'Hind's Hall': O Macklemore
σώζει την τιμή της Hip Hop
και της Μουσικής Βιομηχανίας
''Hind's Hall'': O Macklemore σώζει την τιμή της Hip Hop και της Μουσικής Βιομηχανίας.
Η Hind Rajab ήταν ένα εξάχρονο κορίτσι από την Γάζα. Τον Ιανουάριο του 2024 έπειτα από επίθεση του Σιωνιστικού στρατού του κράτους δολοφόνων στην περιοχή τους βρέθηκε εγκλωβισμένη στο αυτοκίνητο με τους θείους της και 4 ξάδερφια της. Στην προσπάθεια τους να διαφύγουν τους επιτέθηκε ένα τανκ με οβίδα (!). Εκείνη και η ξαδέρφη της Layan ήταν οι μόνοι επιζώντες. Η 15χρονη ξαδέρφη της έκανε κλήση μέσω κινητού στον Ερυθρό Σταυρό της Παλαιστίνης να έρθουν να τις σώσουν, η κλήση καταγραφόταν, η Layan φώναζε πως τους πυροβολούν και πριν προλάβει να ολοκληρωθεί η κλήση, υπήρξε σιωπή, είχαν δολοφονήσει και την Layan με sniper, αφήνοντας έτσι την Hind -ένα εξάχρονο κορίτσι- το μόνο ζωντανό μέλος της οικογένειας εγκλωβισμένο πλάι στα πτώματα των συγγενών της. Long story short, μετά από κλήση και της εξάχρονης η όποια κράτησε τρεις ώρες και δημοσιέυτηκε, oι στρατιώτες την εντόπισαν και σκότωσαν εν τέλει και το εξάχρονο κορίτσι, όπως και δυο μέλη του ασθενοφόρου του Ερυθρού Σταυρού που έρχονταν να την σώσουν. Αν αναρωτιέσαι το γιατί και τι τους έφταιξε μια απλή οικογένεια και δύο διασώστες του Ερυθρού Σταυρού, τότε είναι ώρα να ασχοληθείς περισσότερο με το ζήτημα.
Η υποθέση της έγινε παγκοσμίως γνωστή. Είναι αλλιώς να μιλάμε χωρίς ονόματα, με νούμερα και αναφορές και πολύ διαφορετικός ο αντίκτυπος όταν χρησιμοποιούμε ιστορίες, φωτογραφίες ανθρώπων με ονόματα και ζωές όπως οι δικές μας.
Ξημερώματα 7ης Μαίου, ο Αμερικανός rapper Macklemore κοινοποιέι στα social media το τραγούδι "Hind's Hall". Ο τίτλος είναι αναφορά στο κατειλημμένο κτίριο του Columbia University που τιμά το εξάχρονο κορίτσι. Το τραγούδι έχει samples από το κομμάτι ''Ana La Habibi'' της διεθνούς φήμης θρυλικής Λιβανέζας τραγουδίστριας Fairuz, μάζι και με ανφορά στους NWA και το τραγούδι τους ''Fuck The Police''. Στήριξη στις καταλήψεις και τις διαδήλωσεις των Αμερικανικών Πανεπιστημίων, στήριξη στην Παλαιστίνη και το δικαίωμα της στην Ελευθερία και κατακραυγή για τον Αμερικανό Πρόεδρο Biden.
Σε λιγότερο από τρία λέπτα τα είπε όλα.
Aκολουθεί ντελίριο χαιρετισμών, κοινοποιήσεων και σχολίων που χαιρετίζουν το περιεχόμενο του κομματιού. Ο Tom Morello γράφει στο Χ (πρώην Twitter) πως είναι το πιο ''Rage against the Machine τραγούδι μετά τους Rage Against The Machine''. Παρότι ο θρυλικός κιθαρίστας της μπάντας αυτής δεν μασάει ποτέ τα λόγια του και δεν είναι ούτε αλαζόνας, κάτι τέτοιο δεν το λέει εύκολα. Από τα ξημερώματα της 7ης Μαίου εκατομμύρια άνθρωποι στα κοινωνικά δίκτυα μεταξύ αυτών και Παλαιστινιακής καταγωγής σπεύδουν να ευχαριστήσουν τον Macklemore και να χαιρετήσουν το θάρρος του. Το αντιπολεμικό του protest song έγινε viral σε λίγες ώρες.
