by Asterovgaltis (05/11/2015)

The Song Diaries (6)

Wonderwall - 20 Χρόνια Μετά

Oasis

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Την περασμένη Παρασκευή 30 Οκτωβρίου του τρέχοντος όχι και τόσο σωτήριου έτους - ευλόγως με τη δημοσιονομική πολιτική που η Ελληνική Κυβέρνηση καλείται να εφαρμόσει στη πλάτη των ως επί το πλείστον ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων με τα καταφατικά πάντα βλέμματα των Εταίρων - συμπληρώθηκαν 20 χρόνια απ τη κυκλοφορία του "Wonderwall".

Τέταρτο κατά σειρά single, ενός δίσκου που κυκλοφόρησε λίγες εβδομάδες νωρίτερα, και όπως η ιστορία απέδειξε, αποτέλεσε έναν από τους θεμέλιους λίθους του μεταθατσερικής βρετανικής κοπιάς μουσικού φαινομένου της ''Brit Pop''. [(What's the Story) Morning Glory?, 2 Οκτωβρίου]. Το "Wishing Stone" (όπως αρχικά ήταν ο τίτλος του) συνθετικά απότελεσε μια ηχητική στροφή των Oasis σε πιο pop μονοπάτια σε μια εποχή που η απήχηση τους ήταν τέτοια που τα μεγάλα στάδια άνοιγαν ορθάνοιχτα τις πόρτες τους, με τους εκάστοτε διοργανωτές να τρίβουν καλά καλά τα χέρια τους. Με τη συνταγή δοκιμασμένη στον προηγούμενο δίσκο τους (Definitely Maybe, 1994), τα δύο Grammy, η άνοδος στα Τop-10 σε Η. Π. Α., Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία και το σκαρφάλωμα στο νούμερο δύο (2) των Βρετανικών charts μάλλον δεν αποτέλεσε ιδιαίτερη έκπληξη για κανέναν.

Γράφτηκε από τον Noel Gallagher ένα βροχερό βράδυ στα Rockfield Studio στην Ουαλία. Πηγή έμπνευσης, ή μούσα πιο έυστοχα, ήταν η μετέπειτα συζύγος του Meg Matthews (με την όποια αποτελούσε ένα απ τα σύμβολα της Cool Britannia), όπως παραδεχόταν ο ίδιος ο Gallagher σε συνέντευξη του στο NME το 1996, που ήρθε όμως να αναιρέσει με μία δήλωσή του το 2002 (χωρισμένος πια από τα τέλη του 2000) στο BBC Radio 2: "To νόημα του τραγουδιού δεν είναι αυτό που υποστήριζαν τα media, και πώς μπορείς να πεις στη γυναίκα σου ότι το τραγούδι δεν είναι για αυτήν, ενώ το έχει ήδη ακούσει; To τραγούδι μιλάει για έναν φανταστικό φίλο που εύχεσαι να έρθει και να σε σώσει από τον εαυτό σου".

Όπως και να ‘χει, ο Noel αρχικώς είχε σκοπό να το ερμηνεύσει ο ίδιος, αλλά στη πορεία το παραχώρησε στον αδερφό του Liam με τον παραγωγό τους Owen Morris να δηλώνει: "Τα φωνητικά του ήταν τόσο μελαγχολικά και μαύρα, σα να είχε καπνίσει 100 τσιγάρα..." . Το άκουσμα του τίτλου παραπέμπει στην πρώτη άτυπα solo δουλεία του George Harrison πριν ακόμα από την επίσημη διάλυση των Σκαθαριών για τη ταινία Wonderwall του Joe Massot. Με την αγάπη των Oasis για τους Beatles κοινό μυστικό στο απανταχού μουσικό κοινό, η συσχέτιση δίολου τυχαία μπορεί να θεωρείται. Ο Noel άλλωστε σε ανύποπτο χρόνο κάπου στο 1996 δήλωνει χαρακτηριστικά στο NME: "Για μένα οι Beatles είναι η αρχή και το τέλος".

Οι Oasis στη πορεία της δεκαοκτάχρονης πορείας τους καρποφόρησαν επτά άνισους δίσκους κατά γενική ομολογία των απανταχού μουσικογραφιάδων, όμως για τη ναυαρχίδα του setlist που τους καθιέρωσε στη συνείδηση κάθε mainstream ακροατή που θέλει να σέβεται τον εαυτό του όλα αυτά τα χρόνια τηρούσαν εχθρική στάση.

Ο Noel Gallagher δήλωνε, ίσως όχι άδικα: “Εκτός της Αγγλίας, αυτό είναι το τραγούδι για το οποίο είμαστε διάσημοι σε όλον τον κόσμο, και με ενοχλεί, γιατί δεν είναι ένα rock n’ roll τραγουδάκι, έχει ένα πολύ ευαίσθητο νόημα. Όταν έρχονται και μου λένε ότι είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ, τους απαντάω: 'Έχετε ακούσει το “Live Forever;' . Kάθε φορά που το τραγουδάω, θέλω να φιμώσω τον εαυτό μου. Το πρόβλημα είναι ότι θεωρείται σπουδάιο τραγούδι για εμάς. Πάς στην Αμερική και σε ρωτάνε: είσαι ο κύριος Wonderwall; Θες να χτυπήσεις στο πηγούνι κάποιον".

Η σημασία αυτού του τραγουδιού για τη πορεία των Oasis, φαίνεται εκτός από τα views στο internet, τις πωλήσεις και στις φήμες που ακούγονται τελευταία για επανένωση του συγκροτήματος από το Manchester με αφορμή την επέτειο των 20 χρόνων της κυκλοφορίας του single.

Σε προσωπικό επίπεδο το "Wonderwall" για μένα αποτελεί κλασικό παράδειγμα ‘’ύπουλής’’ pop γραφής. Στην αρχή θα προσπεράσεις τα copy-paste Beatle-λικά cliché, ακούγοντας το με ευχαρίστηση χωρίς πολλά-πολλά. Μετά στη δεύτερη, τρίτη και βάλε ακρόαση τη πιο ακατάλληλη στιγμή, μπορεί να τρυπώσει μέσα στο μυαλό σου, ερεθίζοντας εύπεπτα απωθημένα της καθημερινότητας που έχουν μπει στο συρτάρι της μνήμης. Ας μην γελιόμαστε: η επιτυχία του εν λόγω κομματιού βρίσκεται στο υπαρξιακό υπόβαθρο που θέτει, μέσα στην ανέμελη pop ‘’κάπου την έχω ξανακούσει’’ μελωδία.

Ακολουθούν μια ζωντανή original εκτέλεση σε ένα ιστορικό live τόσο για τα '90s όσο και για τους ίδιους τους Oasis (Knebworth 10 – 11/08/1996), η ιδιαίτερη μπαρουτοκαπνισμένη διασκευή της Cat Power.