Νέες Κυκλοφορίες
Μέινστριμ
Παιδί Τραύμα
Τον περασμένο Απρίλιο, το Παιδί Τραύμα -σχεδόν ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του single και του συνοδευόμενου video clip "Απόψε Φυλάω Τον Εαυτό Μου Για Σένα"- αποκάλυψε και επίσημα το πρόσωπό του, μα και το αληθινό όνομά του. Ο Τάσος Καρτέρης αυτοπροσώπως…
Για μένα τούτες οι αποκαλύψεις είχαν έρθει πολύ νωρίς, όταν ένα παγωμένο βράδυ του Φλεβάρη του 2019, είχα πάει στο Tiki Bar για να δω την πρώτη ever συναυλία του Παιδί Τραύμα. Λίγους μήνες πριν, το Νοέμβρη του 18, μέσω ενός cd που κατέφθασε στο Υπόγειο και πάνω του έγραφε "Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις", είχα συστηθεί με τον μυστηριώδη κόσμο του ΠΤ. Δεν ήταν μια απλή γνωριμία, ήταν ένα καθώς πρέπει σκάλωμα που επέδρασε βαρέως πάνω μου, αρχικά με το άχαστο όπλο του απόλυτου αιφνιδιασμού και εν συνεχεία με μια γλυκόπικρη ταύτιση, μια απαλή, μα πέρα για πέρα ισχυρή αίσθηση, πως με τον δημιουργό με ενώνουν κάποιοι αρχέγονοι κοινοί κώδικες επικοινωνίας και -ενδεχομένως- μια νοερή, αλλά συγχρόνως σφιχτή και συγκινητική, αλυσίδα κοινών βιωμάτων και... τραυμάτων.
Στο Tiki Bar είχα περάσει τέλεια (check live review here). Και κατά τη διάρκεια του live, αλλά και μετά, όταν γνώρισα και από κοντά το Παιδί Τραύμα, τον Τάσο Καρτέρη αυτοπροσώπως.
Η συνέχεια για τον Τάσο ήταν λαμπρή. Λαμπρότερη κι από όσο ενδεχομένως και ο ίδιος να είχε φανταστεί/ονειρευτεί. To debut χιλιοακούστηκε και χιλιοσυζητήθηκε, έκανε τον δικό του δίκαιο και όμορφο θόρυβο μεταξύ των underground μουσικόφιλων, και σύντομα η αεικίνητη Veego Records το "τσίμπησε" και το μετέτρεψε από self-released cd σε ένα μερακλίδικο βινύλιο. Ακολούθησε η sophomore κυκλοφορία, το εξαιρετικό "Θα Καταστρέψω Τον Κόσμο" από την Inner Ear, κι ύστερα ήρθαν live - live γεμάτα ενέργεια και κόσμο, σε δύο από τα οποία το Παιδί Τραύμα βρέθηκε πλάι στους (μετ)εφηβικούς του ήρωες, στον Παύλο Παυλίδη (Ξύλινα Σπαθιά) και στο Γιάννη Αγγελάκα (Τρύπες)... Θαύμα.
Βασικά, δεν πιστεύω και πολύ στα θαύματα, μήτε στην τύχη. Στο Παιδί Τραύμα, ευθύς εξαρχής απ'όταν οι "Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις" άρχισαν να ηχούν στο υπόγειό μου, αναγνώρισα τον κοφτερό στίχο που μέσα του κόχλαζε σαν λάβα άφθονη σκληρή αλήθεια. Αναγνώρισα και το ζεστό και οικείο Παυλιδικό τραγούδισμα, αναγνώρισα και τις απλές μα άμεσες και αφοπλιστικές μελωδίες, που στολίστηκαν και απογειώθηκαν με το μεράκι και την σπάνια μουσική νοημοσύνη του πολυσχιδή Κτίρια Τη Νύχτα. Αναγνώρισα -ευθύς εξαρχής και για να μη μακρηγορώ- το άστρο του Τάσου. Όμως, ήταν η πίστη του και η τόλμη του, ήταν η πεισματάρικη (σαν παιδιού) προσήλωση και η απρόσκοπτη (σαν του πιο ώριμου ενήλικα) εστίαση στο όψιμο όραμά του, αυτά που τον πήγαν τόσα βήματα πιο μακριά, μέχρι το βράδυ που ανέβηκε με ορμή στη σκηνή του Gagarin και αντίκρισε την κατάμεστη αρένα και τον φίσκα εξώστη (βλ. τις πρόσφατες sold out εμφανίσεις μαζί με τον Pan Pan). Τίποτα δεν είναι θαύμα, ούτε τυχαίο...
