Νέες Κυκλοφορίες
Entering Heaven Alive
Jack White
Μέσα σε λιγότερο από 4 μήνες, όπως μας είχε τάξει και επίσημα ανακοινώσει, ο Jack White κυκλοφόρησε έναν ακόμα δίσκο. Κι αν το "Fear of The Dawn" του περασμένου Απριλίου, που παρόλο που στην αρχή καπως με έψησε, εντέλει απότομα εφθάρη και στα περισσότερα (και βαθύτερα) ακούσματα αποκαλύφθηκε κάπως μέτριο και μπερδεμένο, το άρτι αφιχθέν (22 Ιουλίου) "Entering Heaven Alive" μοιάζει πάρα πολύ καλό και ικανό να αντέξει στο χρόνο. Για την ακρίβεια, και θα το πω εξαρχής για να είμαι ήσυχος, είναι ο καλύτερος δίσκος του White ύστερα από το μακρινό και εντυπωσιακό solo debut του, το "Blunderbuss" του 2012.
Το "Entering Heaven Alive" είναι βασισμένο στην ακουστική κιθάρα και στο πιάνο. Tριγύρω τους πλέκονται όμορφες και στιβαρές μελωδίες και προστίθενται διάφορα όργανα (όπως βιολί, synths, ηλεκτρική κιθάρα) δίνοντας άπλετο και εμπνευσμένο μουσικό χώρο, ώστε να απλωθούν οι λέξεις του Jack. Λέξεις τρυφερές, λέξεις φαρμακερές, λέξεις κατά τόπους -μετά από καιρό- συγκινητικές. Ο White ακούγεται απλός και ξάστερος, αποφεύγοντας τις πολύπλοκες -ενίοτε φλύαρες- ενορχηστρώσεις και παραγωγές του πρόσφατου παρελθόντος και μάλλον αυτός είναι τελικά ο λόγος που το νέο του άλμπουμ αναδεικνύεται ως το πιο όμορφο των τελευταίων πολλών ετών. Φυσικά, για τη δύναμη του άλμπουμ "ευθύνονται" και 4 κομματάρες: το εναρκτήριο "A Tip From You To Me", το ακόλουθο υπεργαμάτο (το έχω ακούσει 30 φορές σε δυο μέρες) "All Along The Way", το leading single του δίσκου "If I Die Tomorrow" και το περιπετειώδες "A Madman From Manhattan". Υπέροχη και η gypsy jazz εκδοχή του "Taking Me Back" που κλείνει το δίσκο. Η αυθεντική του ηλεκτρική εκτέλεση ανοίγει το προαναφερθέν "Fear of The Dawn".
Όμορφος δίσκος, τρυφερός και απαλός, ξεδιπλώνει μαεστρικά και με έμπνευση μια γλυκόπικρη γοητεία, που όμοιά της είχαμε καιρό να γευτούμε από τον άλλοτε "Jack The Great". Μου είχε λείψει όλο αυτό και αποχωρώ από τούτο το review αρκούντως ενθουσιασμένος...
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 22/7/22
Βαθμολογία: 7,5/10
