Άνοιξη | Στο Μάτι Του Κυκλώνα
Παύλος Παυλίδης - Βασίλης Κεκάτος
Ο Παύλος επιστρέφει με νέα μουσική, υπό τη σκεπή της United We Fly αυτή τη φορά. Ο Παύλος Παυλίδης κυκλοφορεί δύο νέα τραγούδια σε visual poem του Βασίλη Κεκάτου.
Επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας είναι η 21/05, όμως εδώ και κάποιες ώρες τα 2 νέα κομμάτια "ανέβηκαν" σε ένα αποκλειστικό της Lifo.
Τα 2 νέα κομμάτια, το "Άνοιξη" και το "Στο Μάτι του Κυκλώνα" σηματοδοτούν την επιστροφή του Πολ στην δισκογραφία, μιας και τα δύο αναμένεται να βρίσκονται στο tracklist του νέου δίσκου που ετοιμάζεται αυτό τον καιρό.
Τα νέα τραγούδια του Παύλου Παυλίδη οπτικοποιήθηκαν από τον Βασίλη Κεκάτο σε μια μικρού μήκους ταινία διάρκειας 9 λεπτών.
Σαν μια πρώτη αίσθηση, ένιωσα ότι προσγειώθηκα κάπου στο 2004, εκείνο το καλοκαίρι που ενώ ο πολύς κόσμος ζούσε τη φρενίτιδα των Ολυμπιακών Αγώνων, ορισμένοι από μας, σε μια γωνιά στην ησυχία ακούγαμε τις ιστορίες ενός δίσκου που μια μέρα θα διδάσκεται στα σχολεία. Μιλάω φυσικά για το επικό "Αφού Λοιπόν Ξεχάστηκα".
Έτσι και εδώ, ο Παύλος μας βουτάει προς τα μέσα, σε εκείνο το βυθό που φυλάει όσα δεν πρόλαβε να μας πει πιο παλιά. Ρίχνει εκείνο τον προβολέα και ρίχνει τους τόνους.
Η ομορφιά είναι καινούργια, είναι παλιά και είναι και απέραντη.
Δεν ξέρω αν ζητάτε κάτι άλλο από τον Παύλο. Εμένα αυτό εδώ μου φτάνει. Μεγάλωσε ο Παύλος και ακόμα φροντίζει εμάς που μεγαλώνουμε μαζί του. Δε μπορώ και δε θέλω να του ζητήσω να δυναμώσει τον ενισχυτή στην κιθάρα. Δε χρειάζομαι να ακούσω το "Πάρε Με Μαζί Σου" δυνατά, πια.
Μου αρκεί που είναι εδώ και έχει αυτή την ιδιαίτερη ικανότητα να είναι πάντα επίκαιρος. Πιο παλιά ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Τώρα μου ακούγεται απόλυτα εναρμονισμένος και κατασταλαγμένος στο τώρα.
Ευχαριστούμε, Παύλε.
Υ.Γ: O Βασίλης Ντοκάκης και η φίλη Εύη Σούλη κάνουν μαγικά πράγματα εδώ.
