Δέκατη Εντολή
Το Δολοφονικό Soundtrack
*Το άρθρο έχει γραφτεί από τον Υπόγειο φίλο Τάσο Ζαννή, υπερταλαντούχου γραφιά και μεγάλου φαν της εν λόγω σειράς. Τον ευχαριστούμε από καρδιάς για το πόνημά του και προσδοκούμε σε περαιτέρω συνεργασία. Μια χάρη μόνο: Άλλαξε ομάδα Τάσο!
"Μπορείς να ξεχωρίσεις τη μορφή τους μες το πλήθος, ίσως τους δεις να προσπερνάνε βιαστικά, πρόσωπα που κάτι σου θυμίζουν, πρόσωπα γνώριμα σαν να κοιτάς τον εαυτό σου σε καθρέφτη που όμως έχει σπάσει. Γιατί τα όνειρα έχουν γίνει πια εφιάλτες, και ο χρόνος κόλλησε μέσα σε μια στιγμή, μια θολή, ακαθόριστη γραμμή που δεν υπάρχει γυρισμός αν προσπεράσεις, αν παραβείς τη 10η εντολή".
Αυτό ακούσαμε πριν από 10 χρόνια ως intro της σειράς. Αν μη τι άλλο, τα λόγια κι ο δραματικός τόνος της φωνής του Άκη Σακελλαρίου, σε συνδυασμό με τη μουσική του Μάριου Στρόφαλη, θα κινούσε το ενδιαφέρον οποιουδήποτε βρισκόταν στο σπίτι εκείνο το πρώτο βράδυ. Και καθότι φάνηκε, η σειρά που πάντα ακροβατούσε ανάμεσα σε φιλμ νουάρ και αστυνομικό θρίλερ, αγαπήθηκε τόσο πολύ από το τηλεοπτικό κοινό, ώστε ο «εγκέφαλος» της υπόθεσης, αποφάσισε να επανέλθει δριμύτερος.
Ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος, λένε. Έτσι λοιπόν πράττει κι ο Κοκκινόπουλος. Δέκα ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη προβολή της 10ης στο κουτί, ο άνθρωπος που έμελλε να αλλάξει τα τηλεοπτικά μας βράδια, επιστρέφει στο σκηνοθετικό τιμόνι υπό την τηλεοπτική στέγη του Alpha. Στο σπίτι του, όπως το αποκαλεί ο ίδιος. Εκεί όπου ξεκίνησαν όλα.
Το κύριο θέμα αυτής της σειράς έχει να κάνει με τις συνθήκες υπό τις οποίες ένα άτομο μπορεί να οδηγηθεί στον φόνο. Ιστορίες καθημερινής τρέλας και παράνοιας, ιστορίες της διπλανής πόρτας που συγκλόνισαν, ιστορίες εμπνευσμένες από πραγματικά γεγονότα – έρωτες, μίση, ένοχα μυστικά, ψέματα, πάθη, ενοχές, τραύματα ανεπούλωτα που οι άνθρωποι τα κουβαλούν στη ψυχή τους. Άνθρωποι που θέλησαν κάτι όσο τίποτε άλλο, άνθρωποι που τέθηκαν αντιμέτωποι με την κατάθλιψη και τον φόνο, άνθρωποι που βρέθηκαν στο περιθώριο αλλά πάλεψαν για την αποδοχή τους.
