To ypogeio.gr

The Boy

@ Six D.O.G.S

22/3/2018


 

Ακόυω τον The Boy σταθερά και εμμονικά τα τελευταία εφτά χρόνια, από τότε δηλαδή που ανέκτησα τη σχέση μου με την εγχώρια ευρύτερη ανεξάρτητη ελληνική ροκ σκηνή, την οποία είχα διακόψει σχεδόν βίαια μα συνειδητά στις αρχές των 00's με τη διάλυση των Τρύπες και των Σπαθιών. Για την ακρίβεια, ο δίσκος του Boy "Κοστουμάκι" (2010) ήταν η αφορμή να επιστρέψω στα εγχώρια μουσικά δρώμενα και να επανεξετάσω τη σχέση μου μαζί τoυς. Μόνο κερδισμένος βγήκα, μιας και όπως έχω ξαναγράψει εδώ στο Υπόγειο, θεωρώ πως ό,τι συμβαίνει στην ελληνική σκηνή την τρέχουσα δεκαετία δεν έχει προηγούμενο. 

Εφτά χρόνια λοιπόν έχουν περάσει με τις μουσικές του Αλέξανδρου Βούλγαρη στο προσκεφάλι μου, απανωτές κυκλοφορίες και πλήθος από κομματάρες από έναν καλλιτέχνη, ο οποίος με τον δικό του πάντοτε ξεχωριστό τρόπο, βάζει κατά τη γνώμη μου με κάθε του κίνηση μεγάλα και πολύ σημαντικά κομμάτια στο παζλ που συνθέτει τη σύγχρονη ελληνική μουσική και τέχνη εν γένει. Παρόλα αυτά, μέχρι χτες δεν τον είχα δει ποτέ live. Δεν παίζει και πολύ συχνά απ'τη μία, ενώ από την άλλη -διαφορετικές κάθε φορά συγκυρίες- δεν μου επέτρεπαν να πάω σε μια συναυλία του. Είχε συμβεί τόσες φορές αυτό, να τύχει κάτι την τελευταία στιγμή και εντέλει να μην τον δω, που είχα φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι πως παίζει κάποια κατάρα... 

Η κατάρα έσπασε χτες στο Six D.O.G.S (αν και πάλι πήγε να γίνει μια στραβή!). Κανόνισα να την κάνω απ'τη δουλειά νωρίς και 9.45 βρισκόμουν δεξιά απ'τη σκηνή των "Σκύλων". Έριξα μια ματιά στον τιγκαρισμένο χώρο (η βραδιά ήταν sold out) και διαισθάνθηκα ένα ορκισμένο κοινό να περιμένει συγκεντρωμένο την έλευση του Αγοριού. Ανάμεσά τους ξεχώρισα τον φίλο του Αλέξανδρου και στενό μουσικό συνεργάτη του τα τελευταία χρόνια (παραγωγή-μίξη-κιθάρες), τον επιβλητικό και... πολύ ψηλό Κτίρια Τη Νύχτα.  Στις 10 ο Boy ανέβηκε στη σκηνή. Μας καλησπέρισε χαμηλόφωνα, τέντωσε τα χέρια και τους ώμους του, έτριψε το σβέρκο του, ζούμπηξε μια-δυο φορές τα μάγουλά του, σκούπισε τα γυαλιά του στην μπλούζα του, πήρε μια βαθιά ανάσα και ξεκίνησε. Με τα πλήκτρα του και ένα bass drum και ένα hi-hat στα δεξιά του. Και φυσικά με τη φωνή του και τις χιλιάδες λέξεις του... Τραγούδησε μία στροφή από ένα τραγούδι που δεν ήξερα, κάποιοι γέλασαν, τελικά απ'ό,τι έμαθα ήταν ένα τραγούδι της Έλενας Παπαρίζου. :) . Κι έτσι το πήγε στο πρώτο μισάωρο - μετά από κάθε δικό του κομμάτι, τραγουδούσε και μέρος μιας διασκευής - ξεχώρισα μεταξύ άλλων Σπαθιά και Σαββόπουλο, αλλά και Dead Kennedys. 