Φτάνοντας στο σήμερα, θα μπορούσαμε να πούμε πως το Παιδί Τραύμα πάει να γίνει... mainstream. Είναι αστείο, αλλά δεν είναι αστείο. Είναι αλήθεια, αλλά δεν είναι αλήθεια. Κι όπως και να χει, είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση το τι είναι και τι σημαίνει "mainstream" στην εγχώρια μουσική σκηνή και (μικρο)κοινωνία, αλλά -προφανώς- δεν είναι της παρούσης. Όμως, ο Τάσος Καρτέρης αυτοπροσώπως, μεταπηδά από την Inner Ear στην United We Fly, σπάζοντας το ρεκόρ των τριών δίσκων σε τρεις διαφορετικές δισκογραφικές, και κυκλοφορεί το τρίτο του δισκογράφημα και το ονομάζει "Μέινστριμ" και μεις δεν έχουμε παρά να τον ακούσουμε -ξανά και ξανά- και να αφεθούμε -ξανά και ξανά- στους μυστηριώδεις και δαιδαλώδεις κόσμους του...
Άκουσα πρώτη φορά το άλμπουμ στο event της United We Fly στο Gazarte Kiddo το βράδυ της Δευτέρας της 24ης Απριλίου. Πριν περάσω στο να σας πω τα του δίσκου, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά την United We Fly και το Παιδί Τραύμα που με προσκάλεσαν σε αυτό το event της προακρόασης του άλμπουμ. Μπορεί για κάποιους μουσικούς δημοσιογράφους και για κάποια -ψηφιακά ή μη- μέσα τέτοιες προσκλήσεις να είναι αυτονόητες και συνηθισμένες, για μένα, όμως, που όλο αυτό στο Υπόγειο είναι στην ουσία ένα part-time χόμπι και μια υπέροχη παράπλευρη ενασχόλησή μου, είναι πραγματικά μια τεράστια χαρά και τιμή. Μου έχει συμβεί άλλη μια φορά, να βρεθώ σε έναν χώρο και να ακούσω τον δίσκο ενός αγαπημένου μουσικού παρουσία του, ήταν για το "ANIME" του Φοίβου Δεληβοριά. Και τότε, και στο Gazarte εκείνη τη Δευτέρα, πέρασα γαμάτα και ένιωσα -από την αρχή ως το τέλος- πάρα πολύ τυχερός. Είναι μαγικό να ακούς τους ίδιους τους μουσικούς να μιλούν για το έργο τους, να ανοίγουν την ψυχή τους αφήνοντας ελεύθερα στο χώρο τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, τις ιστορίες τους και τις μικρές λεπτομέρειες που έχτισαν τους μουσικούς τους κόσμους. Ευλογία - και πάλι ευχαριστώ θερμά την UWF και τον Τάσο.
Ο νέος δίσκος του Παιδί Τραύμα βασίζεται σε ένα concept, σε ένα τύπου πείραμα, που δεν μπορούμε να ξέρουμε αν είναι αληθινό ή όχι, αλλά -στο τέλος της ημέρας- δεν έχει σημασία:
"Το περασμένο καλοκαίρι, μια οικογένεια που επιλέχθηκε τυχαία, φιλοξένησε στο σπίτι της το Παιδί Τραύμα, σ’ ένα ιδιότυπο πείραμα. Το Παιδί Τραύμα θα παρατηρούσε και θα κατέγραφε όλες τις δραστηριότητες της οικογένειας με τον μέσα και έξω κόσμο: συζητήσεις, σκέψεις, αλληλεπιδράσεις, βόλτες, δράση στα social media και οτιδήποτε άλλο συνέβαινε κατά την περίοδο εκείνη.
Το υλικό που συγκεντρώθηκε παρουσιάζεται στον καινούριο του δίσκο «Μέινστριμ», μια παραγωγή της United We Fly."
