Οι Queens Of The Stone Age
Eπέστρεψαν Mε Tο Nέο single
“The Way We Used To Do”
Μετά τις μυστηριώδεις και διαδραστικές δημοσιεύσεις με τα λιγοστά, μικρής διάρκειας – ίσα ίσα για το κάψωμα – δείγματα της νέας τους δουλειάς οι Queens Of The Stone Age χτες μας ανακοίνωσαν το νέο τους άλμπουμ "Villains", που θα βγει στις 25 Αυγούστου.Ο τίτλος αποκαλύφθηκε μέσω ενός παιχνιδιάρικου trailer, σε σκηνοθεσία David Lynch. Σε αυτό ο Josh Homme εκτός από τον τίτλο του νέου άλμπουμ μας αναφέρει ότι η παραγωγή αυτού είναι του Μark Ronson και εκεί η ανυπομονησία μας έφτασε επίπεδα μικρού παιδιού μίας μέρας πριν την άφιξη του Αγ. Βασίλη.
Σήμερα παρουσίασαν ένα νέο κομμάτι “The Way We Used To Do” και αποφάσισαν να βάλουν τη ροκ μουσική πίσω στη θέση του «ανατινάζω πράγματα»(με τον υγιή, μη τρομοκρατικό τρόπο).
Δεν είναι μυστικό άλλωστε ότι όταν αναφερόμαστε στο μεταλλικό άκρο της ροκ, οι Queens(Οf The Stone Age) θέλουν απεγνωσμένα να γίνουν βασιλιάδες και αν θες να το δεις αυτό δεν χρειάζεται να κοιτάξεις παραπέρα από το σημερινό single. Ο ήχος είναι πιο ογκώδης και το χάος πιο μετρημένο. Καταπληκτικά riffs, ταχύτητα επιπέδου σπάω λαιμό και κιθάρες που αναταρράσσουν και φτύνουν σαν αλωνιστική μηχανή.Είναι αυτά, είναι και ο ανώμαλος funk ήχος στον οποίο μεθυσμένος βυθίζεσαι στον κολλώδη δερμάτινο καναπέ για μία ατμώδη συνεδρία σέξυ στιγμών στον αμυδρά φωτισμένο λάκκο του Hollywood. Και επειδή το άλμπουμ το πέρασε και ένα χέρι – και δύο και τρία – ο Mark Rohnson - υπάρχει μία πτυχή η οποία έτσι και αλλιώς χρόνια υποβόσκει στο παρασκήνιο της μουσικής τους από τις αρχές: κάτω από όλα αυτά τα ηφαιστειακά riffs, o Josh Homme ήταν από πάντα ένας θηλάζων των όμορφων pop κομματιών και μην ξεχνάμε πως εξαρχής είχε διαλέξει ένα όνομα για τη μπάντα τέτοιο που να ανατρέπει αυτό τον εγγενή στο hard rock μηχανισμό.Τώρα λοιπόν είναι η απόλυτη συνειδητοποίηση αυτής της αποστολής. Και για να επικαλεστώ μία παλιά ξένη παροιμία «it kicks like a mule even when it dresses like a queen» που σημαίνει ότι κλωτσάει σαν γαιδούρι παρότι ντύνεται σαν βασίλισσα.
Στο μεταξύ το κομμάτι γεφυρώνει τέλεια το χάσμα ανάμεσα στα σκληρά και τα μαλακά άκρα των QOTSA, αντιτάσσοντας την άθυμη μελωδία του Homme εναντίον ένος chorus κοιμισμένου γίγαντα που αποδεικνύεται ως το πιο έντονο από οτιδήποτε άλλο στο ρεπερτόριο της μπάντας. Όταν ο Homme όμως μετατοπίζεται στα φαλσέτο για τα καταστροφικά σημεία του τραγουδιού είναι λιγότερο ένα σόου τσαχπινιάς παρά ευπάθειας.15 Iουνίου του 2017 και το κατόρθωμα των QOTSA είναι να κάνουν τα εξής τρία: να είναι κυρίαρχοι του μύθου τους, να αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα και το πιο σημαντικό από όλα να είναι κυρίαρχοι του ίδιου τους του ροκ.
Υ.Γ. Εύχομαι το άλμπουμ συνολικά να μην είναι τόσο δυνατό όσο αυτό το δείγμα γιατί μάλλον θα μας κάψει ζωντανούς και όπως φαίνεται οι QOTSA συμβιβάστηκαν με την απόπειρα δολοφονίας. Και αυτό δεν είναι καθόλου κακό!
