Νέες Κυκλοφορίες
Urbanum
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
"Τριάντα χρόνια μετά την «Αγία Νοσταλγία», έρχεται το «Urbanum» για να επιβεβαιώσει αυτό που γνωρίζουν καλά όσες και όσοι έχουν παρακολουθήσει την πορεία μου. Δεν αναπαύομαι, είμαι ακόμη ανήσυχος και -με 64 χρόνια στην πλάτη- παραδίδω την πιο απερίγραπτη δισκογραφική μου εργασία. Ένα μουσικό υβρίδιο με στοιχεία ηλεκτρονικής αλλά και παραδοσιακής φόρμας, με λαούτα και λούπες, με λίγα λόγια και στριφνά και αρκετό οργανικό χώρο για να αναπτυχθούν νέα συναισθήματα. Οι συνεργάτες μου εμφύσησαν ζωή σε μια προσωπική αναταραχή χωρίς συγκεκριμένο στόχο και τους ευχαριστώ."
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Δεκέμβριος 2023
Προς το τέλος του Δεκέμβρη, λοιπόν, μας ήρθε το "Urbanum" και όσοι και όσες τυχόν ρίξατε μια ματιά στη λίστα με τους 15 πιο αγαπημένους εγχώριους δίσκους του Υπογείου για το 2023, θα το βρήκατε περήφανο στη θέση 8, με την υποσημείωση πως "μας έκανε τις λίστες άνω-κάτω", μιας και τελευταία στιγμή με "ανάγκασε" να το ακούω ξανά και ξανά και να αναπροσαρμόζω τις επιλογές μου. Και είναι σχεδόν σίγουρο πως αν το άλμπουμ είχε κυκλοφορήσει νωρίτερα μέσα στη χρονιά, θα έφτανε πολύ ψηλότερα στις ετήσιες προτιμήσεις μου. Μικρή σημασία έχει εντέλει τούτο, σημασία έχει μόνο πως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου κυκλοφόρησε μια δισκάρα.
O νέος δίσκος του Θανάση Παπακωνσταντίνου αποτελεί ένα βαθιά εμπνευσμένο καλλιτεχνικό κόσμημα, στροβιλιζόμενο με μανία μέσα σε πλείστα είδη και υποείδη μουσικής, της Ανατολής και της Δύσης. Κι όταν τούτο βουρλισμένο στροβίλισμα κοπάζει και τα 12 κομμάτια του άλμπουμ εκπνέουν, απομένει στα αυτιά σου και στην ψυχή σου μία στιβαρή αίσθηση μαγείας. Η ενορχήστρωση και η παραγωγή του δίσκου είναι αψεγάδιαστες και καταλυτικές, όπως φυσικά και τα παιξίματα και οι (λίγες) λέξεις.
Οι λίγες λέξεις... Στο εναρκτήριο "Τρία Βασικά Ερωτήματα" οι στίχοι είναι στοιχειωμένοι, ακούγονται και προφέρονται σαν ένας συγκινητικός υπαρξιακός χρησμός, και εν είδει προλόγου κάνουν σχεδόν όλη τη σιχουργική δουλειά και αφήνουν τον υπόλοιπο δίσκο να κυλήσει κυρίως οργανικά. Απλώνονται μέσα στα αυλάκια του απέραντα ορχηστρικά πεδία, μέσα στα οποία ο ακροατής χάνεται, μπλέκει μια και καλή, και ταξιδεύει δίχως ξεκάθαρο προορισμό ανεπιστρεπτί. Κορωνίδα του δίσκου είναι μάλλον το διονυσιακό "Επανωμή", ένα κανονικό αριστούργημα, στο οποίο ταιριάζει γάντι η λέξη που ο ίδιος ο Θανάσης χρησιμοποίησε για να δώσει το στίγμα ολόκληρου του νέου δίσκου του: Απερίγραπτο. Μου θύμισε με έναν αφαιρετικό νοερό τρόπο το "Τσιφτετέλι" των Τρύπες (1993). Κι αν η "Επανωμή" για μένα προεξέχει στα κομμάτια του άλμπουμ, αυτό δεν σημαίνει επ'ουδενί πως δεν θα βρεις και άλλα tracks να σε βυθίσουν ή να σε απογειώσουν: "Κουτσαθ'κα", "Χορός Χωρίς Χορό", "Δυο Μέρες Πάνω Στη Βελανιδιά", "Σουτάρει ο Άνεμος" είναι σίγουρα κάποια υποψήφια.
Με το “Urbanum” ο Θανάσης επιστρέφει και αναγεννάται, μιλάμε ενδεχομένως για τον καλύτερο και πιο ρηξικέλευθο δίσκο του από τον “Ελάχιστο Εαυτο” (2011) κι έπειτα. Και είναι για μένα μια προσωπική και υποκειμενική αλήθεια πως από τότε είχα αρχίσει κάπως να χάνω το ενδιαφέρον μου και να τον αισθάνομαι κάπως επαναλαβανόμενο – οι κυκλοφορίες του σε αυτό το χρονικό διάστημα μου φαίνονταν άνισες και προβλεπόμενες, με εξαίρεση κάποια λίγα συγκεκριμένα κομμάτια. Εδώ, η νεωτεριστίκοτητα και η άποψη κατατίθενται πηγαία και αβίαστα, η έμπνευση κοχλάζει μέχρι που εκρήγνυται.
Urbanum - Θανάσης Παπακωνσταντίνου (out 20/12/2023 - ΑΧΟΣ)