Στο "Μέινστριμ", το Παιδί Τραύμα αποχωρίζεται για πρώτη φορά τον Κτίρια Τη Νύχτα, εδώ την παραγωγή αναλαμβάνει ο Κώστας Ζάμπος και ο ίδιος ο Τάσος. Παράλληλα όμως, στο όλο εγχείρημα έχει προστεθεί η μπάντα του, αυτή που μας πρωτοσυστήθηκε στο... στοιχειωμένο διαδικτυακό live στο Barrett, ένα live που έλαβε χώρα και ανέβηκε στο διαδίκτυο εν μέσω κορωνοϊού και lockdowns και μας έκοψε τα πόδια - εμένα προσωπικά με έκανε σχεδόν να κλάψω, δεν θα ξεχάσω ποτέ το βράδυ που το είδα. Μόνος μου μπροστά στην αποστειρωμένη με αντισηπτικό οθόνη μου, κουνώντας εξαγνιστικά και ασυνείδητα όρθιος στη μέση του υπογείου το φρεσκοεμβολιασμένο σώμα μου (check live review here). Η μπάντα, λοιπόν, είναι εδώ κι έχω απλά να πω πως δεν πρόκειται για μια απλή συμπληρωματική μπάντα, μήτε για μια μπάντα session-άδων που κάνει τη δουλειά της και φεύγει. Μιλάμε για μια μπάντα που παίζει παπάδες, μιλάμε για μια ομάδα που έχει ψυχή και αφειδώς την καταθέτει, εγώ ήδη την έχω ονομάσει "Παιδιά Τραύματα"... Είναι η Αιμιλία Παπαθεοχάρη aka Emi Path (πλήκτρα - φωνητικά), ο Κώστας Γάμμα (μπάσο), ο Αντώνης Παπαδόπουλος (κιθάρα) και ο Δημήτρης Γρηγοριάδης (τύμπανα).
Με αυτό, λοιπόν, το μουσικό υπόβαθρο, ο Τάσος Καρτέρης πορεύεται στο νέο του εγχείρημα. Πάνω σε αυτό το συμπαγές και αψεγάδιαστο παικτικό πλέγμα απλώνει τους -για ακόμα μια φορά φαρμακερούς και αδυσώπητους- στίχους του και τις -άλλοτε απαλές και άλλοτε ζόρικες- μελωδίες του. Η πού και πού "επίθεση" από έγχορδα είναι μια προσθήκη νέα και τολμηρή, μα καθ'όλα ευπρόσδεκτη και ενίοτε συγκινητική. Η συνεχόμενη τετράδα κομματιών, η απαρτιζόμενη από τα "Απόψε Φυλάω Τον Εαυτό Μου Για Σένα", "Η Λίμνη", "Τα Μυστικά" (με την καταλυτική και καθηλωτική φωνή της Νεφέλης Φασούλη) και "Γκούφυ", είναι υποθέτω το πιο βαθύ, βαρύ και ασήκωτο μεδούλι του δίσκου, ένα συνεχόμενο απολαυστικό δείγμα songwriting ευφυίας. Μην επ'ουδενί νομίσεις, όμως, πως το πρότερο αρχικό καρέ τραγουδιών θα σου περάσει αδιάφορο, ειδικά το θεοσκότεινο και εξαιρετικά επικίνδυνο "Ατύχημα", που με έχει σκαλώσει άσχημα ακόμα και τώρα που σου γράφω - το ακούω και το ξανακούω μέχρι να στεγνώσει το αίμα... Ο δίσκος κλείνει με το ματζόρικο "Αυτό" - αλλά πόσο ματζόρικο μπορεί να είναι το Παιδί Τραύμα, ο Τάσος Καρτέρης αυτοπροσώπως; "Δεν θέλω να στο πω, μα μάλλον σε φοβάμαι" - "θυμάμαι που χαμήλωσες το βλέμμα, όλο αυτό μάλλον πληρώνεται με αίμα"...
Κι έτσι πανηγυρικά και... mainstream κλείνει το "Μέινστριμ". Καταθέτω, καταληκτικά, την άποψη πως το Παιδί Τραύμα περπάτησε με το νέο του πόνημα ακόμα ένα βήμα παραπέρα, ένα βήμα τολμηρό και εν πρώτοις ασταθές, με την έννοια πως σε κάποιους παλιούς φίλους της μουσικής του μπορεί κάπως να ξενίσει, μα εντέλει πάλι μιλάμε για ένα βήμα γενναίο και καθ'όλα εμπνευσμένο. Ένα βήμα επαναπροσδιορισμού και επανασύστασης. Τάσος Καρτέρης αυτοπροσώπως!
Μέινστριμ - Παιδί Τραύμα (out 28/4/2023 via United We Fly)