Το τραγούδι που έσωσε την τιμή της Hip Hop αλλά και της μουσικής βιομηχανίας στις ΗΠΑ ήρθε από εκεί που δεν το περίμενε κανένας. Από τον λευκό rapper που κορόιδευαν σαν απομίμηση του Eminem. Από κάποιον που οι περισσότεροι δεν τον έπαιρναν στα σοβαρά. Όταν όμως μοιράστηκε η παρτίδα, μίλησε το επαναστατικό Ιρλανδικό αίμα που ρέει στις φλέβες του, του έδωσε το θάρρος και έπαιξε τα ρέστα του. Θέλει ξεχωριστά κότσια να εναντιωθείς στο πολιτκό κατεστημένο και στο status quo της βιομηχανίας που ελέγχεται από συμφέροντα που δεν βλέπουν και με το καλύτερο μάτι όποιον παρακινεί τον κόσμο να πολιτικοποιείται.
Ο Macklemore σφράγισε την θέση του στην ιστορία, εδραιώνοντας τη υστεροφημία του ως ένας από εκείνους που μίλησαν για αυτό που θεώρουσε αλήθεια και δίκαιο.
Υπάρχουν παραδείγματα εξαιρετικά δημοφιλών μουσικών παγκόσμιας απήχησης που δεν έχουν εκφράσει το παραμικρό. Δεν αξιοποιούν το βήμα που έχουν για ο,τιδήποτε δεν αφορά τους ίδιους. Άνθρωποι όπως ο πολλά βαρύς DJ Khaled, γεννημένος στις ΗΠΑ από δύο Παλαιστίνιους γονείς. Δε θα βρεις στα προφίλ του τίποτα για την Παλαιστίνη. Καλλιτέχνες που κυριαρχούν τις τελευταίες δεκαετίες και έχουν επιρροή σε εκατομμύρια κόσμου στον πλανήτη όπως ο Drake και ο -κατα τ'αλλα αξιόλογος ράπερ- Kendrick Lamar. Το τελευταίο διάστημα ξεκατινιάζονται με ανεπάλληλα diss tracks και προσωπικές αναφορές, λες και είναι παίκτες σε κάποιο φτηνό reality show. Σαν να έχουν ξεχάσει την βαριά κληρονομιά της ανέκαθεν καταγγελτικής και κοινωνικοπολιτικά ενεργής hip hop που κουβαλούν στους ώμους τους.
O Macklemore τους αναφέρει και εκείνους όπως και το σύστημα που ρίχνει βάρος σε αυτό το beef αντί για εκεί που θα έπρεπε. Δεν στέκονται με αξιοπρέπεια και ήθος απέναντι στην ιστορία που γράφεται. Έχουν κάθε δικαίωμα να μένουν σιωπηλοί, δεν τους κατηγορούμε. Συνεχίζουμε όμως να πιστεύουμε πως καλλιτέχνης που δεν παίρνει θέση απέναντι στην αδικία και δεν χρησιμοποιεί το μέσο του για να αφυπνίσει συνειδήσεις και να δώσει φωνή στους ανίσχυρους, είναι απλά ένας διασκεδαστής και τίποτα περισσότερο.
Ο Macklemore όμως είχε δείξει ήδη την στροφή του πολύ πριν γράψει αυτό το τραγούδι. Συμμετείχε σε διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης από τον Οκτώβριο του 2023, είναι ακτιβιστής σε δικαιωματικά ζητήματα της LGBTQ κοινότητας και γενικότερα διατηρεί καιρό τώρα ένα προφίλ αρκετά διαφορετικό από τους ομόλογους του με έντονο κοινωνικό και πολιτικό στίγμα.
