Νέες Κυκλοφορίες
ΜΠΡΑΝΚΑΛΕΟΝΕ
Παύλος Παυλίδης
Πρόκειται για μια παραγωγή που έγινε με τον παλιό τρόπο. Δουλέψαμε ομαδικά στο στούντιο με όλους αυτούς τους σπουδαίους μουσικούς βλέποντας το υλικό να μεταμορφώνεται σταδιακά. Ήταν ένα μουσικό ταξίδι που κράτησε έξι μήνες. Τώρα ήρθε η ώρα να βγούμε στο δρόμο και εμείς και τα τραγούδια για να σας συναντήσουμε και να το γιορτάσουμε. Καλή ακρόαση.
[από την επίσημη σελίδα του Παύλου Παυλίδη στο fb]
Τρία χρόνια έπειτα από το "Μαύρο Κουτί" και ένα χρόνο ύστερα από το αμφιλεγόμενο "Πέρα Από Τη Θάλασσα", που περιείχε αποκλειστικά διασκευές σε τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου, ο Παύλος Παυλίδης επιστρέφει με νέο LP. Το "ΜΠΡΑΝΚΑΛΕΟΝΕ" είναι εδώ από τις 12 Απριλίου. Εκ των προτέρων, πριν κυκλοφορήσει ο δίσκος, είχαμε πληροφορηθεί πως μαζί του θα είναι νέοι συνεργάτες και μουσικοί, όλα "εδειχναν" πως ο Παυλίδης το πάει για μια νέα αρχή. Παρέα του λοιπόν σε αυτό το ταξίδι, ο δαιμόνιος Aki Rei (κιθάρες, synths, drum machine, φωνητικά), ο Αλέκος Γεωργουλόπουλος (κιθάρες, μπάσο, synths, sampler), ο Αλέξης Σταυρόπουλος (τύμπανα) και ο Θανάσης Dzingovic (μπάσο, κιθάρες), που επέστρεψε στο πλευρό του Παύλου ύστερα από αρκετά χρόνια.
Κι όντως, ακούγοντας κάποιος το "ΜΠΡΑΝΚΑΛΕΟΝΕ" καταλαβαίνει πως ο θρυλικός Βεροιώτης singer/songwriter επιχείρησε να δώσει στο έργο του μία νέα πνοή, μια εκδοχή του πιο γκαζιάρικη και ροκ, πιο ζωηρή και πιο ψυχωμένη. Βέβαια, αυτή η νέα και ανανεωμένη ηχητική προσέγγιση έχει τις ρίζες στο παρελθόν, στο ένδοξο και μυθικό παρελθόν, αυτό των Ξύλινων Σπαθιών. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ πως έχουμε μια στείρα παλινδρόμηση στο safe place της εμβληματικής 90's μπάντας, μηδέ απλώς μια αναμάσηση των περασμένων μεγαλείων. Εννοώ πως οι ενορχηστρώσεις και η εν γένει μουσική ατμόσφαιρα παραπέμπουν κάπως εκεί, οι ερμηνείες του Παύλου επαναφέρουν ανεπιτήδευτα και συγκινητικά τη ζωντάνια και το coolness της νιότης και οι στίχοι αναδύουν περιπέτεια και νεύρο. Το "ΜΠΡΑΝΚΑΛΕΟΝΕ" είναι ο πιο... Σπαθίσιος δίσκος του Παύλου ever και έρχεται την κατάλληλη στιγμή, τη στιγμή που ο Παυλίδης χρειαζόταν μια τέτοια νοσταλγική στροφή - νοσταλγική, που όμως -όπως το ξεκαθάρισα- ακούγεται υπέροχα τωρινή και εκ βαθέων εμπνευσμένη.
Τα singles που προλόγισαν την κυκλοφορία, το "Δεν Ξέρω" και ο "Γκωγκέν", ήταν καταπληκτικά. Όμως, όλος ο δίσκος βρίθει πολύ δυνατών τραγουδιών - το ομώνυμο "Μπρανκαλέονε" είναι σίγουρα ένα τέτοιο, και τα "Σόσιαλ" το ίδιο, μαζί και ο... κολασμένος "Παράδεισος" και ο συγκινητικός "Μπάιρον". Εξαιρετικό κομμάτι και η επικόμορφη sci-fi προφητεία "Έρχομαστε Από Τον Ορίζοντα".
Το "ΜΠΡΑΝΚΑΛΕΟΝΕ" είναι ένας δίσκος γεμάτος, ένας δίσκος που πλημμυρίζει τον ακροατή του με ολοζώντανες εικόνες και έντοντα συναισθήματα. Είναι για μένα ο καλύτερος δίσκος του Παύλου Παυλίδη εδώ και πολλά χρόνια, ενδεχομένως από το "Στο Διπλανό Ουρανό" του 2015. Ακούγεται απνευστί και απαιτεί τον χώρο και τον χρόνο του - τα κερδίζει τούτα εύκολα εντέλει, με το... ξύλινο σπαθί του. Όχι, όμως, μονάχα με τούτο το παλιό δοκιμασμένο υπερόπλο, έχει στην φαρέτρα του και άλλα, τωρινά και εξίσου φαρμακερά...
Release Date: 12/4 via Fine! Records
