Τα Μουσικά Νέα
του Καλοκαιριού
(While You Were Sleeping)
Κι έπειτα από την μάλλον πιο μεγάλη μου αποχή από το site από τότε που πρωτο-πρωτο φτιάχτηκε, από το 2011 δηλαδή, επιστρέφω σαν τον άσωτο υιό να... μαζέψω τα σπασμένα. Δεν έχει νομίζω νόημα να αναφερθώ στους λόγους της απουσίας μου, που μέτρησε έναν ολόκληρο μήνα, περνάω απευθείας στα μουσικά νέα που κατέγραψα και ξεχώρισα όλον αυτον τον καιρό.
Τα Υπόγεια ίχνη μου χάθηκαν στις 22 Ιουλίου, όταν και δημοσίευσα το review μου για τη συναυλία των Pumpkins στο ΣΕΦ. Την ίδια μέρα είχα ξεκινήσει να γράφω και τις εντυπώσεις μου από την 8η Μέρα του Release Festival, όπου είδα τους Massive Attack και τους Beak. Κάπου εκεί άρχισε η κατρακύλα μου κι έτσι το κείμενο δεν το τελείωσα ποτέ. Να πω λοιπόν από εδώ πως οι δύο συναυλίες ήταν γαμάτες και τις καταευχαριστήθηκα, την κάθε μία με διαφορετικό τρόπο. Τις επόμενες μέρες ψιλοεκνευρίστηκα με όσα διάβαζα στα social - ειρωνικά σχόλια και αναφορές περί γεροντολαγνείας και δεινοσαυρολατρείας. Είναι κουραστικό και κάπως προσβλητικό να βγαίνουν φωστήρες -μουσικογραφιάδες και μουσικόφιλοι- και να μιλάνε απαξιωτικά για δεινοσαυρικές νοσταλγίες και πεθαμένα συγκροτήματα και άλλα τέτοια αστεία και να γελούν ειρωνικά με όσους ξεδώσαμε με ηρωικές εμβληματικές 90's μπάντες. Προφανώς, άμα δεν θες δεν πας και δεν τους ακούς αν δεν σου κάνουν, αλλά το να κρίνεις όσους κάνουν το αντίθετο, γιατί έτσι νιώθουν και γουστάρουν, είναι ψιλομαλακία. Αχρείαστη ψιλομαλακία. Τελοσπάντων, όπως και να χει, το -και φέτος- γεμάτο συναυλιακό μας Καλοκαίρι έριξε ένδοξα την αυλαία του με το live του Lenny Kravitz στο ΟΑΚΑ στις 2 Αυγούστου και απ' ό,τι έμαθα ο Lenny τα έδωσε όλα. Συγχαρητήρια στους διοργανωτές, όπου πήγα όλα ήταν καλά, προφανώς και περιμένουμε και πιο σύγχρονα ονόματα, ονόματα του εδώ και του τώρα. Αυτά συνήθως έρχονται τον Χειμώνα σε μικρότερα venues, όπου υποθέτω το ρίσκο είναι μικρότερο, αλλά λίγη τόλμη παραπάνω δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν...
Την επόμενη μέρα της Υπόγειας εξαφάνισής μου, ο Nick Cave με τους Bad Seeds κυκλοφόρησε το τρίτο single από τον επερχόμενο νέο δίσκο της μπάντας, "Wild God". Το ομώνυμο και το "Frogs" που είχαν προηγηθεί, διαδέχτηκε λοιπόν η μπαλάντα "Long Dark Night", όμορφη και τίμια, παραπέμπει στην ένδοξη 90's era του Nick και των Seeds και -ακόμα πιο συγκεκριμένα- μου θυμίζει το καταπληκτικό "Loom of The Land" από το "Henry's Dream" του 1992. Να σημειωθεί πως το άλμπουμ "Wild God" θα κυκλοφορήσει στις 30 Αυγούστου.
