Ιστορίες Μουσικού
Ημερολογίου
«Ιστορίες μουσικού ημερολογίου»
Το νεαρό ζευγαράκι στην μπάρα απέναντί μου. Η κοπέλα μιλάει ακατάπαυστα για ένα θέμα που την έχει συναρπάσει. Την έχει συνεπάρει… χάνεται στα λόγια της ανάλυσής του. Δεν έχει σημασία το θέμα! Οι κινήσεις της και ο τόνος της φωνής της δημιουργούν ένα υπέροχο σε ομορφιά σύνολο. Το αγόρι την κοιτάζει στα μάτια. Δεν ξέρω αν δεν θέλει να τη διακόψει, αν ακούει με πραγματικό ενδιαφέρον αυτά που του λέει ή αν απλώς -με τη σειρά του- έχει χαθεί στα δικά της λόγια. Χαμογελάει και το σύνολο ομορφαίνει περισσότερο. Δεν γνωρίζω το τι μπορεί να σκέφτεται, στο δικό μου μυαλό, πάντως, περνούν αστραπιαία σκέψεις και λόγια:
Έχει μείνει μια γουλιά καφέ στο φλιτζάνι σου, ξέρεις… αυτή η γουλιά που περιέχει την απόλαυση ολόκληρης της κούπας. Έχεις καταφέρει να μην ανάψεις τσιγάρο, ξέρεις… αυτήν την πρώτη τζούρα της ημέρας που σε ζαλίζει ελαφρώς κι ευχάριστα. Νικώντας τον εαυτό σου και τις παραξενιές σου, δεν δίνεις σημασία στο τραγούδι που παίζει στο βάθος και ούτε που θυμάσαι αυτό που έπαιζε πριν.
Φέρνεις στο μυαλό σου έναν πίνακα, τα χαρακτηριστικά του κεντρικού προσώπου και την κίνησή του. Ο πίνακας, στιγμιαία, ζωντανεύει. Σου λέει μια ιστορία, σου μιλάει για κάτι άσχετο ή κάτι για το οποίο δεν θα συζητούσες ποτέ. Δεν σε ενδιαφέρει το θέμα, απλώς παρακαλάς να μην σταματήσει ποτέ να μιλάει, να συνεχίσει έτσι κι εσύ χαμένος να παρακολουθείς. Να πιάνεις το εαυτό σου να χαμογελάει κρυφά.
Χάνεσαι πλέον στον πίνακα. Χάνεσαι στη μορφή της. Ολόκληρο το καλοκαίρι περνάει μέσα από τα μαλλιά της. Περνάει τα δάχτυλά της ανάμεσα τους κι αυτό εξαπλώνεται. Δεν αφήνει σπιθαμή χωρίς χαμόγελο, σπιθαμή χωρίς λάμψη. Έτσι, θωρακίζεται για τις πρώτες σταγόνες του φθινοπώρου και για τις πρώτες ριπές του παγωμένου αέρα. Οι φωτιές και οι χοροί της άνοιξης. Ο χορός δίπλα στη φωτιά, και οι άκρες των μαλλιών της να περνούν ξυστά από δίπλα της, να παίζουν μαζί της. Να διψούν στη συνέχεια για καλοκαίρι, να το αναζητούν και να ξεκουράζονται στους γυμνούς ώμους”.
Η τελευταία λέξη της πρότασης… δεν θυμάσαι ποια είναι και δεν σε νοιάζει. Αν σε ρωτήσει κάποιος για το θέμα της συζήτησης, απάντησε: «η απόλαυση του πρωινού σου καφέ, το άναμμα του πρώτου τσιγάρου της ημέρας και όλα αυτά συνοδεία με ένα αγαπημένο τραγούδι». Ψέματα θα πεις; Όχι! Όλα ήταν εκεί! Φρόντισε ο πίνακας γι’ αυτό!
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα η μέρα μου ήταν γεμάτη με:
Calexico – “Harness The Wind”
Nick Cave & The Bad Seeds – “(Are You) The One That I've Been Waiting For?”
Grinderman – “Star Charmer”
The Coral – “Dreaming of You”
Radiohead - “I Promise”
Low – “Especially Me”
Future Islands – “A Dream of You and Me”
Echo &The Bunnymen – “Lips Like Sugar”
Death In Vegas – “Killing Smile”
Modern English – “I Melt With You”
The Walkmen – “Heaven”
Stereophonics – “ I Wanna Get Lost With You”
Devonsquare – “ If You Could See Me Now”
The Outfield – “Your Love”