Credits
Μουσική | Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Σενάριο | Σκηνοθεσία: Βασίλης Κεκάτος
Παίζουν:
Νικολάκης Ζεγκινόγλου
Δημήτρης Κίτσος
Ίωκο Ιωάννης Κοτίδης
Δημήτρης Λαγός
Γιάννης Μαμώλης
Κώστας Νικούλι
Μιχαήλ Ταμπακάκης
Κώστας Τσουκαλάς
Σταύρος Τσουμάνης
Παραγωγή: Ελένη Κοσσυφίδου
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Βαλσαμής
Μοντάζ: Λάμπης Χαραλαμπίδης
Επιμέλεια Κίνησης: Εύη Σούλη
Σκηνικά - Κουστούμια: Λίνα Πάτσιου
Διεύθυνση Παραγωγής - Βοηθός Σκηνοθέτη: Δημήτρης Νάκος
Σχεδιασμός Ήχου: Βάλια Τσέρου
Α’ Βοηθός Κάμερας: Αλέξης Σταυρόπουλος
Β’ Βοηθός Κάμερας: Βασίλης Μποφίλιος
Ηλεκτρολόγος: Σάκης Κωστής
Βοηθοί Παραγωγής: Αλέξανδρος Ντάβρης, Παναγιώτης Παρασκευόπουλος
Κάμερα - Φακοί: CEKTA
Εργαστήριο Εικόνας: AUTHORWAVE
Υπεύθυνη Εργαστηρίου: Λίζα Χρυσοχόου
Επεξεργασία Χρώματος: Μάνος Χαμηλάκης
Βοηθός Επεξεργασίας Χρώματος: Μαρία Τζωρτζάτου
Τεχνικός Υπεύθυνος: Παναγιώτης Καραχάλιος
Άνοιξη:
Παραγωγή: Παύλος Παυλίδης
Ηχογράφηση: Βασίλης Ντοκάκης, Φώτης Παπαθεοδώρου
Μίξη: Σταύρος Γεωργιόπουλος
Mastering: Γιάννης Χριστοδουλάτος/Sweetspot Productions Studio
Φώτης Σιώτας: Βιολί, Βιόλα, Λούπες
Δημήτρης Τσεκούρας: Μπάσο
Δημήτρης Κλωνής: Drums
Γιώργος Θεοδωρόπουλος: Synths
Βασίλης Ντοκάκης: Rhodes
Xρήστος Βίγκος: Φωνητικά
Στο Μάτι Του Κυκλώνα:
Παραγωγή: Παύλος Παυλίδης, Βασίλης Ντοκάκης
Ηχογράφηση: Βασίλης Ντοκάκης, Σταύρος Γεωργιόπουλος
Μίξη: Σταύρος Γεωργιόπουλος
Mastering: Γιάννης Χριστοδουλάτος/Sweetspot Productions Studio
Παύλος Παυλίδης: Φωνή, Synths, Piano
Βασίλης Ντοκάκης: Synths
Στίχοι:
Άνοιξη:
Οφθαλμόν αντί οφθαλμού
και οδόντα αντί οδόντος
δυο μονόφθαλμοι στρατοί
δίχως δόντια βλέπουμε όντως
μόνο δεξιά οι μισοί
μόνο αριστερά οι άλλοι
και η άνοιξη περνάει
κάπου ανάμεσά μας πάλι
ανασαίνει στους κισσούς
σκαρφαλώνει κι όταν φτάσει
στους μαρμάρινους σταυρούς
σφίγγει μέχρι να τους σπάσει.
Οφθαλμόν αντί οφθαλμού
και οδόντα αντί οδόντος
δίχως δόντια πια τυφλοί
πριονίζουμε δεόντως
της ψυχής μας το κλαδί
μη τυχόν και ξανανθίσει
κι η αγάπη αναστηθεί
και η άνοιξη τολμήσει
να χορέψει στη βροχή
κι όταν μας σκοτώσει πάλι
να ξυπνήσουμε μαζί
στο πιο αρχαίο ακρογιάλι.
Στο Μάτι Του Κυκλώνα:
Έλα να κάτσουμε εδώ πέρα
μες στου κυκλώνα αυτού το μάτι
να βυθιστούμε μες στη μέρα
χωρίς να ψάχνουμε πια κάτι
ο κόσμος πια να μη σημαίνει
τίποτα να ’ναι όλος δικός μας
ο χρόνος που μας απομένει
να ρέει αργά, να ρέει εντός μας.
Ένα ποτάμι που κυλάει
και ταξιδεύει προς την δύση
έτσι η ζωή να προχωράει
μέχρι στη θάλασσα να σβήσει
να σβήσει αργά το φως του κόσμου
να φεύγει έτσι απλά ένα πλοίο
και να μη πρέπει σε κανέναν
ποτέ ξανά να πούμε αντίο.