Η 10η Εντολή έχει μείνει στην ελληνική τηλεοπτική ιστορία ως μια από τις σειρές από την οποία πέρασαν τόσοι πολλοί και καταξιωμένοι (αλλά και ανερχόμενοι – τους οποίους βλέπουμε στον 4ο κύκλο τώρα ως πρωταγωνιστές) ηθοποιοί. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ερμηνείες όπως της Μαρίας Καβογιάννη στη «Μάνα», της Θέμιδας Μπαζάκα στην «Εισβολή» της Μπέσυς Μάλφα στην «Απαγωγή» της Καριοφυλλιάς Καραμπέτη στον «Στενό οικογενειακό κύκλο», της Έρσης Μαλικένζου στο «Επί χρήμασι», της Νένας Μεντή στο «Black humour» και πολλών ακόμα σπουδαίων ηθοποιών; Και οι άντρες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην τόσο μεγάλη επιτυχία της σειράς. Ερμηνείες όπως του (ίσως πιο κλασικού και αγαπητού) Αντώνη Αντωνίου στον «Πρώτο βαθμό», του (υπέροχου) Μηνά Χατζησάββα στα «Γενέθλια», του Γιάννη Στάνκογλου στο «Ένοχο μυστικό», του Γιώργου Καραμίχου στον (αγαπημένο) «Έκπτωτο», του Γεράσιμου Σκιαδαρέση στο «Εύκολο θύμα», και του (απίστευτου στον ρόλο του) Βασίλη Χαραλαμπόπουλου στη «Συμφωνία του αίματος», ήταν φοβερές και καθήλωσαν χιλιάδες θεατών.
Ωστόσο, μιας και η σειρά διανύει την 4η σεζόν της, ο Κοκκινόπουλος σπεύδει να τονίσει πως, πλέον, η 10η Εντολή δεν χαρακτηρίζεται ούτε ως αστυνομικό, ούτε ως θρίλερ. Όπως έχει πει κι ο ίδιος, πλέον τα επεισόδια είναι ψυχογραφήματα δολοφόνων, ανθρώπων που ξεπερνούν τα όριά τους. Η αλήθεια είναι ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια από την «πρώτη γενιά» της σειράς. Έχει παρατηρηθεί πάντως ότι, με το πέρας των χρόνων κι από τις δεκάδες επαναλήψεις, έχει δημιουργηθεί μια νέα γενιά θεατών. Αν και κάποιοι περιμένουν να δουν αυτό που ήδη γνωρίζουν, ο 4ος κύκλος βασίζεται περισσότερο στην αληθοφάνεια κάποιων καταστάσεων και σκιαγραφεί την ψυχοσύνθεση τόσο του θύτη, όσο και του θύματος.
Παρακάτω ακολουθούν 5 αγαπημένες υποθέσεις – η μία καλύτερη από την άλλη.
5. Black Χιούμορ
Πλοκή: Η Ελισάβετ ετοιμάζεται να υποδεχτεί το γιο της που τέλειωσε τις σπουδές του στην Αμερική και επιστρέφει. Μόνο που, μαζί με το διδακτορικό, της φέρνει και νύφη, τη Μαέβα. Όμορφη, έξυπνη και μαύρη. Η Ελισάβετ σοκάρεται. Όσες προσπάθειες κι αν κάνει η Μαέβα να της γίνει συμπαθής πέφτουν στο κενό. Αντίθετα, κερδίζει τη συμπάθεια των υπολοίπων μελών της οικογένειας, κάτι που η Ελισάβετ δεν ανέχεται. Θεωρεί ότι η Μαέβα της διαλύει την οικογένεια. Όταν μάλιστα μαθαίνει ότι το ζευγάρι σκοπεύει να ζήσει μόνιμα στην Αμερική, αποφασίζει να τους χωρίσει, με κάθε τρόπο.
Ηθοποιοί: Νένα Μεντή (Ελισάβετ) , Αντώνης Αντωνίου (Λουκάς) , Νίκη Σερέτη (Μαέβα) , Κωνσταντίνος Μάνος (Αλέκος) , Έρση Μαλικένζου (Παρασκευή) , Κάτια Νικολαϊδου (Βιβή) , Βασίλης Μπατσακούτσας (Γιώργος)
4. Η συμφωνία του αίματος
Περίληψη: Ο Μάνος είναι ένας άρρωστος ψυχικά άνθρωπος, κλεισμένος από παιδί στον εαυτό του, αντιμέτωπος με τις φοβίες του. Όσο περνούν τα χρόνια η κατάσταση χειροτερεύει. Το οικογενειακό του περιβάλλον προσπαθεί να κρατήσει το μυστικό μέσα στους τέσσερις τοίχους. Να μην το μάθει ο κόσμος, να μην ξεσπάσει το σκάνδαλο. Η μόνη που του συμπαραστέκεται ουσιαστικά είναι η αδερφή του η Χριστίνα. Μπαίνει εμπόδιο στα σχέδια της οικογένειας για τον εγκλεισμό του σε ψυχιατρείο, χωρίς να φαντάζεται τις τραγικές συνέπειες.
