My Two Cents
στο Viral
Α-ΛΕΞ-ΙΟΥ
Μέγας χαμός στα ΜΚΔ για τη συνεργασία της Χαρούλας Αλεξίου με τον ΛΕΞ στο κομμάτι "Φύγε", που είναι και το μοναδικό νέο τραγούδι στον άρτι αφιχθέντα δίσκο της Αλεξίου, "Reworks", μιας και τα υπόλοιπα 9 είναι... reworks σε παλιά κομμάτια της εμβληματικής ερμηνεύτριας και δημιουργού.
Κι όσο παρατηρούσα τις -κυρίως αρνητικές και σαρκαστικές- αντιδράσεις στα ψηφιακά timeline μου, τόσο ασυναίσθητα αναρωτιόμουν τι θα γινόταν αν υπήρχε facebook, instagram, twitter κλπ. πίσω στο 2005, τότε δηλαδή που ο Νικήτας Κλιντ και οι Ρόδες συνεργάστηκαν με την Ελευθερία Αρβανιτάκη για το κομμάτι "Φοβάμαι (Δεν Είναι ο Κόσμος Σου Αυτός)". Ναι, τι θα συνέβαινε άραγε αν υπήρχαν τότε τα ΜΚΔ; Σταύρωση υποθέτω.
Αν θες, όμως, τη γνώμη μου, είναι όλα οκ με τις συνεργασίες των μουσικών, ακόμα και αν προέρχονται από διαφορετικούς χώρους, και ακόμα και αν αυτοί (οι χώροι) είναι τυπικά ή/και ουσιαστικά εκ διαμέτρου αντίθετοι. Ίσα-ίσα, σε αυτήν την περίπτωση το πράγμα αποκτά και ένα έξτρα ενδιαφέρον και ένα έξτρα στοιχείο έκπληξης και αιφνιδιασμού. Το θέμα, όμως, είναι τι μουσική γεννάει η εκάστοτε συνεργασία, ποιος είναι ο καρπός της. Στην περίπτωση, ας πούμε, του αγαπημένου μου Φοίβου Δεληβοριά και της Καίτης Γαρμπή, που συνεργάστηκαν στο κομμάτι "Ο Άντρας της Ζωής μου" (στο άλμπουμ του Φοίβου, "Χάλια"/1998), θυμάμαι πως ήμουν φουλ ενθουσιασμένος όταν είδα το όνομα της Καιτούλας στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ. Μόλις όμως άκουσα το τραγούδι ψιλοαπογοητεύτηκα, γιατί πολύ απλά το κομμάτι ήταν κάπως αδύναμο και παράταιρο σε σχέση με το ύφος και την αισθητική του υπόλοιπου δίσκου. Από την άλλη, όταν άκουσα το προαναφερθέν "Φοβάμαι" των Ρόδες και της Ελευθερίας, έλιωσα. Είναι κομματάρα - τελεία. Σε αυτόν το παραλληλισμό μου μάλιστα, λάβε υπ'όψη σου πως η Γαρμπή μου είναι απείρως πιο συμπαθής από την Αρβανιτάκη.
Με αυτά τα δεδομένα, κανένα πρόβλημα δεν έχω που ο Λέξαρος αποφάσισε να συνεργαστεί με την Αλεξίου. Το πρόβλημά μου είνα το τραγούδι αυτό καθαυτό, που μου φάνηκε άνευρο και άψυχο, κάπως στημένο και απόλυτα προβλέψιμο. Αυτά. Btw, με αφορμή το "Φύγε" άκουσα όλο το "Reworks" και ήταν εντέλει ολόκληρο αδιάφορο...