Δεν σταματούσε δευτερόλεπτο τον ποταμό των τραγουδιών, δεν προλαβαίναμε καν να τον χειροκροτήσουμε ή να τον επευφημήσουμε, απνευστί τον κυνηγούσαμε από στίχο σε στίχο και από συγχορδία σε συγχορδία, μέχρι που περίπου στις 11 έκανε ένα μικρό διάλειμμα για να πιει νερό. Χειροκροτήσαμε και του φωνάζαμε μπράβο, είπε ένα "ευχαριστώ" μέσα από τα δόντια του και στη συνέχεια βρήκαμε ευκαιρία να κάνουμε παραγγελίες. Ο αδερφός μου φώναξε "Το Κοστουμάκι" (καλά έκανε, μιλάμε για ένα από τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια όλων των εποχών), αλλά ο Boy του είπε "μπααα.. δεν θα το παίξω". Φίλε, έριξε το άκυρο με τέτοια σιγουριά και τέτοιο ύφος που φοβάμαι μήπως τούτη η κομματάρα γίνει το "Creep" του Αλέξανδρου, δεν θα το παίζει ποτέ από δω και στο εξής γιατί το έχει βαρεθεί. Κάτι κοπέλες φώναξαν τα "Δυο Αδέλφια". Ένας τύπος δίπλα μου ζήτησε κάτι από την "Ηλιοθεραπεία" κι εγώ το "Πολύδροσο", το οποίο μ'αρέσει όλο και περισσότερο κάθε μέρα. Στη συνέχεια ο Αλέξανδρος με αυτοσαρκαστικό ύφος είπε "οκ, αρκετά κοινωνικοποιήθηκα, ας συνεχίσουμε". :)

Προχωρήσαμε λοιπόν. Η διλογία του "Έτοιμοι" συνέχιζε να έχει την τιμητική της - "Θολά""Αγέννητος", "Ασημένιος Πλανήτης", "Φίμωσέ Με", "Με Γάτας Σώμα", "Γλυκειά μου Αγάπη", "Θρίλερ", "Σούπερμπλε Υγρό" και "Επιχείρηση Αρετή". Κι ύστερα το αριστούργημα "Απόψε Θέλω Παρέα", μαζί με το "Staring" και το "Timemachine" από τους Mary And The Boy. Στα δεξιά μου άκουγα τον αδερφό μου να ψιθυρίζει τον κάθε στίχο από κάθε κομμάτι - χιλιάδες λέξεις τη μια πίσω απ'την άλλη και απορούσα - πόσο Boy έχει ακούσει αυτό το παιδί τα τελευταία χρόνια και τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ψυχολογία του; :) 
 


 

Στις 00:18, ο Αλέξανδρος πρώτη φορά γέλασε. Έκανε κάποια ακόμα αυτοσαρκαστικά σχόλια του στιλ "πάμε ακόμα λίγο να δούμε πόσους ακόμα θα διώξω", ήπιε νερό και συνέχισε, ρίχνοντας στο τραπέζι του set του το "Φαίνομαι Τόσο Όμορφος" και "Τι Θα Υπάρχει Τη Δευτέρα;", μία φοβερή εκτέλεση του "Αίμα" και το θρυλικό πια "Γιατί δεν χορεύετε ρεεεε;". Εμείς ξεκινήσαμε να χορεύουμε κι ένιωθα μέρος μιας σκοτεινής Αθηναϊκής μυσταγωγικής γιορτής της παλιάς σχολής, της προϊστορικής. Παρατηρούσα τις γκριμάτσες και τους μορφασμούς στο πρόσωπό του. Έτσι όπως τραγουδούσε, έπαιζε τα πλήκτρα του, και χτυπούσε την μπότα του και το hi-hat, άφηνε να φανούν οι κοφτεροί κυνόδοντές του, που δεν ήξερα πως είναι τόσο κοφτεροί, κι έτσι έμοιαζε σαν ένας βρικόλακας έτοιμος να κατασπαράξει κάθε αμαρτία μας και λάθος μας, έτοιμος να τραφεί από αυτά, να χύσει όλο το αίμα τους πάνω του και να μας προσφέρει την κάθαρση και την εξιλέωση, παίρνοντας ο ίδιος στις πλάτες του όλο το κρίμα αυτής της στοιχειωμένης πόλης. Τον παρατηρούσα και όταν το bass drum και το hi-hat σιγούσαν, έμενε μόνο το synth με ήχο πιάνου και εκεί έκλεινε τα μάτια του και τραγουδούσε με όλη του την ψυχή για τον πόνο, τον φόνο και τον έρωτα. Με λέξεις κοφτερές σαν μαχαίρια ξεκοίλιαζε τη σιωπή του Six D.O.G.S, τεμάχιζε με χειρουργική ακρίβεια κάθε μας φόβο και κάθε μας κόμπλεξ, μας τέντωνε τα χέρια και τους ώμους, μας έτριβε τον σβέρκο, μας ζούμπαγε τα μάγουλα και σκούπιζε τα γυαλιά μας στην μπλούζα του, σάρκαζε τις ανεπάρκειές μας και συγχρόνως έτριβε σαν τη Μαγδαληνή του Ιησού τις Αχίλλειες φτέρνες μας.

