη που έπαιζε φουλ μετά το live από το εξολοκλήρου ευχαριστημένο κοινό ήταν η λέξη «μυσταγωγία» και αυτό τα λέει όλα. Ειδικά τη στιγμή του encore όπου ξανακούστηκε το «Οφιοδαίμων» σιγοτραγουδησμένο από σχεδόν όλους, μόνο μυσταγωγική μπορεί να χαρακτηριστεί όσο και συγκινητική…
Φίλε Σείριε σε ευχαριστώ που με ευχαρίστησες δημοσίως για αυτό το live. Κυρίως όμως σε ευχαριστώ γιατί το πραγματοποίησες. Εγώ δεν έκανα τίποτα, δικό σου ήταν αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα και σου αξίζει 1000%. Όπως δικά σου θα είναι και όσα θα έρθουν από εδώ και πέρα. Η Ρότα ήταν απλά η απόδειξη αυτού που ευχόμουν και ένιωθα ότι θα έρθει... Εις το επανιδείν λοιπόν. Το συντομότερο πάλι κοντά μας, μη λείψει κανείς από μια τέτοια εμπειρία…
* Η πρόσφατη συνέντευξη του Σείριου Σαββαΐδη στο Υπόγειο με κλικ εδώ
* Η φωτογραφία είναι του Μάνου Μιχαηλίδη