Ηθοποιοί: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (Μάνος) , Αθηνά Μαξίμου (Χριστίνα) , Χάρης Εμμανουήλ (Ανδρέας) , Μαίρη Χήναρη (Μάρθα) , Αλεξάνδρα Διαμαντοπούλου (Ντόρα) , Όθων Μεταξάς (Πέτρος) , Σήλια Πεζά , Κλέλια Ρένεση , Εύα Γαλάνη , Δημήτρης Ντάσκας
3. Αγγελικά Πρόσωπα
Πλοκή: Η Ζωή, μια νέα κοπέλα με όνειρα για σπουδές και πτυχία, γνωρίζει τον Σωκράτη και τον ερωτεύεται. Εκείνος με την έντονη προσωπικότητά του και τα διαστροφικά του ένστικτα, χρησιμοποιεί τον αποκρυφισμό και τις δυνάμεις του κακού, για να παρασύρει νέους ανθρώπους και να τους κάνει υποχείριά του. Η Ζωή βρίσκεται μπλεγμένη σε μια ιστορία που ξεπερνάει τους χειρότερους εφιάλτες της. Κι όταν θα προσπαθήσει να ξεφύγει, καταλαβαίνει ότι αυτό είναι αδύνατον.
Ηθοποιοί: Ελένη Γερασιμίδου (Ματίνα) , Μηνάς Χατζησάββας (Λευτέρης) , Χάρης Μαυρουδής (Στέλιος) , Γιάννης Στάνκογλου (Σωκράτης) , Ελένη Αποστολοπούλου (Ζωή) , Κατερίνα Παπαδάκη (Βάσω) , Κλέλια Ρένεση (Έλλη) , Εύα Γαλάνη (θύμα) , Καλλιόπη Τζερμάνη
2. Σκοτεινή Θάλασσα
Πλοκή: Μια παρέα νέων παιδιών, η Μίνα, η Νατάσα, ο Τόνυ και ο Χάρης, πηγαίνουν για σαββατοκύριακο στο παραθαλάσσιο εξοχικό σπίτι της Νατάσας. Περνούν πολύ καλά διασκεδάζοντας και φλερτάροντας μεταξύ τους αγνοώντας τον κίνδυνο που παραμονεύει. Όταν πέφτει η νύχτα, τα γέλια τους μετατρέπονται σε εφιάλτη. Ένας άγνωστος άνδρας εισβάλλει στο σπίτι και ικανοποιεί τα σαδιστικά του ένστικτα πάνω στα παιδιά. Η Μίνα κατορθώνει να ξεφύγει και βρίσκεται στο νοσοκομείο σε κατάσταση σοκ αδυνατώντας να θυμηθεί το πρόσωπο του άνδρα. Σε μια προσπάθεια να θυμηθεί και να βοηθήσει την αστυνομία επισκέπτεται το παραθαλάσσιο σπίτι. Εκεί, ο εφιάλτης ξαναζωντανεύει...