Είπε το "Είμαι Αυτός" και είδα για μια στιγμή στον καθρέφτη της μπάρας ένα φάντασμα. Σταμάτησε λίγο ξανά κατά τη μία. Και είπε να πει άλλα 5. Και είπε καινούρια. Δεν τον προλαβαίνεις. Στο τέλος του Φλεβάρη κυκλοφόρησε καινούριο δίσκο και αυτός έλεγε πως θα πει καινούρια. Τη "Γάτα" θυμάμαι τώρα που γράφω και ήταν υπέροχη. Είχε πει και άλλα νέα κομμάτια μέσα στη βραδιά. Νέα ή παλιά που δεν έχουν κυκλοφορήσει επίσημα ποτέ: Άκουσα επιτέλους για πρώτη φορά το ασύλληπτο "Λάθος Παιδιά" που μου έλεγε ο αδερφός μου εδώ κι έναν χρόνο, αλλά και ένα άλλο που λέει "Ποιήμα. Δεν θέλεις ποιήμα" και ήταν αληθινό αριστουργημα. 

Η συναυλία τέλειωσε στις 1.20 με τον "Τέταρτο Δρόμο", ο Boy έπαιξε ασταμάτητα 3 ώρες και 20 λεπτά... Κατέβηκε από το πλάι της σκηνής, εκεί ακριβώς που καθόμασταν με τον αδερφό μου, το Στέφανο, την Άντυ και την Ελένη. Τον πήραμε αγκαλιά για τα συγχαρίκια και αυτός το πρώτο που είπε ήταν "Πώς ήταν; Καλά; Τι ώρα είναι ρε, πόση ώρα έπαιξα;". Και καταλαβαίνεις πόσο μέσα στη μουσική ήταν επί 3 1/2 ώρες, στον εαυτό του, στα πλήκτρα του, στο bass drum, στο hi-hat και στο μπουκαλάκι με το νερό του.

Η πρώτη φορά που είδα live τον Αλέξανδρο Βούλγαρη ήταν καλύτερη απ΄ό,τι φανταζόμουν, παρόλο που δεν είπε το "Κοστουμάκι", το "Πολύδροσο" και τους "Αισθηματίες" ("δεν το ξέρω αυτό το τραγούδι"). Ο Boy μου απέδειξε με έναν ακόμα τρόπο πως είναι μια κατηγορία μόνος του - κάνει κάτι ξεχωριστό και εντελώς δικό του, το οποίο φυσικά μπορεί να σου αρέσει, μπορεί και όχι. Εμένα μ'αρέσει. Μου απέδειξε ακόμα πως δεν έχει ταβάνι, ούτε στεγανά και όρια στις μουσικές του, οι ιδέες του και οι δυνατότητές του χάνονται στο χάος της δεκαετίας που φεύγει, την οποία ο Boy έχει καλλιτεχνικά σημαδέψει όσο λίγοι.

Κλείνοντας, να πω πως οι τίτλοι των κομματιών από το set που αναφέρθηκαν στο παρόν είναι ενδεικτικοί, αποτελούν έναν μόνο μικρό αριθμό του συνόλου των τραγουδιών που ακούστηκαν το βράδυ της Παρασκευής στο Six D.O.G.S - θα ήταν αδύνατον να τα θυμηθώ και να τα απαριθμήσω όλα. Αλλά και η σειρά με την οποία παρουσιάστηκαν υπόκειται σε ενδεχόμενα σφάλματα. Αυτά. Δείτε τον Boy όπου κι αν τον πετύχετε και -please- αν πει το "Κοστουμάκι" στείλτε μου ένα μήνυμα για να μου φύγει η αγωνία πως το αγαπημένο μου κομμάτι έγινε το Βουλγαρικό "Creep"... 


Σχετικα Αρθρα
ypogeio.gr
Φοίβος Δεληβοριάς
@ Κύτταρο
10/2/2024
(16/02/2024)
ypogeio.gr
Hotel Lux
@ Death Disco
6/10/23
(12/10/2023)
ypogeio.gr
Αποστόλης Αρμάγος
Ξένια Ροδοθεάτου
@Restart-17/3/16
(21/03/2016)
ypogeio.gr
Bloody Hawk
@ Γήπεδο Πανιωνίου, Νέα Σμύρνη
24/6/2023
(02/07/2023)
Χρησιμοποιούμε cookies μόνο για στατιστικούς λόγους (google analytics). Δεν συλλέγουμε κανένα προσωπικό δεδομένο.
ΕΝΤΑΞΕΙ