Νέες Κυκλοφορίες
Comfort Food
Jef Maarawi
Πάει να το κάνει έθιμο και παράδοση απ΄ό,τι φαίνεται η Inner Ear να μας δίνει στο τέλος του χρόνου, Δεκέμβρη μήνα, τις δισκάρες της χρονιάς... Κι αν πέρσι ήταν τα Συγκεκριμένα Διαμερίσματα (12/12) του Κτίρια Τη Νϋχτα, φέτος είναι το Comfort Food του Jef Maarawi, το οποίο κυκλοφόρησε σήμερα, 11 Δεκεμβρίου.
Καταρχάς, ας δούμε (θυμηθούμε) ποιος είναι ο Jef Maarawi: 27 ετών, γεννημένος στo Σάο Πάολο από Σύρο πατέρα και Βραζιλιάνα μητέρα, επέλεξε να μείνει στην Ελλάδα και στην πάντα μυστηριωδώς γοητευτική Αθήνα, έπειτα από πολλά και περιπετειώδη πέρα-δώθε μεταξύ της χώρας του καφέ και του Πελέ και του Ελ.Βενιζέλος... Μεγάλο ταλέντο στην υποκριτική, αλλά και στη μουσική. Μας συστήθηκε -δισκογραφικά πια μιλώντας- με το project Egg Hell, με το οποίο μας έδωσε 2 EPs (self-titled/2009, "Brownie Crumbs"/2011) και ένα full LP, το "Once Part of a Whole Ship" του 2014. Φτάνοντας στο Χειμώνα του 2016, τον βρίσκουμε στο στούντιο, όπου ηχογραφεί με τον King Elephant τον πρώτο solo του δίσκο, το προαναφερθέν "Comfort Food". Μαζί τους, ο Sir Cosmiche (μπάσο) και ο Βασίλης Βλαχάκος (ηλεκτρική κιθάρα).
Και μετά τις απαραίτητες συστάσεις, ας περάσουμε στο δίσκο: 35λεπτο κομψοτέχνημα, ακούγεται απνευστί και μονορούφι, αρχής γενομένης από το pop uplifting μεγαλούργημα "Corcovado" και καταλήγοντας στο mellow και κολληματικό "Oh My God, Omayra!", αναφερόμενο στη 13χρονη Κολομβιανή Omayra Sánchez, που έχασε τη ζωή της από έκρηξη ηφαιστείου πίσω στο 1985. Μεσολαβούν πανέμορφα κομμάτια και υπέροχες μουσικές στιγμές, βασισμένες στην ακουστική κιθάρα και στην ξεχωριστή φωνή του Jef, 'στολισμένες' και γεμισμένες όμως από μία εξαιρετική ενορχήστρωση και παραγωγή, πολλά μπράβο και εύσημα και στον King Elephant. "Forest", "Eggshell" και "Dread And Breakfast" ξεχωρίζουν, ενώ το track No3 που τιτλοφορείται "Reverend Jones" (βλ. Jim Jones, εμπνευστής και υποκινητής της Jonestown Massacre) είναι ένα από τα καλύτερα και συγκλονιστικότερα κομμάτια της δεκαετίας. Masterpiece.
To "Comfort Food" είναι ένα κοφτερό μουσικό δημιούργημα, ακούγεται εξαιρετικά σύγχρονο και φρέσκο. Κάτω από τις εν γένει χαλαρές και αέρινες μελωδίες του, κρύβεται (και) άπειρο στιχουργικό σκοτάδι. Το τελικό αποτέλεσμα της ακρόασης είναι μία εντονότατη επιθυμία να ξαναπατήσεις play και να το ακούσεις από την αρχή και να ξεκινήσεις τις καθιερωμένες λίστες της χρονιάς που πλησιάζουν, τοποθετώντας το δίσκο του Jef Maarawi σε περίοπτη θέση...