Ηθοποιοί: Ιζαμπέλα Κογεβίνα (Μίνα), Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος (Τόνυ), Ευτυχία Γιακουμή (Νατάσα), Θόδωρος Αντωνιάδης (Χάρης), Βασίλης Ρίσβας, Μαίρη Χήναρη, Χρήστος Τριπόδης
1. Έκπτωτος
Πλοκή: Ο Κωστής, φτωχό παιδί από ένα ορεινό χωριό, τελειώνοντας το Πολυτεχνείο, συνεχίζει τις σπουδές του για μεταπτυχιακά κι αφιερώνεται με πάθος στην διατριβή του. Όταν την φέρνει σε πέρας, βλέπει τους κόπους του να μην αναγνωρίζονται και κάποιους να του κλείνουν τον δρόμο για την καταξίωση και μια θέση ανάμεσα στους πανεπιστημιακούς κύκλους που ονειρεύτηκε. Η απογοήτευση κι η επιμονή του να βρει το δίκιο του, κλονίζει την ισορροπία του και τον οδηγεί εκτός ορίων.
Ηθοποιοί: Γιώργος Καραμίχος , Κατερίνα Τσάβαλου , Χρήστος Ευθυμίου , Γρηγόρης Σταμούλης , Αντώνης Αντωνίου , Ηρώ Μουκίου , Γιώργος Σουξές , Ζαχαρούλα Βαλαβάνη
Ο Κοκκινόπουλος και οι μουσικές του
Το μυστήριο, τα εγκλήματα, οι δολοφονίες, δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς την επένδυση της κατάλληλης και προσεκτικής μουσικής. Μιας μουσικής που θα σε ανατριχιάζει, ακουγόντάς την ταυτόχρονα με την εικόνα που θα βλέπεις. Μια μουσική που θα συνάδει με τη ψυχολογία των πρωταγωνιστών. Σε σκηνή πένθους να ακούγεται το «A cry for love», και σε σκηνή περισυλλογής το «Sirens».
Η μουσική επιμέλεια της σειράς γίνεται από τον ίδιο τον Κοκκινόπουλο, ο οποίος ήθελε εξ αρχής να αναλαμβάνει τον ρόλο της «μουσικής ένδυσης» μιας σκηνής. Ονόματα όπως οι Black Heart Procession, οι Blackfield, ο Nick Cave, οι Placebo, οι Anathema, οι Walkabouts, οι Portishead, οι Archive, οι Midnight Choir, οι ανεπανάληπτοι GY!BE, αλλά κυρίως οι Madrugada και οι 16 Horsepower (και μετέπειτα Wovenhand), έδωσαν μιαν άλλη πνοή στη σειρά και στα βράδια μας μπροστά από την οθόνη.
Η 10η Εντολή σύστησε στο ευρύ κοινό συγκροτήματα που λατρεύτηκαν όσο τίποτα άλλο από τους Έλληνες. Συγκροτήματα που μας επισκέφτηκαν ή και συνεχίζουν να μας επισκέπτονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Από όλα αυτά τα υπέροχα ακούσματα, κάνω μια απόπειρα να επιλέξω 10 τραγούδια που ξεχώρισαν στα δικά μου τα αυτιά. Είτε γιατί ταίριαζαν με την ψυχοσύνθεσή μου, είτε γιατί μιλούσαν στη ψυχή μου, είτε γιατί ήταν κομματάρες ρε παιδί μου!
10. The Walkabouts – Desierto
Τελευταία στιγμή στη λίστα αντί του Blackfield (του ομώνυμου συγκροτήματος). Φτιάχνοντας την δεκάδα, είχα στο μυαλό μου να «χωρέσω» κι αυτό. Έχει παίξει και στα «Μαύρα Μεσάνυχτα» καθότι έμαθα. Δεν το είχα προσέξει καν. Αλλά όταν το άκουσα, για πρώτη φορά, στο δεύτερο επεισόδιο («Θηρίο»), είχα μείνει χάσκων, εν εκστάσει. Χωρίς στίχους. Απλά μελωδία, που σε μεταφέρει σε έναν ονειρικό κόσμο. Το έβαλα να παίζει λίγο μετά το τέλος του επεισοδίου. Το ξημέρωμα μας βρήκε μαζί.
9. The Walkabouts – The light will stay on
Ξανά οι Walkabouts. Ξανά κόλλημα. Ξανά αριστούργημα. Μελαγχολικό κι ελπιδοφόρο ταυτόχρονα. Γιατί, έπειτα από τόσες διαδρομές, οι στιγμές κι οι αναμνήσεις μένουν εκεί για να θυμίζουν την ομορφιά του ταξιδιού.