Νέο τραγούδι κυκλοφόρησαν και τα παιδιά-θαύματα από το Δουβλίνο, οι Fontaines D.C. Το "Here's The Thing" μας ήρθε στις 6 Αυγούστου και με βρήκε στη Σέριφο. Κόμματος, ενδεικτικός -όπως και τα προηγούμενα singles ("Starbuster" & "Favourite") που προλογίζουν το νέο δίσκο της μπάντας- μιας ελαφριάς αλλαγής στην ηχητική κατεύθυνση που φαίνεται να παίρνουν οι Ιρλανδοί, η οποία κάπως παραπέμπει στα 90's, αλλά διόλου επηρεάζει την συνθετική τους ποιότητα και εν γένει δυναμική. Για το "Romance", που θα είναι ο 4ο δίσκος των Fontaines μέσα σε 5 χρόνια, μετράμε μέρες - θα κυκλοφορήσει την ερχόμενη Παρασκευή 23 Αυγούστου.
* την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές οι Fontaines κυκλοφόρησαν και 4ο single, το "In The Modern World".
Χωρίς να πάρω χαμπάρι γρι, ο πάλαι σούπερ αγαπημένος μου Jack White έφερε στη ζωή το 6o solo δισκογραφικό τέκνο του, το οποίο μάλιστα άφησε και... αβάπτιστο. "No Name", λοιπόν, και οι πρώτες ακροάσεις δείχνουν κάτι πολύ ενδιαφέρον, με επιστροφή στις ωμές και σκληρές ρίζες του μακρινού παρελθόντος, που έχουν γεύση White Stripes. Επιφυλάσσομαι για αναλυτικό review λίαν συντόμως. To album αρχικά κυκλοφόρησε χωρίς καμία προειδοποίηση και πρότερη ανακοίνωση στις 19 Ιουλίου σε βινύλιο μέσω της Third Man Records και αργότερα, στις 2 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε η worldwide επίσημη κυκλοφορία του.
Στα εγχώρια μουσικά τεκταινόμενα δεν εντόπισα κάτι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, φαίνεται πως τα σπουδαία έρχονται από το Φθινόπωρο. Μιλώντας για σπουδαία και για Φθινόπωρο, σημειώνουμε με χαρά τις πολύ ενδιαφέρουσες προαναγγελίες της Inner Ear Records για τις κυκλοφορίες που έρχονται στο τελευταίο μέρος της χρονιάς. Νίκος Τσώλης aka tsolimon, μέλος των Uncensored που το 19 μας είχαν δώσει τον αξιολογότατο δίσκο "Μέσα μου Ζει", στην πρώτη του solo απόπειρα που θα ονομάζεται "Ακίδα". To ομώνυμο κομμάτι ο Τσώλης μας το είχε δώσει ως single 2 ολόκληρα χρόνια πριν και ήταν γαμάτο. Κτίρια τη Νύχτα σε ονειρική σύμπραξη με τον Alex K. των Last Drive, δίσκος τον Οκτώβριο και, τέλος έναρξη, συνεργασίας με τον one of a kind Eddie Dark.
Πριν σας αφήσω, να πω πως στη Νάουσσα της Πάρου άκουγα παντού την "Ανισόπεδη Ντίσκο" του Pan Pan. Δίκαιο viral, hats off. Περισσότερες φορές, όμως, άκουσα το "Ταξίδι" της Μαρίνας Σπανού και το "ΛαΛαΛαΛα" της Σάττι, μπράβο και στις δύο Μαρίνες. Γενικώς, στην Νάουσσα, και στην Πάρο γενικότερα, η μουσική -είτε καλή είτε απαίσια- παίζει ρόλο, την παίρνουν στα σοβαρά τα μαγαζιά, και οι καφετέριες και τα μπαρ, και οι ταβέρνες και τα εστιατόρια. Από την άλλη στην αγαπημένη μου Σέριφο, ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή, πραγματικά παίζουν ό,τι να ναι, κάθε χρόνο και χειρότερα. Κρίμα γιατί παλιότερα τα μαγαζιά της Σερίφου είχαν άποψη και μάλιστα άποψη ενδιαφέρουσα και προχώ.
Bye Bye mates, καλό υπόλοιπο Καλοκαιριού, υπόσχομαι πως θα τα πούμε πολύ πολύ σύντομα και δεν θα εξαφανιστώ ξανά. :)