Μπορεί να πει κανείς οτι υπάρχουν και άλλοι πολλοί. Πράγματι, αθλητές, καλλιτέχνες κάθε μορφής και μουσικοί είτε με τη συμπεριφορά τους είτε με το έργο τους έχουν πάρει θέση. Και αξίζουν το χειροκρότημα και τη εκτίμησή μας. Όμως, όπως συνηθίζω να λέω σε τέτοιες περιπτώσεις, πάντα θα μετράει και το impact που έχει η δημοφιλία του εκάστοτε celebrity. Κακά τα ψέμματα δεν είναι το ίδιο, στο πλαίσιο του που φτάνει το μήνυμα και με τι αντίκτυπο. Όταν αυτό θα βγει για παράδειγμα απο την Lady Gaga και ταυτόχρονα από μια άσημη μέτριας απήχησης country τραγουδίστρια. Έχει άλλη αξία να πέρναει το μήνυμα μέσα από κάποιον που είναι στο ζενίθ της καριέρας του και τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω του. Διότι αυτό σημαίνει πως ρισκάρει.
Όπως είχε ρισκάρει τα πάντα και η Sinead O'Connor, καταγγέλοντας τη Καθολική Εκκλησία για τα σκάνδαλα παιδοφιλίας στον αέρα του SNL σε ζωντανή μετάδοση ενώπιον όλης της Αμερικανικής κοινωνίας. Όπως ο Johnny Cash όταν μπροστά στον Πρόεδρο της Αμερικής Nixon μέσα στον λευκό Οίκο τραγουδούσε κομμάτι που τον κατέκρινε πιο σκληρά από κάθε αντιπολιτευτική δύναμη της εποχής. Όπως ο Bob Dylan έγινε η σημαία ενός ολόκληρου κινήματος ενάντια στον Πόλεμο του Βιετνάμ.
Όλοι εκείνοι που στην εποχή τους είχαν το βήμα και το αξιόποιησαν με αυτό τον τρόπο, δεν γνώριζαν το απότελεσμα. Έδρασαν απάνω στην βράση, πριν κολλήσει το σίδερο και δικαιωθούν από την ιστορία και την κοινή γνώμη.
Το attitude. Η στάση ζωής, το ήθος, η συμπεριφορά, ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα. Όλα αυτά είναι το attitude που λέμε ενός ανθρώπου. Η πάστα του. Και σε έναν καλλιτέχνη για εμένα μετράει εξίσου, αν όχι παραπάνω από το έργο του. Είναι εκείνο που κάνει την διαφορά μεταξύ θρύλου και άλλου ένα. Αυτοί που μένουν με χρυσά γράμματα στις συνειδήσεις μας και στην ιστορία είναι εκείνοι που συνέδεσαν τη δημιουργία τους με πράξεις, που δικαίωσαν αυτά που έγραψαν, που εναντιώθηκαν, που στάθηκαν στο ύψος τους σε στιγμές κρίσης και ηθικού πανικού. Αυτοί που σήκωσαν λάβαρα αμφισβήτησης και καταγγελίας και βρέθηκαν στο δρόμο να πολεμήσουν για αυτό που θεώρησαν δίκαιο και σωστό· που δεν δηλητηριάστηκαν από το σύστημα, τη φήμη και τα πλούτη και έμειναν πιστοί στις αξίες τους. Είτε καλλιτεχνικές είτε ηθικές. Που μέχρι τέλους συνέχιζαν και συνεχίζουν να δημιουργούν και να καταθέτουν την ψυχή τους στις χορδές και στην παρτιτούρα. Δεν με ενδιαφέρει τι έκανε πριν, δε με νοιάζει τι θα κάνει μετά, αρκεί που έγραψε αυτό το τραγούδι για να τον κατατάξω σε αυτούς που θα έχουν για πάντα το ύψιστο για κάθε καλλιτέχνη, δεν είναι ο θαυμασμός δεν είναι η αγάπη, είναι ο σεβασμός.
Όταν το τραγούδι του Macklemore κυκλοφορήσει στις πλατφόρμες και σε φυσική μορφή, όλα τα έσοδα θα διατεθούν στο United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees (UNRWA).
«Μάθαμε περισσότερα από έναν δίσκο τριών λεπτών, απ’ όσα μάθαμε μια ζωή στο σχολείο»
Bruce Springsteen – No Surrender