Όταν μιλούν οι στίχοι: «And if you bury me add three feet to it,
one for your sorrow, two for your sweat, three for the strange things we never forget»
8. Midnight Choir – Talk to me
Από τα πρώτα που είχα ξεχωρίσει. Σ’ αυτό με προσέλκυσε η ζεστασιά που έβγαζε από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα. Έχει «ντύσει» έρωτες στα πρώτα τους βήματα και ευτυχισμένες στιγμές μετά από χωρισμό. Το παιχνίδι του έρωτα. Αχ, αυτό το παιχνίδι…
Όταν μιλούν οι στίχοι: «If I close my eyes when you go out tonight, will you then talk to me?»
7. Madrugada – Sirens
Κι ακόμη αφυπνίζουμε την αγάπη. Ω! Άκου! Ο κόσμος είναι ξύπνιος. Ω, ήρθε η ώρα να σηκωθούν οι αφηγητές και το αίμα των αγγέλων. Περιγράφει το ρήγμα που σπάει μέσα στην ψυχή και το ατελείωτο χάος που επικρατεί μετά. Όσο με τρομάζει, τόσο με τραβάει. Χαρακτηριστική σκηνή στην «Τεχνική Ποινή» (2ος κύκλος), όταν ο –νεαρός τότε– Πουλάκης (ως Δημήτρης) κρεμιέται από μια μπασκέτα. Άουτς. Όχι και το καλύτερο θέαμα να βλέπει κανείς.
Όταν μιλούν οι στίχοι: «Forever let us sleep ‘till sirens tear the night wide open»
6. 16 Horsepower – Brimstone Rock
Κλασικό. Η έναρξή του, μαγική. Από τα πρώτα που με ώθησαν στον εθισμό με αυτή την μπάντα. Τους 16 Horsepower, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο Κοκκινόπουλος, τους έμαθε μέσω της κόρης του, όταν εκείνη ήταν σε φάση που άκουγε τέτοια. Αυτό κι αν είναι εντυπωσιακό! Η αλήθεια είναι ότι η μουσική αυτού του συγκροτήματος χαρακτηρίζεται κάπως… ελεγειακή, κοινώς πένθιμη. Το θυμάμαι να παίζει συχνά πυκνά στη «Σκοτεινή Θάλασσα» (2ος Κύκλος). Το επεισόδιο ξεκίνησε και τελείωσε με αυτό το τραγούδι. Ο ρυθμός σε συνεπαίρνει.
Όταν μιλούν οι στίχοι: «I beseech the lord clear my head before once again I scar the soul
of that girl in my bed»
5. The Black Heart Procession – A cry for love
Η μουσική, λειτουργεί σαν το πικάπ - με τη βελόνα της διαβάζει το βινύλιο της ψυχής μας. Ένα τραγούδι για την Αγάπη και για τον πόνο, το δάκρυ εκείνης. Όταν η κραυγή χώνεται σε λέξεις, και τα δάχτυλα μπήγονται στη σάρκα. Και ο εαυτός σου χάνεται στον πόνο και τη θλίψη. Ένα σπαρακτικό κλάμα για την Αγάπη (μας).
Όταν μιλούν οι στίχοι: «Love it isn't supposed to be this way. Love will sting, love will burn. Love will steal all you've learned. Yes, it will but not our love»
4. Midnight Choir – Mercy of Maria
«…ευλογημένοι αυτοί που τα δώσανε όλα κι ύστερα κοίταξαν έν’ άστρο
σαν τη μόνη ανταπόδοση» (Τάσος Λειβαδίτης)
Ουσιαστικά, αυτό και το προηγούμενο είναι ένα στη καρδιά μου. Γι’ αυτό και τα έβαλα μαζί. Είναι τα δύο πιο μελαγχολικά/καταθλιπτικά τραγούδια, κατ’ εμέ, που έχουν ακουστεί σε αυτή τη σειρά. Τότε που το ψυχοπλάκωμα κάνει την εμφάνισή του. Όταν ακούς το συγκεκριμένο, σπαράζει η ψυχή σου.
Το πιάνο, η φωνή, το τελείωμα, ο πόνος. Πρόκειται για ένα μαγικό τραγούδι, που ταιριάζει παντού και πάντα. Ξυπνά κάθε συναίσθημα που κρύβει ο άνθρωπος. Είτε που έχει βιώσει, είτε που ΘΑ βιώσει στο μέλλον. Σου μαθαίνει να αγαπάς, αν όχι κάποιο πρόσωπο, σίγουρα την μαγεία της μουσικής.
Όταν μιλούν οι στίχοι: «As I walk away there’s nothing to do but pray, that Maria will take me in her arms…»
3. Wovenhand – Sparrow falls
Οι Wovenhand είναι η μετεξέλιξη των 16 Horsepower, με καπετάνιο στο μουσικό ταξίδι τον David Eugene Edwards, τις συναυλίες του οποίου ο Κοκκινόπουλος τις τιμούσε δεόντως. Μαγευτικό τραγούδι, έχει λατρευτεί από το ελληνικό κοινό και είναι από τα κομμάτια που έχουν συνοδέψει μουσικά πολλές σκηνές της σειράς. Ακόμα και στον 4ο κύκλο!
Όταν μιλούν οι στίχοι: «I will you no grief no to see you fall. Once had a mind to, I'm done with that. I mean you no harm at all»
2. Madrugada – Strange Colour Blue
Ωπ. Εδώ, πριν το νούμερο ένα, μια στάση. Μια στάση γιατί θέλω να εξομολογηθώ κάποια πραγματάκια. Γιατί είναι κάπως ξεχωριστό να υπάρχει ένα τραγούδι για το αγαπημένο σου χρώμα. Πρώτα από όλα, κάθε φορά που ακούω αυτό το Αριστούργημα, δρόμος μου ‘ρχεται στο μυαλό. Δρόμος και μόνο δρόμος. Να βγω να πάρω τους δρόμους. Μόνος.
Παρέα μ’ ένα τσιγάρο. Να τα πούμε ένα χεράκι με τον εαυτούλη μας, που τον έχουμε παραμερίσει λιγάκι. Αυτός ο νωχελικός και ελαφρώς μελαγχολικός του ήχος σε συνεπαίρνει, σε ταξιδεύει. Παρότι δεν βρίσκεται στη κορυφή, είναι σίγουρα το πιο ξεχωριστό που έχω ακούσει. Γιατί με ταξιδεύει. Κι εμένα μ’ αρέσουν τα (μακρινά) ταξίδια.
Όταν μιλούν οι στίχοι: «Oh, everybody's sleeping now. An industrial silence singing. And the rain will keep hammering down from over head»
1. Wovenhand – The speaking hands
Και στην κορυφή, η μπάντα που τιμήθηκε περισσότερο από κάθε άλλον καλλιτέχνη στη σειρά. Οι στίχοι του David Eugene Edwards είναι κυρίως χριστιανικοί – μιλούν για τον Θεό. Ο David είναι ένας χριστιανός που ζει με τη γυναίκα και τα παιδιά του στην Ιταλία. Ο ίδιος είναι μια απόκοσμη φιγούρα. Ο ήχος της μουσικής του είναι τελείως διαφορετικός και μοναδικός. Τα τραγούδια του είναι ιστορίες με συνεχείς μουσικές αλλαγές. Πόσες φορές έπαιζε αυτό καθώς ο πρωταγωνιστής προσπαθούσε να κρύψει το πτώμα; Κλασικό τραγούδι 10ης Εντολής. Ίσως και το πιο κλασικό.
Όταν μιλούν οι στίχοι: «What is the end of my troubled mind. To embitter to sin, provoke my soul. Come Christ within yeah»
